เจ็บขาชะมัด เคล็ดไม่เลิกเลย
เมื่อหัวค่ำดันไม่เจียมบอดี้
ไปกระทืบเท้าไล่เจ้าแมวแปลกหน้า(ตัวไหนก็แปลก)
ไม่ได้เกลียดมันหรอก แต่ไม่ต้อนรับ
แมวแค่ตกใจ แต่คนหุ่นไล่ๆกับแพนด้ายอกหัวเข่าไปเลย
...
...
......
วันนี้ไม่ได้ตั้งร้านอีกล่ะจ้ะ ต้องทำความสะอาดห้องก่อน
พอเสร็จ สี่โมงเย็นพอดี พ่อบอกว่า "ไว้พรุ่งนี้นะ"
พ่อก็นั่งเฝ้าพวกเด็กๆ ต่อ ยอมไปหาวงจรปิดมาติดเมื่อไหร่คงเบาขึ้น
เพราะงี้ ตอนไปเข้าแคร์เลยต้องหาเรื่องหารายได้กันบ้าง น่ะๆ ไม่ผิดนี่ อิอิ
ตอนแรกขายซองใส่มือถือได้ น้านิดแกอุดหนุนไป มีมือถือไม่มีซองใส่อยู่พอดี
แถมยังให้ไอเดีย เอาไปตั้งขายที่หน้าโรงเรียน
(เพราะงี้ แม่ก็ชักจะยุขึ้น มีการบอกให้ฉันไปขายไหมล่ะ แปดโมงก็เลิกแล้ว
ก็น่าคิดนะ พ่อจะต้องลงมาไว แล้วก็ไปส่งฉันที่หน้าโรงเรียนซึ่งจริงๆก็ไม่ไกล
แต่มันต้องมีโต๊ะไง .. คิดอีกที ของคงต้องเอาแปะแผง วางบนโต๊ะน่ากลัวจะโดนจิ๊ก
แต่ว่า ทั้งหมดยังแค่คุยกัน ก็มันยังไม่ใช่วัตถุประสงค์ดั้งเดิมที่จะทำหน้าร้านให้เป็นแหล่ง
อีกอย่าง ยังไม่ได้คุยกับพ่อเลยด้วย )
ส่วนพี่แอนตอนแรกมาโฉบไปโฉบมา ฉันเลยต้องทวงสัญญาพี่แกซะหน่อย
พูดกันไว้หลายเดือนแล้วอ่ะ ว่าจะซื้อปากกาน่ารักๆอันนี้
เจ๊เลยต้องมาทำตามสัญญา 555 แต่เค้าก็ชอบอ่านะ ไม่เอาเงินทอนด้วย
รู้สึกว่า จะเลือกสาวน้อยอุ้มข้าวโพดไป น่ารักดี
อีกคนที่มาทีเดียวคว้าไปเป็นคู่ก็คือคุณนก
เพิ่งรู้ว่าชอบของกระจุ๊กกระจิ๊ก ..แบบนี้สมควรมาช๊อบร้านอิฉันบ่อยๆนะคะ
ซื้อปากกาคู่บ่าวสาวจีนไปคู่นึง น่ารักอ่ะนะ
นอกจากจะขายของ ฉันยังได้เป็นครูติวการบ้านเจ้านนท์ด้วย
จริงๆไม่ใช่แค่ติวหรอก แต่สอนทุกข้อเลย
เด็กป.ห้าแต่หัวช้าเนี่ย ก็ต้องใช้เวลาเหมือนกันนะ
แต่แอบปลื้มนิดนึงตอนจะกลับ ปกติไหว้รวมๆแล้วก็ขึ้นรถเกาะหลังแม่ไปเลย
คราวนี้มีเรียก คุณครู แล้วก็ยกมือไหว้ .. ปลื้มใจนะเนี่ย
ก็นับว่าไม่เสียหลาย ที่ไปนั่งทบทวนคณิตอีกรอบเมื่อวันก่อน
เจอวันนี้ง่ายกว่าที่ไปหัดทำอีก สบายไปเลย
............
พอเลิกแคร์หรอกถึงได้รู้สึกเจ็บขา
เจอแต่ขวดเนี๊ย เกือบหมดขวดแล้วด้วย เอามาทาก็เบาไปบ้าง
แต่จะว่าไป โดนทักสองคนแล้วว่า ยุบลงบ้างป่าว
ก็ตอบไปว่าไม่น่านะ เพราะน้ำหนักลงแค่เท่านั้นแหละ
แต่เรื่องกินอ่ะ น้อยลงจริงๆ สู้ๆต่อไป
ปิดท้ายด้วยรูปนี้..
เหตุเพราะ The Sims Social นี่แหละ
ไม่ได้เล่นเป็นสิบปี พอได้จับล่ะสติหลุดกระเจิง..
เย็บหมีต่อได้อีกขา .. เหอๆ
ไปนอนแล้วจ้า เดี๋ยวแผนปิ๋วอีก
