“มองข้ามความต้องการของตัวเอง แล้วไปมองว่าคนอื่นเค้ายังขาดอะไร เปลี่ยนท่าทีที่มีข้างในใจ เรื่องดี ๆ ที่ยิ่งใหญ่ นั้นไม่ไกล..ตัวเรา ”
welcome

Lilypie Next Birthday Ticker

วันศุกร์ที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2553

..so long 2010..

5โมงครึ่งเวลาเมืองนอกเมืองนา
เมืองไทยเค้าล่วงเลยเข้ามาปีใหม่หลายชั่วโมงแล้ว

เมื่อเช้ารีบอาบน้ำขึ้นไปดาดฟ้าตั้งแต่ตีห้าครึ่ง
กะทำเท่ห์... เก็บรูปดวงอาทิตย์ขึ้นวันสุดท้ายของปี



เดินจนจะเจ็ดโมง มีแสงสว่างแทบจะจ้า
แต่ไม่เห็นดวงอาทิตย์.. -..- ฟ้าปิดน่ะ หมอกลงเยอะ
มองไปไกลๆ เห็นหมอกหนาเกือบเป็นทะเลหมอกเลย
ถ่ายคลิปมาด้วย คลิปหมอกน่ะ อย่าคิดเป็นอื่น
แต่เป็น MP4 สั้นนิดนึง ไฟล์เบ้อเริ่ม 555
ปาไป 84เมก เจริญเลย ไม่รู้จะอัพลงเวปยังไงดี
จะส่งให้ชาวบ้าน กลัวเค้าไม่อยากได้กัน เอิ๊กๆ




เกือบจะดึกทำการ์ดแบบง่ายมากๆ ไปแปะ tag ทุกคนที่คิดว่ารู้จัก
บางครั้งการไปทักที่ wall มันก็ไม่ได้ยากอะไรนะ
แต่พอไม่คุยนานๆ เป็นฉันเองที่รู้สึกกระดาก




ง่ายก็เหอะ ไม่มีกล่องของขวัญสวยๆอะไรเลย
ยืมเค้ามา บางกล่องแปะอะไรๆไว้ ต้องกลับหลังหัน
ริบบิ้นอะไรก็ไม่มี เน้นให้ตุ๊กตาเยอะๆ รกตาเข้าไว้ -.-
ถ่ายอะไรไม่ได้มาก ไม่มีที่ทางให้จัด
น้าเขยจอดรถกระบะ มันเต็มโรงรถอ่ะ
ช่างภาพก็ตัวเล็กมาก จะไปยืนด้านในก็ลำบาก 555
ได้ออกมาแปลกๆ แต่จากใจจริงๆนะคะ *-*



พอใกล้ๆเที่ยงคืน ได้ยินเสียงพลุ รีบคว้ากล้องหมุนติดขาตั้ง
แล้วก็วิ่งหน้าตั้งไปบนดาดฟ้า พอไปถึงจุดชมวิว ตกใจ
ใครง่ะ ?? มากางมุ้งอยู่ ........... รีบถอยลงทัพลงมาแทบไม่ทัน

อุตส่าห์คิดว่ากลับกันหมดแล้วนะ -..-
แต่ไม่เป็นไร ข้างล่างที่เค้าตากผ้ากันก็พอจะถ่ายได้
เสียแต่ พลุขึ้นเร็วมาก ส่วนฉันกดไม่ทัน 555
ใช้โหมดถ่ายพลุแล้วนะ รีบร้อนขนาดที่ไม่ได้รอยืดขากล้องก่อน
เลยเดินถือขาตั้งกล้อง (เต็มป่ะ??) ถ่ายรูป แล้วก็ได้มา.. ประมาณนี้











ส่วนใหญ่ได้จากที่จุดที่ศาลากลาง สวยดีนะ
คงไม่อลังการเท่าที่อื่น แต่ก็สวยดี เสียแต่ถ่ายไม่ได้นั่นแหละ
ได้เป็นเศษเสี้ยว ... ก็ยังดีๆ ^^"

แต่เซ็งลูกสุดท้ายนี่แหละ เห็นแล้ว วิ่งมาไม่ทัน 555
มาถึงพลุร่วงพอดี ... โอ้ละหนอ

 

 

วันพฤหัสบดีที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2553

..30แล้วจ้า..

30 แล้วจ้า
ไม่ใช่อายุ ..เอิ่ม มันก็ใช่ด้วย
แต่ที่จะบอกคือ เชอร์รี่30ลูกแล้ว -0-
วันนี้ทำได้น้อยไปหน่อย มัวแต่สาละวนอย่างอื่น
ไม่ค่อยได้การได้งานเท่าไหร่

ทั้งที่ตื่นเร็วนะ พ่อไปปลุกก่อนบ่ายโมงอ่ะ
แล้วพอลงมา สักบ่ายสองมั๊ง นาฬิกาปลุกก็ทำงาน
โถ ป่วยแล้วยังจะโทรมา นอนดึกทำไมล่ะคะ
ไม่หายแล้วจะหาว่าใช้แรงงานคนป่วย เหอๆๆ
(หน้านี้ไม่ให้อ่าน เดี๋ยวหาว่านินทา ก๊ากๆ)



มันยังไม่ใช่วันสุดท้ายของปี เลยไม่ยังไม่ย้อนคิดเรื่องเก่านัก
จริงๆชีวิตมันมีหลายมุม มีความสมหวัง ผิดหวัง
เสียใจ เสียความรู้สึก ดีใจ ตื่นเต้น หวาดหวั่น เยอะแยะ...

แต่ใครจะรู้ เมื่อเวลาผ่านไป คนบางคนที่ดูเหมือนไม่คุ้นเคย
ห่าง ๆ .. กลับมาสนิทชิดใกล้ เข้ามามีบทบาทในความรู้สึก
ก็รู้นะ ว่าการจะรักษาความสัมพันธ์ที่ดีไว้ มันก็ต้องแลกกับอะไรหลายอย่าง
หนึ่งสิ่งคือ.. การกล้าที่จะเปิดใจ อย่ามองแต่แง่ลบ
คนเราไม่ได้คิดร้ายๆ จ้องจะเอาเปรียบกันทุกคนเสียเมื่อไหร่

ก็แค่ขำๆ ที่เมื่อหัวค่ำ มีคนเมาโทรมาอยากคุยด้วย
ประมาณว่าโทรหาใครก็ไม่รับ เออดีนะ
บอกขอเป็นเพื่อน ก็เป็นประมาณนี้แหละ
จริงๆ รู้จักน้อยกว่าเพื่อนคนอื่นตั้งเยอะ แปลกประหลาดๆ
เคยคุย แต่.. หลายปีก่อน ลบชื่อไปแล้ว แต่นึกออก

จะมีบางคนที่เดินผ่านไปผ่านมาแถวนี้
บางทีก็ทำตีซี้ บางทีก็ตีตัวห่าง .. สงสัยจะยังบ้าไม่เลิก

เอาเป็นว่า ..เข้ากับสำนวน "อย่าถือคนบ้า อย่าว่าคนเมา"




มื้อเย็นทำยำถั่วพลูกินแหละ(ไม่ถ่ายรูป มันไม่สวย)
แต่ไม่มีมะพร้าวคั่ว เลยทำแบบสูตรยำผลไม้
ก็ ..เผ็ดดี ทั้งที่ใส่พริกน้อย
รู้สึกกินแบบนี้ ตัวเบาๆดีนะ ชอบอ่ะ

ว่าแต่พรุ่งนี้ ยำอะไรดีหว่า..



อ่อ มีรูปด้วยยยยย
เป็นของว่างของท่านน้อง เค้กหน้าบัตเตอร์ช็อก กับน้ำแดงรสแตงโม
อร่อยดีล่ะมั๊ง จัดแต่งถ่ายรูปเสร็จแล้วก็เอามาเสริฟ.. *-*

 

 

วันพุธที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2553

..1/4..

คงเป็นเพราะว่า เดี๋ยวนี้เปิดใช้งานคอมพ์ยาวนานทุกวัน
มีช่วงพักเป็นระยะเวลาสั้นๆ สักชั่วโมง ครึ่งชั่วโมง..
คอมพ์ก็เลยOC บ่อย ชนิดที่ว่า เกรงใจจนไม่กล้าตื๊อเปิดต่อ
นี่ก็ดับไปตอนตีสามกว่าๆ อาจจะครึ่งแล้วมั๊ง
ก็เลยดับยาว มาเปิดอีกที หกโมงเช้า (สามชั่วโมง ไม่ยาวเท่าไหร่นะ)

ก็ถ้าไม่อัพบล็อกก็ไม่เปิดหรอก -w-



วันนี้นาฬิกาปลุกป่วย นอนลืมโทรปลุก
แต่ฉันก็ตื่นไม่เลทมากนะ แค่ครึ่งชั่วโมงกว่าๆ -.-

ก็ได้ทำงานบ้านตามเป้าหมายแหละ
วันนี้มีเรื่องให้อารมณ์ขุ่นหลายรอบ หมามาขี้หน้าบ้านมั่ง
ฉีดน้ำล้างอย่างเดียว มีราดครีมอาบน้ำหมดอายุด้วยแหละ
กะว่าไม่ให้มีกลิ่น แต่แล้ว พอใกล้ๆค่ำ น้ามากดออด
บอกว่า มีขยะเต็มเลย เด็กมาทิ้งไว้เกลื่อน ออกไปเก็บอีก
แล้วจากที่ตอนแรกขยะแขยงไม่เอารองเท้าถูรอยขี้หมานะ
ตอนเก็บขยะต้องไปเก็บขวดจากกองมันเลย(คนละกอง)
โอ๊ย จะอ๊วก (อ่านไปก็ไม่ต้องอ๊วกตามนะคะ -..-)

แล้ว คือ วันที่ไปเยี่ยมโยเอล
เปิ้ลเค้ายกนมโรงเรียนมาให้2ลัง
มีคนให้เค้ามาอีกที เค้าก็เลยเอามาจะช่วยงานคริสต์มาส(มันเลยมาแล้ว)
พอเอามาถึง ฉันก็คิดว่า แบบนี้ไว้แจกงานวันเด็กก็ได้นี่
แต่บอกแม่ไว้ว่า ตรวจวันหมดอายุด้วยนะ
พอแม่ไปดู ลังนึง ปีหน้า อีกลัง หมดวันพรุ่งนี้ จ๊ากกกก งานเข้าดิ
ทำไงดีอ่ะ ตั้งลังหนึ่งเชียว พ่อเลยเอาไปเดินแจกเด็กที่หน้าบ้าน
บางคนก็รับ บางคนก็ไม่เอา
แต่ที่หนักคือ.. มีบางคนกินแล้วทิ้งไว้ให้ฉันไปเก็บนี่ล่ะ
-..- จะบ่นเด็กมันดีไหม ที่ทำคุณบูชาโทษ
ก็เพราะเมืองนี้มันไม่มีถังขยะ!!! นี่ล่ะเหตุผล
ไม่รู้จะสั่งสอนเยาวชนของชาติอย่างไรดี ..เฮ้อ

อ่อๆ แต่แจกหน้าบ้านไม่หมดหรอกนะ
พ่อกับมีนข้ามไปบ้านครูฝั่งตรงข้ามในซอย ที่เค้าสอนพิเศษเด็กกันอยู่
ไปถามว่าจะเอามั๊ย เค้าตอบรับ ก็เลยยกไปให้หมดทั้งลังเลย -0-
โล่งไป........
จะมีที่แม่เอามาทำคั่วกลิ้งสักกล่องนึงมั๊ง เลยได้รสชาติแบบนุ่มๆดี



พ่อให้เขียนแผนเมื่อคืนวานใช่ป่ะ
ไม่สิ เมื่อวานซืน ยังไม่ได้เขียนต่อ แต่ก็เพิ่มไว้ในหัว
(จดไว้ก็ดีนะ เดี๋ยวลืมอีก)




ที่จะเริ่มก็เรื่องเวลานอนนี่แหละ เสียแต่ ทำไมมันต้องมาง่วงช่วงหัวค่ำด้วยนะ
ทุกวันเล้ย ต้องของีบสักนิดก็ยังดี -..-





ส่วนคืนนี้ นั่งถักเชอร์รี่ยาว สามชั่วโมงที่หยุดเนี่ย ได้เกือบ10ลูก
สีที่ห่วงว่าจะหมดคือสีเขียว แต่นั่นแหละ ปั่นให้เต็มเหยียดก่อน
หมดค่อยว่ากันอีกที แสดงว่าได้ใช้อย่างเต็มที่ *0*

 

 

วันอังคารที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2553

..Bye bye Joel..

รู้สึกว่าลมหนาว(ฝน)จะกลับมาทักทายอีกแล้วนะ
อากาศเย็น เย็นจนแม่ปวดแขนข้างที่มีปัญหามาก
เมื่อคืนเลยนั่งนวดแขนแม่ยาวเลย(หมายถึงระยะเวลา)

นึกไปนึกมา นวดกันทุกวันเลยนี่นา
ไม่เป็นไร มีแม่กับเค้าคนเดียว ไม่ปรนนิบัติรับใช้แม่ก็ไม่ไหวล่ะ



เช้านี้พ่อจะไปเยี่ยมโยเอล อีกไม่กี่วันเค้าก็จะไปอยู่กับตายายที่กทม.
ไม่สิ .. รังสิต (แม่ว่า ปริมณฑล ..จริงเหรอ?)
เลยรีบไปนอน เจ็ดโมงกว่า แถมก่อนนอนยังแถฟัง ผู้หญิงถึงผู้หญิงอีก
แล้วรายการนี้ก็นะ .. ทำมาเพื่อผู้หญิงจริงจริ๊ง
หลายเรื่องให้แง่คิดดี หลายเรื่องดูแล้วเข้าข้างตัวเองเป็นบ้าเลย เหอๆ
ฝากนาฬิกาปลุกไว้10.30 เอาเข้าจริงไม่อยากลุกเล้ย



ลงมาก่อน11โมงได้แหละ จากที่ว่าจะออกไปทั้งบ้านเลยไปกับพ่อสองคน
ออกไปตั้งหลายที่แล้วนึกได้ว่าลืมกล้อง
กลับมาเอาอีก ไปถึงหนูน้อยโยเอลหลับ 555
นั่งคุยกับเปิ้ลพักนึง ให้เค้าสมัครเมลล์ แต่ยังไม่ทันได้สมัครFB
แม่เปิ้ลทำกับข้าวเสร็จ เลยนั่งรับประทานกัน
กินเสร็จ ลูกค้าของท๊อปมา แวะมาเอารูป แล้วก็รับศิลปินไปด้วย
เอาไปดูว่าจะต้องติดอะไรยังไง เปิ้ลก็เลยไปด้วย
ฉันเลยไปสมัครFB ให้เปิ้ล แล้วก็เล่นกับโยเอลสักพัก แม่โทรตาม
เพราะต้องกลับมาพิมพ์เนื้อเพลง







เล่าสั้นๆ แต่ไปนั่งอยู่เป็นชั่วโมงอยู่นะ
ฟังเรื่องคับแค้นใจของเค้าด้วย โดนเจ้าของบ้านหลังเก่าโกงเงิน
อ้างว่าพวกเค้าทำก๊อกน้ำเสีย ปรับเงินประกันไว้พันสอง ..
เป็นคนที่ "โกง"ได้ตาใสจริงๆ -*- เฮ้อ..



ตอนเย็นทำกับข้าวให้น้องกิน ทำให้ตัวเองด้วย
อยากกินยำมาหลายวัน แต่กะปริมาณอะไรก็ไม่ถูก
ผัดน่ะรสอ่อน น้องกินสบายเลย เป็นผัดบวบกับไข่และเต้าหู้หลอด
ใส่เห็ดด้วยนะ ไม่ถึงกับอร่อย แต่กินได้
ส่วนยำกระหล่ำปลี เผ็ดเป็นบ้า ใส่พริกไปเยอะเกิน
มะเขือเทศสองลูก กระหล่ำ1/4หัว หอมแดง
ลูกชิ้นวัว กับกุ้งเสียบ (อันนี้แม่ก็ว่าใส่มากไป)
อยากปรุงด้วยเกลือหรอก แต่มันมีน้ำปลาพริกเหลือตั้งแต่วันอาทิตย์มาก
กินดีกว่านะ ปล่อยไว้นานพริกดำไม่น่ากิน
สรุป.. ยำดำ 5555 แต่ปัญหามันอยู่ที่เผ็ดจังเล้ย เผ็ดม๊ากมาก







กินตอนป้อนข้าวน้องเสร็จได้นิดเดียว ออกทางง่วงนอนมากกว่า
เอาไปวางบนโต๊ะแล้วกะว่ากลับมาเอนหลังสักพัก
ไหนได้ นอนยาวไปห้าทุ่ม(จากเกือบๆ2ทุ่ม)
แต่มีลุกมาหลายรอบนะ มาปิดประตูทางเข้า
มาเปลี่ยนเพลงให้น้อง เพราะงี้ถึงไม่ออนเอ็ม
ง่วง ออนไปไม่ได้คุยจะขัดใจใครๆได้



อ่อๆ แม่เปิ้ลให้ที่สวมกล่องทิชชูมาด้วย
คือ ไปบอกว่า อยากจะให้แม่สอนถักดอกไม้นะเนี่ย
จนแล้วจนรอด แม่จะย้ายไปซะล่ะ หนูยังไม่ได้ถักเลย 555
คือฉันน่ะ ดูจากหนังสือพอได้ แต่ดูเค้าทำจะไปเร็วกว่ามาก
แต่ไม่เป็นไร กลับไปแก้ไขเรื่องไหมพรม
แล้วไปลุยในหนังสือที่อาอ้อส่งมาดีกว่า



คือ.. ยังไม่มีกล่องใส่ทิชชู
เลยยืมมาใส่เป็นชุดคลุมให้ หมีนุกนิกไปก่อน 555

 

 

วันจันทร์ที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2553

..Plan for next year-Menu Today..

จ๊าก หกโมง เพิ่งนึกได้ว่ายังไม่ได้อัพบล๊อก 555
รู้สึกจะสมองเลอะเทอะใหญ่แล้ว

แต่ก็ได้เขียนแผนงาน เป้าหมายในปีหน้าเอาไว้บ้างแล้วนะ
พ่อให้เขียน บอกว่าจะให้ส่งเช้านี้ (จะไหวมั๊ยน๊อ)

ถ้าให้สรุปที่ผ่านมาเหรอ..
ฉันอยู่ในโหมด "ว่าจะ" ตลอดปี
ขืนทำแบบนี้อีก จากตลอดปีจะกลายเป็นตลอดไป
พอดีกัน หาความเจริญไม่เจอ !!
ปรับปรุงใหม่ๆ ล้มแล้วลุก
อย่าจมๆ เดี๋ยวจมน้ำตาย..อ่ะ ไม่เกี่ยว (รึเกี่ยว?)



วันนี้ไม่มีอะไรมาก ตื่นซะเย็นค่ำ
เลยเอารูปของกินเก่า(ของเก่า ก็เอารูปเก่า)
กับของใหม่ของน้อง(มีอยู่จานเดียวที่จัดและถ่ายรูปได้)มา...



คือเด็กขี้เบื่ออ่านะ ก็คงจะสมควรเบื่อมั๊ง
เพราะเมื่อวานทำข้าวผัดด้วย แล้วไม่มีใครเอาเลย
ขนมจีนขนกลับกันหมด ไม่เหลือไว้สักหยด
เหลือแต่ข้าวผัดหม้อใหญ่ไว้ ดีที่แม่ตักให้พี่อ๋อยไปหลายถุง
แกเป็นแผลในปาก เลยกินขนมจีนไม่ได้ .. เบาข้าวผัดบ้านฉันไปสิ
น้องก็กินมาตั้งแต่เที่ยงเมื่อวาน ค่ำเมื่อวาน
เช้านี้ พอบ่ายเย็นเริ่มเอือม มาม่ารสธรรมดาก็ไม่อยากกิน
ต้องปล่อยให้งีบไปสักพัก ตื่นมาทำมาม่าต้มยำให้กิน
แม่ไปผัดผักรวมให้อีก ..อร่อยกันไป (หมายถึงน้อง คนป้อนไม่เกี่ยว)

ส่วนฉัน เมนูที่กินก็ข้าวผัดกับน้ำปลาพริก(ละเอียดไปมั๊ย)
ตอนดึกเป็นข้าวต้มก้นหม้อ กับ.. น้ำปลาพริก และห่อหมกเล็กน้อย
อยากจะทำยำผลไม้กินนะ เสียดายแค่มีแต่สับปะรด
ไปๆมาๆ เลยนั่งกัดสับปะรดเล่นตอนเช้าเนี่ย .. มากไม่ได้ เดี๋ยวมันมีปัญหา



เชอร์รี่ยังไม่ออกอีกเลยอ่ะ มีสิบสองก็สิบสองอยู่อย่างนั้น
เมื่อคืน กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน ซักผ้า พับผ้า
ยังไม่หมดนะ.. ตอนเช้ามีของแถมอีก...

ทำจานแตก ต้องกวาดอีกรอบ
ทำของแตกได้ทุกวี่ทุกวัน -*-

 

 

วันอาทิตย์ที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2553

..Christmas Celebration@ Hope of God Krabi Church..

วันนี้ฉลองคริสต์มาสที่โบสถ์
อยากแต่งรูปมาหรอกนะ แต่เหนื่อยมากเลย ง่วงจัง
นี่ก็ได้หลับไปหน่อยตอนเย็น
เมื่อคืนก็ 2ชั่วโมงมั๊ง หรือไม่ถึงก็ไม่รู้
แต่ดีที่กินสาหร่ายสไปรูลิน่า มันไม่ได้ช่วยให้หายง่วง
แต่ไม่ให้อ่อนเพลียมากนัก คือทำให้ทนไหว


(รูปนี้ถ่ายตอนเช้า ต่างกับสภาพตอนเขียนลิบ 555)

ตอนนี้ตีสาม สามสิบสี่ เช้ามืดวันจันทร์
ว่าจะไม่กินกาแฟนะ แต่คงต้องไปทำงานบ้านก่อน
เมื่อกี้เก็บอาหาร แต่กองจานเอาไว้.. ไปล้างก่อน



มาล่ะ วันนี้ฉลองคริสต์มาสล้นพระคุณ
อ.สุจิตมาจากภูเก็ต มีทีมงานมาด้วย
ฟังคำเทศน์เรื่องพระคุณของพระเจ้า
3เรื่องหลัก ๆ .. ทีน่าคิด
1 พระคุณของพระผู้สร้าง
2 พระคุณการให้อภัย
3. พระคุณการช่วยให้รอด
คริสต์มาสจึงเป็นการเริ่มต้นของการสำแดงพระคุณ
ตั้งแต่ข้อ2-3 ข้อแรกน่ะ มีตั้งแต่ปฐมกาลแล้ว
แต่เพราะมนุษย์ทำบาป .. คนอยู่ในคุก จะหาใครในคุกช่วยให้ออกไปได้
ถ้ากุญแจถูกล็อคไว้จากข้างนอก ก็ต้องคนข้างนอกมาช่วย
แต่เมื่อเราทุกคนบาปหมด .. จะมีใครอยู่ข้างนอก
นั่นจึงเป็นเหตุผลที่พระเจ้าต้องให้พระเยซูลงมาเป็นมนุษย์
เพื่อ "ตายไถ่บาป" ให้กับผู้ที่เชื่อว่า พระองค์เป็นพระเจ้า







ตอนเที่ยงหลังทานข้าวเสร็จ มีกิจกรรมกันนิดหน่อย
ส่วนใหญ่เน้นไปที่เด็กๆ จับฉลากของขวัญ เล่นเกมส์
มีจับของรางวัลขำๆกันด้วย ฉันได้นมถั่วเหลืองมา2กล่อง
กะน้ำปลา1ขวด พ่อได้มาม่า 2ห่อ .. อย่างฮาแหละ
บางคนได้ข้าวสารถุงน้อย น้ำมัน น้ำตาลทราย
(ดูไปดูมา ใครหนอช่างคิด ราวกะจะไปแจกชุมชนเจอน้ำท่วม)



ปล. จับฉลากของขวัญได้อันที่จัดไปให้น้อง
ทำเอง จับเอง ได้เอง -0- จัดไปๆๆ

 

 

วันเสาร์ที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2553

..Merry Christmas !!..


The Real Reason for the Season is.. Jesus !!
God bless you all .


 

 

วันศุกร์ที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2553

..Christmas Carols+Christmas Eve..


Merry Christmas !!
วันคริสตมาสอีฟ(ของเมื่อวาน แต่เวลาไทยเป็นคริสตมาสแล้ว)
ฉันคงต้องเร่งทำรูปChristmas Carols ให้เสร็จ
เดี๋ยวจะมีงานเข้าอีกหลายงาน -w-



มาแล้ว แปดโมงกว่าแล้ว
เมื่อกี้ว่าจะกินกาแฟซะหน่อย ไหนๆก็อยู่จนเช้า แอบง่วง
แต่ไม่ทันได้ชง เอ๋อทำแก้วตกแตก ไม่พอยังโดนบาดอีก
ปกติทำแก้วแตกไม่เคยถูกบาด .. คือ ไม่เคยจริงๆนะ
ขนาดที่ดูละครแล้วยังหมั่นไส้ แหม บาดได้ทุกรอบที่ทำแก้วแตก
รอบนี้ ก้มลงไป หยิบ .. ฉึก เลือดไหลติ๋งๆเลย -..-

แต่ไม่เป็นไร ยังไกลหัวใจเยอะ..........
มาดูรูปเมื่อวานดีกว่า ออกไปทางมืดตึ๊บ
และเนื่องจากไม่ได้เปลี่ยนท่าทางอะไรกันมาก(ไปร้องเพลง แล้วจะเอาท่าไหน?)
ย้ายบ้านไปหลายๆหลังแค่นั้น เลยเลือกมาแค่พอดูรู้ว่าทำอะไรบ้าง
นี่ยังไม่ได้อัพร้าน อัพเวปอัลบั้มโบสถ์เลย รอคิวกันเยอะ

ดูในรูปเลยล่ะกันเนอะ เดี๋ยวจะเยิ่นเย้อเกิน
มารวมตัวกันที่โบสถ์ก่อน ตรงนี้ลืมถ่ายง่ะ
ได้แต่รูปพ่อมารอปิดประตูให้
ขึ้นรถแล้วก็ตรงไปบ้านคุณกาญจนา
ธรรมเนียมเล็กๆของการร้องเพลงตามบ้านก็คือ
เจ้าบ้านต้องอยู่ในบ้านเงียบๆ ปิดไฟ ในระหว่างที่เราร้องเพลง
พอเพลงจบถึงจะเปิดไฟออกมา
แต่ส่วนใหญ่ที่เราไปหลายบ้านเป็นบ้านผู้เชื่อใหม่และผู้สนใจ
บางบ้านเชื่อนานแล้ว แต่ลืมตัว พอไปถึงออกมากันทั้งบ้านเลย



อย่างบ้านคุณนก พ่อเค้าป่วย
พวกเราก็เลยได้อ่านข้อพระคัมภีร์หนุนใจ
และอธิษฐานเผื่อ
ส่วนคุณนกก็ติดรถออกมาร้องเพลงกับพวกเราต่อ
อ่อ ..วันนี้มีนไปด้วย สนุกสนานกันใหญ่





บ้านที่สองคือบ้านเปิ้ล ไปถึงปุ๊บออกมากันหมด
ต้องบอกว่า เข้าไปๆ ปิดไฟด้วยล่ะ ฮ่าๆ
พอร้องเพลงจบแม่ก็เรียกฉันซะลั่น
คิดว่าเอาตุ๊กตาไปฝากโยเอลด้วย แต่ลืมอ่ะ
เอาไว้ก่อนนะหนูนะ ..ป้าลืม เหอๆ
บ้านนี้ใช้เวลาอยู่พอสมควร เพราะเค้าเลี้ยงข้าวต้ม
เจ้าบ้านตัวเล็กก็รับต้อนทุกท่านอย่างดี ไม่ถือตัวเลย
ใครอยากอุ้มเอาไปเลย นั่งนิ่ง ไม่กวนใจ
โดนคนโน้นอุ้มที คนนั้นอุ้มที บางคนก็อุ้มเฉยๆ
บางคนก็หอมแก้ม หนักๆบางคนถึงกะฟัด พี่ท่านก็ยังหัวเราะร่า
มีความสุขจริงจริ๊ง



มีนเจอข้าวต้มไก่บ้านนี้ถึงกับต้องมาแบ่งให้ฉันกิน
นี่ก็ดีที่ลืมกินข้าวก่อนไป ซัดไปตามความหิว -..-



หลังถัดมา เป็นหอของคิม
จริงๆไม่ได้คิดว่าเจ้าของหอเค้าจะออกมานะ
เพราะว่า เค้าเรียบร้อยมาก
พวกเราไปร้องเพลงเค้าก็ไม่ออกมาเลย
(สงสัยคิมนัดแนะไว้เป็นอย่างดี)
พอร้องจบนั่นแหละ เค้าถึงเปิดประตูมาต้อนรับ
พอเห็นคณะนักร้องร่วม20คน ถึงกับตกใจ
บ่นใหญ่ว่า ไม่รู้ว่าจะมาเยอะ (เท่านี้ไม่เยอะนะคะ เหอๆ)
เลยเตรียมของเลี้ยงไว้น้อย กินน้ำแดงปากแดงๆกันก่อนไปร้านน้ำแข็งต่อ



อ่อ บ้านพี่เอ+พี่แมวมาตั้งแต่บ้านเปิ้ลแล้ว
ถึงร้านน้ำแข็งก็ข้ามถนนมา เรียงแถวร้องเพลงกันใต้แสงจันทร์
คืนที่ฟ้ามืดแทบจะสนิท แต่ก็มีไฟฉายอันจิ๋วที่น้านิดซื้อมา
ร้านน้ำแข็งเป็นแม่ของพี่น้องคริสเตียนที่กทม.
หลานสาวก็เพิ่งมาเชื่อได้ไม่นาน
บ้านนี้มีเรื่องฮานิดหน่อย คือฉันก็ยกกล้องถ่ายไปเรื่อย
ดันได้รูปตอนพี่เทิดกำลังจะตกเก้าอี้



บ้านเกือบสุดท้ายคือบ้านคุณนิก
บ้านในซอย รถต้องลัดเลาะจอดกันดีๆ
ไม่งั้นเวลารถคันอื่นสวนมาจะไปไม่ได้
คุณนิกทำถั่วเขียวต้มกับน้ำองุ่น
แกมาขอยืมถ้วยเล็กของโบสถ์ตั้งแต่ตอนบ่ายๆ
แต่ว่า พอรู้ว่า หลังสุดท้ายเลี้ยงอาหารหนัก เลยหอบถั่วเขียวไปบ้านน้านิดต่อ
กล้องมาถ่านอ่อนบ้านนี้แหละ(ปาไปสองร้อยกว่ารูปแล้วง่ะ วันเดียว)




ปิดท้ายด้วยบ้านน้านิด ร้องเพลงกันจบ เจ้าของบ้านมาเปิดบ้าน
ทำเอาเราแอบงง เอ๊.. ก็เมื่อกี้นั่งรถที่แกขับมา แล้วแอบเข้าบ้านไปตอนไหนน๊า
ที่บ้านนี้พวกเราอิ่มท้องด้วยก๋วยเตี๋ยวไก่ตุ๋น(ไม่ได้ตั้งใจ)กันถ้วนหน้า
ขนม ผลไม้มีเยอะ กินกันจนฉันเองยังกินถั่วเขียวต้มต่อไม่ไหว -.-

สนุกสนาน เฮฮา จนกลับบ้าน
แต่ก็มีข้อสรุปว่า .. ครั้งหน้า ต้องเอาสายกีตาร์ไปด้วย
ไม่งั้น ลำบากเหมือนรอบนี้ พอไม่มีเก้าอี้นั่ง นักกีตาร์งานเข้าเต็มๆ


อ่อ ได้ส้มกับพวงกุญแจกล่องรองเท้าอันเล็กจากบ้านน้านิด
ของขวัญชิ้นเล็กๆ ที่ทำให้เด็กๆพากันตาเป็นประกาย *-*



ส่วนวันนี้(จะเขียนอีกเรอะ?)
ไม่มีอะไรหรอก แม่ไปแม็คโคร ซื้อของฝากให้อาอ้อกับคุณย่าที่จี้ออด้วย
เค้าก็เลยซื้อเค้กกลับมาฉลองคริสตมาสให้นายน้อง



ก็อิ่มอร่อยกันไปสิ

ปล. ฉันเย็บดอกคริสตมาสจากริบบิ้นเป็นด้วยน๊า
เพิ่งทำเป็นเมื่อคืนอ่ะ ..มั่วๆไปแล้วมันก็ได้
ตอนนี้รักเข็มจัง หยิบเข็มเย็บ ปักอะไรก็ทำได้ มีความสุข *0*

 

 

Related Posts with Thumbnails