ไม่ใช่อายุ ..เอิ่ม มันก็ใช่ด้วย
แต่ที่จะบอกคือ เชอร์รี่30ลูกแล้ว -0-
วันนี้ทำได้น้อยไปหน่อย มัวแต่สาละวนอย่างอื่น
ไม่ค่อยได้การได้งานเท่าไหร่
ทั้งที่ตื่นเร็วนะ พ่อไปปลุกก่อนบ่ายโมงอ่ะ
แล้วพอลงมา สักบ่ายสองมั๊ง นาฬิกาปลุกก็ทำงาน
โถ ป่วยแล้วยังจะโทรมา นอนดึกทำไมล่ะคะ
ไม่หายแล้วจะหาว่าใช้แรงงานคนป่วย เหอๆๆ
(หน้านี้ไม่ให้อ่าน เดี๋ยวหาว่านินทา ก๊ากๆ)
มันยังไม่ใช่วันสุดท้ายของปี เลยไม่ยังไม่ย้อนคิดเรื่องเก่านัก
จริงๆชีวิตมันมีหลายมุม มีความสมหวัง ผิดหวัง
เสียใจ เสียความรู้สึก ดีใจ ตื่นเต้น หวาดหวั่น เยอะแยะ...
แต่ใครจะรู้ เมื่อเวลาผ่านไป คนบางคนที่ดูเหมือนไม่คุ้นเคย
ห่าง ๆ .. กลับมาสนิทชิดใกล้ เข้ามามีบทบาทในความรู้สึก
ก็รู้นะ ว่าการจะรักษาความสัมพันธ์ที่ดีไว้ มันก็ต้องแลกกับอะไรหลายอย่าง
หนึ่งสิ่งคือ.. การกล้าที่จะเปิดใจ อย่ามองแต่แง่ลบ
คนเราไม่ได้คิดร้ายๆ จ้องจะเอาเปรียบกันทุกคนเสียเมื่อไหร่
ก็แค่ขำๆ ที่เมื่อหัวค่ำ มีคนเมาโทรมาอยากคุยด้วย
ประมาณว่าโทรหาใครก็ไม่รับ เออดีนะ
บอกขอเป็นเพื่อน ก็เป็นประมาณนี้แหละ
จริงๆ รู้จักน้อยกว่าเพื่อนคนอื่นตั้งเยอะ แปลกประหลาดๆ
เคยคุย แต่.. หลายปีก่อน ลบชื่อไปแล้ว แต่นึกออก
จะมีบางคนที่เดินผ่านไปผ่านมาแถวนี้
บางทีก็ทำตีซี้ บางทีก็ตีตัวห่าง .. สงสัยจะยังบ้าไม่เลิก
เอาเป็นว่า ..เข้ากับสำนวน "อย่าถือคนบ้า อย่าว่าคนเมา"
มื้อเย็นทำยำถั่วพลูกินแหละ(ไม่ถ่ายรูป มันไม่สวย)
แต่ไม่มีมะพร้าวคั่ว เลยทำแบบสูตรยำผลไม้
ก็ ..เผ็ดดี ทั้งที่ใส่พริกน้อย
รู้สึกกินแบบนี้ ตัวเบาๆดีนะ ชอบอ่ะ
ว่าแต่พรุ่งนี้ ยำอะไรดีหว่า..
อ่อ มีรูปด้วยยยยย
เป็นของว่างของท่านน้อง เค้กหน้าบัตเตอร์ช็อก กับน้ำแดงรสแตงโม
อร่อยดีล่ะมั๊ง จัดแต่งถ่ายรูปเสร็จแล้วก็เอามาเสริฟ.. *-*
