..late!!!..

มาแล้วๆ เอานกฮูกมาให้ดูต่อ
เสร็จวันละนิดวันละหน่อย
จริงๆกะว่าพวกปีกหุบจะทำตั้งๆไว้แล้วประกอบรวดเดียว
แต่ดันลืมลักษณะของตกแต่ง คิดเท่าไหร่ก็ไม่ออก
คอมพ์ที่จะหารูปในเนตก็ดับอยู่(ดับแล้ว พักเลย)





คืนนี้เลยได้สองตัว กางปีกตัวนึง
กับปีกหุบที่ทำตั้งไว้วันก่อนอีกตัว
ยังมีที่ตัดไว้อีก .. คราวก่อนแปดตัว รอบนี้ว่าจะสักโหล
(เอารอบก่อนขายออกก่อนดีป่ะ -..-)

...

เมื่อเช้าไปนอนสาย เริ่มจากเฝ้าบ้านไว้ พ่อไปติดชั้นในห้องน้ำให้
เพราะที่ห้องไม่มีชั้นวาง อะไรๆก็วางหลังส้วม
บางทีไม่พอก็ไปวางกึ่งๆ คาๆ อยู่บนราวพาดผ้าเช็ดตัว
วันก่อนเพิ่งตื่นนอน เบลอๆ เอ๋อๆ ไปทำเอาขวดเจลอาบน้ำหล่น
ปากขวดแตก ..... ดีนะ หกไม่เยอะ

เมื่อวานพ่อไปเหนือคลองเลยแวะโฮมโปรซื้อชั้นมาให้
พ่อลงมาก็คุยธุระกันยาว
บ้านนี้เป็นแบบนี้ ถ้ามีเรื่องไม่เคลียร์จะต้องคุยก็คุย
คุยไม่จบ มันนอนไม่หลับ
ฉันต้องสำรวจตัวเองอีกเยอะ บ่อยๆที่จองหอง ชอบอวดดี
แต่สิ่งหนึ่งที่ทุกคนในบ้านเห็นตรงกันคือ
ครอบครัว ต้องมีความเป็น "เพื่อน" กันด้วย
ถึงเราจะมีฐานะพ่อ แม่ ลูก กันก็ตาม แต่ถ้าในความสัมพันธ์มีความเป็นเพื่อนอยู่ด้วย
เราก็จะเปิดใจรับฟังกัน

เป็นอีกครั้งที่รู้สึกว่า กอดพ่อน้อยจัง
ก่อนจะไปนอน ก็ไปกอดพ่อ ขอโทษพ่อในคำพูดและกิริยาที่ลูกไม่ควรทำ
ก็มีมุมที่บางครั้ง อยากให้พ่อฟัง มากกว่านี้
แต่ไม่เป็นไร เราจะอธิษฐานเผื่อกัน ถ้ามีพระเจ้าเป็นศูนย์กลางของครอบครัว
เรื่องอะไรๆ เราก็ต้องคุยกันได้ เข้าใจกันได้

...

นอนสาย ตื่นไม่ไหว รับแล้ว เค้าไล่ไปนอนต่อ
ตื่นซะเกือบเย็น ลงมาไม่ต้องขายมันล่ะ (ขายเผือกก็ไม่ต้อง)
แม่บอกว่า "อย่าไปเครียด เอาที่เราสะดวกเถอะ)

เช้านี้ก็คิดว่าจะพยายามตื่นไว ถ้ามีเวลาจะไปห้าง
ต้องซื้อของหลายอย่าง จริงๆอยากซื้อแถวนี้ แต่แม่ว่าห้างถูกกว่า(กี่บาทกั๊น)
แล้วก็ต้องกลับมาเฝ้าบ้าน คงได้ขาย ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด
เฝ้าเด็กน่ะ มีกีฬาสี


หกโมงกว่าแล้ว เดี๋ยวไปปัดฝุ่นร้านก่อน
แล้วจะไปป้อนข้าวน้อง ไปอาบน้ำ นอน...........

 

 

..Ok, Wake Up..

วันอังคารร้อนๆ ตื่นเองมารอบนึง
หยิบมือถือมาดูเห็นมิสคอลตอน11.50
แต่เวลาที่ลืมตาคือบ่ายโมงกว่า มันยังงัวเงียอยู่
เริ่มสับสนระหว่าง เพลียเพราะนอนไม่พอ หรือเพลียเพราะอากาศร้อน
อุตส่าห์ไปอาบน้ำ หยิบเจลกลิ่นส้มที่น่าจะชื่นใจอาบ
แต่พอออกมา เช็ดตัวแต่งตัว ดันนอนต่อ

-.-

ตื่นอีกทีตอนได้ยินเสียงกลองยาว
เค้ามีเดินขบวนรณรงค์ให้ออกไปใช้สิทธิ์เลือกตั้ง
กว่าจะลงมาข้างล่างได้ วิ่งมาหยิบกล้องออกไปจะถ่ายรูป
หัวขบวนไปซะไกลแล้ว กลางก็เลยไปแล้ว เหลือแต่ท้าย



สรุปว่า ยกกล้องขึ้นกดถ่าย ได้แต่ก้นคน -.-
แต่ก็ได้เอกสารด้วยนะ พ่อได้อ่ะ
รู้สึกว่า ปีนี้ กกต.หัวครีเอทซะจริง



กลับเข้ามาในบ้าน พ่อทำลาบหมูไว้ แต่ไม่มีของจืดให้น้อง
ฉันเลยไปทำแกงจืดหมูกับผักโขม แล้วก็กลับมากินข้าวของตัวเอง
ลาบอร่อยดีนะ ถ้ามันจะเผ็ดกว่านี้สักนิด คงจะเพราะพริกปลอมปน



จนเกือบห้าโมง แม่กับพ่อออกไปบ้านตู่-พี่โอ๋
ฉันก็อยู่บ้าน อุ่นข้าว กับข้าว โน่นนี่ไว้ให้น้อง
เห็นว่าข้าวยังร้อน เลยโทรคุยกับพี่อ้วน กี่นาทีไม่รู้นะ มีสายบ้านเข้าเลยขอวางไป
เป็นน้าไก่ จะเอาขนมกับเสื้อมาให้น้อง







มีระฆังกระเบื้องจากอังกฤษด้วย ของเจ้าน้องเค้าแหละ เสียงกิ๊งๆน่ารักดี
(แต่ฉันกลัวแตกมากกกกกกกกก กลัวจริงๆ กลัวพี่มันนี่แหละทำแตก)
แล้วก็ลงมานั่งคุยอยู่ด้วยพักใหญ่ๆ จนป้อนข้าวน้องเสร็จ แปรงฟัน
น้าไก่ก็ถามเกี่ยวกับน้อง เล่าถึงน้องๆสองคนที่สิงคโปร์
แล้วก็เล่าว่า ตัวแกไม่สบาย เดินทางแล้วมาท้องเสียเลยเพลียๆ
ก็เลยเอาสไปซีให้ไปลองทาน (เอาน่า เผื่อแม่ได้ขยายสาย 555)

ช่วงป้อนข้าวน้อง มีแต่คนกดออด เกิน5ครั้งเห็นจะได้ ลุกนั่งๆๆ เป็นซิทอัพเลย
คนโน้นยืมกุญแจ คนนี้มาคืนของ คนนั้นมาแจ้งกุญแจหาย อีกคนมาบอกของหาย
สารพัดสารเพ มันเหมือนจะกดกันถี่กว่าทุกวัน อะไรกันเนี่ย เหอๆๆ



วันนี้เขียนได้ยาวมั๊ง เขียนตอนสติยังดี เพิ่งจะสามทุ่ม
คืนนี้กะไม่ออนไลน์ จริงๆก็ไม่มีใครคุยด้วยนักหรอก
เมื่อคืนมาทักแค่3คน แถมคุยด้วยไม่นานคอมพ์ดับใส่หน้า

ฉันมันมัวแต่หารูป หาแบบ โหลตจัง แต่ไม่ลงมือซะที
ไปลงมือดีกว่านะ เขียนจดหมายถึงคุณย่าเสร็จนานแล้วเนี่ย
แต่ในจดหมายบอกมีพวงกุญแจส่งไปด้วย แต่ดันนึกไม่ออกทีว่าจะเย็บแบบไหนให้คุณย่า
ของที่จะให้ผู้ใหญ่ บอกตรงๆว่า เลือกลำบากกว่าเด็กๆมากเลย



หกครึ่ง มาเขียนต่อๆ
คืนนี้ได้นกฮูกสีชมพูมาอีกตัว ทำช้ามากเลยนะ ได้คืนละตัว
ไม่ใช่เย็บช้า แต่มันไม่ได้ลงมือซะที .. ภาระกิจนางงามเยอะจริงจริ๊ง 555





พักนี้เอาไอเดียเค้ามา โขกกันมาเลยแหละ เลยไม่ได้เอาลงบล๊อกงานฝีมือ
ตัวสีชมพูนี้ให้เครดิตที่นี่ Vivikas จริงๆก็คล้ายตัวที่ทำวันก่อน
แต่พุงมันแตกต่าง ฉันชอบด้วยนะ ทำไม่ยาก


ปล.นัดกับแม่ไว้ว่าถ้าขายของวันนี้จะนวดแขนให้แม่พลางๆ
(แสดงว่า เอาสักหลาดไปเย็บไม่ได้ ลืมเลยอ่า แต่ไม่เป็นไร ทำกลางคืนก็ได้)

 

 

..วันจันทร์น่ะนะ..

วันนี้คิดว่าจะไม่มีใครโทรปลุก
แต่พอบ่ายโมง พี่จันก็โทรมา ..
อ่ะ คุย เพราะไม่ได้คุยกันหลายเดือน
นั่งฟังเพื่อนเล่าไปพักใหญ่ ๆ วางหูแล้วไปอาบน้ำ
ก่อนจะลงมาโทรหาพี่อ้วนอีกพัก

นับว่าดีสำหรับวันนี้ ที่ได้คุยกับเพื่อนตั้ง2คน
คุยได้ยินเสียง .. ในรอบหลายเดือน

...

อาหารวันนี้เป็นขนมจีน(ไม่ถ่ายรูป มันซ้ำๆ)
พ่อซื้อเส้นมากินกับน้ำยาที่เหลือเมื่อวาน เติมลูกชิ้นไป เติมผัก เติมโน่น เติมนี่
อิ่มไปได้อีก 3มื้อ .. 3มื้อจริงๆนะเออ
ไม่อยากนับรวมเมื่อวานด้วย จะเป็น4 (แต่ยังไม่เบื่อนะขอบอก)

ตอนเย็นไปนั่งขายของ
ไม่รู้ว่าฉันหน้ายักษ์ ดุเด็กที่ทิ้งขยะเกลื่อนไปรึเปล่า
แต่ว่าคงไม่ มองแง่ดี กิ๊ฟช๊อปคือของที่คนต้องการจะให้ของขวัญหรืออยากได้ไว้เอง
อืม.. แค่วันนี้เค้ายังไม่อยากได้
แม่นั่งอ่านพระคัมภีร์อยู่ใกล้ๆ ฉันเย็บเจ้านกฮูกต่อ ได้ทีละนิดๆ
จนเย็นเลย แม่ค้าร้านข้างๆกำลังเก็บร้าน
แม่ก็ถามเค้าไปว่า ขายดีมั๊ย เป็นยังไงบ้าง
เค้าว่า ลงทุนเป็นพัน แต่ยังถอนทุนไม่ได้
เลยเพิ่งรู้ว่า มีเมนูชาไข่มุกเพิ่มเข้ามาอีกแน่ะ



เพราะงี้เลยสั่งมาชิมสักแก้ว หอมหวานดี
ขำหนักๆ ก็ตอนกลับเข้าบ้าน แล้วแม่ค้าเค้าตะโกนมาถามว่า
"รู้วิธีเก็บไข่มุกมั๊ย?" ..... แล้วจะรู้ป่ะเนี่ย -..- คงแช่เย็นล่ะมั๊ง

...

กว่าจะได้ลงมือเย็บสักหลาด ใกล้เช้าอีกแล้ว
ว่าจะทำหลายตัว สุดท้ายได้ตัวเดียว(ตัวใหม่)
ตาดุดี เห็นตั้งแต่แรกก็ชอบแล้ว เสียแต่ต้นแบบเรียบมาก
มีแต่หัว ฉันเลยนึกไม่ออกว่า จะทำยังไงต่อ
จะใช้ปีกสีอื่นก็กลัวหลุดธีมไป(เค้ามาแนวจริงจัง)







ทีนี้ก็เลยเรี๊ยบเรียบไปเลย เอิ๊กๆ

...

ก็ไม่รู้ว่าได้ตัวเดียว เพราะมัวแต่ดูหนังรึเปล่า
Up in the Air หนังเก่าตั้ง2ปีมาแล้ว



ดราม่าอีกต่างหาก .. เคยคิดว่าตัวเองชอบดูหนังตลก แต่ก็ดูดราม่าได้แฮะ
แต่ตอนจบจริงๆ ดูไม่ได้ แผ่นคงจะเสียพอดี
เรื่องของที่ปรึกษาด้านการปรับปรุงโครงสร้างองค์กร การลดขนาดองค์กรต่างๆ
(เรียกๆง่าย คือ มีไว้ไล่คนออกจากบริษัท แต่เชิญออกยังไงให้คนไม่ฟ้อง)
หลายจุดเดาได้ แต่บางเรื่องก็ทำให้คนดูช๊อค เพราะมักจะลุ้นให้เป็นแบบความฝัน
แต่มันก็ไม่ แถมมีเรื่องน่าเศร้าย้ำๆๆ ในตอนจบ

เฮ้อ.. ไปนอนดีกว่า

 

 

..อาหาร ความคิด และนกฮูก..

เช้าจนได้ เจ็ดโมงกว่าแล้ว
ผิดนัดกับนาฬิกาปลุกด้วย แต่ขอวันนึงเถอะ
เมื่อวานก็ไม่ได้อัพทีแล้ว ขืนวันนี้หายต๋อมอีก
คนที่เซ็งกินคือฉันเอง -.-

เมื่อวานต้องยอมรีบนอนเร็ว
เพราะมีภาระกิจตอนเช้าวันอาทิตย์

...

วันนี้ Friendday มีกิจกรรมกันที่โบสถ์
เอาแต่รูปอาหารมาอวด เพราะ Photoscapeใช้งานไม่ได้




นี่แหละมื้อเที่ยง ขนมจีนปากพงันที่น้านิดเค้าโฆษณานักหนา
ถ้าไม่ได้ลูกชิ้นปลาเพิ่ม คงโจ๋งเจ๋งกันหนักเลย -.-
แต่รสชาติคงพอไปได้นะ(น้ำยาไตปลา วันนี้เค็มอ่ะ วันก่อนหวาน เอ๊..ยังไง)



มีน้ำใบเตยหอมๆของคุณนิก ทำให้วันร้อนๆเย็นลงเยอะ
นี่เหลือไว้อีกตั้งหลาย แบ่งๆกันไปแล้ว ฉันยังเก็บไว้ได้2ขวด

...

คืนนี้มีความคิดแง่ลบเยอะ มันก่อกวนเอาซะมากมาย
ฉันนั่งหน้าจอไม่ได้ มันถึงจุดที่ต้องไปหาอะไรทำ ไม่ก็ต้องไปสงบใจซะ
แต่พอจะนั่งลงตัดผ้า จริงๆก็อธิษฐานไปด้วย
แม่ก็มาเรียกให้ไปหา ตอนแรกไม่อยากไปหรอก มันเป็นฟิลที่ไม่อยากคุยกับใคร
แต่ก็นึกได้ว่า แม่ปวดแขน
เลยไปนั่งนวดแขนให้แม่ ตั้งแต่ตีสองมั๊ง
แม่ก็คุย เคลียร์ความคิดเยอะ

ฉันต้องให้อภัยคนอื่นง่ายๆ เหมือนที่พระเยซูให้อภัยบาปกับฉันง่าย ๆ
ต้องเรียนรู้ว่า ทุกคนมีข้อบกพร่อง เราคาดหวังความสมบูรณ์แบบจากใครไม่ได้
เพราะเราเองก็มี แต่เราเลือกจะยอมรับกันได้ไหม
อันไหนเป็นหลักการ เราแข็งได้ ถ้ามันไม่ใช่ความบาป
คือให้ทำ อย่างมีสันติสุข
เรียนรู้ที่จะให้ความรัก กับคน ที่เราคิดว่า เค้าอาจไม่ได้ขาด
แต่จริงๆ เค้าก็ต้องการความรักเหมือนกัน ..
และไม่ว่า เค้าจะทำอะไรไป บางครั้งมันดูไม่น่าเข้าใจวัตถุประสงค์
ดูไม่สมควรในสายตาเรา แต่ถ้ามันไม่ใช่เรื่องผิดบาป เรื่องเลวร้าย
จะยอมรับเค้าได้มั๊ย........

การขยายใจ ให้กว้าง กว้าง .. มันไม่ง่ายเลยนะ
ฉันไม่ชอบการ เฟค มันเป็นความรู้สึกจอมปลอม
แต่ตัวเองก็กดความรู้สึกต่อต้านหลายๆอย่างเอาไว้ด้วยการตีหน้ายิ้มแย้ม
ซึ่งพระเจ้าคงไม่อยากให้ลูกของพระองค์เป็นคนหน้าชื่นอกตรม

ถ้าไม่ ก็บอกว่า ไม่ จะดีกว่า
แต่ในโลกที่คนเห็นแก่ตัวมีอยู่รอบตัว
สิ่งที่ฉันต้องเรียนรู้ให้มากๆ คงเป็นการ รักเพื่อนบ้าน เหมือนรักตัวเอง
พูดกันเยอะ ได้ยินกันบ่อย แต่เข้าใจไหม ว่ารักตัวเองยังไง ก็จะรักคนอื่น
อย่างน้อยก็คนใกล้ตัว คนในครอบครัวนี่แหละ ..จะรักได้มั๊ย ให้เหมือนตัวเอง

เอาล่ะ และเพราะไปคุยกับแม่ซะยาวนาน นวดจนแม่เบาปวดไป
แต่มือฉันนี่เมื่อยไปหมด 555
กลับมาหน้าจอ เจอนาฬิกาปลุกมาทัก
ก็คุยๆๆไป จนพี่เค้าขอไปข้างนอก
เลยนัดว่า ก่อนนอนค่อยคุยกันอีกที
ตอนนั้นไม่ได้ดูเวลาเลย ว่ากี่โมงแล้ว บอกเค้าไปว่า เจ็ดโมงนะ
แต่พอไปไขประตู เห็นนาฬิกาบอก 6โมงแล้ว แว๊กกก







รีบกลับมาสอยๆ เย็บๆ เจ้าฮูกตัวนี้อ่ะ
เสร็จแล้วด้วยแหละ(เจ็ดโมงกว่าๆ)
คือว่า ไม่ได้มีงานฝีมือแปะบล๊อกนานแล้ว มันคิดถึ๊งคิดถึง :P
ส่วนตัวสีน้ำตาล ไว้เย็บประกอบพรุ่งนี้แหละ
กะว่า เย็บฮูกหมดเซตนี้ จะไปเย็บแมวซะหน่อย
รู้สึกว่า พอได้เย็บตุ๊กตาแล้ว มีความสุข *--*

อ่อๆ แพทเทิร์นเจ้าฮูกตัวนี้ ฉันเอามาจากpregnancybabychild

 

 

..no time..

เช้าแล้ว ไม่ได้ทำงานฝีมือเลย
ช่วยแม่รีดผ้า ต้องเป็นผู้ช่วยตลอด

แถมวันนี้ไม่ได้ขายของอีก พ่อมีงานมากองให้ทำ
ไม่เร่งหรอก แต่เสร็จเร็วๆก็ดี .. ฮ้าวว แค่เห็นก็ง่วง

เอาล่ะ ตื่นมาวันนี้ค่อยทำแบนเนอร์ต่อ ตอนนี้ขอลาจรไปอาบน้ำนอนก่อน

ปล. เริ่มทดสอบอะไรบางอย่างวันแรก อึดอัดมาก กินข้าวได้น้อยนิด
แต่นั่งหลังตรงเกือบตลอดเวลา -..-

 

 

..ยังหรอก..

ง่วงจังพักนี้
แม่ถามว่า นอนสายตื่นไวหรือไง
ก็ไม่ทุกวันหรอก แต่ช่วงหัวค่ำจะง่วงมาก คือถ้าไม่ได้งีบบ้างจะปวดหัว
วันนี้ก็ปวดอีก แต่ยังไหว ไม่ได้กินยาด้วยแหละ

ได้ข้อสรุปว่า คงเล่นคอมพ์มากไป เห็นเงียบๆบางครั้งไม่ได้เข้าเฟซบุค
(เพราะมันช้า) ก็ไปตะลอนหารูปบ้าง มั่ว เพ้อเจ้อไปเรื่อย -*-
กลับเข้าไปได้ก็ดึกดื่น มีภาระกิจอื่นอีก
คืนนี้เลยห่างจอนานๆ ไปนั่งตัดผ้าทำนกฮูก
ยังไม่เสร็จ แต่กำลังจะใกล้ประกอบได้2ตัว




แม่เห็นแล้วบอกว่า ทำแบบอื่นบ้าง
แต่จริงๆอยากบอกว่า หาแบบในเนตได้อื้อเลยนะ
เพราะฝรั่งชอบเย็บนกฮูกกันจังอ่ะ หลากหลายรูปแบบ
ก็ว่าจะลองทำแบบอื่นบ้าง แต่ตัดทรงตัวแบบนี้ไว้ก็ทำแบบนี้ก่อน

...

วันนี้ไม่ได้ไปขายของ แม่ปวดแขนมาก
นี่ก็เรียกให้ไปนวดให้อีก จริงๆไม่ได้เรียกหรอก เค้าบ่นว่า ปวดไม่หายซะที
แต่ถ้าได้นวดมันก็ทุเลาลงบ้าง เมื่อวานก็ไปนวดให้



เอาล่ะๆ เอารูปลาบหมูของท่านพ่อมาให้ดู
แฉะไปเล็กน้อย แต่โดยรวมอร่อย พ่อว่าขาดข่า ลืมซื้อมา
แต่ก็โอเคแหละ กินได้ หายหิว อร๊อยอร่อย 555
ก็ลงมาจากห้องหิวจนปวดท้อง ไปดูมีแต่ข้าวกับน้ำยาขนมจีน
พ่อไปกินที่ร้านแล้วซื้อมาให้แม่ชิม คือเจ้านี่น่ะ น้านิดแกไปสั่งมาที่โบสถ์อาทิตย์นี้
จริงๆ เราไม่ได้รู้รสชาติมาก่อนเลยนะ มีแกเล่าอยู่คนเดียวว่าอร่อยงั้นงี้ น้ำยาเยอะแยะ
แต่วันนี้ที่พ่อซื้อมา น้ำยาแบบว่า โจ๋งเจ๋งมาก มันไม่ข้น ทั้งน้ำยาน้ำพริกกับน้ำยาแกงไตปลา
แถมออกไปทางหวาน -..- (ฉันไม่ชอบน้ำยาหวานๆ เจอแบบนี้ มึนไปเลย เหอๆ)
ก็เอาล่ะ ลองดูกัน อาทิตย์นี้จะหมู่หรือจ่า -*-



อีกอย่าง ขนมที่แม่ทำให้น้อง บัวลอยไข่หวาน
หอมดีนะตอนต้ม แม่ทำกับน้ำตาลโตนด ใส่ไข่ไปหลายฟอง
แต่ตักมาแค่3 เสริฟเสร็จไม่นาน คนกินหลับ ก๊าก (เจอไข่เยอะไปหรือไงไม่รู้)

...

ไปแล้วจ้า นวดแขนแม่ก่อน .. เฮ้อ (สงสารแม่นะ ไม่ใช่ถอนหายใจเหนื่อย)

 

 

..วัน(รูป)มามาก..

อีก 15 นาที 5ทุ่ม ปวดหัวมาก ไม่สิ ปวดกระบอกตา
ลืมตาตลอดเวลาไมไหว ต้องหลับตาแล้วก็ลืมเป็นพักๆ
เห็นข้อความกับคอมเมนท์อาอ้อยังเข้าไปตอบไม่ไหว
นี่ขนาดไปสระผมมาแล้วนะ เบาหัวไป แต่ยังหนักที่ตา

เอาความเครียดมาใส่หัวเองมั๊ง
คือช่วงนี้ช่วยเค้าทำแบนเนอร์ฟรี คือเค้าออกแบบมา
แล้วมาให้เราช่วยทำ เสร็จก็ไปส่งร้าน แล้วเค้าก็จ่ายตังค์
สรุปคือ เค้าได้ของ ร้านได้ตังค์ แล้วฉันได้อะไร?

ไม่ได้คิดอะไรเรื่องเงิน แต่พอมันถี่ๆ แล้วก็รู้สึก "อะไรนัก?"
นึกในใจว่า จะไม่ถามเลยเหรอว่า ว่างมั๊ย มีแต่มา ขอให้ช่วย
T^T จริงๆมันก็ไม่ได้ลำบากลำบนอะไรนัก
แต่ว่า แบนเนอร์อันที่แล้ว เค้าสั่งทำ2ชิ้น อันนึงมีอังกฤษด้วย
อีกอันไม่มี ฉันก็ทำตามแบบ พองานออกมา แกมาบอกว่า
ไม่มีชื่ออังกฤษอ่ะ .... ฉันก็ตอบได้แค่ว่า "ทำตามแบบ"
มียังไงก็ทำแบบนั้นแหละค่า ถ้าไม่ใส่มา จะรู้ไหมล่ะว่าจะให้ใส่
แต่เค้าก็แค่ติงแค่นั้นนะ (ซึ่งแค่นั้นฉันก็ รู้สึกเหมือนเอากระดูกมาแขวนคอล่ะ)

ปวดตา แต่อยากระบาย เหอๆ
บ่นเฉยๆนะ ถึงยังไง การทำมันก็สร้างประสบการณ์ให้ฉันชำนาญขึ้น
(เรียนรู้จะมีน้ำใจแบ่งปันคนอื่นเสียบ้างเถอะ)



เมื่อวานไม่ได้อัพบล๊อก ยุ่งๆ ไม่ได้ขายของ แต่ทำงานบ้าน





ดูน้อง แล้วทำของกินเอง แบบว่าไม่มีข้าว มีแต่ของน้อง ก็เลยทำยำแอ๊บเปิ้ลกิน
ส่วนที่พ่อทำไว้ก็มีไข่ต้ม กับแกงผักกาดจอ
ป้อนน้องเสร็จ สักพักน้องหลับ พี่นี่ยังเหนื่อยไม่เลิก
ตั้งเกือบห้าทุ่มถึงกินลง
กินเสร็จ แม่ชวนไปคุยด้วย แม่ปวดแขน ไปนั่งนวดแขนให้แม่ คุยกัน
จนดึกเลย เกือบตีสามได้ กว่าแม่จะนอน
พอเข้ามา น้องตื่น

จริงๆ ก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้ทำอะไร นั่งดูแพทเทิร์นแล้วก็ปริ้นเอาไว้
อยากเย็บโน่นนั่นนี่มั่วไปโหม้ด อยากทำนกฮูกอีก เซตเก่ายังเหลืออีก3
(จะรีบทำไปทำไมเนี่ย)
ก็นั่นแหละ คิด แต่ไม่ได้ทำหรอก ป้อนข้าวน้อง มองไปนอกหน้าต่าง สว่างแล้ว
พอๆ ขึ้นห้อง อาบน้ำ นอน



ตื่นเที่ยงกว่าๆมั๊ง นาฬิกาปลุกคงจะง่วงจัด รีบปลุกแท้อ่า(มันก็ตีสองเค้า)
ก็ตั้งใจจะตื่นหรอกนะวันนี้ อยากทำความสะอาดห้องกินข้าว ชั้นมันรกฝุ่นเขรอะ
ก็ได้ตื่นสมใจ เพราะมีคนเอาข่าวใส่หูให้ฟัง จะไม่ฟังก็ต้องฟังอ่ะ
เลยประหลาดดี คนอยู่เมืองนอกรู้ข่าวเมืองไทยหมดล่ะ
ฉันนี่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย .. ก็นะ พักนี้เบื่อการเมือง ไม่อยากดูข่าวพวกหาเสียง
(ไว้ให้แม่ดูพอ แล้วค่อยฟังอีกที )
ฟังข่าวอาชญากรรมจบ ก็ไปอาบน้ำ ลงมา กินข้าว เช็ดชั้น ล้างจาน
ซักผ้าขี้ริ้ว แล้วพ่อก็มาถามว่าจะขายไหมวันนี้







ตกลงว่าขาย แต่ลากแม่ไปด้วย นั่งคนเดียวมันเหงา
กลัวเวลาเข้าห้องน้ำแล้วจะไม่มีใครเฝ้า
ก็เลยไปนั่งเฝ้ากันสองคน เด็กๆผ่านมา แวะถาม แต่ยังก่อน
บางคนปรี่มาดูที่พวกสักหลาด .. เอ ถ้าทำเป็นพวงกุญแจมันคงน่าสนกว่านี้เนอะ
แบบว่า บอกตรงๆที่ใช้ห้อยมือถือก็เพราะทุนมันน้อยกว่า -..-
แต่โอเคค่ะ เดี๋ยวจะจัดแบบพวงกุญแจให้มั่ง





นั่งมองท้องฟ้าฝั่งวัดแก้วแล้วไม่แน่ใจ ว่าฝนจะตกหรือเปล่า
เพราะดำทะมึนมาเชียว แต่ลมก็แรงใช้ได้
แต่หันทางโรงเรียนอำมาตย์ฯฟ้าสว่างจ้า
ก็เป็นอันว่า .. ไม่ตก -0-




สรุปว่า เก็บร้านตอนหกโมงกว่า ขายไม่ได้เลย
แต่ไม่เป็นไรนะ ไปนั่งชิลๆ ถือว่าคุมเด็กไม่ให้ทิ้งขยะด้วยแหละ
ก่อนจะเลิก แม่เลยซื้อน้ำแข็งไสมากินถ้วยนึง เอามาแบ่งกันกิน
(หลายถ้วยมันมากไป๊ 555)



สองทุ่มไปเข้าแคร์ กินข้าวด้วย เอาน้ำพริกกับผัดบวบไป
ไม่ถ่ายของตัวเองหรอกนะ ไปถ่ายผัดไทกับหอยทอดของน้านิด
หอยเค้าเยอะดีแหละร้านนี้ ปกติเจอแต่แป้ง นี่หอยเพียบ





อ่อ ผักที่เอาไปกินกับน้ำพริกน่ะมีสะตอด้วย คุณนิกให้แม่มาเมื่อวาน
เป็นของที่เค้ายกให้ฟรีกันมาอีกที
เราก็สงสัย ว่าสะตอแพงนะพักนี้ เดาว่ามันคงไม่สวย
แต่ไม่ใช่แค่ไม่สวย มีเพื่อนแท้พิสูจน์ยาฆ่าแมลงด้วย



บอกตรงๆว่า ภาพนิ่งมันดูสยอง แต่ตอนมันเดินอ่า น่ารักดี
กระดึ๊บ..กระดึ๊บ 555

เลิกแคร์สี่ทุ่มครึ่งได้ ก็มาปวดหัวอย่างที่บอกแหละ
ตอนนี้ตีสองครึ่ง ไปนวดแขนให้แม่มาแล้ว เบาปวดไป
ฉันต้องหยุดก่อน.. เมื่อย


ปล. เมื่อวานฟังเพลงนึง เคยรู้สึกว่า เราเป็นคนร้อง แต่วันนี้เหมือนโดนร้องให้ฟัง
ไม่รู้สินะ.. ยังไงก็ไม่เคยบอก แต่นะ .. เอาเหอะๆ ฉันคงรู้ว่าทำอะไรอยู่

 

 

..seller [no pic]..

เช้าอีกแล้ว ง่วงจัง นั่งตัดผ้าสักหลาดได้ไม่กี่ชิ้น
ต้องบอกตัวเองให้กลับไปนั่งเย็บซะบ้าง
ทำอย่างอื่นก็ต้องทำ แต่ถ้าทิ้งงานฝีมือหลายวัน
มันจะกลายเป็น "มือตก"
(เคยขึ้นด้วยเหรอ?)


...

สรุปว่าไปนอนสาย ตื่นเลทด้วย สักจะบ่ายสามได้มั๊ง
อาบน้ำแล้วลงมา แม่บอกว่าวันนี้ถ้าจะขายต้องขายเอง
เป็นอันเข้าใจว่า "ยืมจมูกใครหายใจไม่ได้"
พูดซะเหมือนแรง แต่จริงๆฉันออกจะชิล

เข้ามาในบ้านไม่ค่อยมีกับข้าว ขี้เกียจรอลูกชิ้นนึ่ง
เลยไปสั่งข้าวราดปลาผัดเผ็ด(เค้าทอดก่อนแล้วผัดเผ็ด เรียกอะไรไม่รู้อ่า)
แล้วก็ไปนั่งกินไปขายไป พอเด็กมาเลือกของ เกิดอาการ หยุดดีกว่ามั๊ย
เลยนั่งดื่มน้ำแทน จนคุณนิกแกสงสัยว่า ผัดเผ็ดแกเผ็ดไปเหรอ
คิดว่าฉันกินเผ็ดไม่ค่อยได้ซะนี่ 555 หารู้ไม่ เลยต้องหันไปบอกว่า
"กินแก้เก้อค่ะ" ขำๆ นั่งแป้นแล้นทั้งกินข้าวกับกินน้ำ ขายของได้อีก
มีเด็ก2คน มายืนดูแล้วก็หันไปซุบซิบๆกัน ซักพักก็เดินเข้ามาหยิบๆ เลือกๆ
แล้วหนึ่งในสองคนก็บอกว่า ขอไปซื้อน้ำก่อน
ก็ไปจริงนะ แล้วก็กลับมาจริงด้วย คนนึงเลือกตุ๊กตาน้ำหวาน(อาอ้อตั้งมางี้)
ทั้งตัวมีแต่สีชมพู อีกคนรู้สึกว่าจะหยิบตัวเล็กๆไปตัวนึงแล้ว
ส่วนอีกตัวลังเลระหว่างสัตว์ต่างดาวสีขาว-ฟ้า
(ตัวนี้พี่จันส่งมาให้แต่ฉันไม่ชอบ เลยมาเนียนขาย)
กับหมีเท็ดดี้ เลือกไปเลือกมา สรุปว่า เอาสัตว์ต่างดาว เพราะขนมันฟู (เข้าใจคิด)


ตอนแรกคิดว่าขายได้แค่นั้น พอแม่มาก็เข้ามาทำกับข้าว
ซื้อเค้ากินมันก็ง่ายดี แต่ทำเองอิ่มกว่า
จนเลิกร้าน เห็นแม่ว่าขายได้อีกชิ้น เป็นสักหลาดของฉันแหละ ขอบคุณพระเจ้าค่ะ *0*
เค้ามาเลือกแบบพวงกุญแจไป อยากได้พวงกุญแจนะ แต่ฉันดันทำที่ห้อยมือถือซะเยอะเลย
คืนนี้ยังหาพวงกุญแจได้ไม่ครบเท่าผ้าที่ตัดไว้ พรุ่งนี้เช้าหาต่อ

ไปอาบน้ำ ล้างจาน แล้วก็ซักผ้าก่อน จะหกโมงแล้วอ่า
ง๊วงง่วง

ปล.เหมือนฝันถึงไทยตั้งแต่วันก่อนแล้ว ..น้องเอ๊ยจะส่งของให้พี่เมื่อไหร่
รออยู๊ 555

 

 

..Fail to Plan..

วันนี้รู้สึกเสียศูนย์มาก เตรียมตัวแล้ว
ตั้งใจแล้วว่าจะไปร่วมประชุม ไม่ได้ช่วยงานคอมพ์ก็จะไปสอนเด็ก
แต่น้องงอแงปั่นป่วนไปหมด -.-

แผนที่ตั้งไว้เป็นอันเป๋วหมด .. อาทิตย์หน้าเอาใหม่
คิดว่าจะไม่นอนแล้วนะ ไม่งั้นก็ต้องยัดข้าวหนักๆกว่านี้ -*-

...

ส่วนแผนจะไปค่ายครอบครัวที่ชุมพรก็เป็นอันไม่ได้ไป
แม่โทรไปบอก อ.สมาน ว่าติดภาระอะไรหลายอย่าง
พ่อก็ขับรถมือเดียวไปถึงชุมพรไม่ไหวด้วย สารพัดเนอะ
ทั้งที่อยากไปมากๆอ่ะ แต่ก็ไม่ได้........ เฮ้อ ช่างเถอะๆ



แต่เพราะสงสารว่าผิดหวังกันหรือเปล่านะ
แม่ก็เลยชวนไปโลตัสตอนเย็น
ฉันว่าจะไปหาซื้อแป้งแหละ ชอบคิดว่าขายถูกกว่าที่อื่น
ซึ่งพอเอาเข้าจริงๆ มันก็ไม่ค่อยแฮะ
แบบเห็นที่ชั้นนี้มันราคาเท่านี้ เค้าไปหยิบจากอีกชั้นให้
ไปจ่ายราคาก็แพงกว่า งง แต่ก็ดันเอากลับมาบ้าน
เพราะว่าโดนลูกค้าโทรตาม (ไม่ชอบเลยอ่ะ ไปไหนแล้วโดนกดดันเรียกจิกตามเนี่ย)
พยายามปรับใจให้รู้สึกดีขึ้น ว่าราคาจริงกับที่ขายมันก็ต่างกันอยู่นะ(ได้ลดบ้างแล้ว)







ตอนขาไปก็เฮฮาดี นายน้องโดนแบกออกจากบ้าน เจอป๊าเค้ายังถามว่าไปไหน
ไปนั่งรถแล้วยังยิ้มอยู่เลย ฟังเอ็มพีสามครึ้มอกครึ้มใจ
แต่ว่า.. ไม่ทันออกจากเมือง หลับ หลับจริงๆ
ขนาดว่าแวะบิ๊กซีก่อน พ่อไปซื้อโต๊ะญี่ปุ่นเล็กให้ฉัน
แล้วก็ไปโลตัสต่อ พี่ท่านยังไม่ยอมตื่น โดนเข็นรถเที่ยวทั่วห้าง.. หลับตลอด
ทำไปได้ !!

กลับมาถึงบ้าน ก็หลับเรื่อยๆ จนเนี่ย จะเจ็ดโมงเช้าแล้ว
ยังไม่ยอมตื่นมากินข้าว .. ฉันก็ไม่กล้าไปนอน
กลัวว่าถ้าไม่ได้ป้อนไว้ซะ เดี๋ยวจะเดือดร้อนแม่ต้องมาปลุก
แล้วก็นะ แม่ยังเจ็บแขนอยู่เลย -.-
ไม่รู้แหละ เดี๋ยวอัพบล๊อกเสร็จจะไปบังคับปลุกมากิน

...

เกือบลืม เอารูปขนมมาให้ดู แพนเค้กบ้านการ์ตูน(ของน้านิด)



คือทำแบนเนอร์ให้เค้า พอไปอุดหนุนเลยทั้งลดทั้งแถม
แต่จริงๆ เอาแบบธรรมดาดีกว่าอ่า มันเห็นลายการ์ตูนด้วย
พอราดแยมแล้วเละเลย เหอๆ ฉันชอบปกติกว่านะ
ส่วนเครปแถมให้ก็ขอบคุณค่า 555