แต่พอดีว่า ดูหนังจีน แล้วมีเรื่องของลูกชายกับพ่อ และเค้กวันเกิด
เป็นปมของชายหนุ่ม เมื่อครั้งยังเด็ก ที่เมื่อถึงวันเกิด
เค้านั่งรอพ่อกลับจากทำงานพร้อมกับเค้กวันเกิด
แต่รอจนดึกดื่น ก็ไม่มีวี่แววพ่อและเค้ก สุดท้ายพ่อก็กลับมาโดยปราศจากเค้ก
แถมยังไม่มีท่าทีว่าจะนึกได้เลย ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของลูกชาย..
ปมนั้นฝังแน่นอยู่ในใจของเด็กชาย จนโต
สุดท้ายเมื่อเค้าได้กลับมาเจอกับพ่ออีกครั้ง และพ่อก็ได้พยายามแก้ไขปมเรื่องนั้น
ด้วยการซื้อเค้กมาฉลองวันเกิดให้..
Quoted from: kissthegroom
ประเด็นไม่ได้อยู่ที่เค้ก แต่อยู่ที่การลืมใส่ใจ
ถ้าเรามองว่ามันเป็นเรื่องไม่น่าจะเป็นเรื่องก็ได้นะ
แต่ว่า เด็ก ไม่ค่อยคิดอะไรไกลไปกว่า ..ตัวเอง
เรื่องนี้ทำให้ฉันคิดถึงตัวเองในวัยเด็ก
มีอยู่ 2 ปี ที่ฉันค่อนข้างคลุ้มคลั่งกับของขวัญวันเกิดตัวเอง(อยากได้น่ะ)
คลั่งเพราะว่า แม่ซื้อให้ แต่มันไม่ถึงมือฉัน.. จะว่าไป ก็ทั้ง2ปีนั้นเลยล่ะ
ครั้งแรก เป็นกระจก แม่บอกว่าซื้อมาฝากจากตลาดในเมือง
แล้วก็ซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์พ่อกลับมา น่าจะเกือบๆ30กิโลเมตร
มันหล่นหายไปตอนไหนก็ไม่รู้......
ครั้งที่สอง เป็นลิปมัน แม่ซื้อใส่ถุง พอไปหาซื้อของอีกห้าง
พนักงานก็บอกให้ฝากถุงไว้ที่เคาน์เตอร์ได้
กลับมารับถุงก็ไม่ได้ตรวจเช็คอะไร กลับบ้านเลย
ปรากฏว่า มาถึงบ้าน ลิปมันหายไปจากถุงซะแล้ว...
มันไม่ใช่ปมอะไรคับแค้นใจแบบนายคนนั้นหรอก
แต่มันสอนให้รู้ว่า "ไปซื้อเองป่ะ" 555
เล่าจากรูปก็ไม่มีอะไร แค่จัดตู้แล้วเจอกล่องจิ๊กซอว์อันเก่า
ที่ต่อไว้ใส่กรอบยกให้ชาวบ้านไปแล้ว เหลือกล่องไว้ก็เอาไว้เก็บของได้
เปิดออกมา เซอร์ไพรส์สุดๆ ก็มีหนังสือสอนวาดรูปของนายน้อง2คน
น้องวาดป่าวไม่รู้ มีชื่อเจ้าของแปะ แต่ฉันผู้มิใช่เจ้าของยึดไว้หมด
(นิสัยดีไปป่ะ?? -..-) ก็เมื่อครั้งกระโน้นยืมมาวาดตาม เลยลืมคืน แง่มๆ
ตอนนี้ก็ไม่กะคืนแล้วนะเอ้อ ไม่ได้สนใจกันแล้วด้วยมั๊ง -w-
เจอ 4 เล่ม แต่รู้สึกว่า มันมีมากกว่านี้นะ ไม่รู้เก็บไว้ตรงไหนอีก
ประโยชน์ที่คาดว่าน่าจะได้ตรงๆเลยตอนนี้ ก็จะมีแบบไว้ทำงานสักหลาด
ซึ่งยังไม่ได้ลงมือต่อเล้ย .. เป็นอาทิตย์แล้วนะเนี่ย
จะตีสี่แล้ว ไปเป่าผมต่อดีกว่า
จะได้นอนสักหน่อย
