“มองข้ามความต้องการของตัวเอง แล้วไปมองว่าคนอื่นเค้ายังขาดอะไร เปลี่ยนท่าทีที่มีข้างในใจ เรื่องดี ๆ ที่ยิ่งใหญ่ นั้นไม่ไกล..ตัวเรา ”
welcome

Lilypie Next Birthday Ticker

วันอาทิตย์ที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2560

..เมนูพิศดารกับดอกปอเทือง..



บ่ายวันนี้ กับเมนูอาหารที่ไม่มีขั้นตอน
มีแค่เรื่องราว และรูปตอนทำเสร็จ




"เต้าหู้ผัดไม่เผ็ด" คือชื่อของเมนูจานนี้
เริ่มจากที่กับข้าวที่เหลืออยู่ เป็นแกงจืดผักกาดดอง
เท่านั้น .. แค่นั้น..

ความอยากกินผัดเผ็ด หรือแกง
ก็เลยไปค้นตู้เย็น พวกเนื้อแช่แข็งกันหมด
ที่หยิบมาทำง่าย ๆ หน่อย ก็เต้าหู้แข็งนี่ล่ะ
ส่วนโหระพา พ่อซื้อมาไว้กินกับขนมจีนเมื่อวาน
เอาพริกแกง กับหอมแดง และพริกสดเล็กน้อยออกมา

เต้าหู้มี 3 แผ่น เดิมก็ว่าจะใช้ทั้งหมด
แต่พอหั่นแล้ว คิดว่า .. 2 ก็เยอะแล้วนะ
พอหั่นแล้ว ก็ทอดในน้ำมันที่เค้าทอดไข่ดาวเมื่อเช้า
แล้วก็หันไปเด็ดโหระพา หั่นหอมแดง กับซอยพริก

ปกติเวลาทำผัดเครื่องแกง ผัดเผ็ด แกงเผ็ด
เราจะผัดเครื่องแกงก่อนใส่เนื้อใช่มั๊ย?
แต่คราวนี้ ผัดกึ่งทอดเต้าหู้จนเริ่มสุก มีรอยทอด สีทอง ดูกรอบๆ
ก็ใส่เครื่องแกงลงไปผัดคลุก
หลังจากนั้นก็เติมน้ำ ที่ควรจะเป็นน้ำซุป แต่ไม่มี
น้ำเปล่าก็ใช้ได้เหมือนกัน ปรุงรสด้วยน้ำปลากับน้ำตาล
เพราะผงปรุงรสหมด น้ำปลาต้องใส่อยู่แล้ว
ส่วนน้ำตาลเอาไปตัดเค็มสักหน่อย 
แล้วจึงใส่พริกกับหอมแดง  ตามด้วยโหระพาปิดท้าย
ตักใส่จาน แล้วรีบชิม ..

เอ่อ ที่จริงชิมตั้งแต่ในกระทะแล้ว
รู้สึกว่า จะจืด ๆ
ผลก็คือ จืด ๆ มันๆ(เต้าหู้)
เป็นอาหารเพื่อสุขภาพ(ซะที่ไหน) ที่กินเปล่าได้ เพราะไม่เผ็ด
รสไม่จัด ทำให้ฉันกินเปล่าจนลืมกินข้าวไปเลย 555


................


ไหน ๆ ก็มาอัพเมนูอาหารสูตรพิสดารแล้ว
ขอเล่าเรื่องเมื่อวานซืนด้วยดีกว่า 555


เรื่องของเรื่องก็คือ เมื่อวานซืนมีธุระต้องออกไปหลายที่
ในช่วงเวลาเกือบเที่ยง



แล้วพอไปแถวถนนหน้าอบจ.
ก็เห็นแนวต้นปอเทืองริมถนน
อดไม่ได้จริง ๆ ที่จะแวะถ่ายรูป



แต่ว่า ไม่รู้ว่าวันนี้กล้องเป็นอะไรนะ
โฟกัสภาพไม่ได้สักที ถ่ายหลายรูปมากๆ ก็ยังเบลอตลอด
คือ หน้าเบลอ หลังชัด -..- เป็นอะไรที่ชักจะเซ็ง




แต่สุดท้ายก็ได้รูปนี้มา คือ จอดถ่ายรูปนานจนผึ้งบินมาแถวนั้นแล้ว
จะอยู่นาน เกรงเจ้าถิ่นจะมาโจมตี
ได้รูปชัดก็รีบเผ่น แต่ว่า ก็ตากแดดอยู่นานแล้วอ่ะนะ
ความร้อนระอุมาเต็ม ๆ หัว


ทากันแดดตลอด แต่ไม่ค่อยมีเหงื่อไหลเข้าตา
เคยบ้าง แต่น้อย เพราะเช็ด เพราะปาดเหงื่อก่อน
แต่วันนี้ขี่มอเตอร์ไซค์ ปาดยังไงก็ไม่หมด
ผลคือ เกือบตกถนน เพราะแสบตาจนลืมตาไม่ขึ้น
แวะลงข้างทาง หยิบทิชชู่มาเช็ด
พักตาอยู่ครู่ใหญ่ ๆ แล้วไปแวะ7-11
ซื้อน้ำกินมาเช็ดรอบตา


ครีมกันแดด กันแดดเผา แต่ตัวเขาทำตาเราเกือบพัง
T-T


ปล.ดอกปอเทืองสวยนะ แต่การแสบตาจนลืมตาไม่ขึ้น
แล้วก็ต้องขับรถไปแบบน้ำตาร่วงตลอด
มันเป็นอะไรที่ เข็ดจริง ๆ 



วันจันทร์ที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2560

..My Mom is my sense of life..



คุณแม่ของฉัน

วันนี้ฉันรีบบึ่งรถมอเตอร์ไซค์ไปห้าง
เพื่อซื้อมาส์คหน้าแบบแผ่น ที่ร้านนึงเค้าลดราคา
ขากลับฉันเดินผ่านซุปเปอร์ด้วย
เลยซื้อผงซักฟอกกับน้ำยาปรับผ้านุ่มลดราคามาอีก



กลับมาถึงบ้าน ฉันก็หยิบของมาแจกแจง
ส่วนของใช้ในบ้าน ที่แม่ต้องจ่ายคืนให้
ส่วนเครื่องสำอางค์ลดราคาที่ฉันซื้อเอง
ฉันก็จะเอาลงบันทึก
แต่อดไม่ได้ที่จะบ่น .. "แบงค์พันแตกอีกแล้ว"

แม่ที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ บอกว่า "เดี๋ยวแม่ให้"
ไม่ใช่ให้แค่ส่วนที่แม่ต้องจ่าย
ไม่ใช่แค่ส่วนที่ฉันจ่ายของฉันเอง
แต่ให้เพื่อแบงค์พันอันนั้นจะยังมีอยู่ในกระเป๋าฉัน
ฉันขอบคุณและเก็บเงินใส่กระเป๋า

ช่วงหัวค่ำ ฉันไปชวนแม่มามาส์คหน้า
แม่ไม่ค่อยอยากทำสักเท่าไหร่
แต่ก็ ยอมตามใจ
ตอนแปะมาส์คให้แม่  ได้ยินแม่เปรยออกมานิดนึงว่า
"ที่จริงอ่ะนะ.. ของพวกนี้........." แล้วแม่ก็เงียบ

ฉันรู้ว่าทำไมแม่เงียบ
เพราะความจริง คือ
แม่ฉัน ตลอดชีวิตไม่เคยสนใจเครื่องประทินโฉม
เครื่องสำอางค์แทบไม่เคยใช้
มีบ้าง ก็นับได้ว่า ซื้อเองกี่ชิ้น รับต่อจากคนอื่นมากกว่า
เสื้อผ้า หลาย ๆ ปี จึงจะหาซื้อบ้าง
เครื่องประดับ นอกจากที่คาดผมอันละไม่กี่บาท
กับที่หนีบผมราคาพอ ๆ กัน ก็ไม่เคยอยากได้อะไร
นาฬิกาที่ใช้ คือเรือนที่น้าซื้อให้ฉันตอนฉันเรียนม.4
กระเป๋าสะพายก็ใช้ใบเก่าใบเดิมมาหลายปี
โทรศัพท์มือถือเป็นรุ่นทันสมัยแต่ประหยัดของปี2011
รองเท้าก็ใช้คู่เก่าของฉันตั้งแต่2ปีก่อน
บอกให้ไปซื้อคู่ใหม่ก็ไม่ยอม

สำหรับแม่ #ไม่พังไม่ทิ้ง

แต่แม้ว่า แม่จะประหยัดกับตัวเอง
แม่ก็ไม่เคยทำให้เรารู้สึกว่า แม่เป็นทุกข์ที่แม่เป็นแบบนี้
หรือจะมาบังคับให้เราต้องอดทนใช้แต่ของเก่า
แม่แค่ให้คำแนะนำ เมื่อเราอยากได้ของใหม่ทั้งที่ของเก่ายังไม่พัง
ว่า .. ให้พังก่อนเถอะ ค่อยเปลี่ยน ค่อยซื้อใหม่

สิ่งที่แม่ไม่หวง ไม่งก คือ เรื่องกินเรื่องอยู่ของคนในครอบครัว
แม่ได้ซื้อของแพง แต่แม่ซื้อของดีและมีคุณค่า

สิ่งที่แม่ไม่เคยหวงอีกหนึ่งอย่าง คือ เวลาของแม่
แม่มีเวลาสำหรับทุกคนที่แม่รัก ที่แม่ห่วงใย
เมื่อฉันมีความทุกข์ใจ ฉันจะพูด จะระบาย กับแม่
นานเท่าที่ฉันจะอยากพูด ซึ่งแม่ก็รับฟัง และตักเตือน
ให้คำปรึกษา ให้คำสอน ให้แนวทางชีวิต
และไม่ใช่เฉพาะกับฉัน แต่ยังเป็นกับใครอีกหลายคน



สำหรับฉัน..
แม่ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่สวยที่สุดในมาตรฐานของโลก
ไม่ใช่คนที่แต่งตัวเก่ง แต่ก็แต่งตัวเป็นและมั่นใจในตัวเอง
แม่แค่ทำทุกอย่างด้วยความตั้งใจ ความรัก
แม่เรียนรู้ตลอดชีวิต ทุกวันนี้แม่ก็ไม่เคยหยุดเรียนรู้
และพร้อมที่จะถ่ายทอด จะแบ่งปันสิ่งที่ดีให้คนอื่น ๆ

แม่เป็นแบบอย่างของชีวิตที่ไม่ทำเพื่อตัวเอง
แต่มีเพียงพอสำหรับตัวเองและการที่ดีทุกอย่าง
ชีวิตที่ไม่ได้อยู่เพื่อแค่ตัวเอง แต่เพื่อคนอื่นด้วย

ฉันสงสัย .. ฉันคาดหวัง .. ฉันตั้งใจ
อยากให้ชีวิตตัวเอง ได้เหมือนแม่ แม้สักครึ่งหนึ่งก็ยังดี

เริ่มจาก รู้จักใช้เงิน ให้มากกว่านี้
เริ่มจาก คิดถึงตัวเอง ให้น้อยกว่านี้











วันอังคารที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2560

.. That's all ..

นานแค่ไหนแล้ว ที่ห่างจากการอัพไดอารี่
ถึงงั้นก็ยังคอยอัพเดตชีวิตตัวเองตลอด
แปลกดีเหมือนกัน....

ก็ไม่ใช่ว่าใครจะสนใจชีวิตฉัน
แต่ก็ยังพยามทำเหมือนกลัวว่าจะถูกลืม

ความจริงก็คือ
มันไม่ได้มีความหมายอะไรมากไปกว่า
แค่คนที่อยากจะรู้สึกสำคัญ...มันก็คงแค่นั้นเอง

....

เพิ่งลงแอพblogger
ไม่รู้ว่าใส่รูปได้ไหมนะ
แปลกไปหมด ที่อัพผ่านมือถือ

อ่อ เปลี่ยนเครื่องแล้ว
ไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่
เครื่องเก่า3ปีนิดๆ ... รู้สึกขาดทุน ไม่คุ้ม
แต่ก็ต้องก้าวต่อไป

....

ช่วงนี้ฝนตก
ก็ไม่แปลก  เพราะเป็นเดือนพฤษภาคม

แค่ท้องฟ้ามืดหม่นในทุก ๆ วัน

ปล. ใส่รูปไม่ได้นะ ต้องใช้คอมพ์เท่านั้นมั๊ง

วันพุธที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2560

..Deletable Imitation Fruits..



สวัสดีวันที่ 4
เมื่อวานหยุดพักไปวันนึง
เพราะไม่ได้สร้างงานอะไรด้วย
แถมกลางคืนยังนอนไว(ตี2ถือว่าไวมั๊ย?)

....

เพราะช่วงนี้ยังมีงานกาชาด
หลายคนที่รู้จักเลยมีรายได้พิเศษจากงานนี้
เมื่อคืนตอนประชุม คุณนกเลยเอาลูกชุบจากพี่นิดมาฝาก



บอกเป็นของขวัญปีใหม่
เป็นขนมที่น่ารักดี
เค้าปั้นเก่ง ให้สีสวย
แต่ขนมนี้เป็นพวกขนมสด
น้อยครั้งที่กินแล้วจะไม่รู้สึกได้กลิ่นเก่า
สมัยเรียน มีสอนในชมรมนะ
แต่เหมือนฉันไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย
เท่าที่จำได้ คือใช้สีไม่สวย เลอะเทอะ ขนมไม่น่ากิน
ทุกวันนี้เลยกินของที่ซื้อเค้าตลอด


....

พรุ่งนี้จะเอางานลวดล่าสุดมาแปะ
คืนนี้ไปนอนก่อน ..  ง่วงจัง





วันจันทร์ที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2560

..Smile and Mushrooms..


 A Smile...
is the best make-up any
girl could ever wear.

เครื่องสำอางที่ดีที่สุดของผู้หญิงคือ รอยยิ้ม



ไม่ได้ตั้งใจทำภาพเพราะรอยยิ้มนางแบบ
แต่ชอบเสื้อผ้า  เป็นเสื้อม่วงกระโปรงลายดอกบนพื้นสีน้ำเงิน
สุดท้ายเปลี่ยนเป็นกระโปรงขาวซะงั้น

...

นี่ก็วันที่2แล้วเนาะ ที่มาอัพบล็อก
ตอนนี้เกือบตีห้า บอกตรง ๆว่า มึนหมดแล้ว
เพิ่งดูหนังจบไปเรื่องนึง ก็ "พรจากฟ้า"
เค้าให้ดูฟรีในเว็บ lineTV
หนังดีนะ ที่ควรขำก็ขำก๊ากเลย ที่เศร้าก็อินไปด้วย

"พรจากฟ้า"

ฉันว่า เป็นหนังที่อบอุ่นหัวใจดี
ชอบความรู้สึกแบบนี้แหละ

...

วันนี้เอาภาพอิลลัสมาลง เพราะไม่ได้ทำงานฝีมืออะไร
ก็ตามการวางแผน mine map ของฉันล่ะนะ
เรื่องการพัฒนาหลาย ๆ ด้าน
อันนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย



พูดถึงมา mine map ทำออกมาเกือบ3อัน
มึนไปหมด สรุปว่ากลับไปใช้อันแรก ตกแต่งเพิ่มอีกนิด
(เค้าให้เน้นภาพกับสีสัน ฉันเขียนซะเยอะ)
แต่ก็ดีสำหรับฉันที่กลับมาอ่านได้

...

อาหารประจำวันที่วัตถุดิบไม่ประจำวัน
คือ แกงจืดเห็ดปลวกกับหมูสับ
ช่วงนี้มีฝนมั๊ง พ่อน้องโนอาห์เค้าเก็บมาขาย
แม่ฉันเลยเหมาหมดเลย



เอามาทำแกงจืดก็อร่อยดี
ได้ซดน้ำแกงร้อน ๆ ตอนฝนตกนี่ดีจริงๆ







วันอาทิตย์ที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2560

..HNY2017 and Doll Flower Crown..




สวัสดีปีใหม่
ก็ปีใหม่แล้วนี่นา .. ค.ศ. 2017 / พ.ศ.2560

ยืมรูปเค้ามา เพราะรูปเค้าสวยดี
ที่จริงเมื่อคืนจะอัพภาพที่ทำไว้ลงในFB แต่ลงไม่ได้
ก็แปลก ๆ แต่หน้าเพจเล่นได้นะ
แปะลิงค์เพลงก็ไม่ได้ อัพรูปก็ไม่ได้ พิมพ์ได้แต่ จุดๆ

ก็งง ๆ  แต่ช่างมันเถอะ
เพราะถึงไม่อวยพรหรืออัพเดตอะไร
เวลาก็พาวันคืนใหม่ ๆ มาถึงอยู่ดี

...

วันนี้ปีใหม่  ความตั้งใจมีเยอะมาก
แต่อีที่ยังไม่จดเนี่ย .. เกรงจะลืมซะจริง
คิดว่าอัพบล๊อกนี้แล้วจะไปจดล่ะ เดี๋ยวลืม



อย่างแรกที่ได้ทำตาม "ความอยากจะทำ"
ที่ค้างมาตั้งแต่ปีที่แล้ว คือ มงกุฏดอกไม้ให้ตุ๊กตา
ที่จริงอยากทำให้สองสาว pullip ด้วยนะ
แต่คิดไปคิดมา  ให้เงือกน้อยตัวเดียวพอ
คือมันจะไม่มีที่เก็บน่ะ
แค่ที่เป็นอยู่นี่ก็ เยอะจังแล้ว



ขั้นแรกที่ฉันทำ ก็... หาลวด มาทำโครง
ตอนแรกกะใช้ก้านดอกไม้พลาสติกนั่นแหละ
แต่ว่า มันสั้นไป
แถมมีก้านพลาสติกมาเกะกะอีกแน่ะ
เดินวนรอบบ้าน
เจอลวดดอกไม้ไหวก้านแมลงปอเมื่อหลายปีก่อน

เสร็จฉัน !! หยิบมาขด ๆ  นี่ขนาดหัวตุ๊กตา
ยังต้องใช้2เส้นมาพันเชื่อมกันอีกนะ
แต่ก็ยังไม่พอ สุดท้ายไม่พ้นก้านดอกไม้
เอามาผ่า ๆ แคะ ๆ พันไปพันมาได้ออกมางี้ล่ะ



แล้วก็เอาฟลอร่าเทปมาพัน
อันนี้จะออกเหนอะๆหน่อยนะ
แต่อดทนเอา
เพราะว่าถึงไงเราก็ต้องติดใบไม้ ,ดอกไม้อยู่ดี



ตอนติดใบไม้ ไม่ได้ถ่ายรูปเลย
เพราะใช้งานปืนกาวตลอด ไส้หมดไปเกือบ2แท่ง
เจอกาวลวกซะมือแทบพอง 555
(เออ ว่าจะเล่าเรื่องประสบการณ์น้ำร้อนลวกนี่นา -*- คราวหน้านะๆ)



ดอกไม้ส่วนใหญ่เป็นของเดิมที่ซื้อมานานแล้ว
สรุปว่าของเก่า เอามารีเมค ทำของชิ้นใหม่ได้ อิอิ



ผลที่ได้...  พอใจนะ
ที่คิดว่าจะเข้ากันไม่ได้ ก็เข้ากันได้
ที่สำคัญคือเข้ากับเสื้อผ้าด้วย  พอใจม๊ากค่า 555

...

เอาล่ะ และก่อนที่จะหลงลืมการบันทึกเป้าหมายปี2017
เลยขอลาไปแต่เพียงเท่านี้

((พรุ่งนี้เจอกันใหม่นะ ความตั้งใจอีก1ที่จะอัพบล๊อกทุกวัน))






วันอาทิตย์ที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2559

..Merry Christmas 2016-Wire Craft..




สุขสันต์วันคริสตมาส
อีกไม่กี่วันก็ปีใหม่แล้ว



รูปรวมของเล่นบนโต๊ะฉัน(บางส่วน)
ไม่ได้จัดมุมคริสตมาสเหมือนที่เคยผ่านมา
เพราะพื้นที่จำกัด ก็ ทำพอประมาณ

....

ช่วงนี้อากาศภาคอื่นเค้าหนาว ๆ เย็น ๆ
อาจจะเย็นกั๊ก  ๆบ้าง แบบหมีต้นบอกมา
แต่แถวนี้เย็นฝนซะมากกว่า
คือ ปกติก็ร้อน แต่พออาบน้ำล่ะเย็น .. ก็ดีนะเนี่ย

....


อ่อ ช่วงนี้จะเห่องานดัดลวด ก็ไม่มีอะไรมาก
แค่จะหาของทำสำหรับไว้ใช้ในเทศกาลนี้แหละ
เลยซื้ออุปกรณ์มาลองหัดทำ






ต้นสนก็ได้ทำนะ  แหวนก็มี ส่วนใหญ่ก็กุหลาบ
อันที่จริงอยากทำรังนก แต่ใช้สียังไม่ค่อยเข้า
กับทำไม่ค่อยเป็น เลยดูไม่เหมือนเท่าไหร่(เค้าวิจารณ์มา)




Related Posts with Thumbnails