..อย่าเขวสิ..

ช่วงนี้รู้สึกสลดหดหู่ด้วยอะไรหลายต่อหลายอย่าง
เหนื่อยใจไปกับสารพัดเรื่องที่ประดังประเดเข้ามาในเวลาใกล้ๆกัน

แต่ก็ขอบคุณพระเจ้า สำหรับงานล่าสุดที่พ่อให้ทำ
เป็นการพิมพ์บทเรียนสำหรับผู้เชื่อใหม่
มีบางข้อบางตอนที่เตือนให้ฉันคิดให้ถูก

เพราะว่า เรามีชีวิตเพื่อพระคริสต์ ไม่ใช่ดำเนินชีวิตตามใจตัวเอง
ไม่คิดแง่ลบ ไม่ว่ามีอะไรเข้ามา เราต้องอธิษฐานเผื่อเค้า
เพราะถ้าเราคิดแง่ลบ หมดความเชื่อ เราก็พ่ายแพ้ต่อการทดลอง

ต่อสู้ๆกับความรู้สึกนี้ ไม่ท้อใจๆ
แบกกางเขน แล้วเดินต่อไปๆๆๆ

สู้ๆๆๆ โดยพระนามพระเยซู

น้าเอาเสื้อผ้าเก่าของนายมนมายกให้น้องเมย์
มีรองเท้าติดมาด้วยคู่นึง หนังมันแตกจังแล้วอ่านะ
ฉันก็มองๆดูว่า มันจะทำอะไรได้บ้าง

ตอนแรกแม่คิดว่ารองเท้าของมน แต่ฉันว่าไม่ใช่หรอก
พื้นยังดี แต่หนังกลับสะบัดช่อ กะว่าจะทำดอกไม้มาเย็บกลบเกลื่อน
แต่ไม่มีเวลา+ต้องหัดทำอ่ะ ทำ2ดอกมันจะเท่ากันป่ะนั่น
คิดเตลิดไปว่า จะไปเดินดูดอกไม้ผ้าในงาน .. ใจก็พะวงกับรองเท้าเก่าๆคู่นั้นทั้งวัน

ฉันพลาดอีกจนได้....... เพราะงานสำคัญ คือการดูแลน้อง
แต่ก็ยังลืมนั่นลืมนี่เกี่ยวกับตัวเค้า ไปๆมาๆ น้องก็หลับไปก่อน

แล้วฉันก็ต้องพิมพ์งาน(ที่พ่อว่าไม่ด่วน ) ของพ่อ ซึ่งไงก็ต้องทำไว้
เพราะเค้าสั่งไว้ 2 งาน อันแรกมันภาษาไทย 40 หน้า
อันที่สอง มันเป็นอังกฤษ T^T อยากจะร้องเพลงเป็นภาษาเขมร(ถ้ามีใครสอนก็ดี)
เลยเร่งๆทำให้ตอนน้องหลับ ..... หัวก็ยังคิดถึงวิธีการปรับปรุงรองเท้า

แล้วเป็นไง .. ตีสอง ทำอะไรก็ไม่เสร็จ เหอๆ
งานไม่เสร็จไม่เป็นไร เพราะทำต่อได้ เค้าขอวันจันทร์หน้าโน้น
มันไปเกินครึ่งแล้ว แต่รองเท้าอ่ะ ทำไม่ได้แน่
เพราะถ้าทำดอกไม้ผ้าต้องตัดผ้าก่อนแล้วมาเย็บประกอบ
มันไม่ได้ง่ายเหมือน digi scrapbook เลยนะเออ -..-

แต่ก็ขอบคุณพระเจ้าอีกนั่นล่ะ เพราะพอเปิดกล่องเก็บผ้า
ก็เจอรังมดแดงน้อยๆ .. นั่นสิ ถึงว่า มันมาจากไหนนักหนา
มาทำรังอยู่ในกล่องฉัน แล้วก็ออกมาเพ่นพ่านไปทั่ว เหอๆ

ไม่ได้ทำอะไรกับรองเท้า แต่ได้กำจัดมด ..

อ่อ ช่วงนี้อยากได้ คาดิแกน ไปขอฝากสาวพลอยดูซื้อให้
วันจันทร์นี้ถ้าค้นตังค์ได้ครบก็จะส่งให้น้องเค้าช่วยหน่อย
รบกวนบ่อยๆก็เกรงใจจัง
ฉันเลยคิดว่า จะส่งแมวน้ำไปด้วยซะเลย ..
หัวสมองคิดต่ออีกว่า งั้นก็ส่งรองเท้ากับแหวนไปให้พี่อ้วนด้วยเลยสิ
ไหนๆก็จะส่งไปรษณีย์แล้วทั้งที  เพียงแต่รองเท้ามันยังไม่เสร็จ
ส่วนแหวนมี 2 วง -*- ... เอาเหอะๆ ได้แค่ไหน ส่งแค่นั้นล่ะกัน

ปล.
- MP3 เดี้ยง ต้องฟอร์แมทใหม่ อะไรที่อัดไว้หายเกลี้ยง เหอะๆ
เพลงเก่าไม่มีเหลือ ..อืม.. ก็ฟังเพลงใหม่ไปล่ะกัน

..Hello Winter..

กำลังคิดว่า ไม่เห็นจะหนาวเลย
ตอนนี้ลมหนาว(รึป่าว)พัดมาซะงั้น..

ยิ่งใกล้สิ้นปี ยิ่งสัมผัสได้ถึงความหนาว
บางครั้ง หนาวก็มาสัมผัสกาย
บางครั้ง หนาวก็มาสัมผัสใจ

กายใส่เสื้อหนาอุ่นก็หายหนาว
ใจแค่รอยยิ้มและถ้อยคำเล็กน้อยจากคนที่รักและห่วงใยเรา
มันก็อุ่นได้แล้ว.. แปลกดีเนาะ

นี่ล่ะ มนุษย์

ช่วงนี้เห่ออะไรๆก็ vintage ให้มันเข้ากับนิสัยที่ค่อนข้างจะโบๆอยู่ซะหน่อย
นั่งดูลายผ้าปูที่นอนจาก Google ตั้งแต่เมื่อคืนล่ะ อยากได้จัง ><
แต่ถ้าไปซื้อต้องแอบซื้ออ่ะ แม่ชอบขัด T^T
เข้าใจว่าเค้าอยากให้จ่ายทุกอย่าง อย่างมีเหตุผล
ไม่ใช่ซื้อเพราะอยากได้ดะ เหอๆ

ก็ไว้สบโอกาส แล้วเจอของถูก คุณภาพโอเคก่อนล่ะกั๊น 555

อื้ม.. เพราะนั่งหา อะไรๆ ก็ วินเทจ นี่ล่ะ
เลยไปเจอบอร์ดสอนตกแต่งภาพด้วย Action ของ PS
ตาโตขึ้นมาทันทีเลยอ่ะนะ 555 เพราะตัวนี้ฉันไม่เคยเล่น
เล่นไม่เป็น ไม่เคยใช้งาน  คือ PS มันมีอุปกรณ์เยอะอ่ะ -.-
ที่ใช้บ่อยๆก็มักเป็นพื้นฐาน ถ้าไม่ได้แต่งรูปอะไร เปิดก็หนักไปเนาะ
หลังๆเลยไปใช้PScape มากกว่า อัพรูปลงบล๊อกมันจัดง่ายดีอ่ะ

แต่เอาน่ะ ไหนๆเค้าก็สอนวิธีลงแล้ว สอนวิธีทำด้วย
เลยทดสอบซะหน่อย เล่นรูปแรกเป็นรูปพี่ออย แต่เกรงใจ
ไม่เอาลงบล๊อกนะ เอาน้องสาวแปะดีกว่า มั่นใจว่าเค้าไม่คิดตังค์ค่าตัว อิอิ

ภาพเดิมค่อนข้างออกไปทาง ฤดูร้อนมากกว่า
เค้าไม่แต่งหน้า หน้ามันๆ สีของภาพก็ชวนให้คิดไปเป็นหน้าร้อน
รูปเดิมเป็นรูปสวย กล้องเค้าถ่ายแจ่มมากมาย ชอบๆ
แต่ไม่เข้ากับคอนเซปต์ฉัน เลยต้องปรับนิดนึง
แต่งหน้าให้ใหม่นิดนึง แต่ไม่เซียนอ่ะนะ ส่วนสะท้อนแสงก็ยังมีอยู่
อยากจะให้สีปากดูนู้ดๆ แต่ก็ได้เท่านี้ล่ะ -..-

เจ้าตัวยังไม่เห็น แต่แปะบล๊อกก่อนแล้ว เอิ๊ก
(เหมือนลืมใส่เสื้อกันหนาว แล้วออกมาเจอหิมะตก ..ป่ะนะ)

อ๊อ อยากจะใส่รูปตัวเองเหมือนกัน
ถ้ามันจะมีถ่ายนอกบ้าน กับเห็นไกลๆบ้าง
เพราะส่วนใหญ่จะถ่ายเอง .. กลัวจะได้อารมณ์รังแค มากกว่าหิมะ

หัวค่ำ แฝดของเจ้านายน้อยเอาองุ่นมาฝาก
เค้ากลับจากสิงคโปร์แล้ว อุตส่าห์ซื้อมาจากคาฟูร์ที่นั่น
-..- นี่ดีนะ เอามาจากโน่น ถ้าซื้อบิ๊กซีกระบี่ไม่เอานะเนี่ย 555

ยังไม่ได้ชิม ไม่รู้รสชาติเป็นยังไงบ้าง

เอ้อ เมื่อวานมีเรื่องแปลก(สำหรับฉัน)
เข้าไปใน เกมส์ PS (ย่อบ่อย คนอื่นจะงงไหม ไม่ไร ฉันเข้าใจ)
มีเพื่อนคนนึงในเกมส์ ส่งข้าวของมาให้เยอะแยะ -*-
แบบว่า เห็นแล้วตกใจอ่ะ เจ๊จะส่งอะไรมานักหนาคะ เหอๆ
พอไปบ้านเค้า ไม่เหลืออะไรเลยนะ -.-
นี่กะจะขายหรือเปล่า ก็ไม่ใช่ ไม่แนบข้อความไรมาทั้งนั้น
พอส่งข้อความขอบคุณกลับไป ไปเมนท์ที่หน้าบ้านเค้าด้วยนะ
สงสัยจะลบที่ฉันเมนท์อ่ะ -..-

คิดว่า เค้าคงจะเลิกเล่นแล้ว แต่วันนี้ก็ยังเห็นว่าแอคทีฟอยู่
ไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจจริงๆ -*- พูดกันคนละภาษาด้วย
ก็เลยแต่งบ้านด้วยของที่เค้าให้มาหน่อย -..-
แม้ว่าจริงๆ ฉันไม่สนของฮาโลวีนเลยสักนิดนะ (ซื้อแต่เสื้อผ้า)
มันไม่ใช่วันที่ฉันต้องฉลองอะไรด้วยเลยอ่ะ

..so long..

วันสุดท้ายแล้ว พรุ่งนี้แตงก็กลับล่ะ
คุยกันไม่กี่คำ นั่งฟังเค้าบ่นเรื่องเพื่อนร่วมงานให้ฟังมากกว่า

อุตส่าห์ชวนฉันไปเที่ยวภูเก็ตด้วยนะ
แต่ไปไม่ได้  แม่อุตส่าห์จะให้มีวันว่างไปได้นะ
เค้าว่า อังคาร-พุธ ก็ได้
(แล้วใครจะมาว่างกับฉันด้วย)

สรุปว่า ..ไว้คุยโทรกัน เอาน่ะ ไม่ไกลเท่าไหร่ เดี๋ยวก็ได้เจอกัน

แต่ก็ยังแอบเหงาลึกๆไม่ได้นะ
ยิ้มแย้ม หัวเราะ คุยสนุกได้เรื่อย แต่ก็แอบเหงา
ฉันรู้ว่า ระยะทางไม่ได้จำกัดความสัมพันธ์ระหว่างคนเรา
มันก็แค่ ไม่ได้ไปไหนด้วยกัน แต่ถ้าคิดถึงกันโทรหากันบ่อยๆก็ได้นี่

ที่ทิ้งอยู่ในความรู้สึก คงเป็นห่วงเพื่อนมากกว่า
กับการเปลี่ยนแปลง กับอนาคตที่ยังไม่รู้ว่าจะทางไหน อะไร ยังไงดี
ฉันทำอะไรได้ไม่มาก พูดให้กำลังใจก็ไม่เก่ง
แต่ฉันอธิษฐานเผื่อเค้าได้ ฝากความกังวลไว้ที่พระเจ้าได้ ..อื้ม
เบาใจไปได้

ไม่ได้คิดตั้งแต่แรกว่าจะได้เพื่อนจากชั้นเรียนภาษาอังกฤษ
เมื่อเกือบ4ปีก่อน ฉันก็แค่อยากจะหาอะไรทำ อยากเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ
อยากจะพัฒนาตัวเอง(แม้ว่าเอาเข้าจริงๆ ได้เพื่อนมากกว่าจะได้สิ่งที่หวังอย่างแรก)

สามสาวพาวเวอร์พัฟ คือฉายาที่ฉันเรียกพวกเค้า
พี่อ้วน พี่ปัท แล้วก็แตง
ฉันนั่งติดกับสาวตาโตคนนี้เกือบตลอด เพราะพี่อ้วนจะนั่งด้านในสุด
ถัดมาก็พี่ปัท แตง แล้วก็ฉัน หลังจากนั้นก็เป็นคนอื่นบ้างหมุนเวียนกันมา

ตอนแรก ฉันคิดว่าฉันจะสนิทกับพี่ปัทมากกว่าใคร
เพราะเป็นคนแรกที่ฉันได้เบอร์แล้วโทรถามทักทาย
แต่วันนึง เมื่อสองสาวรุ่นพี่ไม่ได้มาเข้าชั้นเรียน
มีแต่ฉันกับสาวตาโตที่นั่งเรียนด้วยกัน
พอเลิกเรียน แตงก็ยืนรอเพื่อนมารับที่หน้าแมนชั่น
เรายืนคุยกันนานมาก คุยสารพัดสารเพ เค้าทึ่งๆ(ออกทางประหลาดใจ)
กับการที่ฉันมีเพื่อนในเนตหลายคน มีการให้เบอร์โทรกัน
เค้าเล่าเรื่องของเค้าเยอะ แต่ก็ไม่เท่าเวลาโทรคุยกัน

วันเกิดของเค้าในปีแรก ฉันจำได้ว่า ฉันถักแหวนกับสร้อยข้อมือเป็นเซตให้
มันหรูมากเลย แต่เค้าไม่ชอบใส่หรอก เก็บไว้เป็นที่ระลึกแหละ
ส่วนวันเกิดฉัน ก็ได้เจ้าหมีแตงโมที่แอบทำหล่นคอหักไปวันก่อนโน้น
แต่ไม่ต้องห่วง มันถูกซ่อมแซมแล้ว เนียนจนเจ้าของยังเกือบลืมว่าทำพังไปแล้วครั้งนึง

ปีต่อมาฉันให้หนังสือภาษาอังกฤษ ปีต่อมาอีกให้กระเป๋าซีดี ล่าสุดก็น้องหมาตัวนึง
มักจะจำได้ว่าให้อะไร เพราะคิดก่อนให้ทุกที
ส่วนวันเกิดฉัน ปีต่อมาก็ได้ออมสินสีแดง ล่าสุดได้หลายอย่างกรอบรูป+กระเป๋า

สิ่งของไม่ได้สำคัญเท่ากับ เพื่อนจำวันเกิดของเราได้
จริงๆมันก็แค่วันธรรมดาหนึ่งวัน แต่เมื่อมีใครสักคนทำให้มันเป็นวันที่พิเศษกว่าทุกวัน
เราก็อดที่จะรู้สึกปลื้มใจไม่ได้

ในความเป็นจริง แม้เราจะใช้เวลาในการคุยโทรกันบ่อยกว่าเจอหน้ากัน
แต่พอรู้ว่า ไม่ได้เจอกันง่ายๆแล้วนะ มันก็เป็นอะไรที่ ทำให้คิดถึง

สำหรับเค้า ฉันอาจไม่ใช่เพื่อนสนิท
แต่สำหรับฉัน เค้าเป็นเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ..เป็นน้องสาวที่น่ารัก

ไม่เป็นไรๆ ห่างกันไม่ได้ห่างไกล เพื่อนกันไม่ต่อก็ติด

เอ้อ.. เอา นิสัยคนเลือดกรุ๊ปโอมาแปะไว้ ถ้าถามว่าตรงมั๊ย
ฉันว่าตรงนะ นิสัยแบบนี้แหละ ไม่ชอบอะไรคลุมเครือ
ชัดเจนๆน่ะค่ะ เข้าใจไหมคะ 555

..2Books+tiny Bunny..

เย็นมากมายเลยวันนี้ ฝนตกเรื่อยๆตลอดก็งี้แหละ
เน้นหนักๆช่วงเย็นซะด้วยสิ -.-

พิมพ์ไปอยากจะปิดพัดลมซะให้ได้ เฮ่อ
ปิดดีกว่า เดี๋ยวพิมพ์ต่อไม่รอด หงั่กๆ

............

วันนี้เซอร์ไพรส์สุดๆ
เพราะลงมามีซองจ่าหน้าถึงฉัน
เห็นแล้วรู้เลยว่าจากพี่อั๋น

พอแกะออก ก็นี่เลย...... ของฝากจากงานหนังสือ
>< นิยาย 2 เล่ม กับโน๊ตเล็กๆจากพี่อั๋น
อุตส่าห์ซื้อส่งมาให้ แหะๆๆ
ตอนไพ่รักฯ ก็เคลิ้มหลงฝันไปพักใหญ่แล้ว ฮิ้ววว

นี่มาอีก2เล่ม กะจะไม่ให้ตื่นจากฝันเหรอคะนี่ อิอิ
เดี๋ยวนะ พรุ่งนี้จะส่งข้อความไปขอบคุณ ><
เกรงใจ จะโทรก็ไม่รู้ว่างตอนไหน เหอๆ
อืม..... ต้องหาอะไรส่งให้พี่สาวบ้าง
ช่วงนี้งานเข้าถี่ๆ เลยไม่ได้ส่งโปสการ์ดหรือข้อความไปทักทายกันเท่าไหร่
แต่ไม่เป็นไรๆ ยังมีอีกหลายเทศกาล เอิ๊ก

............

ช่วงเย็นไปกวาดทางเดิน
เก็บกระต่ายได้ตัวนึง -0- น่าร๊ากกกกกก
ตัวเล็กนิดนึง สงสัยว่าพวกเด็กนักเรียนคงทำหล่นไว้

ฉันเป็นพวกที่เก็บของตกได้ แม้จะดูไม่มีค่าแต่ก็ชอบจังอ่ะนะ
เวลาตัวเองทำของตก ก็ยังเสียดาย ..
คิดว่าเจ้าของเดิมเค้าก็อาจรู้สึกไม่ต่างกัน(รึป่าว)

ยังแอบเอามาเล่นมุขกับแม่นิดนึงว่า
เก็บกระต่ายได้ เลี้ยงได้ป่าว
แม่ว่า .. ถ้าตัวเป็นๆไม่ได้ แต่ของเล่นน่ะได้
ไม่ใช่ของเล่นซะหน่อย ตัวเล็กนิดนึง นั่นล่ะ เท่าในภาพ
เตี้ยวกว่าหลอดด้ายนิดนึง

............

จากเยลลี่ส้มเมื่อวานซึ่งขมเกินจะทน
มีสองแม่ลูกนี่ล่ะ ช่วยกันกินให้หมด
หวานเป็นลม ขมเป็นยา <<-- มีแต่คนบอกงี้
ก็ฝืนๆ กินกันแบบหวานอมขมกลืนจริงๆ -..-

พอกินหมด แม่ก็ทำอีกรอบทันที -.-
แต่คราวนี้ผ่าทีละกลีบเลยนะเออ เหอๆ
แต่ก็ยังแอบได้รสขมนิดๆจากผิวส้มล่ะ -.-
นี่ก็โฆษนาชวนชิมกับแตงไว้แล้ว ถ้าพรุ่งนี้ขมอีกล่ะก็ ..555

ปล. ไปทำห้อง301ตอนหัวค่ำ ดันทำฝักบัวเล็กพังอีก-.-
น้ำไหลไม่หยุดเลย ต้องวิ่งลงมาตามพ่อไปซ่อม ..เฮ่อ
ซุ่มซ่ามไม่เลิก -*-

..เยลลี่ส้ม หรือ ส้มใส่เยลลี่..

เค้าว่ากันว่า ท้ายที่สุด คนเราก็ต้องกลับคืนเป็นตัวของตัวเอง
แต่ไม่ใช่การกลับไปสู่วิถีชีวิตเดิมๆหรอกนะ -.-

สำหรับฉัน มันคงจะเป็น บุคลิกลักษณะนิสัย
ไม่ใช่คนทาเล็บ แต่ก็ทาเล่น ผ่านไปวันเดียว ถลอกปอกเปิกหมด
-..- ยังไม่ล้างหรอก ให้มันค่อยๆแหว่งไปเอง
ไม่อยากให้เล็บบาง เหอๆ

............

วันนี้แม่มาบอกว่า เตียงห้อง204หัก
ปรากฏว่า ยังเป็นอีกเตียงที่ไม่ได้ซ่อม เป็นพวกรุ่นเก่า
จะว่าไปคิดว่าซ่อมหมดทุกอันแล้วนะ ยังมีหลงไว้อีก เหอๆ
คงจะเหลือเตียงสุดท้ายแล้ว
เค้าคิดแผนจะซ่อมไว้แล้ว เป็นแผนที่ล้ำลึกมาก -..-
ว่าแต่พ่อจะทำไหมไม่รู้นะ

ตอนเย็นฝนตกหนักมาก จริงๆโทรนัดให้แตงมาเอาของอีกหน่อย
มีจิ๊กซอว์อันเล็กๆ รูปหมีพูห์กับเพื่อนๆ ว่าจะยกให้ (ให้ไปรกบ้านเพื่อน 555)
แต่ฝนลงหนัก เลย เออช่างมันเหอะ ข้อความไปยกเลิกเค้าเอง
แต่ค่ำๆ แม่กับพ่อก็ไปที่งานออกร้านนะ
ไปอุดหนุนปลาหมึกของพี่แมว กับลูกชิ้นของบ้านคุณน้อย
ฝากแม่ซื้อทาโกยากิมาด้วยแหละ แบบว่าเมื่อวานไปเดินกับแตง
อยากจะลองซื้อชิมมาก แต่เพื่อนไม่เอาด้วย -.-

วันนี้เลยให้แม่ซื้อให้ซะเลย -0- กินจริงๆ 2ลูกมั๊ง
ก็อร่อยดี แต่ของแท้เค้าทานงี้ป่าวไม่รู้อ่ะ
มีมายองเนสกับสาหร่ายราดข้างบน เหมือนจะแก้เลี่ยน
ก็โอเคนะ แต่กินบ่อยคงไม่ดี แป้งเยอะ +น้ำมันอีก

พอเกือบดึก แม่ให้เอาเยลลี่ส้มออกมาป้อนน้อง
ช่วยแม่ทำเองตอนก่อนแม่จะออกไปข้างนอก
แต่ว่า หั่นครึ่ง แคะเม็ดออก แต่พอปั่นแล้วเทลงไปในน้ำผสมเยลลี่ผง
ก็เห็นเลยว่า มีเม็ดที่ยังเหลืออยู่ ..
รสชาติที่ได้คือ แอบขมเม็ดส้ม -*- แต่หอมนะ หอมส้ม

แม่ว่า คราวหน้าจะแกะทีละกลีบ -..- ผ่ากันทีละกลีบเลยทีเดียว

..เยอะแยะในวันเดียว..

ไปทำฟันมาแล้วววล่ะ
แล้วก็เลี้ยงส่งแตงแล้วด้วย

เฮ่อ.. รวมมิตรในวันเดียวเลย
ขอบอกว่าเหนื่อยมากก

         

ไปนอนตีสามกว่า
จริงๆไม่อยากไปเล้ย ขี้เกียจ+กลัว
หลายปีก่อนไปเจ้าหน้าที่ขูดซะปากเจ่อ -*-
เจ็บเป็นบ้า เป็นบ้าจริงๆนะ คือกัดผ้าก๊อตออกมาเลยอ่ะ

นี่มาขูดหินปูนนะเจ๊ ไม่ได้มาถอนฟัน -*-

แต่.. ก็ตัดสินใจล่ะนะ ไปก็ไป
ฝากนาฬิกาปลุกไว้6.05 รู้สึกพี่เค้าจะปลุกสายกว่านั้นหน่อย
ไม่อยากลุกเลย แต่ก็ตื่นก็ได้ เกรงใจ ฝากเค้าปลุกดันไม่ลุก -.-
อาบน้ำแล้วก็ลงมาข้างล่าง รอพ่อนั่งกินกาแฟ แต่ฉันไม่กินไรเลย
นั่งดื่มน้ำอย่างเดียว .. ไม่ได้จะไดเอต แต่ขี้เกียจชักฟันอีกรอบ

ออกจากบ้านเจ็ดครึ่ง รถสตาร์ทติดยากเย็น เหอๆ
พ่อบอกว่า ถ้าไม่ติดอีกทีไปรถโดยสารนะ
ฉันว่า รถมอเตอร์ไซค์ก็มี .. แล้วมันติดซะงั้น -..-
คือ หลายรอบแล้วไง เริ่มจะยอมติดแล้ว

ไปถึงก็ 7.40 ได้มั๊ง ถามชาวบ้านเค้าหมด อย่างกะคนไม่เคยไป-.-
แต่เค้าก็ใจดีนะ บอกหมด กระทั่งถามว่า "ขึ้นลิฟท์เป็นป่าว"
-..- เป็นค่ะเป็น
อ่อ ที่ช่อง7บอกว่า เดี๋ยวนี้บัตรประชาชนใบเดียวก็ได้แล้วอ่ะ
ไม่ได้หรอกนะที่นี่ -*- ต้องมีบัตรทองมาด้วย เหอๆ
พ่อไม่เอาไป เลยต้องกรอกประวัติใหม่
รอจนยืนเคารพธงชาติพักนึง ก็ได้เอกสาร พาขึ้นไปชั้น5

รออีก...รอๆๆ
ดูรายการ ผู้หญิงถึงผู้หญิงยังไม่ไปถึงไหน ปิดเฉยเลย
คือเค้าจะเรียกคนไข้ กลัวจะไม่ได้ยินมั๊ง เปิดแอร์แต่ไม่ใช่ไมค์ -.-
ตอนแรกก็มีที่นั่ง แต่ก็เสียสละให้ยายคนนึงไป แล้วก็ให้ผู้หญิงที่มีลูกเล็กอีกคน
วันนี้เป็นนางงามจริงๆ -..- แต่ไม่เป็นไร ยืนบ้างก็ได้
รอจนพ่อกลับมาบ้านรอบนึง แล้วกลับมาใหม่ ก็ยังต้องรอต่อ 555

ระหว่างรอ พอได้นั่ง ก็มี ม๊ะคนนึงกับหลานสาวตัวเล็กมานั่งข้างๆ
เด็กหญิงนั้นก็ยุ่งกะฉันจั๊ง -..- มาเปิดกระเป๋าด้วย กรี๊ดดดดด
แต่เปิดซิปนอกเลยได้พัดไป พัดใหญ่ -.- หนาวจะตายยังจะพัดอีกนะหนู
ซนอยู่พักนึงอ่ะ อากาศมันพาปวด4 น้องหนูเลยชวนม๊ะไปห้องน้ำ ...เฮ้อ

เกือบสิบครึ่งมั๊ง ก็ได้ทำเลย
หมอใจดีมากกกกกกกกกกกก ^-^
พูดเพราะ มือเบา  ฟันล่างพอเสียวๆ ไม่เจ็บนัก
แต่ฟันบนใช่ย่อยเลย
หมอบอกว่า
"อีกเดือนนึงมาขูดใหม่นะคะ เหงือกอักเสบเยอะเลย
แล้วก็ใช้แปรงสีฟันนุ่มๆนะ แปรงเบาๆค่ะ ฟันเขี้ยวอ่ะ เหงือกร่นเพราะแปรง2ทาง
อย่างแปรงแรง อมน้ำเกลือด้วย หรือไม่ก็ น้ำยาบ้วนปาก.."

ครบ ดีใจจัง ตอนแรกกลัวว่าจะเจ็บ พอไม่เจ็บดีใจโคตรๆ
ขอบคุณพระเจ้าค่ะ ^-^
กลับมาบ้าน พ่อทำเตี๋ยวให้กิน

เอ่อ... พ่ออ่ะ ได้บิล 300  แต่ไม่จ่าย เดินออกจากโรงบาล
ขึ้นรถกลับบ้านเฉยเลย -..- เพราะไม่เอาบัตรทองไปป่าวหว่า

         

นอนหลับตอนบ่าย ตื่นอีกทีเกือบห้าโมง อาบน้ำ แต่งตัว แตงกับพี่เดือนมารอล่ะ
เอาน้องหมาไปให้ ลืมถ่ายไว้ -*- ยกให้เค้าไปแล้ว ดันเพิ่งนึกได้
ไปเดินที่งานลอยกระทงพักนึง ได้กิ๊บ 3อัน น้ำหอม กลิ่นแฟนตาเซีย
มาแล้ววววววววว ๆๆๆ ดีใจ๊ ห๊อมหอม แตงก็เอาไปขวดนึง
แวะซื้อไข่ปลากับข้าวเหนียวหน้าหมูทอดฝากน้องอีก

แล้วก็ไปโวคกัน ไปกิน KFC
ให้แตงสั่ง ฉันเพิ่งไปครั้งแรก เฉิ่มมาก -.- ไม่รู้ไรเลย
เค้าสั่ง เซตวาไรตี้ มีไก่ทอด เฟรนฟราย ข้าวยำ2แบบ
โค้ก 2แก้ว ...ตอนแรกดูจะไม่อิ่ม
แต่พอกิน แทบจะขันกันได้ -.-
อิ่มๆ อร่อย แต่ถ้าไม่เลี้ยงส่งแตง ไม่กินนะเนี่ย 555
มื้อนี้จ่ายไป 329 ก็โอ เพราะเค้าชอบเลยพาเค้าไปทานอ่ะ

ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกันเล็กน้อย อิอิ  แล้วก็ลากไปร้านบู๊ท
อยากได้ ลิปสติก in2it แต่ไม่มี เหอๆ
ดันได้โลชั่นหอมๆ มา 2ขวด เป็นช่วงลด(หรือลดทั้งปีแล้วฟอร์ม?)
กลิ่นข้าวหอมมะลิ+ดอกมะลิ กับ กลิ่นโยเกิรตสตรอเบอรี่
หอมมากกกกก พี่เดือนอ่ะซื้อก่อนเลย กลิ่นข้าวกับกลิ่นมะละกอมั๊งนะ
นี่ฉันกะจะทาหน้าอ่ะ -..- หอมมาก คืนนี้จะเอาไปทานอน เอิ๊ก หลงๆ

(กลิ่นนี้หอมโคตรรรรรรรรรร ชอบมากกกกกกกกกก ><)

(กลิ่นนี้ก็ใช่ย่อย ดีๆ ไว้ใช้เวลาใช้น้ำหอมกลิ่นสตรอเบอรี่-0-)

จริงๆตอนแรกไปดูกลิ่นวนิลา หอมใช่ย่อย
แต่สครัปมัน 250ไง เป็นพวก1แถม1เหมือนกัน
ถ้าซื้อโลชั่นกับสครัปต้องเพิ่ม50 เซ็งจริงๆ  ไว้ค่อยให้แม่ไปดู
(ตังค์จะหมดล่ะ -*- เพราะกะไปสอย คอน3หลุมอีก)
แล้วก็ได้มาจนได้ -0- ยังไม่ได้ลอง ยกไว้ให้แม่นี่ล่ะ
เพราะถ้าดี แม่ใช้ดี เค้าก็จะได้ไม่ว่า .. -..-
จริงๆเค้าไม่ว่าไรเลยนะ เห็นข้าวของที่ฉันซื้อมา

อ่อคอนสามหลุมของOP ราคา 265
ถ้าราคาสมาชิกก็ 225 (มีหลังจุดทศนิยมอีกหน่อย)
ไม่ได้สมัครหรอก ตังค์ไม่พอแล้ว พนักงานก็ชวนจัง เหอะๆ
ไม่ไหวนะ จ่ายอีก300 เพื่อลดของ กับอะไรที่เราไม่ค่อยเข้า
ขอบอกว่า ฉันไม่ชอบเข้าสังกัดอะไรพิเศษ -*-
ไม่ภักดีกับเครื่องสำอางค์ยี่ห้อไหนพิเศษ
ชอบก็ชอบ ไม่ต้องลดก็ซื้อ (เจ๊มากๆๆ) แต่ถ้าไม่อยากซื้อ ก็ไม่ซื้อ ลดก็ไม่ซื้อ
แทบจะตะโกนใส่พนักงานว่า "เอาตังค์มาไม่พอจ้าาา ไม่ต้องชวนแล้ว"

ได้ของก็กลับบ้าน..เฮ่อ ยังไม่ทันพ้นร้าน แตงบอกว่า
ไมไม่รอหน่อย ดวงเดือนมีบัตรลด เหอๆ ไม่เป็นไรๆ
ขี้เกียจรอแล้ว อีกอย่างไม่สนิทกันด้วย -.-

อืม..ตอนทานข้าว เห็นแตงทาเล็บเลยขอให้ทาให้บ้าง
ใจดีอ่ะ มาทาให้ -0- เล็บมือเล็บเท้าเลยนะเออ
แต่ส่งแตงกลับบ้านแป๊บเดียว ฉันก็ทำเล็บมือถลอกแล้ว -.- อนาถมาก

         

เล่าเยอะ ครบที่อยากเล่าป่าวไม่รู้ แต่แอบเหนื่อย
อ่อ.. พอส่งแตงก็โทรหาพี่อ้วน
เหงาเลย รู้แล้วว่า อีกนานกว่าจะได้เจอกัน
เฮ้อ....... งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกราเนาะ

 

Ps* อีกกี่วันไม่รู้ ไหมขัดฟันจากเมกาจะมาถึง เหอๆ
ไม่ได้ทวงนะ แค่ถามถึง ส่งให้เลย ><