..เหนื่อยแต่พยายาม..

เราเข้าใจคำว่า
"สิ่งที่เห็น อาจไม่ใช่สิ่งที่เป็น" กันจริงๆหรือเปล่า
บางคนชอบประโยคสวยหรู อ่านแล้วแตะใจ
แต่จะคิดและตีความหมายอย่างนั้นจริงหรือเปล่า
เมื่อพบกับสถานการณ์จริง...

การที่ฉันเดินถือขวดเบียร์2ขวดออกมาจากห้องนอน
นั่นแปลว่า ฉันเป็นคนดื่มเบียร์นั่นรึเปล่า?
ถ้าดูสถานการณ์แวดล้อม ห้องนั้นเป็นห้องพัก ที่ให้คนอื่นเช่า
ฉันไม่ได้อาศัยอยู่เอง ก็อาจจะตัดไปว่า เป็นของลูกค้าที่มาเช่า

แต่ ..แวบแรกที่ตายเห็น ทำไมเราถึงปล่อยให้การตัดสินเกิดขึ้นในเวลานั้น
บ่อยออกนะ บ่อยมากๆด้วย ..

แม้บางครั้งการกระทำหรืออะไรก็ตามมีส่วนโน้มน้าวให้คิดแง่ลบ
มันก็ไม่สมควรที่เราจะรีบด่วนสรุป..
เพื่อ..ป้องกันความรู้สึก"ฟ้องผิด"
ที่เกิดขึ้นเมื่อเราเข้าใจอะไรใครผิดไปแล้ว

        

เมื่อกี้ยังรู้สึกดีๆอยู่เลยนะ
แต่เห็นข้อความของยาหยังที่เฟซบุ๊คแล้วเศร้าขึ้นมาเลย
วันนี้เค้าจัดงานปาร์ตี้อำลาให้ยาหยัง
ฉันรู้อยู่แล้วว่าจะไม่ได้ไปร่วมงาน แต่หวังว่าจะเอาของขวัญไปให้
คิดว่า น่าจะในอาทิตย์ที่ผ่านมา ..แต่ก็เปล่า

งานยุ่งเสมอเลยเหรอ.. ยุ่งเกินกว่าจะไปกล่าวอำลาเพื่อนคนหนึ่งเหรอ
จริงๆไม่มีใครผูกขาไว้หรอก แต่ภาระของคนแต่ละคน บางทีมันก็อธิบายลำบาก
แต่นั่นล่ะ ฉันหวังเหลือเกินว่า เค้าจะเข้าใจเรา
อย่างน้อยแค่เค้าไม่น้อยใจที่เราไม่ได้ให้เวลา ให้เกียรติไปร่วมงานเค้า
มันก็ดีสำหรับฉันแล้ว.. ส่วนวันเดินทาง ฉันจะได้ไปส่งหรือเปล่า ฉันก็ไม่รู้

หยุดเศร้าก่อน อาบน้ำน้องก่อนล่ะ วันนี้ตีสามยังไม่หลับ
งามไส้จริงๆ -*-

        

ความเศร้านี่มันเผาผลาญพลังจริงๆนะ
พลังใจอ่ะ
หายเศร้าล่ะ เพราะยังไงฉันก็คงไม่มีเรี่ยวแรงจะไปไหนอยู่ดี
งานยุ่งดีแท้ๆ

ก็นอนตอนตีห้าครึ่งมั๊ง ตื่นซะเที่ยงเลย
กินข้าว ดูแลน้อง แล้วก็ฝากน้องไว้กับแม่
ขึ้นไปเก็บห้อง ทำความสะอาดห้องพัก เสร็จไปห้องนึง
อีกห้องต้องรอผ้า ตอนนี้ผ้าเสร็จแล้ว แต่คนไม่มีแรงจะปีนไปทำ 555
หัวค่ำขึ้นไปทำอีกห้อง ไว้รับรองแขกพรุ่งนี้

วันนี้นมัสการพระเจ้ากันในบ้านตอนหัวค่ำ
อาทิตย์หน้าก็ปกติแล้วล่ะ เพราะพ่อไปค่าย
กลับพรุ่งนี้บ่ายคงถึงค่ำๆ

เหนื่อยมั๊ย ไม่มากมายอะไร
แต่พอเริ่มคิดถึงตัวเอง ใจคอก็คับแคบขึ้นมาทันที
มันเหมือนคิดดีนะ คือเหมือนเราห่วงเพื่อน แต่จริงๆ
เราต้องรับผิดชอบกับครอบครัวก่อน ซึ่งสำคัญมาก
เพื่อน..ถ้าเป็นเพื่อน เค้าก็ต้องเข้าใจอยู่แล้วล่ะ

        

อาบน้ำนอนล่ะ พรุ่งนี้แม่มีแขก ป่านนี้ฉันยังไม่นอนเลย
นอยกินหัวแล้วประสาทหลอนมั่วไปหมด -*-
ไม่ได้สวมใจเมตตา ใจปราณี ใจอ่อนสุภาพ ใจอดทนไว้นาน..เลย
ไม่ได้แล้วนะๆ อย่าเอาแต่อ่านแต่ไม่ทำตาม

 

Ps. today is Donna's birthday
i just send flower[pic] to  her :(
i was busy more than make something special for her

so sad [again] T^T