“มองข้ามความต้องการของตัวเอง แล้วไปมองว่าคนอื่นเค้ายังขาดอะไร เปลี่ยนท่าทีที่มีข้างในใจ เรื่องดี ๆ ที่ยิ่งใหญ่ นั้นไม่ไกล..ตัวเรา ”
welcome

Lilypie Next Birthday Ticker

วันพุธที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2552

..Bye bye September..

วันนี้ฝนยังคงตั้งหน้าตั้งตาตกอยู่เกือบตลอดวันและตลอดคืน
อย่างว่าล่ะนะ.. พายุกิสนา แวะมาทักทาย
นี่แค่เพียงหางพายุเท่านั้นเอง


มันเป็นเรื่องน่าแปลก ที่คนเราตื่นเต้นและตื่นกลัวกับอำนาจของภัยธรรมชาติ
แต่ไม่กล้าที่จะยอมรับออกมาว่า .. เบื้องหลังความยิ่งใหญ่และน่าเกรงขาม
ต้องมีสักผู้หนึ่งที่เป็นผู้สร้างสิ่งสารพัดเหล่านี้ ..
ทั้งยามสงบพบธรรมชาติแสนงดงาม และอนุญาติให้ความโกลาหลเกิดขึ้น


รถยังมีคนสร้าง
บ้านก็ยังมีคนสร้าง
แล้วทำไมโลกนี้ถึงจะไม่มีผู้สร้าง..ล่ะ?



เมื่อเช้าฉันนอนเกือบเจ็ดโมง
ไม่สาย แต่ไม่เช้าจัด ควรนอนไวกว่านั้น
แต่นั่งซ่อมกำไลข้อมืออยู่ พอร้อยผิดก็ต้องตัดออกมาร้อยใหม่
ไม่ยากเย็นอะไร แต่สำหรับคนที่ง่วงจนตาฝ้าฟางแล้ว
เปิดหน้าต่างไม่ได้เลย ลมและฝนซัดกระหน่ำอยู่ข้างนอกนั่น
ต้องอาศัยแสงไฟอันน้อยนิดของห้องนอน
แสงไฟดวงเล็กๆ ที่คนออกแบบห้องคิดว่า แค่เพื่อการนอน
ไม่ใช่เพื่อการอ่านหนังสือหรืออะไรที่ต้องใช้สายตามากกว่านั้น
ทำให้เวลาสัก10นาที กลายเป็น 20 นาที


เที่ยงนิดๆนาฬิกาปลุกทำงาน
ฉันเห็นแล้วล่ะ ไปหยิบมาดูแล้วก็ล้มตัวลงนอนต่อ
จริงๆตั้งใจจะลุก แต่ก็นอนต่อ ..ซะอย่างนั้น
แต่ก็ไม่โดนปล่อยให้หลับยาว โดนปลุกอีกรอบจนได้ -.-


ตื่นๆๆ มาฟังเรื่องพายุเฮอร์ริเคน
ในขณะที่โซนร้อนพัดอื้ออึงอยู่นอกหน้าต่าง
เท่านั้นก็รู้สึกว่ามันแรงแล้วนะ แต่อืม.. ฉันว่าฉันเคยเจอแรงกว่านี้
ความเร็วลมเท่าไหร่ไม่รู้ ไม่เคยจะสนใจ
สนแค่ นอนหลับในคืนฝนตกและลมแรง
แต่ตื่นขึ้นมา มองออกไปนอกหน้าต่าง บ้านเพื่อนบ้านหลังคาหายไปครึ่งหลัง
ชั้นสองกลายเป็นดาดฟ้า.. ต้นมะม่วงหน้าบ้านไม่มีลูกเหลือบนต้นเลย
ถูกเขย่าลงมากองที่พื้นเกลื่อนกลาด แอบได้ยินคุณยายแม่บ้านบอกว่า
มีคนเอาถังมาเก็บมะม่วงที่หน้าบ้านเรากันอุตลุด ..มากันทั้งตลาดเลยมั๊ง


จำปีไม่ได้ แต่เป็นช่วงที่ฉันยังอยู่พิษณุโลก
วัยประถม ป.4ล่ะมั๊ง  นับเป็น วาตภัยที่รุนแรงที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมา



ลงมาสักพัก ไปรษณีย์มากดออดหน้าบ้าน เอาของมาส่ง
ลิปกลอสสองแท่ง ซื้อต่อจากสาวพลอย
สีสวยนะเออ กลิ่นหอมดีด้วย แต่พอหน้าซีดๆแต่งหน้าจัดจ้านเข้า
แม่ก็เอาทิชชูกับเบบี้ออยล์มายื่นให้ -..-



สรุปว่า หน้าซีดๆ ดีกว่าแต่งเป็นลิเกเหรอค๊า 555



รู้สึกมือไม้สั่นๆ ไม่รู้ว่าเพราะฤทธิ์กาแฟที่กินไปตอนหัวค่ำ
หรือเพราะนายน้องที่หลับพิงแขนอยู่หลายชั่วโมงกันแน่
อีกอันก็ คุยโทรฯกับสาวแตงนานโขอยู่เหมือนกัน
จะหนีบข้างหูก็ไม่ได้ เพราะน้องนั่งตัก จะใช้มือขวาถือก็ไม่ได้
เพราะไม่ถนัด .. เป็นว่ายกมือซ้ายตลอด ..


ตอนนี้หยุดสั่นไปล่ะ แต่มันเหมือนจะหมดแรงไงพิกล -..-



 


หัวค่ำคุยกันในบ้าน ปรับปรุงห้องพักยังไงดี
ฉันไม่อยากไปดูของชาวบ้านหรอกนะ
คือจะไปดูของเค้าเพื่อมาปรับปรุงของเราอ่ะ
มันจะไปดูแล้วเอามาปรับปรุงอะไรเหรอ
ห้องสี่เหลี่ยม ห้องน้ำก็เท่านั้น ทุกอย่างมันติดตรึงกับที่หมด
รู้ว่าอะไรอ่อน ก็แก้ไขไป (ตามที่ทุนทรัพย์จะอำนวย)


มันไม่ใช่ว่า พอจะแก้ไขอะไรก็เรียกจ่ายได้หรอกนะ
เพราะถ้าเรียกจ่ายได้ แม่คงไม่ใช้ให้ฉันเอาเงินมาสำรองหรอก



ที่ไม่อยากไป ไม่ใช่ขี้เกียจจะศึกษาชาวบ้าน
ก็ถ้าเราผู้รับผิดชอบรู้ปัญหาอยู่แล้ว จะออกไปดูอะไรของใครอีก
แก้ไขสิ่งที่บกพร่องอยู่ก่อนล่ะกัน


วันไหนเลิกรางานนี้ไป จะได้ไม่มีใครว่าเราไม่รับผิดชอบให้เต็มที่

วันอังคารที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2552

..ก่อนจบวันฝนตก..

วันนี้แม่ไม่สบาย
คงจะอาหารเป็นพิษ
ไปอ๊วกอยู่ที่แม็คโคร ดีที่ว่าตอนซื้อกับข้าวดึงถุงใส่ผักไปซ้อนกัน -.-
กลับมาบ้านก็สลบตั้งแต่เกือบเย็นจนถึงตอนนี้แหละ


ลุกมาทานข้าวได้แล้ว แต่ระบบร่างกายยังรวนๆอยู่
ออกทางเพลียๆนะ ง่วงด้วยเลยปล่อยให้หลับยาว



เมื่อเช้าฉันไปนอนสาย เจ็ดจะครึ่งได้มั๊ง
ฝากนาฬิกาปลุกปลุกแล้วนะ อุตส่าห์เปิดมือถือชาร์ตด้วยอ่ะ
แต่ลุกมาถอดสายชาร์ตตอน 11 โมง
วางมือถือไว้ข้างหมอน ยังไม่ได้ยินเสียงโทรเข้าเลย -*-


ไม่รู้ว่าหูตึง หรือมันขี้เซาขั้นเทพ -..-
ตื่นโน่น บ่ายโมงสิบนาที
อาบน้ำเสร็จ แต่งตัว นาฬิกาปลุกปลุกอีกรอบ เหอๆ
จะนอนเช้าไหมนั่น -*- หนูขอโทษก๊า


พรุ่งนี้เช้าจะพยายามตื่นเองล่ะ
วันนี้ที่จะตื่นเร็วก็เพราะพ่อกับแม่จะไปแม็คโครนั่นล่ะ
เค้าต้องรีบไปและกลับก่อนสี่โมงเย็น เพราะตอนเย็นมีสอนอังกฤษเด็กๆ
จริงๆฉันก็ลงมาตามเวลาที่พ่อขอไว้ได้พอดีนะ (ก่อนบ่ายสอง)
เพียงแต่กะจะตื่นก่อน จะมาแพคกล่องไว้ส่งให้เพื่อน
ตื่นบ่ายพ้น.. ไม่ต้องห่อมันล่ะวันนี้ -..-



คืนนี้อยากเล่นตุ๊กตามากมาย
แต่มันนึกไม่ออกจริงจังว่าจะเล่นอะไรดี -.-
เลยพามาดูห้องของฟูฟูมิ ..ซะงั้นล่ะ
(ขนรูปไม่งามมาแปะโล้นๆ เพราะโปรแกรมแต่งภาพเอ๋อๆกัน)
แรมน้อย ไม่อยากไปเล่นโฟโต้ชอป .. แฟลชมันล้นบ้านก็งี้ -..-


 



จัสมิน : นี่ไงคะ เจ้าฟูฟูมิ กระต่ายตัวน้อยของมี๊เค้าแหละ
อันนี้เป็นห้องแรก(หน้าบ้าน)นะ มีซุ้มดอกไม้ด้วย หนูช๊อบชอบ



ลาเวนเดอร์ : แต่หนูชอบห้องนี้มากกว่า .. ห้องน้ำสีฟ้า -0-
อ่างจากุชซี่แบบนี้แหละ ในฝันของหนูเล้ย >.<



จัสมิน : แต่ว่านะ.. ห้องครัวหนูก็ชอบ
เพราะว่าของกินเพียบเลย *0*



ลาเวนเดอร์ : ห้องนี้สิเจ๋ง สีชมพูทั้งห้อง >0< ห้องนอนแสนหวาน..ในฝันของมี๊เค้าแหละ
ได้แต่ฝัน เพราะว่าตัวจริง.. เหมือนห้องข้างล่างที่สุด -..-



รก เยอะแยะ สมบัติมากมายล้นหลามเหลือเกิ๊น
มีความใกล้เคียงกับห้องนอนจริงของมี๊ที่สุด ..
มันจะไม่เหมือนก็ตรง ตู้ปลากับบรรดาอาหารนั่นล่ะค่า


 


 


 


เป็นการยืนยันนอนยันว่า .. มีคนคลั่ง Pet Society จริงๆ
ขนาดไม่ยอมตัดเสื้อผ้าให้ลูกสาวที่รักทั้งสองตั้งหลายอาทิตย์แล้ว
-*- .. คนเรานี่เนาะ


 



หัวค่ำประชุมอธิษฐานในบ้าน
วันนี้อ่านมัทธิว เรื่องเกี่ยวกับยุคสุดท้าย
ไม่นานแล้วสินะ ..ฉันเตรียมตัวแล้วหรือยัง?
ยังมัวแต่ติดเกมส์ เล่นตุ๊กตา ..??
ชีวิตและจิตวิญญาณติดสนิทกับพระเจ้าแล้วหรือยัง


ที่แน่ๆ ฉันไม่อยากเป็นคนที่.. ถูกละไว้
" Left behind"


จริงจังกว่านี้ !! ถ้าไม่อยากโดนทิ้งไว้

วันจันทร์ที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2552

..เกมส์ หนัง และก๋วยเตี๋ยว..

เพิ่งจะเขียนเอาซะเกือบหกโมงเช้า
ก็ใช้เวลากับคนสำคัญของฉันอยู่บ้าง งานบ้านบ้าง อ่ะนะ



หาเพลงให้นายมนครบแล้ว
เห็นแม่ว่า มาทวงตอนบ่ายทีนึงล่ะ ตอนเย็นมาอีกก็ยังไม่เสร็จ
มันคงจะเสร็จได้หรอก ไม่ได้แค่หาเพลงตามรายชื่อ
แต่ต้องเช็คด้วยว่า มันใช่ที่ต้องการรึเปล่า


สรุป.. เพลง If tomorrow never comes หายากที่สุด
ส่วนใหญ่จะเป็นเวอร์ชั่นของอีกคน
ไอมีมก็ค่อนข้างจะเอ๋อๆนะ .. หรือว่าจะเป็นเฉพาะคนมีโปรแกรมดูด -.-
ร้องแค่ ท่อนนึงก็มี อย่างตอนบ่ายเปิดเพลง เธอไม่รัก ของ B-mix ให้น้องฟัง
พี่เค้าร้องแค่ .." เธอไม่รัก" แค่เนี๊ย.. แค่เนี๊ยะจริงๆ


ก็นะ เอาเหอะ ฟังเพลงเธอไม่รัก ร้องว่า เธอไม่รักแล้วไง 555


เป็นอันว่า ไปเก็บแทบทุกอัลบั้มของ Westlife จากเวปบิต -*-
เยอะอ่ะ .. ปริมาณพอๆกับหนังเรื่องนึงเลย ..เหอๆ
(กลัวพ่อบ่นว่าไปบ้าโหลตไรมานักหนาจัง -.-)
เพื่อเพลงเดียวของนายมนเนี่ยอ่ะนะ .. แง่มๆ


ก็..ฉันว่า ไหนๆ ก็โหลตแล้ว รับทรัพย์มาให้เต็มที่เลยล่ะกัน
-.- เป็นไฟล์ฟรีด้วยอ่ะค่ะพี่น้อง ก๊าก ไม่เสียค่าดาวน์โหลต อิอิ



ยังหรอกนะวันนี้ ยังไม่ได้ตัดขาดเลิกรากะเกมส์
แค่ไม่ค่อยเข้าหลายไอดี -.- แต่ก็ยังเข้าอ่ะนะ เปิดกล่องกันมันส์ไปข้างนึง
เล่นคนเดียวซะด้วยวันนี้  แต่ขนาดได้ของดีแล้ว มันก็ยังไม่พ้นต้องตะเกียกตะกาย
หาสูตรเพิ่มรายได้ซะหน่อย......... และแล้ว ก็เจอ


อึพารวย นั่นเอง -.-
สูตรมี แต่ไม่ทำก่อนอ่ะ มันต้องใช้ลูกอมยี่ห้อดัง (แฮค)
ไม่ได้ใช้เบราเซอร์ที่รองรับด้วย.. เฮ่อ เลยไม่อาบน้ำปล่อยให้ตัวเหม็น
อึออกมาซะหลายกอง ดันไปคลิกมัน ได้เงินมาทันที กองละ1เหรียญ
(ดีเนาะ.. ที่ของเสียแมวหมาแถวนี้ ไปเก็บทิ้งขยะไม่ยักกะได้สตางค์)



เอารูปหนู ฟูฟู มาแปะโชว์
เวอร์ชั่นนี้หาดูไม่ได้ทั่วไปนะจ๊ะ 555
มีแก้มแดง ขนตางอนด้วย กร๊าก



เกือบเช้า พานายน้องกินขนมพลาง ดูหนังสุดจะเครียดเรื่องนึง
In My Father's Den (หนังเก่าหลายปีจัด 2004อ่ะ)
จริงๆจะว่าไม่เครียดก็ได้นะ
 มันเป็นหนังที่สะท้อนความคิดและมาตรฐานศีลธรรมของคน



พอมาหารายละเอียดในเวป ไม่เหมือนที่ดูเลยอ่ะ
สรุปง่ายไปมั๊ง ที่จะหาว่า ใครรักใคร
มีความลับน่ะใช่ แต่รักน่ะ .. ถ้าจะสรุปว่า คนสองคนใช้เวลาด้วยกัน
สนิทกัน พูดคุยเรื่องราวต่างๆ ความฝันในอนาคต และแบ่งปันความทุกข์กัน
มันจะหมายถึง........ คู่รัก .. สรุปง่ายไปหน่อย (ฉันว่า ออกแนวมักง่ายเลยด้วยซ้ำ)
เพื่อน .. คำนี้แปลได้มากกว่าเยอะ


แต่เรื่องนี้ภาพสวยดีนะ .. แอบสงสารเด็กสาวต้องมาตาย
เพราะความโลภของคน  ..นี่ล่ะนะ คนที่คิดว่าสิ่งที่เป็นของตัวต้องเป็นของตัวเสมอ
ผลลัพธ์คือยึดติดและทำร้ายทำลายทุกคนที่ก้าวเข้ามา


สำหรับฉัน เด็กสาวคงไม่ได้อยากได้อะไรในพวกสมบัติทั้งหลาย
สิ่งที่เธอต้องการก็แค่.. ความจริง ความจริงที่มันช่างน่าเจ็บปวด ..



จบจากหนัง เอารูปอาหารวันนี้มาแปะโชว์ -0-
พ่อเรียก ก๋วยเตี๋ยวผัดอีสเตอร์
คือ... มะเขือเทศราชินีรูปทรงเหมือนไข่นกกระทา..อ่ะนะ



ก็ว่ากันไป อิอิ
รสออกจะเลี่ยนไปนิดนึง ต้องกินกับพริกน้ำส้ม
ใส่พริกป่นก็เจ๋ง แต่.. พริกป่นหมด กินแต่พริก+น้ำส้ม ก็.. อร่อยล่ะ
(ถ้าจะเค็มน้อยกว่านี้นิดนึง ^^) ไม่บ่นมาก เดี๋ยวพ่อครัวไม่ทำให้กินอีก 555

วันอาทิตย์ที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2552

..แลกเปลี่ยน..

เค้าว่า คนเราถ้าลองได้เลิกราอะไรไปสักพัก
แล้วกลับมายุ่งเกี่ยวกับมันใหม่ ..
ประมาณว่า หวนคืน มันจะหนักกว่าเก่า สาหัสสากรรจ์กว่าเดิมหลายเท่านัก


อย่างที่ฉันติดเกมส์อยู่ตอนนี้..
=.= โอ๊ยๆ อะไรกันนักหนา



อื้ม.. มัวแต่มั่วเล่นเกมส์นี่แหละ
เลยลืมบันทึกว่า พี่อ้วนได้ของตั้งแต่วันพฤหัสแล้ว
ได้ลูกค้า 2 ราย ขายออกไปสองชิ้นนั่นเอง -0-
หลานสาวกับลูกน้อง อิอิ


แต่ว่านะ ถึงวันนี้แล้วยังไม่ได้ทำไว้ต่อเลยสักตัว


เจอเปิ้ลวันนี้ยังทักว่า แหวนสวย (มีคนชมสองคนล่ะ)
เค้าว่าน่าจะทำขาย ..อืม ไม่รู้เหมือนกัน
แหวนแบบนี้สวยน่ะสวย แต่มันถักนาน
แต่ก็นะ มันต้องลองดูนั่นล่ะ



อืม ยังไงก็คลั่งเกมส์กันแล้ว
เอามาแปะให้ดูดีกว่าว่า ความอยากมันพาจน แม้กระทั่งในเกมส์ 555
พอดีว่า เซิร์ทชื่อเกมส์แล้วเจอบอร์ดของ Playfish เป็นของคนไทย
ทำดีอ่ะ คนเล่นกันมาก ใช้กันเยอะ
แนะนำเกมส์ วิธีเล่นเกมส์ เคล็ดลับ เทคนิค สารพัดวิธี
หาเพื่อนได้มากมาย ไปวันแรกแอดชาวบ้านไปหลายสิบ -*-


ดีนะที่แอดไปแค่นั้น เพราะเน้นไปที่บอร์ดทำฟาร์ม
ชอบทำฟาร์มค่ะ อิอิ เลี้ยงไก่4 แกะ2 วัว1
แต่ต้องช๊อคตาตั้ง เมื่อเพื่อนที่ไปแอดมา แต่ละคน
เลี้ยงกันอย่างกะจะเปิดฟาร์มซีพี ไม่ก็เน้นเลี้ยงแกะส่งขนไปนิวซีแลนด์
หรือว่าจะทำฟาร์มแข่งกะโชคชัย.. โอ้วว เยอะแยะกันมาก
เค้าไม่เน้นแต่งของกันมากอ่านะ (คนที่เลเวลน้อยกว่าฉัน)
ส่วนคนที่มากกว่า ก็แต่งกันไปตามความร่ำรวย -0-
สุดยอดๆกันทั้งนั้นแต่ละคน


แล้วก็เพราะบอร์ดนี้เอง ถึงได้ตามไปดูบอร์ดของ Pet Society ด้วย
เจอคำแนะนำถึงเวปที่บอกถึงรายละเอียดของเกมส์อีกเพียบ
เหตุนี้.. จึงทำให้คนบางคนเกิดอยากได้ของหายากขึ้นมา
เพิ่งรู้ว่า กล่องจากการรีไซเคิลให้ของน่าสะสมที่หาได้ยากยิ่งหลายชิ้น
แต่เพราะสมองชักจะฝ่อซะล่ะนะ ดันคิดเลขผิด จากที่น่าจะซื้อผลไม้มาโยนทิ้ง
คงจะเป็นการจ่ายแบบไม่แพงเท่าไหร่ กลายเป็น...


เสียของดังต่อไปนี้..




 



กับอะไรๆอีกหลายสิ่ง ทั้งผักและดอกไม้อีกหลายต้น
เพื่อสิ่งนี้...




โอ้ว.. แต่ก็อย่างที่ว่า "ของที่พอใจ ไม่มีคำว่าแพงเกินไป"
(แต่คราวหน้า จะซื้อผลไม้ไปโยนทิ้ง -.-)



อ่อ เกือบลืม เมื่อคืนคุยโทรฯกับพี่จัน
แกเล่าว่า ไปออกบูธที่ต่างอำเภอ ขายดีทีเดียว
ขนาดเค้าจำกัดลูกค้าให้ซื้อไม่เกินเท่านี้ แต่ก็ยังวนกลับมาซื้อใหม่ๆๆ หลายรอบ
เป็นแม่ค้าที่เอาไปขายต่อ เจอของถูกจากกรมการค้าภายในแบบนี้ กำไรดีแท้ๆ


จากเรื่องงาน วกเข้าเรื่องส่วนตัว
ฉันชอบคุยกับพี่จันตรงนี้ เพราะมีอะไรคล้ายกัน
ความจำกัด ข้อจำกัด ต่างกันตรง เหตุผลและเรื่องราว


เออน่ะ.. ตีหนึ่งจนได้ นึกว่าจะโทรหาแตง ถามเรื่องสมัครงานใหม่ซะหน่อย
ลืมไปเลย -*- ..  แล้วก็นะ กว่าจะได้โทรอีกทีหลังสี่ทุ่มพรุ่งนี้ .. แง่มๆ

วันเสาร์ที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2552

..ปวดต๊อง..

ปวดท้องจัง T^T

สงสัยกินพริกสดต่อเนื่องกันเป็นเวลาหลายวัน..



ก็... เมี่ยงคำ ..อ่ะ

กินมาตั้งแต่วันไหนเนี่ย จำไม่ได้แล้ว

ตั้งแต่เก็บพริกจากสวนหลังบ้าน จนพ่อไปซื้อจากตลาดมา

ก็ยังกินกันไม่หมด (ใบชะพลูไม่หมด)






เมื่อวานตื่นบ่ายเพราะนาฬิกาปลุกไม่ทำงาน ..ดีมั๊ย ก็ไม่เป็นไรนะ

จริงๆตื่นเกือบบ่ายแหละ มีภาระต้องทำเลยมีแรงกระตุ้นให้ตื่น

วันนี้ เห็นว่านาฬิกาปลุกใช้เวลาตั้งครึ่งชั่วโมง กว่าฉันจะตื่น 555


น่าสงสารเนาะ เอิ๊ก แต่ก็ตื่นนะ นอนสายด้วยแหละ กะว่าตื่นสักบ่ายครึ่ง






ฝนตกตลอดเลยด้วย .. แหม บรรยากาศพานอนอืด -.-






ไม่มีอะไรพิเศษนะวันนี้

อ่อ นายมนมาฝากหาเพลง 

เพิ่งลบข้อความว่า เนตเต่าไปวันก่อน วันนี้มาทันที 555

แต่ไม่เป็นไร น้องไม่ขอนานแล้ว เดี๋ยวจะจัดให้

พรุ่งนี้คงได้เช็คเพลง นี่ก็โหลตไปเกือบหมดแล้ว 



มีนมาถามเรื่องขนมไหว้พระจันทร์กับลูกชิ้น

ขนมอ่ะ อร่อย ลูกชิ้นก็อร่อย แต่ฉันว่ามันเค็ดไปนิด

หรือเค้าจะเอาไว้ต้มล่ะนั่น ดันเอามานึ่ง 

ว่าไปถ้าใส่น้ำจิ้มก็เจ๋งล่ะนะ -0-

(ตั้งเป็นเดือน ยังอุตส่าห์จะจำ เหอๆ)










ก่อนไป เอารูปตัวเองมาแปะ

เมื่อวานกะวันนี้ ขัดแย้งกันอย่างรุนแรง เอิ๊ก

ไก่งามเพราะขน คนจะงามก็เพราะแต่ง+โฟโต้ชอป ก๊ากๆ



ไปล่ะ วันนี้หน้าซีดมาก แพนด้าทรุดโทรม

นั่นล่ะนะ.. เมคอัพช่วยท่านได้จริงๆ

วันศุกร์ที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2552

..กำจัดและป้องกัน..

เวลาเดินทาง เราต้องมีจุดหมายใช่ไหม
และถ้าจะไปให้ถึงก็ต้องมุ่งตรงไปที่จุดหมายของเรา
การแวะตรงนั้น พักตรงนี้ บ้าง เล็กน้อย พอแค่พัก
แต่ต้องเดินทางต่อ.. อย่าเลี้ยวผิดทาง ไม่อย่างนั้นก็หลงทาง


แต่ทำไมกับเส้นทางชีวิต
เรามักเดินเขวไปซ้ายไปขวาซะเรื่อย
เลี้ยวผิดหนทางก็ออกบ่อย


นั่นคงเพราะเราไม่จับจ้องที่เป้าหมายให้แน่ชัดสินะ
อยากไปให้ถึง ก็ต้องไม่เขวล่ะ



เมื่อวานพ่อสะสางต้นตอความเหม็นได้สำเร็จ
มันอยู่ใต้แท๊งค์น้ำบ้านเรานั่นเอง ..
(ตอนแรกดันไปคิดว่า เป็นขยะของเพื่อนบ้าน)
กลิ่นเน่าที่เหมือนอยู่ใกล้เล้าหมูโชยมาเป็นระยะเวลาหลายเดือน
ก็งงๆอยู่ว่า แถวนี้เลี้ยงหมูหรือไง


สุดท้ายรู้ว่าอยู่ใต้แท๊งน้ำนี่เอง
พ่อต้องรื้อเครือกระทกรกออกหมด แถมด้วยดึงสังกะสีที่เอามากั้นหมาเข้าไปข้างใน
(แต่แมวเข้าไปได้ แถมขี้ไว้อื้ออึง -*-)
สรุปว่า สิ่งที่เจอมากกว่าขี้แมว แต่มีทั้งขยะ กล่องโฟม ขวดนม
มันช่างคละเคล้าเข้ากันจนผสมผสานได้กลิ่นอย่างที่เหมือนอยู่ใกล้เล้าหมูจริงๆ


-.- เคยกลัวว่า สุนัขจะเข้าไป
แต่ที่ต้องระวังจริงๆ
มันควรจะเป็นคนสองขาที่มีสมองสองมือแต่ไม่ใช้ให้ถูกกะเรื่องมากกว่า !!



[รูปแมวตัวอื่นนะจ๊ะ ไม่ใช่ตัวก่อเหตุ -.-]


ตอนแรกพ่อก็ล้างจนเกลี้ยงล่ะนะ แต่สักพัก คุณแมวบ้านไหนไม่ทราบ
ก็มาปล่อยของเสียไว้อีก.. เซ็งครับท่าน
พ่อมาถามว่าแมวเกลียดอะไร อืมนะ หาวิธีป้องกันแมวมาปล่อยของเสียในกูเกิ้ลก็เจอนะ
เจอเยอะด้วย สารพัดวิธีการเลย บ้างก็เป็นแมวที่เลี้ยงเอง บ้างก็เป็นแมวใครไม่ทราบ
ตั้งแต่ โรยพริกไทย น้ำส้มสายชู ใช้ผงไล่แมวก็มี บางคนเลี้ยงหมาไล่แมวไปเลย
(ออกแนวลำบากไปป่าวคะ สำหรับคนเลี้ยงสัตว์ไม่ได้อ่ะ)
หนักสุดคือวางยาฆ่ามันเลย -*- เข้าใจว่า มันโหดสำหรับคนรักแมว
แต่เค้าคงจะสุดทนมั๊ง แต่ก็ไม่ได้ความอีก เพราะกว่ามันจะตายพาเดือดร้อนหนักกว่าเก่า


บ้านฉันอาจไม่ยากเท่าของคนอื่น เพราะมันอยู่นอกบ้าน
แต่ก็ต้นลมอ่ะนะ จะใช้ยาฆ่าแมลงโรยไว้ ลมก็พัดเข้าบ้าน ..
กลัวจะตายก่อนแมวแวะมา ไม่เวิร์คๆ


สุดท้ายพ่อใช้คลอรีนผง ผสมน้ำเข้มข้นราดเข้าไป
ได้ผลยังไงไม่ทราบนะ.. แต่ตอนนี้ยังไม่เห็นมันจะกลับมา
ถ้ามันเลิกมา .. แถวนี้คงได้เลิกเป็นห้องส้วมของคุณแมวขาจรซะที



เพิ่งคุยกับพี่อ้วน จริงๆยังไม่เสร็จหรอก
แต่ต้องวางก่อน เพราะเดี๋ยวพ่อกับแม่จะไปอ่าวลึก
จะมีงานประชุมสัมนา มีอจ.จากต่างประเทศมา
มีของประทานการรักษาโรคนะ เค้าให้พาคนเจ็บคนป่วยไปเพื่อขอให้พระเจ้ารักษา
ผ่านของประทานที่ อจ. ท่านนั้นมี


พ่อไปกับแม่
ส่วนฉันกับนายน้องอยู่บ้าน
เชื่อว่าพระเจ้าจะรักษาน้อง
แต่พระองค์คงประสงค์จะฝึกความรักในตัวฉันให้เป็นการกระทำให้มากกว่านี้
จนวันที่ชีวิตเราถูกเปลี่ยนอย่างสมบูรณ์
การรักษาก็จะมาถึงน้อง .. จนกว่าวันนั้น

Related Posts with Thumbnails