วันนี้นอนข้างล่าง
หลับไปตอนไหนไม่รู้ ก่อนเจ็ดโมงมั๊ง
คงก่อนพ่อไปสงขลา ถึงได้ไม่รู้ว่าพ่อเอากล้องที่ถ่านหมดไป
-*- ไม่น่าเล้ย ปกติพ่อเอาไปฉันรู้ทุกที ต้องเอาถ่านสำรองให้ไปด้วย
แม้ว่าจะมีถ่านใช้ปกติอยู่ในนั้นก็ตาม นี่ถ่านหมดแล้วฉันลืมเปลี่ยน
พ่อก็ขนไป -.- เลยไม่ได้ภาพอะไรสักอย่าง
เซ็งตัวเอง
วันนี้ก็เลยตื่นเร็ว
ผลดีคือได้โหวตเกือบทุกชั่วโมง ติดอันดับ8(จาก10)แล้ว
ก็เรื่อยๆล่ะกันนะ เวลายังมีอีกเยอะ เผื่อจะได้ BB มาให้แม่
ไม่คิดใช้เองอ่ะ เพราะรักอันนี้ที่มีอยู่ (พูดเหมือนจะได้ 555)
รู้สึกเศร้าๆ หดหู่และเหนื่อยหน่าย
เพราะอะไร..?
หลายเรื่องมั๊ง พูดมากก็เหมือนบ่น
ฉันขอบคุณพระเจ้าในทุกสิ่ง ..แต่ฉันก็อ่อนแอและมันก็ท้อแท้อยู่
ไม่ชอบให้ใครมาเหวี่ยงใส่
ฉันรู้สึกว่า ชีวิตจริงฉันก็เจอมามากพอล่ะ
เมื่อวานเลยวิปกับบางคนนิดนึง
แต่นะ ..ฉันก็ช่างโมโหง่ายดายซะจริง
อ่อนแอและงี่เง่า
เฮ่อ อยากกินกาแฟ แต่พรุ่งนี้ต้องไปทำธุระแต่เช้า
จริงๆต้องไปนอนไวด้วยแหละ
แต่นี่ทุกท่านหลับกันหมด
ความจริงถ้าน้องเริ่มหลับกลางคืนก็ไม่เป็นไร เค้าหลับตอนเย็น
กลัวจะสะดุ้งตื่นมาไม่มีใครป้อนข้าว ..สงสารแม่ต้องมาทำแทนอีก
นี่กะรอตีสองครึ่ง จะฝากนาฬิกาปลุกเรือนเดิมโทรปลุก
(แต่คงยาก เพราะจะตื่นเช้า แปดโมงเนี่ย เลิกงานยังไม่รู้)
แล้วก็ได้อะไรแก้เครียด คือถักเพนกวินไว้อีก
น่ารักดี พอทำเป็น อะไรๆมันก็ไม่ยาก
นี่กะจะทำต่างหู ไว้ให้แตงสักคู่
ตอนแรกก็คิดแว๊บหนึ่งว่าจะทำส่งไปขาย
แต่อย่าเลยนะ ไม่ใช่ขี้เกียจ แต่เดี๋ยวมันจะอีรุงตุงนัง
ทำด้วยใจอยากจะให้เค้าก่อนดีกว่า หาแต่ตัวเงิน
เอาเงินเป็นที่ตั้งแล้วมันพาเครียด
ว่าแล้ว พรุ่งนี้ก็จะเครียดอีก
โอ๊ยยยยยยยย พอล่ะ เขียนนานมาก
หยุดไปคลายเครียดหลายรอบ
หัวเราะจนกรามจะค้างไปหลายรอบ
ยังกลับมาเซ็งอีก
