“มองข้ามความต้องการของตัวเอง แล้วไปมองว่าคนอื่นเค้ายังขาดอะไร เปลี่ยนท่าทีที่มีข้างในใจ เรื่องดี ๆ ที่ยิ่งใหญ่ นั้นไม่ไกล..ตัวเรา ”
welcome

Lilypie Next Birthday Ticker

วันอาทิตย์ที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2557

.. พักนี้กับ Cony และ Brown..


เมื่อคืนอาฝากกวาดร้านให้ เลยไปปัดฝุ่นซะหน่อย
ความที่มองว่า เป็นบล็อก น่าจะใส่ข้อความเข้าไป
และพอมองว่าต้องใช้ความคิด .. มันก็ต้องมีสมาธิ

ผลคือ กว่าจะมีสมาธิได้ก็เช้าแล้ว
ได้งานอื่นแหละ จัดซองกาแฟ ติดกาวบราวน์กับโคนี่

อ่อ .. สัปดาห์ก่อนได้ไอเดียจากพี่ฐา แกแนะนำว่าให้เอาของเล่นมาขาย
ไม่ใช่ซื้อจากเค้าหรอกนะ ก็ถ่ายรูปแล้วเอาไปประกาศขาย
เดิมคิดจะลงขายใน อินสตาแกรม  แต่ดูแล้วคนติดตามฉันน้อย
หากจะเทียบกับเฟซบุค(ส่วนตัวก็ตาม) ยังมีเพื่อนเยอะกว่าอีก
เป็นอันว่า ลงเฟซบุค ไม่ได้สร้างเพจด้วย
จะขายของนะ ไม่อยากหาบ้านผีสิงไว้เก็บรูป อิอิ

อัพได้ไม่เท่าไหร่ เจ้าต้นก็ทักมา
ไม่ได้คุยกันนานมาก ตั้งแต่น้องเค้ายังเรียนไม่จบ
จนตอนนี้ทำงานทำการแล้ว
คุย ๆ แล้ว ได้ออเดอร์บราวน์กับโคนี่คู่กัน
แต่ขอเสริมฐานกับติดป้ายบอกความในใจด้วย







เช้าวันรุ่งขึ้นฉันก็ขอให้พ่อเลื่อยให้เลย
 (ถ้าใช้ไม้งานประดิษฐ์น่าจะง่าย แต่มีไม้อัดเยอะอ่ะ)
ขัดกระดาษทรายแล้ว รอจะทำขั้นต่อไป
ระหว่างนั้นลองทำของตัวเองไว้อันนึง
คือคิดแบบไม่ออก ขนาดคุยโทรฯไปแล้วรอบนึงนะ
( ฤ ฉันจะสมองช้า เหอๆ)




พอวันต่อมาก็มาได้โทรฯ ระบุความต้องการที่ชัดเจน
เป็นอันเปลี่ยนแบบ แต่ยังไม่ได้เอามาลงให้ดูนะ
เพราะป้ายยังไม่เสร็จ ฐานน่ะได้แล้ว
ทาสีดำอะคริลิคที่ซื้อไว้ตั้งแต่ปีก่อน ได้เปิดใช้งานแรกเลย
วานิชที่ซื้อไว้ทำเดคูพาจก็ยังมีเหลือ ไม่ได้ทาหนาด้วย

ทำเสร็จแล้วค่อยเอามาอัพเดตอีกรอบเนาะ ..



พักนี้ทำเพจขายกาแฟให้พ่อด้วย
เลยอยากจะถ่ายรูปตุ๊กตากับแก้ว



คืนก่อนถ่ายไง .. น่ารักอ่ะ
เพียงแต่แก้วม่อน มีบราวน์มายืนชม
ดูเหมือนหนังคนละเรื่อง (แต่จากญี่ปุ่นทั้งคู่)

คืนต่อมาเลยกะว่า ใช้แก้วบราวน์กับตัวบราวน์เลย
ผลคือ แก้วบราวน์มันสูง เจ้าโมเดลบราวน์ก็ตัวไม่สูงพอ
หาฐานต่อให้ยืนจัดฉาก จัดไปจัดมาทำหมีบราวน์ตกแก้วกาแฟ
(ไม่มีภาพเหตุการณ์ เพราะรีบหยิบออกแล้วซดกาแฟอย่างรวดเร็ว)



ก็เลยต้องจับถอดหัวอาบน้ำล้างตัว .. เฮ้อ
ฉันนี่นะ .. ทำของเล่นตกไปในของกินสองรอบแล้ว
=.= เลอะเทอะ ๆ ..



เมื่อวานตื่นบ่าย ทำกับข้าวให้น้อง เป็นแกงจืดฟักกับหมูสับ
ภูมิใจสูตรหมูบะช่อของแม่มาก ก็ไม่มีอะไรเลิศเลอหรอก
เพียงแค่หมูสับ ผสมโปรตีนเกษตรชิ้นเล็ก
 ใส่รากผักชี กระเทียมปรุงด้วยน้ำปลา
เป็นอะไรที่ทั้งหอมและนุ่มลิ้นมากเลย



อร่อยถูกใจน้องแหละ กินซะ ๓ มื้อรวดเลย
(นาน ๆ พี่จะทำให้กิน .. ก็ต้องทำของอร่อยสิ๊)






เดือนนี้วันเกิดน้อง เพื่อน พี่ ญาติผู้ใหญ่
แต่ฉันห่อของขวัญไว้แค่คนเดียว
ของน้องสาวน่ะส่งไปให้เค้าแล้ว ได้ตั้งแต่แดือนก่อน

ที่คิดว่าจะดราฟท์ภาพให้ .. ยังปั้นอารมณ์ให้เปิดอิลลัสไม่ค่อยได้
คงเพราะมีอะไรในหัวมากมาย มากไป
อะไรที่ทำก็ต้องเลือกที่สำคัญจริง ๆ..
(มันก็ถูกแล้วนี่เนาะ)








วันจันทร์ที่ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2557

..Rabbit Box บอกรักแม่..



ผ่านมาอีกปี จะถึงวันแม่กันอีกแล้ว
ปีนี้เค้าทำการ์ดหรือของขวัญอะไรให้คุณแม่กันน๊า..



ส่วนฉัน เตรียมสิ่งนี้ไว้แหละ
Rabbit Box บอกรักแม่”
ยึดเอาแนวทางเดิม คือ รีไซเคิล
ทำไม่ยากด้วย จะเปลี่ยนเป็นสัตว์ชนิดอื่นก็ได้ตามใจเรา
หรือแม้แต่จะทำเป็นรูปตัวการ์ตูนคุณแม่ก็ยังได้
(แต่ฉันทำกระต่าย ... กำลังเห่อ
Cony)

 

อุปกรณ์ไม่มากมาย 
กล่องครีมที่คาดว่าบ้านไหนมีผู้หญิงน่าจะมีหลงเหลือ
กระดาษแข็งที่เอามาจากกล่องขนม
กระดาษสีขาว จะเลือก
A4ขาวสะอาด หรือกระดาษหน้าเดียวก็ได้
กระดาษห่อของขวัญ
กาว   กรรไกร  ปากกาเมจิกเอาไว้วาดหน้าตา


วัดความกว้างของกล่องครีม แล้วร่างแบบคุณกระต่าย
ให้ความกว้างของฐานด้านล่าง เท่า ๆ กับความกว้างของกล่อง
และหลังจากทากาวติดกระดาษห่อของขวัญรอบ ๆ แล้ว
ก็มาตัดตัวกระต่ายที่ทากาวติดบนกระดาษแข็งนั้น
นำมาวาดหน้าตา ตกแต่ง



จะเพิ่มข้อความ รูปดอกไม้ กระจุ๊กกระจิ๊กอะไรตามใจชอบอีกก็ย่อมได้
งานนี้ ไม่เชิงเป็นการ์ด แต่ที่แน่ ๆ คือ ใช้ประโยชน์ได้
ไม่เป็น
pop up แต่ up  ตลอดด 555

...

เมื่อเช้ามืดฝนตกหนัก ลมพัดแรง
แต่ก็แค่สักพักเอง  พอเริ่มสายแดดก็จ้า
ออกไปดูหยดน้ำฝนบนยอดหญ้าหลังบ้าน
เลยได้ภาพนี้มา..


อย่างที่บอก พักนี้เห่อ Cony มาก
ความจริงชอบสองตัว หมี
Brown ด้วย
แต่ที่ร้านเค้ามีแค่ตัวนี้กับ
Moon 





จะว่าไป ก็ไปสอยชุดเล็ก ๆ ไว้อีก4-5ตัวนะ เหอๆ
เอามาก็เล่นบ้าง ได้ถ่ายรูปสักตัว
แล้วก็เก็บใส่กล่อง (เล่นแบบผู้ใหญ่จริงจริ๊ง)

...

อีกอย่างที่เห่อและทำให้ได้ตังค์ด้วยคือ ถักหนังยาง
เอาจริงๆ คือยังขาดอีกนิดหน่อยจะคืนทุน
ว่าคืนทุนแล้วจะซื้อฐานถักอันยาวอีกอันนะ
มันจะได้ทำสร้อยข้อมือได้สวยเด้ง ๆ
ส่วนนี่ก็คือบางส่วนของผลงานล่ะจ้า..

























เครดิตทั้งหมดมาจาก Youtube
เรียนกับอาจารย์หลายท่านมาก มือโปรกันทั้งนั้น
บอกไม่ได้เลยว่าชอบเรียนกับคนไหนมากที่สุด
เพราะแต่ละคนก็สอนไม่เหมือนกัน
บางคนที่ได้ลองเรียนด้วย คิดว่ายาก มันก็ยาก
แต่พอทำได้ ทำให้ไปเรียนกับอีกคนได้แบบสบาย ๆ

ปล. ถ้าคุณภาพหนังยางที่นี่ดีเหมือนที่เค้าสอนกัน
จะมีกำไลดอกไม้สวย ๆ ขายในร้านของเล่นแน่ ๆ 





วันจันทร์ที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2557

..The Ordinary Extraordinary..



ดูสารคดีล่องเรือช่องท่องเที่ยวเมื่อคืนนี้
มีบางช่วง เค้าพาไปเที่ยวป่าใน ปานามา

ไกด์ที่พาเที่ยว บอกว่า ทุก ๆ วัน
 เค้าต้องพาคนมาดูแบบนี้ 2-3 รอบ
แต่เค้าไม่เคยเบื่อเลย เพราะเค้ารักงานนี้ รักป่านี้
 อยากจะดูแลให้มันอยู่ไปอย่างยั่งยืน

ฉันชอบนะ .. แง่มุมดี ๆ  ของคนธรรมดา
ที่คิดอะไร ๆ เหมือนธรรมดา แต่ .. ไม่ธรรมดา

...

บ่ายวันทำงานธรรมดาวันหนึ่ง
คุณป้าข้าง ๆ บ้าน เดินมากดออด
พอฉันเปิดประตูออกไป ป้าแกก็บอก
"ขอเวลาหน่อยได้ไหมคะ สัก 20 นาที"
ฉันซึ่งยังคงงง ๆ กับความต้องการของคุณป้า
ก็ตอบรับไป..
"ค่ะ..."

"คือ ป้าอยากจะระบายเรื่องของป้าน่ะค่ะ"
คุณป้าเริ่มเปิดประเด็น
"ป้าแค่อยากมีคนรับฟังค่ะ ไม่ต้องพูดอะไรนะคะ แค่ฟัง"
ฉันพยักหน้า ความฉงนยังไม่หายไป แต่ก็อยู่ในสภาพไปตามน้ำ

เวลาผ่านไป 20 นาที ไม่ขาด ไม่เกิน
คุณป้าก็ลุกขึ้นยืน
"ขอบคุณนะคะที่รับฟัง ป้าไปล่ะค่ะ"
ฉันยังไม่ทันยกมือไหว้ลา คุณป้าก็หันหลังเดินจากไปซะแล้ว

ปล่อยให้วันทำงานธรรมดา ๆ สำหรับคนทำงานธรรมดาอย่างฉัน
กลายเป็นวันธรรมดา ที่ไม่ธรรมดา...ซะอย่างนั้นแหละ

...

อยากอัพบล๊อกมาแสนนาน
แต่บางทีก็สาละวน บางทีก็หมดแรง
บางทีคิดเรื่องจะเล่าได้ แต่พอจะเล่าจริงกลับลืม
หากเป็นหน้าที่การงาน ฉันคงโดนไล่ออกไปแล้ว ฮ่าๆ

แต่เพราะไม่ใช่นี่เนาะ.. ^^
วันนี้ก็เลยเอาเรื่องที่ทั้งเป็นประสบการ์จริง
และจากในจอทีวี มาเล่าต่อ ..
ในมุมมของของ "เรื่องธรรมดา ..ที่ไม่ธรรมดา"





ปล.กลัวจะไม่มีภาพประกอบ
เลยหอบภาพที่คิดว่าเป็นคุณย่า Audray Hepburn มา
แต่พอไปดูอีกที ... ไม่ใช่ทั้งตัวและข้อความ
บอกตรง ๆ เอมิเซ็ง แต่ทำอะไรไม่ได้เพราะทำไปแล้ว
ไงก็ .. เป็นวันธรรมดา ที่ไม่ธรรมดาของฉันอีกวันล่ะเนาะ
(ได้มาอัพบล๊อกไง๊!!)






วันศุกร์ที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2557

..Pillow Case & Coffee..



คนเราน๊า..  ตอนไม่อยู่หน้าจอล่ะมีเรื่องจะเล่า
คิดได้ทั้งคำพูดและเรื่องราว
พอนั่งปุ๊บลืมปั๊บ หัวสมองหันไปสนใจเรื่องชาวบ้านเฉยเลย
ซะงั้น ..ซะงั้น...

...

เอาความภูมิใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ล่าสุดมาอวดดีกว่า
ก็เย็บปลอกหมอนให้น้องสำเร็จแล้ว
ไม่ยาก (แล้วน่าภูมิใจตรงไหน?) ง่ายด้วย


แต่ดีใจมากกว่า ว่าทำเสร็จสักที
ได้ผ้าเมื่อวาน  ตอนกลางคืนก็วัดตัดเย็บเลย
ตอนเช้าก็เสร็จ ได้ซักตาก  ตอนค่ำเอามารีดใส่.. ฮ้า



คือผ้าเนี่ย รอแม่นานมาก (แม่เป็นคนไปเลือกซื้อ)
แม่ไม่ว่างสักที กว่าจะได้ไปร้านผ้าก็เกือบจะวันเดินทางแล้ว
(นี่วันพฤหัส เดินทางวันอังคารหน้า)
ขำดี ที่แม่บอกว่า อย่างนี้เอามาเย็บผ้าปูที่นอนด้วยก็ดี
กะให้เข้าเซตสินะ ..  ผ้าที่ซื้อมาทั้งหมด ๕หลา
x ๘๐ รวม ๔๐๐ บาท
คือ มันมาจากการคำนวณผ้าที่เว่อร์ของฉัน
ไม่ได้มองว่าผ้าหน้ากว้างเท่าไหร่ คิดแต่มันยาวเท่าไหร่ กลัวไม่พอ
พอทำจริงเลยเหลือ .. แต่เหลือก็ดีกว่าขาดเนาะ
^^


อีกอย่างที่อยากจะเล่า ..
กิจการใหม่ของที่บ้าน กาแฟเพื่อสุขภาพ (เทรนด์นี้แรง)




วันพฤหัสฯที่แล้วก็จัดปาร์ตี้กาแฟกันไป
เชิญเจ้าของร้านดีคับ ที่มาเช่าห้องกระจกเราทำร้านของเล่นมาด้วย
พี่เค้าใจดีซื้อขนมมาร่วมแจมด้วย อร่อยมาก
แต่มดขึ้นเลยทิ้งกล่องหมด
=.=



คืนนั้นจิบชาเห็ดหลินจือแดง เป็นชาสีชมพู
รู้สึกว่าไม่ได้กินขนมนะ


มากินอีกทีก็วันรุ่งขึ้นกับกาแฟมอคคา
เอาเข้าจริง ๆ กินกับชาคงอร่อยกว่า
แต่กาแฟมอคคาก็เลิศอ่ะ .. เข้มข้นโกโก้ด้วย


อีกรสที่ชอบมาก ก็ คือ สุพรีม ผสมโสม
(อันนี้เน้นความงามค่ะ ฮ่า ๆ)
เลือกกินตอนบ่าย หัวค่ำจะไม่ง่วง
(เวลาของฉัน หัวค่ำมันเหมือนช่วงบ่ายของคนปกติ)

ลองอะไรหลายสิ่ง ความจริงก็ลองหมดทุกรสแล้ว
ทุกรสที่เค้าจะขายเลยด้วย
นี่ยังเหลือรอช่วงเปิดเทอมจะจัดหน้าร้าน
ตั้งเคาน์เตอร์ขายข้างหน้า
แต่ส่วนใหญ่จะเน้นขายตรงมากกว่า

ปล.มีอะไรให้คิดแทรกเข้ามา
เลยเล่าเรื่องไม่ค่อยออก  .. ช่างมันเหอะเนาะ



Related Posts with Thumbnails