..SL เปลี่ยนศัตรูให้เป็นมิตร..

ถ้าคุณเป็นผู้หญิง
ถ้าคุณชอบแต่งตัว
ถ้าคุณชอบช๊อปปิ้ง
ถ้าคุณชอบให้ชีวิตมีสีสัน
ถ้าคุณชอบการแข่งขัน
ถ้าคุณชอบสังคมและเพื่อนฝูง

    

ถ้าคุณเล่น Facebook
ถ้าคุณชอบเล่นเกมส์
คุณอาจไม่พลาด... SORORITY LIFE

มันอาจดูงงๆตอนที่คลิกเข้าไปครั้งแรก
แต่สักพัก คุณจะเริ่มเข้าใจและเรียนรู้ที่จะลื่นไหลไปตามเกมส์

จากการเริ่มหางานทำ สร้างรายได้ เปิดบัญชีธนาคาร
เข้างานสังคมเพื่อเพิ่มระดับคะแนน หาเพื่อน
คุณแต่งตัวได้มากเท่าที่คุณหาเงินเพื่อซื้อเสื้อผ้ารองเท้าได้

ประเด็นหลักของเกมส์นี้ไม่ใช่แค่นั้น แต่มันอยู่ที่การแข่งขัน
เพราะว่า ปุ่ม Fight ไม่ได้มีไว้แค่ประดับโชว์
แต่มันคือส่วนของลานแข่งขันสมบัติและทุกสิ่งที่คุณมีกับคนในระดับเดียวกัน
ถ้าคุณแพ้ คุณจะเสียทั้งเงิน(ในกรณีที่เก็บไว้กับตัวไม่ได้ฝากแบงค์) และคะแนนความมั่นใจ
แต่ถ้าคุณชนะ คุณอาจได้เงินของคู่แข่งและได้คะแนนเพิ่มขึ้นเพื่อเลื่อนระดับขั้นต่อไป

คุณอาจมองว่า มันก็คือเกมส์
การคลิกต่อสู้กับคู่แข่งคนใดคนหนึ่ง เมื่อเค้าแพ้ คุณก็ได้
และเมื่อคุณคลิกอีก เค้าก็เสียอีก คุณก็ได้อีก
มันคงไม่แตกต่างอะไรกับ .. "การปล้น"

บ่อยครั้งที่ฉันเจอคนเขียนขอร้องอย่าเพิ่งแข่งกับเค้าเลย
(คนที่จะเป็นเป้าหมายส่วนใหญ่ เป็นพวกเพื่อนน้อย
เพราะเพื่อนน้อยก็มีผลต่อคะแนนอื่นๆในเกมส์ด้วยเช่นกัน)
บ้างก็ปักป้ายเอาไว้ว่า ..นี่เป็นการกระทำที่หยาบคาย
ส่วนคนที่สนุกกับเกมส์เหลือเกิน (และมักมีเพื่อนมาก)
ก็อาจจะปักป้ายท้าทายให้ลองสู้กับเค้า
เรียกได้ว่า เป็นเกมส์ของผู้หญิง
(มีผู้ชายเล่นไม่ใช่น้อยนะ แต่ตัวละครในเกมส์เป็นผู้หญิง)
ที่ค่อนข้างรุนแรง และไม่ได้สอนให้เรามีน้ำใจต่อคนอื่นนัก ..
ยกเว้นการให้โหวต เพื่อให้คนถูกโหวตได้เงิน 50 เหรียญ

หลังจากที่ฉันเล่นอย่างบ้าคลั่งไปสักพัก
ต่อสู้กับทุกคนที่มีเพื่อนน้อยกว่า หรืออาจมากกว่าแต่ไม่มาก
บางครั้งชนะ บางครั้งแพ้
เวลาชนะได้เงินมาเป็นแสนก็มี เวลาแพ้เสียหลายพันก็บ่อย
(เสียน้อยเพราะส่วนใหญ่ใส่แบงค์ไว้)
ฉันก็พบว่า .. ฉันไม่ได้เพื่อนจากเกมส์นี้
มีบางคนคงจะโกรธที่โดนต่อสู้แล้วแพ้ ตามกลับมาตบก็ยังมี -.-
ฉันเริ่มไม่สนุกกับเกมส์ มันคงไม่ดีหรอกนะ ถ้าในชีวิตจริงเราเป็นแบบนี้
แค่มีของเพื่อแข่งขันกับคนอื่น เพื่อให้รู้ว่าฉันมีเยอะกว่า มีมากกว่า
มันจะได้อะไร .. ความสนุกงั้นเหรอ? เงินที่เพิ่มขึ้น ? คะแนนที่มากขึ้น?
เงินที่เพิ่มขึ้น แต่ทำให้อีกคนต้องเสียไป ไม่ดีมั๊ง.. ถึงมันเป็นเกมส์ก็ตามที

ฉันลองเล่นแบบใหม่ มีต่อสู้บ้างมั๊ย ..ยังคงไปต่อสู้บ้าง
เพราะบางครั้งที่เราคลิกเข้าไปในเกมส์ ยังไม่ทันตั้งตัว คนอื่นก็ตบๆๆๆเรา
จนคะแนนความมั่นใจลดฮวบฮาบ
แต่เลือกที่จะรอนิ่งๆดีกว่า .. รอดูว่าจะมีหน้าไหนมาต่อสู้กับเรา
แล้วก็คลิกตามไปที่บ้านเค้า .. เปล่า ไม่ได้ไปตบกลับ แต่โหวตให้
เพื่อจะคลิกตามไปขอแอดเป็นเพื่อน ....... อาจไม่ใช่ทุกคนที่อยากเป็นเพื่อนกับฉัน
ฉันไม่ถามหาเหตุผล แค่ขอเป็นเพื่อน เพราะถ้าเราเป็นเพื่อนกัน คุณก็จะไม่ทำร้ายฉัน
และฉันเองก็จะไม่ทำร้ายคุณ .. มันจะดีกว่ามั๊ยล่ะ..ถ้าเราจะเปลี่ยนศัตรูให้เป็นมิตร
เกมส์อาจจะสนุกน้อยลง อาจได้เงินน้อยลง
 แต่คงดีกว่า ความรู้สึกที่เราต้องชนะตลอดเวลา
และเมื่อแพ้ก็เกิดความเครียดเป็นแน่

       

วันนี้พล่ามเรื่องเกมส์ซะเยอะ 555
เพราะใจจริงไม่อยากจะทิ้งเกมส์นี้ มันนำพาเพื่อนมาสู่เกมส์อื่นด้วย อิอิ
ก็เลยเปลี่ยนวิธีการเล่น คือโดนชาวบ้านตบน่ะ มันก็เจออยู่แล้ว
แต่สู้กลับบ้าง ก่อนที่เค้าจะตบเราจนแทบไม่เหลือดี

จะว่าไป ก็มีบางคนที่ไม่อยากเป็นเพื่อนกับใครเลยนะ
คลิกลิงค์ไม่ได้เลยอ่ะ คงมั่นใจว่าชนะแน่นอน
ก็ไม่ว่ากัน บางคนรับแอดฉันแล้วยังลบออก .. ก็ไม่ว่ากันอีกนั่นล่ะ

เพราะมันก็แค่เกมส์

       

เมื่อวานแบตจะหมดตลอด ถึงได้นอนเตลิดเปิดเปิงลืมเวลานั่นล่ะ
ตอนเช้าไปนอนตั้งเสียงปลุกให้เบาๆไว้ 555 ยังไม่อยากจะลุกตอนเที่ยงครึ่ง
เลื่อนเวลาไปอีก10นาทีอีกต่างหาก

แล้วก็ต้องตื่นจนได้ แม้ว่าจะเลยเวลาไปอีกเกือบครึ่งชั่วโมง -.-
ฉันว่านะ ฉันคงจะตื่นเองตามเสียงปลุกของตัวเองได้แล้ว
มันยังไม่ถึง45วันเลย แต่ก็เริ่มเคยชินซะแล้วล่ะ

อ่อ ก่อนจะนอนทำเพนกวินตัวโตตัวนึง
ตื่นมาเลยลองทำอีก จากตัวละ19นาที เหลือ15นาทีแล้ว
ก็เลยตั้งใจจะทำไว้อีก กะให้หมดลูกปัดเม็ดใหญ่ที่มีเลย
นี่ทำไป5-6ตัวแล้วล่ะ คิดว่าจะฝากเปิ้ลขายที่ถนนคนเดิน
พ่อบอกว่า ตัวละ19สิ น่าจะออกไว.. ก็นะ เอาไปเหอะ
มันไม่ได้ทำยากด้วย แต่แค่เพนกวินนะ -..- ทำเป็นแบบเดียว
แค่เปลี่ยนสีเท่าที่มีสีลูกปัด

..ขอบคุณพระเจ้าในทุกกรณี..

วันนี้ฝนตกเกือบตลอดวัน
ท้องฟ้าไม่ปล่อยแสงแดดจ้านัก

แต่ช่วงเช้าฟ้าก็พอจะโปร่งบ้างเล็กน้อย
ทำให้คนนอนตีสี่ตื่นเจ็ดโมงไหวล่ะกัน

.............

อาทิตย์นี้คริสตจักรเด็กสอนปั้นดินน้ำมัน ได้ผลงานน่ารักๆไว้อีก
เปิ้ลเค้าเป็นครูจริงๆ มีจิตวิญญาณของความเป็นครู
แม่บอกว่า เค้าไม่ได้บอกให้ทำแบบไหนทั้งหมด แค่แนะๆ
แล้วก็ใจเย็น ให้กำลังใจ

มีนักเรียนจากโรงเรียนที่เค้าสอนตามมาเรียนศิลปะด้วย
ก็เลยได้เข้าโปรแกรมของคริสจักรเด็กไปด้วยเลย
ได้ร้องเพลง เรียนพระคัมภีร์ ได้เพื่อนใหม่อีกต่างหาก
พอแม่มารับ ก็โดดกอดแม่บอกว่า สนุกมากเลย
ทำให้คุณครูดีใจใหญ่

อ่อ ตอนฟังเทศนาท๊อปเค้าสเกตภาพนักเทศน์ไว้
แหม .. พอถามว่าทำไมแก่กว่าตัวจริงจม ก็บอกว่า อยู่ไกลมองไม่เห็น
-.- ให้เจ้าตัวดูล่ะหัวเราะก๊ากเลย

.............

อืม..วันนี้แม่ว่าจะทำข้าวมันไก่ไปนะ
แต่ว่า กลายเป็นข้าวกับต้มไก่ใส่ฟักและแครอทแทนอ่ะ
ก็อร่อยดี บ้านพี่แมวเอาแกงส้มกุ้งมะละกอมา ส่วนพี่เทิดเอาผัดเผ็ดเครื่องในหมูมา

ซัดข้าวขาวกันตลอดวัน ต่างกับปกติที่กินแต่ข้าวกล้อง
เหมือนไม่ได้กินข้าวที่บ้านเลย ..ได้รสชาติที่แตกต่าง อิอิ

.............

พพช. เรียนการนมัสการต่อ
ทำไมเราต้องนมัสการพระเจ้า  ?
คำตอบก็คือ  เพราะพระเจ้าสร้างเราเพื่อให้นมัสการพระองค์
ในทุกวัฒนธรรม ทุกชนชาติ ทุกคนพยายามที่จะหาอะไรสักอย่างบูชา
พระเจ้าที่เค้าไม่รู้จัก บ้างปั้นดินขึ้นกราบไหว้ บ้างกราบไหว้ต้นไม้
คือ.. พยายามที่จะแสดงการเคารพสิ่งศักดิ์สิทธิ์ .. แต่กลายเป็นว่า
ไม่ได้นมัสการพระเจ้าที่แท้จริง

การนมัสการพระเจ้า ไม่ใช่แค่การร้องเพลง
แต่คือชีวิตประจำวันของเราด้วย
การบ่น ทำให้พระเจ้าเสียพระทัย
การทำบาป ทำให้พระเจ้าเสียพระทัย
ชีวิตที่นมัสการพระเจ้า คือชีวิตที่ขอบคุณพระเจ้าในทุกกรณี

แล้ววันนี้ ความท้าทายใจที่จะเอ่ยขอบคุณพระเจ้าในทุกกรณีก็มาถึง
ตอนเช้าพ่อไปที่โบสถ์รอบนึงก่อนจะกลับมารับพวกเรา
แต่พ่อลืมกุญแจไว้ เลยถอยรถจะกลับไปเอา ไปชนท้ายรถคนนึงที่จอดเอาไว้แถวนั้น
ผลคือ.. สีเค้าถลอก กันชนเค้าพัง (รถเราไม่ต้องนับนะ มันเก่า แค่ผุก็หนักกว่าถลอกแล้ว)
เค้าตามช่างมาตีราคา ไม่เอาช่างที่พ่อโทรตาม .. แล้วก็ได้ราคาที่ 5พันห้า
ไม่บอกก็รู้ว่า เค้าฟันหัวเอาส่วนหนึ่ง แล้วเราจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดี

ประเด็นไม่ใช่การจ่ายเงินออกไป แต่มันคือสิ่งที่พระเจ้าเตือนเราหรือเปล่า
เป็นการตักเตือนอะไรเรา?  พ่อที่รักลูกจะไม่แต่สิ่งที่ดีกับลูกและปกป้องจนลูกเดินเองไม่ได้
การหกล้มและเจ็บตัว สอนให้เรารู้และเข้าใจถึงสิ่งที่เรายังต้องระมัดระวัง

พ่อฉันมักมีปัญหาเรื่องการตัดสินใจกระทันหัน
การขับรถค่อนข้างเร็ว และถอยหลังยาวๆทีไร เหมือนจะได้ชนโน่นชนนี่ซะเรื่อย
ไม่ใช่เรื่องฝีมือในการขับรถ แต่คือคงจะเป็นเรื่องสติและสมาธิ

แต่เราก็ขอบคุณพระเจ้า ถ้าเรื่องนี้จะทำให้ใครบางคนขับรถอย่างระมัดระวังมากขึ้น
อย่าใจร้อน แล้วพวกเราเองก็ยังจะขอบคุณพระเจ้าได้ไหม แม้ว่าอยู่ๆก็มีเรื่องให้จ่ายเงิน
เรื่องที่เราคิดว่า มันไม่เห็นจะเป็นเรื่องที่ต้องมาเสียเลย .. เช้าวันอาทิตย์ซะด้วย
คำตอบก็คือ ขอบคุณได้  ไม่มีอะไรจะกีดกั้นไม่ให้เราสรรเสริญพระเจ้า
หรือทำให้เราเสียสันติสุขไปได้

.............

 

ตอนบ่ายกลับมาบ้าน คนอื่นเค้าหลับกันหมดแล้ว
เหลือแต่นายน้องเล็กกับฉัน
พี่น่ะห่วงเล่นเกมส์กับเลือกเพลงให้น้องฟัง ก่อนจะแอบหลบไปนอนตอนสี่โมง
อาบน้ำแล้วหลับ ตอนแรกกะฟังเพลง ไม่ไหวแฮะ อยากหลับเงียบๆ
แล้วก็นอนหลับเตลิดเปิดเปิง จริงๆลุกมาตอนเกือบสองทุ่มทีนึงล่ะ
ชาร์ทมือถือไว้ ลุกมาถอดปลั๊กกับเปิดเครื่อง ยังมึนเวลาอยู่นะตอนนั้น

เงยมองห้องตรงข้ามก็ยังสงสัย ทำไมตื่นไวกันจัง -..-
คือตัวเองไม่ได้ดูเวลาเลยไง แล้วก็ปีนเตียงไปนอนต่อ ตื่นอีกทีสามทุ่มกว่า
แม่โทรมาปลุก -*- อนาถใจมากมาย มันลืมเวลาจริงๆอ่ะ

Ps* ยังห่วงอยู่อีกเรื่อง
แม่เป็นคนที่อ่านคนได้ทะลุเหลือเกิน
และทุกครั้งที่บอกว่าคนนี้เป็นยังไง มันก็มักจะเป็นอย่างนั้นเสมอ
ก็แม้ว่าครั้งนี้จะอ่านใครออก แต่ก็อย่าให้ฉันต้องเสียความรู้สึกไปมากกว่านี้เลย

..Bride Wars !!..

ผ่านไปอีก1ศุกร์ที่ไม่ได้ออกจากบ้านไปไหน
ไม่มีใครผูกขาไว้หรอก แต่มันง่วงงัวเงียตลอด
ทั้งที่เมื่อคืนคิดว่า ตื่นแล้วจะไปบิวตี้แลนด์ซะหน่อย
แต่พอถึงเวลาก็ไม่ไป(เอง)ซะงั้น

คนเรามันก็มีมุมแปลกๆงี้ล่ะเนาะ..

...

ตื่นไม่ทันเสียงนาฬิกาปลุก แต่ก็ตื่นนะ
ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่า นอนก็เยอะแล้ว ทำไมยังจะง่วงอีก

...

ตอนดึกเรียน ISOM กับแม่ต่อ
แต่เพราะเว้นไปนาน แม่ยุ่ง ฉันไม่ว่าง ไม่ได้เรียนสักที
ทำเอาจำแทบไม่ได้ว่าเก็บหนังสือไว้ไหน -..-

แต่หาเจอล่ะ พรุ่งนี้จะทำการบ้าน

...

เกือบเช้าช่วยแม่รีดผ้า
เปิดทีวี ช่องเคเบิลเอาเรื่อง Bride Wars มาลงจอ
สะท้อนคำว่า BrideZilla (เจ้าสาวปีศาจ)ได้อย่างสุดๆ
อาจเพราะผู้หญิงหลายคนก่อนจะแต่งงานมักจะเป็นแบบนี้ล่ะมั๊ง

ขำดีอ่ะ ชอบจังหนังแนวนี้ จะทะเลาะกันยังไง
มิตรภาพระหว่างเพื่อนแท้ก็ยังพาให้กลับมาคืนดีกันจนได้

ใจจริงแอบเชียร์ แอน มากกว่าเคทนะ
ไม่รู้สิ สงสัยผู้หญิงผมทองจะดูร้ายกว่ามั๊ง -..-
แต่ก็น่าสงสารตอนผมกลายเป็นสีฟ้า 555
ส่วนแอน เจอผิวแทนตัวเหลืองไปเลย กร๊าก

หนังดี เสื้อผ้าสวย นักแสดงเก่ง .. ชอบๆ

ไปนอนล่ะ ง่วง

..all about my Lip Stick..

เมื่อคืนแม่ดูหนังเรื่อง "คำสารภาพของสาวนักช๊อป"
        Shopaholic    
ความสุขของการได้หาเสื้อผ้าใหม่ๆ รองเท้าใหม่ๆ กระเป๋าใหม่ๆ
เป็นหนี้บัตรเครดิตท่วมหัว แต่ก็ยังจะทำ ยังจะช๊อป ยังจะจ่าย

ใครนะบอกว่า ..ความสุขของผู้หญิงคือการช๊อปปิ้ง
มันคงจริงบ้าง..บางคน(หรือจะส่วนใหญ่?)

ช่วงนี้ฉันรู้สึกว่า รับข้อมูลความงาม(ในด้านการสรรหาของใหม่)มากไป
รู้ไว้ ไม่เสียหาย แต่รู้มาก ยิ่งรู้ราคายิ่งจะทำให้วุ่นวายใจ -..-
เกรงตัวเองจะกลายเป็นเสพติดการช๊อปล่ะเดือดร้อนเลย -*-

หลายวันก่อนพลอยชวนซื้อลิปสติกของ NYX มีสีเพียบ ก็เพียบดีจริงๆ
เวปเค้าขายแท่งละ 150 ..ถูกนะ ถ้าเทียบกับที่ฉันใช้อยู่ (เกือบ200)
ว่าจะสอยให้แม่สักแท่ง เลือกสีแล้ว เลือกของตัวเองไว้ด้วย
พอไปบอกให้แม่มาดูสีอีกที .. แม่บอกว่า
"ของเก่าก็ยังมีอยู่ไม่ใช่เหรอ ใช้ให้หมดก่อนสิ"

เอ่อ..ก็จริงนะ -.-
ที่คิดว่าอยากได้เพราะพลอยสั่งแล้ว เลยกะสั่งไปพร้อมกัน
รอส่งมาพร้อมข้าวของที่ฝากเค้าซื้อ (ยังไม่รู้เลย น้องจะว่างส่งให้เมื่อไหร่ T^T)
แต่ไม่ต้องห่วงนะ ไม่ได้เดรส ไม่ถ่ายรูปลงบล๊อก 555

เพราะงี้ก็เลยยกเลิกไป
แล้ววันนี้ก็ดันนึกอยากได้ขึ้นมาอีก ..เอาแท่งเดียวก็ได้น่า.. 150เองอ่ะ
ส่งมาพร้อมของฉันไม่ต้องจ่ายค่าส่งหลายรอบ
แต่.....พอลองค้นข้อมูลจริงๆ สีที่คิดว่าชอบ ที่คิดว่าจะซื้อ
มันเป็นเนื้อมุก -.- พอดีล่ะ ได้เนื้อมันวาววับแว๊บ ไม่ได้เข้ากะหน้าเล้ย
ได้รับคำแนะนำว่า ..กลอสดีมั๊ย ก็นะ เห็นชาวบ้านทาสวย
ก็อยากลองอยู่เหมือนกัน ของแม่ก็มี แต่เคยใช้แล้ว เหนอะหนะชะมัด
-..- อย่างเละเทะ เหมือนกินขนมหวานแล้วมันติดอยู่ที่ปาก
แต่เพราะอยากได้อันใหม่ เลยขอลองอีกที (แม้มันจะคนละยี่ห้อ แต่กลอสคงไม่ต่างกันมาก)

แล้วพอลองมาทา ก็เลยนึกได้ว่า ถ่ายรูปเปรียบเทียบสีเลยดีมั๊ย
มันเป็น3สีที่ฉันทาแล้วค่อนข้างรับได้(รับตัวเองได้?)
ตอนนี้ยอมรับว่า ไม่ชอบสีเข้ม แดง ชมพูจัด
พวกสีที่ทาแล้วปากเข้มจะไม่เอาเลย (กลัวแก่เข้าเส้นเลือด)
แต่ของฟรีชอบนะ -0-

แม้ว่าจะอายปากตัวเองเหลือเกิ๊น แต่ก็แปะไว้เหอะนะ
นี่ล่ะ..สังขาร -..- เห็นแล้วเข้าใจเลยว่า 3 สีทีใช้ เนื้อแตกต่างกันยังไงมั่ง

อันแรกเป็นลิปกลอสของLifeford ของแม่เค้าอ่ะ
ปกติไม่ค่อยยุ่งหรอก นานๆจะมาเล่นที ที่ว่าเหนอะหนะนั่นแหละ
แต่ทาแล้วชอบจัง กลิตเตอร์เพียบ ทาแล้วหรูหราซ้าา
แต่นะ จะทาคงต้องทำใจ เพราะว่ากลอสมันไม่ปิดปากดำ T^T

อันที่สอง Maybelline Watershine pure #104
สีนี้ไปลองมาเอง เล่าไว้ตั้งแต่สองปีก่อน กร๊าก เก็บดีใช้ทนเหลือหลาย
ก็ตอนซื้อมา ทาแค่เวลาไปข้างนอก ไปธุระ ถ้าอยู่บ้านไม่ใช้เลย -.-
ตอนนี้ขนมาใช้ เพราะว่า.. ของมันมีอายุน๊อ ไม่ใช้ เดี๋ยวก็เสียหมด เหอๆ
สีนี้ถูกใจมากมาย อมชมพูนิดๆ ออกแนวนู้ด ทากับอุทัยทิพย์แทนทินท์
เข้ากั๊นเข้ากัน 55555 (คิดไปเองป่ะเนี่ย แต่แนวอั้มเนี่ย สาวๆเค้าก็ชอบกันนะ*-*)

อันที่สาม Nu Skin Nu Colour Champange Kisses
สีออกนู้ดๆ ส้มๆ สีสวยเวลาอยู่ที่แท่ง ทาก็สวยดี แต่ดูป่วยๆไงไม่รู้
อันนี้พี่ปูให้ ปกติทาไม่เคยสังเกตุเลยว่า เนื้อมันเป็นยังไง
คิดไปเองตลอดว่าเนื้อมันเหมือนเมเบลลีน
แต่ตอนนี้เข้าใจล่ะ ว่าไม่ใช่ มันไม่ประกายน้ำ ไม่ประกายมุกด้วย
แบบนี้มั๊งเนื้อซาตินอ่ะ (มั่วล่ะ ก๊าก) คือพวกนี้ทาแล้วทับด้วยกลอสใสจะฉ่ำดี
แต่ฉันไม่ทางั้นไง มีอะไรใช้แค่นั้น เพิ่งจะหัดเล่นกะอุทัยทิพย์ไม่นานมานี่เอง
แล้วก็ยกให้แม่ไปล่ะ เพราะมันทาแล้วป่วยนี่แหละ

สรุปว่า ชอบหมด
แต่กลอส ไลฟ์ฟอร์ด  เอาไว้ประกอบกะอันอื่นดีกว่า เพราะปากดำแหละ
ถ้าปากสีอ่อนเหมือนชาวบ้านก็ดี T^T 
ให้คะแนนไม่ถูก เพราะไม่ใช่ของตัวเอง
แต่จะซื้อบ้างมั๊ย .. ไม่แน่อ่ะ ชอบเหมือนกัน ติดแค่เหนอะนี่แหละ -*-

แต่โปรดสุดก็คงที่ซื้อเอง เพราะรู้สึกว่า แค่นี้ก็ประกายน้ำพอล่ะ
ไม่ต้องฉ่ำมาก (แต่ถ้าได้กลอสอีกก็ไม่ดีเล้ย -0-)
คิดว่าคงอีกสักพักกว่าจะหมด นี่ยังอยู่ค่อนแท่งได้ เหอๆ
แต่ถ้าหมด ซื้อต่อแน่นอน เอาจนกว่าพี่เค้าเลิกผลิดไปเลย -0-

ส่วนของฟรี ไม่หรอก ราคาเกินกำลังกระเป๋าด้วย
ได้ฟรีมาอีกก็เอา แต่ให้จ่าย ไม่จ่าย -.-

พล่ามแต่เรื่องลิปสติก ลิปกลอส อะไรนี่มาเยอะแยะ เช้าพอดี
หอบลูกหลานมาเต็ม ว่าจะมาตัดเสื้อผ้าให้ .. เปล๊า
มานั่งทาลิปสติกแล้วถ่ายปากตัวเองแปะบล๊อก...

เฮ้อ.... บ้าบอซะไม่มี

แต่ว่า.........

มันไม่เหมือนกับการแต่งหน้าด้วยโฟโต้ชอปเลยนะ
ลิปสติกโทนสีไหนก็ไม่สำคัญ ขอให้แปะๆปรับๆแล้วสวยเป็นพอ
แต่ที่เดิ้นสุดๆ ขนตาทั้งหนาและงอนงาม กร๊าก ..
ตัวจริงทำไม่ได้ครึ่งนี่เลยToT

 

ปัจฉิมลิขิต .. พักนี้แถวบ้านไม่น่าไว้วางใจ โจรขโมยมันชุมน๊อ
-*- ต้องปิดประตูหลังไว้ดีๆตลอด ...