ลืมตาตลอดเวลาไมไหว ต้องหลับตาแล้วก็ลืมเป็นพักๆ
เห็นข้อความกับคอมเมนท์อาอ้อยังเข้าไปตอบไม่ไหว
นี่ขนาดไปสระผมมาแล้วนะ เบาหัวไป แต่ยังหนักที่ตา
เอาความเครียดมาใส่หัวเองมั๊ง
คือช่วงนี้ช่วยเค้าทำแบนเนอร์ฟรี คือเค้าออกแบบมา
แล้วมาให้เราช่วยทำ เสร็จก็ไปส่งร้าน แล้วเค้าก็จ่ายตังค์
สรุปคือ เค้าได้ของ ร้านได้ตังค์ แล้วฉันได้อะไร?
ไม่ได้คิดอะไรเรื่องเงิน แต่พอมันถี่ๆ แล้วก็รู้สึก "อะไรนัก?"
นึกในใจว่า จะไม่ถามเลยเหรอว่า ว่างมั๊ย มีแต่มา ขอให้ช่วย
T^T จริงๆมันก็ไม่ได้ลำบากลำบนอะไรนัก
แต่ว่า แบนเนอร์อันที่แล้ว เค้าสั่งทำ2ชิ้น อันนึงมีอังกฤษด้วย
อีกอันไม่มี ฉันก็ทำตามแบบ พองานออกมา แกมาบอกว่า
ไม่มีชื่ออังกฤษอ่ะ .... ฉันก็ตอบได้แค่ว่า "ทำตามแบบ"
มียังไงก็ทำแบบนั้นแหละค่า ถ้าไม่ใส่มา จะรู้ไหมล่ะว่าจะให้ใส่
แต่เค้าก็แค่ติงแค่นั้นนะ (ซึ่งแค่นั้นฉันก็ รู้สึกเหมือนเอากระดูกมาแขวนคอล่ะ)
ปวดตา แต่อยากระบาย เหอๆ
บ่นเฉยๆนะ ถึงยังไง การทำมันก็สร้างประสบการณ์ให้ฉันชำนาญขึ้น
(เรียนรู้จะมีน้ำใจแบ่งปันคนอื่นเสียบ้างเถอะ)
เมื่อวานไม่ได้อัพบล๊อก ยุ่งๆ ไม่ได้ขายของ แต่ทำงานบ้าน
ดูน้อง แล้วทำของกินเอง แบบว่าไม่มีข้าว มีแต่ของน้อง ก็เลยทำยำแอ๊บเปิ้ลกิน
ส่วนที่พ่อทำไว้ก็มีไข่ต้ม กับแกงผักกาดจอ
ป้อนน้องเสร็จ สักพักน้องหลับ พี่นี่ยังเหนื่อยไม่เลิก
ตั้งเกือบห้าทุ่มถึงกินลง
กินเสร็จ แม่ชวนไปคุยด้วย แม่ปวดแขน ไปนั่งนวดแขนให้แม่ คุยกัน
จนดึกเลย เกือบตีสามได้ กว่าแม่จะนอน
พอเข้ามา น้องตื่น
จริงๆ ก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้ทำอะไร นั่งดูแพทเทิร์นแล้วก็ปริ้นเอาไว้
อยากเย็บโน่นนั่นนี่มั่วไปโหม้ด อยากทำนกฮูกอีก เซตเก่ายังเหลืออีก3
(จะรีบทำไปทำไมเนี่ย)
ก็นั่นแหละ คิด แต่ไม่ได้ทำหรอก ป้อนข้าวน้อง มองไปนอกหน้าต่าง สว่างแล้ว
พอๆ ขึ้นห้อง อาบน้ำ นอน
ตื่นเที่ยงกว่าๆมั๊ง นาฬิกาปลุกคงจะง่วงจัด รีบปลุกแท้อ่า(มันก็ตีสองเค้า)
ก็ตั้งใจจะตื่นหรอกนะวันนี้ อยากทำความสะอาดห้องกินข้าว ชั้นมันรกฝุ่นเขรอะ
ก็ได้ตื่นสมใจ เพราะมีคนเอาข่าวใส่หูให้ฟัง จะไม่ฟังก็ต้องฟังอ่ะ
เลยประหลาดดี คนอยู่เมืองนอกรู้ข่าวเมืองไทยหมดล่ะ
ฉันนี่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย .. ก็นะ พักนี้เบื่อการเมือง ไม่อยากดูข่าวพวกหาเสียง
(ไว้ให้แม่ดูพอ แล้วค่อยฟังอีกที )
ฟังข่าวอาชญากรรมจบ ก็ไปอาบน้ำ ลงมา กินข้าว เช็ดชั้น ล้างจาน
ซักผ้าขี้ริ้ว แล้วพ่อก็มาถามว่าจะขายไหมวันนี้
ตกลงว่าขาย แต่ลากแม่ไปด้วย นั่งคนเดียวมันเหงา
กลัวเวลาเข้าห้องน้ำแล้วจะไม่มีใครเฝ้า
ก็เลยไปนั่งเฝ้ากันสองคน เด็กๆผ่านมา แวะถาม แต่ยังก่อน
บางคนปรี่มาดูที่พวกสักหลาด .. เอ ถ้าทำเป็นพวงกุญแจมันคงน่าสนกว่านี้เนอะ
แบบว่า บอกตรงๆที่ใช้ห้อยมือถือก็เพราะทุนมันน้อยกว่า -..-
แต่โอเคค่ะ เดี๋ยวจะจัดแบบพวงกุญแจให้มั่ง
นั่งมองท้องฟ้าฝั่งวัดแก้วแล้วไม่แน่ใจ ว่าฝนจะตกหรือเปล่า
เพราะดำทะมึนมาเชียว แต่ลมก็แรงใช้ได้
แต่หันทางโรงเรียนอำมาตย์ฯฟ้าสว่างจ้า
ก็เป็นอันว่า .. ไม่ตก -0-
สรุปว่า เก็บร้านตอนหกโมงกว่า ขายไม่ได้เลย
แต่ไม่เป็นไรนะ ไปนั่งชิลๆ ถือว่าคุมเด็กไม่ให้ทิ้งขยะด้วยแหละ
ก่อนจะเลิก แม่เลยซื้อน้ำแข็งไสมากินถ้วยนึง เอามาแบ่งกันกิน
(หลายถ้วยมันมากไป๊ 555)
สองทุ่มไปเข้าแคร์ กินข้าวด้วย เอาน้ำพริกกับผัดบวบไป
ไม่ถ่ายของตัวเองหรอกนะ ไปถ่ายผัดไทกับหอยทอดของน้านิด
หอยเค้าเยอะดีแหละร้านนี้ ปกติเจอแต่แป้ง นี่หอยเพียบ
อ่อ ผักที่เอาไปกินกับน้ำพริกน่ะมีสะตอด้วย คุณนิกให้แม่มาเมื่อวาน
เป็นของที่เค้ายกให้ฟรีกันมาอีกที
เราก็สงสัย ว่าสะตอแพงนะพักนี้ เดาว่ามันคงไม่สวย
แต่ไม่ใช่แค่ไม่สวย มีเพื่อนแท้พิสูจน์ยาฆ่าแมลงด้วย
บอกตรงๆว่า ภาพนิ่งมันดูสยอง แต่ตอนมันเดินอ่า น่ารักดี
กระดึ๊บ..กระดึ๊บ 555
เลิกแคร์สี่ทุ่มครึ่งได้ ก็มาปวดหัวอย่างที่บอกแหละ
ตอนนี้ตีสองครึ่ง ไปนวดแขนให้แม่มาแล้ว เบาปวดไป
ฉันต้องหยุดก่อน.. เมื่อย
ปล. เมื่อวานฟังเพลงนึง เคยรู้สึกว่า เราเป็นคนร้อง แต่วันนี้เหมือนโดนร้องให้ฟังไม่รู้สินะ.. ยังไงก็ไม่เคยบอก แต่นะ .. เอาเหอะๆ ฉันคงรู้ว่าทำอะไรอยู่
