ไม่ได้มัวแต่เล่นเกมส์อยู่ แต่ไม่อยากทำ..
หนักนะ ถ้าไม่อยากทำเนี่ย
แต่ถึงงั้นเดี๋ยวก็ไปทำหรอกน่ะ
...
อ่ะ เอานกหัวดินสอหน้าตายังไม่ถึงโหลมาให้ดู
สรุปว่าทำเหมือนกัน แต่ยังส่งไม่ได้ ซองหมด
ไม่รู้จะว่างวันไหนออกไปซื้อ อยากไปถนนคนเดินยังไม่ได้ไปเลย..
...
วันนี้ไปสอนเด็กแบบใช้เรี่ยวแรงพลังเยอะมาก
ทั้งใช้เสียง เน้นเสียงแหละ
บอกจะตี ก็ตี แต่ไม่ได้ให้เจ็บ ไม่ได้จะให้เจ็บปวดอะไร
บางครั้งก็ลงโทษให้ดึงหูตัวเองแล้วก็สัญญาว่าจะไม่ทำอีก
ไม่รู้ว่าเพราะหลายวัยจัดหรือไง แต่จริงๆก็ไล่ๆกันนะ
สารพันจะสร้างความปวดหัวให้
เด็กผู้หญิงชอบพูด กำลังฟังความในใจหนูผักบุ้ง
หันไปอีกที เด็กผู้ชายไปแกล้งเด็กอีกคนที่กำลังเข้าห้องน้ำ
โดนดุ โดนตี โดนสั่ง โดนสอน
หลังข้าวเที่ยงให้ช่วยกันล้างจาน
ไม่ใช่ว่าทุกคนจะทำ แต่ก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไร
แต่ไม่ชอบที่สุดคือคนทำเนียนๆ หันหลังแล้วพยายามเนียนดื้อ
ประมาณว่าจะไปไหนมาไหนไม่บอก ทำเป็นเดินลอยหน้าลอยตาไปเลย
ขอโทษเถอะ คนอื่นจะไม่ว่าฉันไม่รู้ แต่ถ้าเป็นฉัน เรียกแล้วทำเฉย
ถึงตัวแน่ๆ แต่ก็นะ วันนี้แค่เสียงตวาดดังสนั่นหันกลับกันมาหมด
-*- ไม่ค่อยอยากตวาดนัก ไม่ชอบเป็นคนเข้มงวดและดูอารมณ์ร้ายในคนเดียวกัน
ก็กะว่า ถ้าเสียงดังแล้วยังทำแกล้งโง่ ถึงตัวแน่
ไม้เกาหลังก็พกติดตัวไว้(ไม้เรียวอันเดียวที่มี)
เฮ้อ .....
เอารูปช่วงสอนร้องเพลงกับให้ทำกิจกรรมมาให้ดู
ไม่ได้ถ่ายรูปผลงาน ลืมอ่ะ เยอะ แต่ละคนวาดรูป เขียนศัพท์ ท่องศัพท์ด้วย
มีท่องข้อพระคัมภีร์ด้วย แต่รู้สึกมันจะเข้าตัวคนสอนอย่างไรพิกล..
"คนโมโหร้ายประพฤติโง่เขลา แต่คนเฉลียวฉลาดนั้นอดทน" สุภาษิต14:17
...
ส่วนภาคบ่ายแม่พาแม่พี่นันไปทะเล แต่เห็นว่าเปลี่ยนไปเยี่ยมป้าแพทแทน
ไม่เจอกันนานด้วย ใช้เวลาคุยกันเยอะ พาพี่นันกับแม่แกไปส่งบ้านอีก กลับมานี่เกือบสองทุ่ม
ช่วงบ่ายเย็นก็อยู่กับน้อง ไม่เหงาหรอกนะ จริงๆก็อยากไปทะเลกับเค้าด้วย
(แผนเดิม) แต่ก็ดีใจที่ตัดสินใจไม่ไป เพราะตอนเช้ามืดดันกินยาระบาย
ขืนไปคงลำบากลำบน (พาน้องไปด้วยยิ่งหนัก)
(ไม่เหงาเพราะมีโอเชียน ไว้คุยกับอาอ้อ กับเพื่อนๆ แล้วก็มีสามตัวเนี๊ย ฮ่าๆ)
ได้มีเวลางีบ สามชั่วโมง
หลังจากที่คืนวันเสาร์ไม่ได้นอนเลย
คืนนี้ก็เหมือนกัน...... ค่อยไปนอนตอนเช้า
ห้าครึ่งล่ะ อุ่นของกินน้องเสร็จแล้ว มีบ๊ะจ่างกับไมโล
กินกันเข้าไป กินให้พุงกาง อิ่มแล้วก็แปรงฟัน นอนหลับซ้าาา
ปล. รู้สึกเหมือนยื้อๆในความสัมพันธ์กับบางคน
แต่นั่นแหละ..... ทุกอย่างคือภาพมายา
และต่างคนก็ต่างมีเป้าหมาย .. ใช่จะไม่มีซะที่ไหน
