เป็นวันแรกนะเนี่ย ที่ใช้โอเชี่ยนอัพบล๊อก
เมื่อวานยังรู้สึกไม่ค่อยคุ้นชิน วิ่งกลับไปใช้เจ้าเก่าอยู่เลย
แต่วันนี้คิดว่า ลองใช้IE กับโอเชี่ยนแล้วมันเข้าได้ไง
ก็นะ.. ลองเลยล่ะกัน แปะอีโมอะไรๆได้เยอะด้วยแหละ
ต้องจำไว้ .. เครื่องนี้ของเราเอง ^O^
(อีกสองปีจ่ายกะตังค์ด้วย อย่าลืม 555)
เมื่อวานลืมเล่าไป ว่าตอนบ่าย มีคนมาสอบถามเช่าห้อง
ไม่ได้พาไปดูห้องหรอก มีกฏเล็กๆที่ว่า วันอาทิตย์จะไม่พาชมห้อง
(พักบ้างอะไรบ้างนะคะ) แต่ถ้าจะเช่า ก็เชิญทำสัญญาได้เลย(ตอนเย็น)
รู้สึกว่าจะเป็นเด็กนักเรียนเทคนิคฯ ผู้หญิง 2 คน
ก็บอกรายละเอียดไปหมดนะ แต่ไม่พาดูห้อง
เค้าก็สนใจ บอกจะเช่าเลย พรุ่งนี้จะได้ไปเรียน พูดโน่นพูดนี่
พอพ่อกับแม่เค้าเข้ามา ก็มาซักไซร้ต่อว่า ที่นี่เป็นยังไงบ้าง
ปิดเปิดตอนไหน มีนักเรียนอยู่เยอะมั๊ย คนที่เช่าเป็นยังไง
สารพัดจะซัก ก็ตอบไปตามตรงทุกประการ
มาถามว่า แล้วถ้าเพื่อนมานี่จะทำยังไง ไม่ให้เข้ารึเปล่า
ก็เลยตอบไป " ไม่ให้เข้าค่ะ มีธุระโทรตามลงมาคุยข้างล่าง คนนอกห้ามเข้า"
เท่านั้นแหละ สาวเจ้าเดินออกไปข้างนอก หยิบโทรศัพท์ออกมากด
พ่อแม่เค้าก็ยังดูๆอยู่นะ เล็งๆรอๆว่า ลูกจะเอามั๊ย หรือยังไง
สุดท้ายกลับกันหมด...
ก่อนนี้เคยคิดว่า ห้องเราก็ไม่ได้ดีอะไรนัก(จุดนี้ก็ยังเป็นอยู่)
คนที่ชอบห้องสวยๆ ดูหรูๆ ก็ไม่อยากอยู่
แต่ที่เช่าส่วนใหญ่จะชอบอะไรเรียบง่าย สบาย ความปลอดภัยโอเค
ใกล้โรงเรียน ที่ทำงาน ใกล้ตลาด อะไรทำนองนี้
แต่คนที่อยู่ก็ต้องไม่เป็นพวกชอบมั่วสุมด้วย ..
ครั้งนี้คิดว่า เค้าไม่เอาคงจะประเด็นจากคำถามสุดท้าย
ฉันตอบตรงๆจริงจัง ไม่ได้พูดแนวไม่อยากรับ
แต่ถ้ารับกฏเกณฑ์กันไม่ได้ แป๊บๆพาพวกมาเนี่ย ..คงจะอยู่ด้วยกันลำบาก
ส่วนเมื่อวาน ที่เข้าใจว่าพ่อต้องไปรับรถไปส่ง พี่แอนแกก็ไปจัดการให้
ก็.. อยู่กับท่านมาร่วมปี จริงๆร้านก็ไม่ได้ไกล แต่เหนือกว่านั้นก็คงต้อง
ขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้เค้ามีน้ำใจช่วยตรงนี้ ไม่งั้นคงต้องได้วิ่งไปวิ่งมา
เห็นพ่อว่า วันนี้คงจะไปรับรถ
ส่วนฉัน ตื่นซะสี่โมงเย็นได้ พอไม่ได้นอนดี ลงมือหลับอย่างกะโดนถอดปลั๊ก
แต่ก็เพี้ยนจริง ตื่นแล้วยังง่วงอยู่ได้จนดึก
คืนนี้พยายามจะเย็บน้องหมีสีน้ำตาลต่อ นี่ก็เล็งๆว่าจะเอาไว้ทำเป็นของขวัญทั้งนั้น
(ไม่คิดจะซื้ออะไรให้ใครแล้ว?? ... อ่ะช่าย ทำเป็นล่ะนี่ ฮ่าๆ)
แต่เย็บช้ามาก ด้ายมันเก่าด้วยมั๊ง แก่กว่าน้องอีกอ่ะ(น้อง16)
เก่าแก่ตั้งแต่ฉันเรียนประถมอยู่เลย
มีรูปมายืนยันด้วย(อ๋อ.. หาข้ออ้างว่าทำชักช้า)
เก่าจริงไม่ยอมทิ้ง รอให้มันหมดก่อน
(อันนั้นเค้าก็ไม่เรียกว่าทิ้ง -.-)
แล้วก็นะ คืนนี้แม่มานั่งคุยด้วยข้างๆ หลังจากนั่งอ่านเมล์กะคอมพ์โน้นจนตีสองได้มั๊ง
มาลองเล่นคำแปลกับ translate.google.com
ลองๆดู ว่าแปลเป็นยังไงบ้าง ก็ถ้าคำพื้นๆเริ่มปรับปรุงล่ะ
แต่ถ้าประโยคยาวๆบ้าง หรือที่ไม่มีในฐานข้อมูล แต่เป็นคำที่เราใช้กันทั่วไป
ก็แปลผิดเลย แบบ ที่ผ่านมา กลับจะกลายเป็นอนาคตที่ยังไม่เกิดขึ้น
ฮาดี ยิ่งแม่ลองใช้ "บางแสน" ยิ่งหัวเราะกันก๊าก
แต่มาหนักหน้าตอนลองก๊อบพระคัมภีร์ภาษาอังกฤษมาแปล
หัวเราะกันน้ำหูน้ำตาไหล เหอๆๆ
คือถ้าเป็นแสลงฝรั่งคงแปลไทยเละเทะไปเลยนะเนี่ย
