ทุกเวลามีค่าเสมอ เพียงแต่บางช่วงก็ไม่น่าจดจำ
บางช่วงน่าเก็บกักไว้ใส่กล่องดีๆสักใบ..ที่พร้อมจะเปิดดูได้เสมอ
...
ฉันชอบให้ทุกวันของฉันมีค่า..
รู้ .. ว่าเวลาย่อมมีค่าในตัวของมัน
มันมีค่าก็ตรงที่ถ้าผ่านเลยไปแล้ว เรียกย้อนกลับมาใหม่ไม่ได้
ฉันอยากทำให้ทุกวันของฉันมีค่า..
บางครั้งด้วยการใช้เวลากับคนที่ฉันรักและใส่ใจ
บางครั้งด้วยการทำในสิ่งที่ฉันชอบ
บางครั้งด้วยการลงเรี่ยวลงแรงกับงานที่ภาคภูมิใจ
แต่ไม่ใช่ทุกวันที่ฉันทำแบบนั้นได้
วันนี้(เมื่อวาน)ก็คงจะเป็นแบบนั้น..
แต่ไม่เป็นไร ยังไงก็ยังมีพรุ่งนี้ให้เริ่มต้นใหม่ทุกวัน
ดวงอาทิตย์ดวงเดิม เวลาอาจเปลี่ยนแปลงไป ร่างกายอาจเสื่อมถอยลงอีกนิด
แต่ถ้าใจยังมีความหวังตั้งใจ ก็หวังว่าจะไม่มีอะไรสายเกินไป...
...
เย็บนกฮูกหัวดินสอเสร็จ3อันแล้ว
ถ่ายรูปไว้แล้วด้วย ไว้บ่ายๆ(ถ้าไม่ง่วงจัด)คงได้อัพลงFB
เป็นของรางวัลน่ะ(เค้าอยากได้กันป่ะ?)
วันนี้ไม่มีรูปถ่ายสักใบ
ลองทำเหมือนที่เคยทำเมื่อหลายปีก่อน..
ที่ฉันอัพไดอารี่ออนไลน์ได้ทุกวัน โดยที่ไม่เคยมีรูปถ่ายเลยสักใบ
(น่าจะเป็นสาเหตุที่ทุกคนเข้าใจผิด ว่าฉันเป็นอย่างที่ฉันอยากให้เขาคิดว่าฉันเป็นจนทุกวันนี้)
Ps* พักนี้ชอบผมบ๊อบ.. รู้สึกว่าทันสมัยและน่ารักดี
แต่คงไม่ตัดหรอก เคยตัดแล้วตั้งแต่ตอนเรียน.. ตลกซะดี
