..My Blue Laptop..

น้องโอเชี่ยนมาถึงแล้วจ้า ..อ่ะ งงอ่าดิ
ก็ laptop เครื่องแรกของฉันนี่แหละ
ด้วยความที่เป็นสีน้ำเงินเข้ม สวยขรึม ก็เลยตั้งชื่อว่า มหาสมุทร ซะเลย
แต่เรียกเป็นอินเตอร์ดีกว่าเนอะ







ไม่รู้ว่าตื่นเต้นรอของหรืออะไร เล่นเอานอนไม่หลับ
ทั้งที่ง่วงนะ ล้าด้วย น้องก็ไม่กวนด้วย หลับดี
แต่ประสาทมันไม่ยอมสั่งให้นอน -..-
เลยอยู่ยาว เก้าโมงเริ่มง่วง ของมาถึงพอดี
ไม่ได้แกะหรอก เพราะกำลังพาน้องกินข้าว อาบน้ำ
แล้วก็ไปเตรียมตัวเอง ออกไปช่วงเค้าเริ่มนมัสการพอดี



ตอนแรกแม่บอกว่า วันนี้มีเด็กแค่คนเดียว
ไปๆมาๆ มี4แน่ะ
ที่เตรียมจะสอนเลยไม่ได้สอน ไปสอนทำต้นไม้3มิติแบบวันก่อน
เพราะเด็กรอบนี้ไม่เคยทำ .. เพลินกันไปเถอะ
นั่งทำกันจนจะเที่ยง เกือบไม่ได้เรียนพระคัมภีร์ -..-



แต่ได้ก็ได้เรียนนะ
คิดว่าเป็นเพราะส่วนใหญ่จะเป็นเด็กเล็ก คือ3ใน4ไม่โตกว่าป.2อ่ะ
ระบายๆไป เดี๋ยวลุกมาล่ะ .. เหลาดินสอสีให้หน่อยค่ะ
แป๊บๆมาอีกล่ะ -..- คือฉันใช้คัตเตอร์ เพราะกบเหลามันกินเนื้อไม้เกิน
(งกเอง ต้องใช้แรงงานเยอะเลยทีนี้ 555)



พอเที่ยงก็กลับเข้ามาในบ้าน มาเปิดคอมพ์ แต่ลืมดูมือถือ
อาอ้อมิสคอลมาหลายสายเลย โทรกลับเกือบช้าไปแน่ะ แหะๆ
แต่ก็น่าจะทัน ได้ฝากซื้อดอกมะลิแล้ว เอามา100นึงแน่ะ
ถ้าเหลือก็ใส่ถุงพลาสติก เก็บใส่กล่องเลย ปีหน้าใช้ต่อได้

เพราะเรื่องไม่ได้รับสายเนี่ย แม่เลยเตือนว่า
"ต้องรู้ว่าอะไรเป็นอะไร ถ้ารอสายอยู่ก็ต้องเอาไว้กับตัว ไม่ต้องปิดเสียง"
มาเป็นชุด -..- .. มันชินหรอก พอวันอาทิตย์จะปิดเสียง
แต่จริงๆห้อยคอไว้ก็ดีหรอกเนอะ ต่อไปใส่กระเป๋าห้อยคอไว้ดีกว่า



กลับมาลองเปิดคอมพ์ดูแป๊บนึง ก็ปิดไปก่อน ยังไม่ได้ดูดีๆเลยว่าเค้าลงโปรแกรมมาจะครบแล้ว
ยังไม่ได้ลง avast กับ chrome แค่นั้นเอง
อันแรกน่ะไม่มี พ่อมี เลยรอให้พ่อทำให้ พอพ่อมาเปิดเลยเห็นว่าแบตจะหมดแล้ว
เลยยกไปทำที่ห้องพ่อ ชารตแบตด้วย ลงโปรแกรมด้วย
ตอนไปรับลงมาเลยเห็นว่า มีโฟโต้ชอปCS3มาด้วย เจ๋งเลยอ่ะ
ตื่นตาตื่นใจกันไป แต่ยังไม่ได้ใช้งาน

จนสักสี่ทุ่มกว่าถึงได้เปิดใช้ แล้วก็ยาวจนตีสี่เล้ย
วันแรก เล่นซะทะเลจะเดือดเอานะเนี่ย -.-
คืนนี้เลยไม่ได้ทำงานฝีมืออะไรสักอย่าง แล้วก็นะ โต๊ะสีน้ำตาลต้องพับเก็บ มันทรุดตัวง่าย ไม่เหมาะวางคอมพ์
กลายเป็นไปยึดโต๊ะเก็บของแม่มา 555 (แม่ไว้วางของเฉยๆอ่ะ -.-)
แต่ที่ยังรู้สึกว่าไม่ได้ดั่งใจนิดนึง คือ กะจะหันท่าปกติที่นั่งทำงานฝีมือ
หันข้างให้ทีวี หันหลังให้น้อง แต่ได้ดูทีวีไง (คิดดีไปมั๊ย?)
ก็ต้องเปลี่ยน เพราะสายเนตมันสั้น เลยดูทีวีไม่ได้ -..-
กลายเป็นหันหลังให้ทีวี แต่หันข้างให้น้อง..
แล้วคุณน้องก็สุดจะปลื้ม เพราะมีคุณพี่ไปนั่งเล่นคอมพ์ข้างๆ ..
หลับดีแท้ นอนยิ้มอย่างมีความสุข แหม๊.. แต่พี่ดูหนังไม่ได้เนี่ยดิ เหอๆ
(เอาสักอย่างเหอะ คอมพ์ก็ดูหนังได้ย่ะ)



และแล้ววันนี้ได้งีบไปหน่อยตอนเย็น สักบ่าย3ครึ่งถึงก่อน6โมงหน่อย
ตื่นมาตาแดงซะ แต่ยังห่วงเรื่องคอมพ์ไง เลยไม่ได้นอน ..จนป่านนี้แหละ
หกโมงกว่าแล้ว
อ่อๆ กินข้าวมื้อแรกไปเกือบบ่ายสอง มื้อที่สองปาไปซะตีสองกว่า (ห่างเกินกว่า4ชั่วโมงแล้วเว้ยย -*-)
แม่เค้าทำผัดเปรี้ยวหวาน ก็อร่อยดี แต่เห็นว่าน้องกินได้ เลยไม่อยากแย่ง
ไปทำยำเห็ดกิน แม่ก็จะผัดหน่อไม้กับโปรตีนเกษตรอีก เลยเรียกไปเป็นลูกมือ
ไม่ไปก็ไม่ได้เนอะ เค้ายืนบ่นว่ายุงกัดงั้นงี้อยู่คนเดียวอ่ะ..
แล้วแปลก พอออกไปช่วย ยุงก็กัดนะ แต่ไม่ยักกะบ่น



กลางดึกเลยแม่ลูกตัวกลมๆสองคนทำกับข้าวรบกวนชาวบ้าน -..-
แต่ไม่รู้ใครจะแผดจมูกมั่งเนอะ ที่รู้ๆ จามกันเองหลายรอบ
ก็ผัดหน่อไม้ทำแนวผัดกระเพรา แค่ไม่มีใบกระเพรา



ส่วนยำไม่มีกลิ่นกวนใครแบบนั้นหรอก มันเป็นการเรียนรู้ที่จะกิน..
เห็ดฟางชราๆ ที่บานแล้วและราคาไม่แพง
อยากกินเห็ดก็ได้กิน จะอ่อนจะแก่ก็เอาเหอะ เห็ดเหมือนกานน(ไม่กินแล้วตายเป็นพอ)

ปล.จันทร์สดคงจะส่งตรงจากพังงาไปเลย
แม่ว่า อ.เพ่นแกรับอาสาส่งไปให้เลย เอาที่อยู่ไปแล้วด้วย
วันนี้แม่คงโทรไปเช็คอีกที .. เกรงใจอยู่ แต่ไม่รู้จะได้ไปเองตอนไหน
ส่วนคนทางเค้า ที่ว่าจะมาแถวนี้ก็ไม่มาสักที
เช้านี้พ่อจะเอารถตู้ไปซ่อมล่ะ ปะผุหมด แต่เครื่องมีปัญหา
ไม่ขับมาเกือบปี ภายนอกดูดี แต่เครื่องต้องสะสางกันเพียบ