ชีวิตเรานี่มันมีปัญหาได้ทุกวันนะ เมื่อวานไอ (วันนี้ก็ยังไออยู่) มาปวดฟันอีกล่ะ
เป็นฟันซี่ที่ไปอุดแล้ว อย่าเพิ่งสงสัยว่ามานั่งทนปวดทำไม ทำไมไม่ไปหาหมอ
ก็ว่าจะไป ..นั่นแหละ (โรคว่าจะ มันเรื้อรัง แก้ไม่หายซะที)
ใจจริงไม่อยากไปหรอก แต่ถ้ามันทรมาณกันยืดเยื้อคงต้องยอมไปแล้ว
อ่อ ..มาหาข้อมูลในเนต เค้าว่าอาจจะเป็นที่รากฟันอักเสบ
ไม่ก็การอุดมีปัญหา คือ ไม่ว่าจะเป็นแบบไหน สุดท้ายเราก็ปวดอยู่เนี่ยแหละT^T
...
...
......ตื่นแล้วก็อาบน้ำ ลงมาข้างล่าง กินเตี๋ยวไปถ้วยนึง
แล้วก็ไปช่วยพ่อทำกับข้าว เตรียมไว้น่ะ ตอนหัวค่ำเค้าจะมีคุยเรื่องธุรกิจกัน
เพื่อนพ่อมาจากกรุงเทพฯ พ่อก็เลยจะทำอาหารเลี้ยง มีแผนจะทำ 3อย่าง
แกงเลียงกุ้งเสียบกับบวบหอม ปลามงราดพริก กับผัดผักคะน้าแฮมไก่
แต่พอคุณป้าเค้ามา กลายเป็นเค้าซื้อของกินมาแล้ว เป็นพวกหมี่เกี๊ยวเยอะเลย
พ่อก็เลยลดเมนูเหลือแค่ 2 อย่าง อย่างที่เห็นนี่แหละ
จัดเป็นของให้ชิมกันไป
อยากบอกว่าตอนทำ ตอนแรกพ่อจะทำเองหมด แต่ก็แอบโวยว่าเค้าต้องไปต้อนรับด้วย
ก็เลยฉวยโอกาสให้สอนทำปลาทอดราดพริกซะเลย
พ่อไม่ได้หวงวิชาหรอก แต่ปกติชอบทำเอง เพราะปรุงรสได้ถูกใจตัวเอง
คราวนี้เลยเสี่ยงซะไม่มี ดันให้ลูกทำเลี้ยงแขก
แต่พ่อหั่นผักเตรียมไว้หมด ฉันแค่ตำพริกกระเทียมแล้วก็ทำให้มันสุก
พอเริ่มปรุงรส จำได้ว่า "เปรี้ยว หวาน เค็ม" ให้เรียงกันแบบนี้
แต่ก็ยังทำไม่ได้รสอร่อยซะที เลยตามแม่มาช่วย เปรี้ยวน่ะโอแล้ว
ยังขาดหวาน กับเค็ม แม่เลยให้เติมน้ำตาลโตนดกับเกลือ จัดไปอีกพอควร
รสที่ได้คือ อร่อยมาก ตอนแรกที่เผ็ดก็เบาไปเพราะใส่น้ำแช่น้ำตาล
พอเทใส่จานราดหน้าปลามงที่ทอดแล้ว โรยหอมผักชีซะหน่อย .. น่ากิ๊น
แต่แขกกินกันไม่เยอะหรอกนะ ประมาณว่าชิมๆ ที่เหลือเจ้าบ้านตัวเล็กสุดซัดไปหลาย ฮ่าๆ
คือ พ่อจัดส่วนเนื้อไปเลี้ยง แต่ส่วนท้องมันไม่สวยให้กินกันเอง ไม่ได้กะให้น้องหรอก
ของน้องเค้าเอาดอลลี่มาให้ฉันทอดแบบเสต๊ก แต่เพราะราดพริกไม่เผ็ด เลยจัดเต็มทุกอย่าง
อิ่ม........... ไปสิ
...
.........พอหัวค่ำ จะมานั่งวาดแบบหัวอื่นๆมั่ง มีแผน หยิบผ้าออกมาเสร็จสรรพ
ปวดฟันอีกแล้ว กินยาไปเป็นรอบที่สอง 4 เม็ดเข้าไปแล้ว
ส่องกระจกดู มันเป็นรอยช้ำรอบคอฟันเลย น่าจะเพราะรู้สึกคัน ระคายเคือง
ก็เลยเอาไม้จิ้มฟันเขี่ยๆเลยช้ำซะ แต่ก็นั่นแหละ อาจเหมือนตอนต้นที่ไปเจอข้อมูลก็ได้
ทีนี้เลยพาลไม่มีอารมณ์ทำอะไร ง่วงๆ ก็เลยเอนหลังไปนอน หลับไปได้เกือบชั่วโมง
มีคนเรียกตลอด ทั้งโวยวายตะกายฝา ......เหตุผลเดิมที่ฉันลืมนึก "จะเรอ"
นี่ถ้าพาเรอแต่แรก คงได้นอนยาวทั้งพี่ทั้งน้อง
ก็เลยได้ตื่นมาตั้งท่าจะแย่งบะหมี่เด็กต่อ ฮ่าๆ
น่ากินดี จริงๆมีอีกหลายห่อ พ่อแช่เย็นไว้ ..มุขแย่งไปงั้นแหละ
ปล่อยให้กินไปเลย จะได้นอนดีทั้งคืน(ที่ไหนได้ เพิ่งหลับจริงๆตอนตีห้า)
...
.........พอไม่ได้นอนง่าย เลยมาเติมรองเท้าให้สาวผมดำ
เนี่ยแหละ .. ทั้งคืน ได้เท่านี้จริงๆ
เช้าพรุ่งนี้รอผ้า ที่อาอ้อส่งมาให้ (ถ้าพ่อรู้ว่าให้อาส่งของมาตอนน้ำท่วม ฉันโดนดุอีกแน่ แง่มๆ)
แต่ก็นะ .. ยังเย็บไม่ถูกเลย เหอๆ
เนารูดๆล่ะมั๊ง ไปดูต้นแบบก็ได้
อีกอันที่เคยเห็นกันแล้ว แต่พอเอาไปซัก หน้าเกลี้ยงไปเลย
ดีที่ยังเหลือตาไว้นะ(ปัก) ......
นึกๆอยู่หรอกว่าน้องกระต่ายตากฝุ่นนาน จับซัก เมคอัพจะหายป่ะ?
หายจริงด้วย 555
...
.........ช่วงนี้เมืองนอกเค้าเป็นฤดูใบไม้ร่วงรึเปล่า?
เมื่อคืน(หรือคืนนี้? อ่ะ มึน ดันมาพิมพ์ตอนเช้าอีกวัน) เป็นคืนลอยกระทงเหรอ?
เห็นว่า กทม.เค้ารณรงค์งดลอยในปีนี้ เพราะจะเป็นการขวางทางระบายน้ำ
ส่วนต่างจังหวัด ฉันไม่ทราบจริง เพราะงมอยู่แต่ในเนต ตามหน้าอัลบั้มรูปต่างๆ
งานออกร้านก็ไปเฉพาะหาซื้อของตั้งแต่วันก่อนแล้ว ไม่ค่อยสนใจมหรสพเท่าไหร่
คืนนี้เจอรูปภาพแนวการ์ตูนเยอะ เคยชอบมาก ยิ่งพวกอิลลัสวาดรูปคู่รักเนี่ย
เซฟเก็บเยอะกว่ารูปที่ตัวเองถ่ายซะอีก(ตอนนี้กลับกัน)
จริงๆภาพถ่ายสวยๆก็ชอบนะ การ์ตูนก็ชอบ .....มีบางรูปที่ดูแล้วทำให้รู้สึก
มีความสุข บางรูปเห็นแล้วสะท้อนในใจ
แต่รู้มั๊ย ถ้าอะไรๆมันเป็นแค่ความรู้สึก เราสั่งมันให้ หยุด เลิก ละ ลด ได้
แต่ถ้ากลายเป็นอะไรที่มากกว่าความรู้สึก ตะปูยิ่งตอกลงลึก การจะถอดถอนออก
ไม่ว่ายังไง ..มันก็ต้องทิ้งร่องรอยเอาไว้อยู่ดี
