ก็ว่า ทำไมเริ่มจะง่วง......
...
เมื่อวาน(หรือวันนี้?เวลาเมืองนอก)ได้ของจากอาอ้อแล้ว
ว่าแล้วก็เอารูปที่อาถ่ายมาให้ดูเลยล่ะกัน ไม่ต้องถ่ายซ้ำ อิอิ
จริงๆมันรกจนไม่รู้จะกางถ่ายตรงไหนดีแล้ว
จะว่าไปก็ขำนะ เมื่อวานซืนเพิ่งเอากล่องมาม่าออกจากมุมตัวเองไปกล่อง
วันนี้ต้องเอาอีกกล่องมาวางแทน 555 มันจำเป็นจริงๆ
ไม่งั้นที่วางของไม่พอ รกมากกกกกกก
จะเก็บใส่กล่องไว้หมดก็ไม่ได้(ถ้าพวกผ้าจะเก็บหมด)
เพราะพอยัดลงกล่องปุ๊บ มันจะมีเรื่องต้องให้ "รื้อ" ออกมาอีก ..ทุกทีไป
อ่อๆ ผ้าทำกระโปรงสาวบัลเล่ต์มีหลายสีเลย
คิดสีชุดไว้แล้ว(ข้างในไง ) แต่ยังไม่ได้เอาสีผมมาเทียบกับสีผิวอย่างที่อาแนะเลย
รื้อมาไว้อีกกล่องแล้ว เอามารอ..
รอแพทเทิร์นใหม่ก่อน (ทำซ้ำๆกันหลายตัว น่ากลัวจะเป็นโรงงานไปเนอะ)
กับวัสดุอุปกรณ์ ริบบิ้นที่หาขนาดนี้ที่นี่ไม่ได้ สีไม่หวานเท่าด้วย
ปากกาก็สวยสุดๆเลย นั่งดูแต่ละอัน น่ารักทั้งนั้น เดี๋ยวค่อยแพค
...
เหตุผลที่ต้องเดี๋ยวๆกันเรื่อย ก็เนี่ย......
เขียนออกมาแล้ว มันยังไม่หมดนะ เพราะนี่ไม่ใช่งานประจำ แต่เป็น..
เอ่อ บอกไม่ถูก แต่ก็ต้องทำแหละ ไม่ได้เขียนออกมาเพื่อจะบ่นนะเนี่ย
แต่ถ้าไม่เขียน สงสัยจะเลือกไม่ถูกว่าควรทำอะไรก่อนหลัง
ว่าไปเอากระเป๋าสตางค์ไปใส่ถุงไว้ต่อแล้ว เหอๆ
คือจะทำอะไรที่เอาไว้ ขาย ให้ ก่อน ของตัวเองเดี๋ยวก่อนก็ได้เนอะ
นี่ก็เพิ่งได้กล่องใหม่มาใส่ผ้าอีก จัดลงแล้ว ไม่พอ !! ขนาดว่า 4กล่องแล้วนะ
เยอะไป๊ เยอะไปจริงๆ
...
ส่วนคืนนี้ก็เย็บกระโปรงให้สองสาวนี่เสร็จ(จนได้)
ถ้าไม่ได้นี่คงแย่ ไม่งั้นจะได้ขีดเช็ครายการ"ว่าจะ"บ้างไหมล่ะเนี่ย
ตอนแรกผมน้ำตาลทำกระโปรงยาวไปหน่อยนะ ออกจะรกๆพิกล
ได้รับคำแนะนำมาว่าให้ตัดสั้นอีกหน่อย
พอดีช่างตัดผมมานั่งใกล้ๆ เลยส่งให้ซะเลย
ก็เลยสั้นพอดีพอเหมาะอย่างที่เห็น
ทางหนูผมดำ ตัดให้สั้นมาแต่แรกเองแหละ ก็ได้แนวมาจากตัวแรกแล้ว
แต่แอบรู้สึกว่าตัวแรกจะดูพองและสวยกว่า เพราะทำชั้นในด้วย
ข้างนอกนี่มาเย็บชิ้นยาวแล้วพันรอบ ได้สัก สามรอบมั๊ง
...
เมื่อคืนรำคาญคนแปลกหน้านิดหน่อย แต่ฟิลที่อยากจะระบายมันก็เลยมาแล้ว
พอมาตั้งอกตั้งใจทำอะไรๆของตัวเอง มันก็เลย "ช่างมันเห๊อะ"
ก็แค่เจอพวก อีโก้จัด
คือจะว่าไป จริงๆไม่ใช่ฉันไม่สนใจงานฝีมือของคนไทย
เออ แต่จะว่าไปอีกนั่นแหละ สิ่งที่ฉันสนใจส่วนใหญ่จะเป็นงานเย็บปักถักร้อย
จัดตกแต่ง ไอเดียในการหยิบใช้เศษวัสดุ หรือขยะ
พวกงานฮาร์ดแวร์ก็มักจะเป็นแค่แนวทาง ให้ลงแรงไม่ไหวมั๊ง
ถ้าถามว่าทำไมชอบเอาของคนอื่น ก็เพราะ "ทำไม่เป็นโว๊ย"
(คล้ายๆ ฟิลมันจะมาแล้ววววว 555)
งี้แหละ ถ้าเราไม่ถี่ถ้วน เข้ามาใหม่ไม่รู้จักดู อ่าน ศึกษาสักหน่อย
ว่าเค้าทำอะไร เพื่ออะไร เป้าหมายเค้าเพื่ออะไร
สักแต่จะอวดอีโก้ตัวเอง ....... ก็ได้แค่นั้นแหละ
ปกติฉันชอบดูงานไอเดียของฝรั่ง ญี่ปุ่น นะ ไม่ใช่ว่าของไทยไม่สวย
ของไทยสวยๆเก๋ๆก็มีเยอะ แต่รู้ไหม คนไทยขี้งก ขนาดไปเดินเที่ยวเจอร้านของฝาก
เห็นพวก Amigurumi ที่ถักตุ๊กตาโครเชต์อ่ะ น่ารักดีนะ
ยังถ่ายรูปไม่ได้เลย เออ แปลกแท้ ถ้าซื้อจะให้ถ่ายไหมอ่ะ หรือก็เอาไปถ่ายเฉพาะที่ซื้อ?
คิดว่าถ้าถ่ายรูปแล้ว เค้าจะเอาไปเลียนแบบตามได้?(ถักไม่เป็น) หรือจะเอาสินค้าตัวเองไปทำมาหากินต่อ?
แต่จะว่าไป ก็คงจะพูดได้ยาก เพราะเค้าคงอยากขาย มากกว่าอยากให้มาถ่ายไปเฉยๆ
บางคนอาจคิดแบบขึ้นมาเอง กลัวเราจะถ่ายรูปไปหาประโยชน์.. อืมๆ
ต่างคนต่างความคิดนะ ไม่แปลกเลยที่ตอนฉันไปงาน OTOP แล้วถ่ายรูปกลับมาเต็ม
พี่อ้วนยังทักว่า "ถ่ายได้ด้วยเหรอ?" ทำไมจะไม่ได้ล่ะพี่จ๋า ไม่ได้ถ่ายแล้วมาก๊อปตาม
เอามาโปรโมตให้อีกต่างหาก บางคนหลบให้บางคนชี้เชิญชวนเลยด้วยซ้ำ เหอๆ
นั่นอาจเป็นเหตุผลที่เขาถึงเป็น OTOP ได้ .. รู้จักการตลาด
ออกไปไกลจากเรื่องที่เกริ่น ซะงั้น
...
ปิดท้ายด้วยเมนูอาหารดีกว่า......
แม่ไปโลตัสมาเมื่อเย็นวาน ได้แซลมอนชิ้นละ สามสิบ
เอากลับมาต้ม (เค้ากลัวว่าทอดแล้วมันจะเลี่ยนหนัก)
ใช้น้ำน้อย คล้ายๆจะเหมือนนึ่ง แต่ก็ต้ม ..
หารู้ไม่ ยังไงๆมันก็กลิ่นเลี่ยนๆ ตอนแรกก็ว่าจะทำน้ำจิ้มทะเลมาราด
แต่กระเทียมก็หมด พริกก็หมด ยังเหลือต้นหอม ส่วนน้ำจิ้มไก่ของคิมยังเหลืออยู่
จัดกันไป หั่นต้นหอมใส่ โรยพริกไทย .. หมดแล้ว จัดการหมดโดยเจ้าเดิม!!
