งานที่ต้องทำก็ทำหมดแล้วนะ แต่อยากจะทำงานฝีมืออีกหน่อย
แต่ก็ไปห่วงเล่นเกมส์อีก (หาข้ออ้างที่ว่า เพื่อนส่งคำขอมาเยอะ..)
คืนนี้เลยทำได้น้อยนิด ...พรุ่งนี้เช้าค่อยยัดไส้ต่อล่ะกัน
จะอยู่ต่อก็ไม่ไหวแล้ว จะตีห้าแล้วแบตอ่อนเต็มที
...
เนื่องจากเมื่อวานไม่ได้นอนทั้งคืน ตอนเช้าก็เลยไปนอนยาว
แปดครึ่งได้มั๊ง ตื่นซะเกือบบ่ายสาม
ลงมาทำแกงจืดที่จื๊ดจืดต่ออีกหม้อ ตอนชิมมันก็อร่อยหรอก แต่ทำไมพอกินจริงจืดอีกแล้ว
หัวค่ำพ่อกับแม่ไปโลตัส เค้าไปหาซื้อข้าวสารลดราคา
ตอนแรกก็ว่าจะขอไปด้วย แต่คิดอีกที อยู่บ้านดีกว่า จะได้เก็บจัดปัดกวาด
เลยได้ทำงานบ้าน อยู่กะบ้าน
จนสามทุ่มที่เค้ากลับกันมาแล้ว กินข้าวเสร็จแล้วแม่ก็ชวนไปงานลอยกระทง
บอกจะไปเยี่ยมพี่แมวที่มาขายลูกชิ้นปลานึ่งสมุนไพรอยู่ที่นั่น
เมื่อวันอาทิตย์แกมาโบสถ์ไม่ไหว เพราะไปเจออุบัติเหตุรถล้ม
ตอนแรกไม่คิดว่าแกจะเป็นแผลขนาดนั้นนะ ไปเห็นแล้วสงสารเลย ถลอกเยอะ
แถมกระแทกแน่นหน้าอกจนเจ้าตัวกลัวจะไหปลาร้าหักเลย
แล้วก็ไหนๆก็ไปงานทั้งที เลยไปหาซื้อของกลับมาอีก
ได้มาประมาณนี้.......
ส่วนใหญ่จะเป็นเครื่องประดับหัว ตัวทำดังโงะนี่อยากได้นานแล้ว
ไปเจอปุ๊บเลยคว้าเลย อันเดียวก็คงพอแหละเนอะ...
กับที่ช่วยทำผม ยังใช้ไม่ถนัด มองไม่เห็นอ่ะ ก็นับว่าดีที่ใช้ยางรัดผมอันเดียวทำผมได้หลายแบบ
คลิปสีๆ เอามาทำแบบที่เคยทำ ชอบจังสักหลาดหัวใจ
หาปากกาที่อยากจะได้ไม่เจอแล้ว มันไม่ค่อยมีจริงๆด้วย
ไม่รู้ว่าใครมาเหมาไปรึเปล่า หรือมันไม่มีจริงๆ
...
เมื่อวานรู้สึกจะคิดเรื่องชาวบ้านมากไปหน่อย
จากคลิกไปดูโปรไฟล์พี่คนนึง คลิกต่อไปอีกคน เลยไปเจอเฟซบุคของหลานเค้า
ทำให้คิดถึงวันก่อนที่พี่แกมาป่วยอยู่ที่นี่ พอรถที่บ้านมารับ ก็จอดรออยู่อย่างนั้นแหละ
ให้คนจะขึ้นเดินต๊อกๆข้ามถนนไปเอง ไปถึงก็ต้องพยายามเปิดกระโปรงรถเอง
ที่ต้องเรียกว่า "พยายาม" เพราะแขนแกหัก รักษาหลายปียังไม่โอเคนัก
ใช้แขนเยอะๆ ออกแรงมากๆทีไร ก็ปวด ก็เจ็บ ก็อักเสบ ทุกที
ที่ฉันว่าฉันคิดเรื่องชาวบ้านมากไป เลยทำให้เอาแต่มองคนรอบข้างของเค้าเป็นคนไม่ดีไปหมด
ทั้งที่จริง คนเราก็มีความเห็นแก่ตัวแอบแฝงอยู่ในตัวทั้งนั้ แล้วแต่จะแสดงออกมามากหรือน้อย
กับใคร และเรื่องอะไร แล้วมันก็ไม่ถุกต้องด้วยที่ฉันจะไปตัดสินว่าใครเค้าเป็นอย่างนั้นอย่างนี้
เพราะฉันไม่ใช่คนที่ต้องไปรับผิดชอบอะไรกับชีวิตพวกเค้า จะไปคิดแทนมันก็ไม่ได้..ไม่ดี
คิดอีกที ถ้าใครยังไงก็ช่าง แล้วเราทำส่วนของเราแล้วหรือยังมากกว่า
แต่เรื่องที่พี่เค้าเจอเค้าเป็นน่ะ ฉันไม่ได้เห็นด้วยตาหรอก แม่เห็นแล้วมาเล่า
ทำให้คิดได้ว่า แม่ทำในส่วนของแม่แล้ว ที่ว่า แม่ก็เลยไปช่วยเค้าเปิดกระโปรงรถ
แต่ความรู้สึกที่ว่า "แปลกนะ...." มันก็คงไม่แปลกเท่าไหร่หรอก เพราะหันข้างๆก็เห็น
บางทีที่พี่เค้ายอมแลก ก็อาจด้วยเหตุผลเหมือนกันกับฉันก็ได้มั๊ง
ปล.น้ำจะไปบ้านคุณย่าแล้ว ป้ากบบอกพ่อว่าจะเตรียมตัวอยู่กับน้ำ พาคุณย่าอยู่ชั้นบน
แต่พ่อห่วงมากๆเลย เค้ากลัวน้ำจะเยอะแล้วจะอันตราย
