ง่วงอ่ะ ง่วงมาก ง่วงมากๆ
ก่อนจะหลับป๊อกไป มาเล่าเรื่องแบบไม่สั้นไม่ยาวของเมื่อวานดีกว่าเนอะ
...
เป็นอันว่าได้ไปสอนเด็ก เพราะน้องร่วมมือดี การไม่หลับไม่นอนภาคกลางคืน
ทำให้กินข้าวอาบน้ำแต่เช้า แล้วก็หลับสบายหายห่วงตั้งแต่เก้าโมง
วันนี้มีมากันสองหนุ่ม นน กับ เอส คนอื่นหายไปไหนกันหมดมิรุ
แต่ไม่เป็นไร มีเท่าไหร่สอนเท่านั้น
ให้ดินสอตกแต่งด้วยเหรียญพลาสติกคนละแท่ง สมุดจดข้อพระคัมภีร์อีก
ตอนนั่งระบายสี ตัดแปะมงกุฏ สังเกตว่านนจะตั้งใจกว่าเอส
คนหลังเค้าอ้างว่า "นอนตีเก้า ตื่นหกโมง" เหตุผลเพราะดูทีวี ..แหม น่าสงสารจังนะ
ระหว่างนั่งระบายสีไป ฉันก็ยิงคำถามไปเรื่อยๆ
เด็กๆสนใจแต่เล่นเกมส์ เรื่องการเรียนไม่ค่อยเอาอ่าวเลย
เอสน่ะจะหัวดีกว่านนหน่อย แต่สมาธิไม่ดี พวกสมาธิสั้น
แต่เล่นเกมส์นี่ได้เรื่อยๆ นานๆ นะ .. ว่ากันไป
แล้วก็เพียรพยายามจะชวนให้เปิดคอมพ์เครื่องเก่านั่นให้พวกเค้าเล่นเกมส์
ฉันก็เลยบอกไป "เกมส์คอมพ์เล่นบ่อยแล้ว มาเล่นเกมส์ชีวิตบ้าง"
เลยได้ฟังเรื่องราวของหญิงสาวคนสวยที่ตักน้ำให้อูฐกับคนใช้ของอับราฮัม
ได้ท่องข้อพระคัมภีร์ แล้วก็นะ คิดไม่ผิดจริงด้วย ที่ให้เค้าเขียน มันจะย้ำให้จำได้เร็วขึ้น
แต่ยังไม่ทันเล่นทายปัญหาอะไรกัน เอสกลับก่อน จะไปส่งพี่ชายที่นครฯ
เลยเหลือนนคนเดียว ก็เลยชวนเล่นคล้ายเกมส์ แต่ฝึกความรู้ทั่วไป
แล้วสงสารเลย..... ป.5 แล้ว เคยไปกรุงเทพฯไม่รู้กี่รอบ แต่ไม่รู้ว่าอยู่ภาคไหน
ตอบไปอีสานโน่นแน่ะ เหอๆ สงสัยต้องมีหาแผนที่มาให้ตามล่าหาจังหวัด
หรือประเทศต่างๆกันเล่นแล้วมั๊ง
ส่วนภาษาอังกฤษที่เจ้าตัวบอกไม่เข้าใจเลย
"มันยากกกกกกกกกมากกกกกกกกกกกก" เน้นๆด้วยเนี่ย
นั่นก็เพราะเค้ายังไม่รู้จักตัวอักษรภาษาอังกฤษเท่าไหร่
เท่าที่บอกตอนแรกรู้จักแค่ A ตัวเดียว
อันนี้ก็หนักนะ ป.5 มาเทอมสองแล้ว
ฉันก็เลยนั่งเขียน A-Z มีทั้งพิมพ์ใหญ่ พิมพ์เล็ก (ตัวเขียนอย่ามาถาม จำไม่ได้เหมือนกัน)
แล้วก็ให้เค้าร้องเพลงไป จิ้มไล่ไป แล้วลองให้เค้าเขียนตามคำบอก
เอาเป็นคำๆ สะกดให้แล้วให้หาแต่ละตัวอักษรเอง
แรกๆก็ดูขี้เกียจนะ ก็โน้มน้าวจูงใจ ให้เหตุผลว่า ถ้าเค้ารู้ภาษานี้
เวลาฟังคนอื่นพูด เค้าก็จะไม่กลายเป็นคนโง่ที่ไม่เข้าใจ
ท่าทางจะไม่อยากเป็นคนโง่ซะด้วยสิ 555 ถ้าอย่างนั้นก็ต้องขยันแล้วล่ะจ้ะ
...
ตอนเที่ยงนั่งกินข้าวในวง คิมทำผัดกระเพราปลาอินทรีย์ อร่อยมากๆ
แล้วก็เผ็ดมากๆด้วย แต่ดีนะมีต้มจืดฟักกับกระดูกหมูแก้(ได้ซะที่ไหน )
มื้อนี้อร่อยจริงๆ เหลือมากินตอนเย็นกันอีกแน่ะ .... อิ๊มอิ่ม
ขำตอนกินข้าวด้วย ที่โต๊ะมีแม่ คิม พี่แอน เฟิรน แล้วก็คุณยายแปลก
แกเป็นผู้เชื่อใหม่ เพิ่งมาครั้งแรก แกเป็นโรคปากแหว่งเพดานโหว่ แล้วก็เป็นเนื้องอกในสมองด้วย
เนื่องจากฟันก็ไม่มี มีแต่เหงือก เปิ้ลที่เป็นคนพามาก็เลยจัดข้าวต้มมาให้แกด้วย
แกก็นั่งกินไป โดนคิมแซวไปเรื่อย ฮาดี แกใส่กำไลหลายอัน คิมก็ชมว่าสวย ขอบ้าง อะไรงี้
แกก็เฮฮาด้วยนะ ตอนจะกลับ เห็นแกหยิบหมวกปีกกว้างสีชมพูมาใส่ หวานซะ
เลยต้องขอถ่ายรูปไว้หน่อย ชอบบบบบบบ ฮ่าๆ
คิมบอก หมวกแบบนั้น โลตัสขายใบละ 50 บาท
จริงๆไม่ได้ชอบแค่หมวกหรอก แต่เห็นยายใส่หมวกสีหวาน ถือกระเป๋าสีชมพูด้วย
หวานแหว๋วดีแท้ๆ
...
ตอนแรกกะว่าเข้ามาบ้านภาคบ่ายจะอัพร้าน .. ไม่รอด พอนั่งปุ๊บ อาการง่วงรุมเร้าเลย
จำไม่ได้จริงๆว่านอนไปตอนกี่โมง รู้แต่ตื่นมาสองทุ่มกว่า
อาบน้ำก่อนนอนแท้ๆ เหงื่อแตกพลั่กๆ ที่แท้.....พัดลมไปพัดทางอื่นหมด
ก็เลยไปกินข้าว แล้วก็มานั่งทำบัญชีส่วนตัวของฉันกับแม่
เป็นพวกมีสลึงพึงบรรจบให้ครบบาท ต่อเดือนรายได้ไม่ได้เยอะ แต่ก็เก็บจัดไว้หมด
พวกที่แบ่งไว้ใช้จ่ายส่วนตัว บางเดือนไม่ได้ใช้ก็ทบๆกันก็ได้หลาย
แต่เดือนไหนเผลอซื้อโน่นนี่เยอะหน่อยก็เบาๆไปเหมือนกัน(เบาไม่ดี อิอิ)
คืนนี้ก็ทำได้แค่นี้อ่า เล็กน้อยอีกนิด
