..Twilight Sky..

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป ไวเหมือนโกหก
จะพูดถึงหนึ่งปีก็ได้นะ แต่วันนี้พูดหนึ่งชั่วโมงก่อน
ก็เมื่อกี้.. ตี๑.๕๕  เพิ่งนวดกดจุดเท้าให้แม่เสร็จ
มานั่งจุ้มปุ๊กหน้าคอมพ์ อัพรูปที่ถ่ายไว้เมื่อเย็น เมื่อค่ำ
หันไปอ่านข้อความสั้น ๆ แต่กินใจของบรรดานักเขียน
เห็นว่าอ่านแล้วรู้สึกดี เลยหยิบมาแชร์ในเพจความรัก

รู้ตัวอีกที ปาเข้าไป ตี๓ .. โห เวลาเดินเร็วมากเลย

แถมฟังเพลง “มีแต่คิดถึง” ที่ กิ่ง เดอะสตาร์(ตอนนั้น)ร้อง
มันทั้งบีบคั้นเค้นหัวใจมากมาย ..  ทั้งเศร้าและอีกสารพัด .. บอกไม่ถูก

วันนี้อยู่โยงกับน้องตั้งแต่เมื่อคืน ก็เหมือนที่บอกเมื่อวาน
พ่อแม่ไปต่างจังหวัด แถมช่วงเช้าฉันต้องเช็คห้องที่จะย้ายออก
ดีใจนักหนา ที่เป็นแค่ห้องชั้นสอง ปีนไม่เยอะ  พอไหว ๆ
(ถึงสูงกว่านี้ก็ต้องสู้เหมือนกันแหละ)

ลูกค้ามานัดว่าจะออกตอน เก้าโมง แต่พอยังไม่เจ็ดโมงมากดออดเรียก
บอกฉันว่า เดี๋ยวประมาณ สิบโมงจะออก ...
ก็โอเค งั้นไปนอนต่อนะ แต่หลับไปได้สักสิบนาทีมั๊ง  น้องตื่น
ต้องตื่นด้วย เลยไปหาข้าวปลากิน(ก่อน) 
กลับมาจัดอาหารให้น้อง ลูกค้ากลับมาแจ้งอีกทียังไม่สิบโมงเลย
เป็นอันว่าเคลียร์เงินกันไป เค้าก็ฝากขอบคุณพ่อมากมาย ขอบคุณหลายรอบ
คงประทับใจกับความใจดี  เค้าบอกว่าเค้าเอาพระคัมภีร์ที่พ่อให้กลับไปบ้านด้วยนะ
บอกว่าเสียดายที่ได้อยู่ร่วมชายคากันไม่นาน 
ฟังไปก็ปลืมใจไปนะ  ไว้มีโอกาสก็ยินดีให้บริการอีกค่ะ

กลับเข้ามาน้องไม่หลับ ก็เลยนั่งจุ้มปุ๊กมั่ง ล้างจานมั่ง หยิบงานบ้านทำไปเรื่อย
จนเที่ยงกว่าโน่น ...น้องถึงสลบ
ไม่รอช้าล่ะ งั้นนอนมั่ง ง่วงอย่างรุนแรงเลยล่ะฉัน
สี่โมงกว่าล่ะมั๊ง ท่านปลุกอีกตามเคย

ลุกมาหาของกินให้น้อง แล้วก็ทำงานบ้านต่อ
จนห้าโมงเย็น เพิ่งได้กลับมาเปิดคอมพ์
หมีต้นมาถามว่า ได้ของแล้วยัง .. ฉันก็งง ไม่คิดว่าเค้าจะส่งด่วน
แต่ว่านะ ไม่ได้หรอก เพราะออกไปดูที่ตู้ก็ไม่มี

แต่ก่อนจะออกไปเปิดม่านประตูดูเห็นแล้วว่าแสงตอนเย็นดูสวยจัง
หยิบกล้องออกมาถ่ายไม่ผิดหวังเลย
คือ ใครว่าเฉย ๆ แต่ฉันว่าสวยอ่ะ ..
ก็ท้องฟ้ายามตะวันจะลา แสงสีทองจะสาดส่องสะท้อนเมฆสีขาว
ผสมกันก็ได้ออกมาดูน่าชม ...

เห็นแล้วอยากไปนั่งดูดวงอาทิตย์ตกจังเลย
แต่ปีนไปบนดาดฟ้าไม่ไหวแล้วนะ ไม่มีใครอยู่บ้านด้วย

ตอนค่ำแม่กลับมาแล้ว ซื้อปลาดุกแดดเดียวมาด้วย
พ่อทอดให้กิน .. ฉันกินข้าวนิดนึง ปลา ๒ ตัว ฮ่าๆๆ

บ้ามาก ก็มันอร่อยอ่ะ 

แถมน้าเขยเอาของมาให้อีก น้าฉันไปสิงคโปร์ ไปเยี่ยมน้อง ๆ
เลยมีของฝากน้องบ้านนี้ด้วย  อิอิ
ท่านได้เสื้อสีสวย ส่วนอย่างอื่น ก็เอามาแบ่งกัน

ช๊อคโกแลตแบบนี้ ถ้าจำไม่ผิด ได้มาเป็นครั้งที่ ๓ แล้วนะ
เป็นของฝากที่อร่อยดี  .. ว่าแล้วก็ จัดสักชิ้น

อืม .. กัดหัวแล้วต้องกินให้หมดทั้งตัว
มิควรไว้ชีวิตไว้เด็ดขาด  ฮ่า ๆๆๆ

วันนี้อาจจะดูเพี้ยน ๆ ก็นะ
การได้รู้ว่า ใครบางคนยังมีลมหายใจอยู่
มันรู้สึกดีมาก .. มากกว่าไม่รู้อะไรเลย
อย่างน้อย ไม่ได้คุยกัน แต่ก็ยังมองเห็น .. เห็นกันไกล ไกล ก็พอ

อ่อ ๆ  เกือบลืม เย็บกระดุมติดแล้ว (เสร็จสักที)
คู่นี้ยังไม่ได้เรื่อง คือนะ หลายคู่แล้ว แต่ยังมีเอ๋อ
เพราะแบบเค้าทำกันอีกอย่าง ฉันมาพลิกทำอีกอย่าง
ของฉันมีแนวคิดอีกแบบ ซึ่งมันต้องรอบคอบในการทำมากกว่านี้ด้วย

ยังไม่สวยจัด แต่สีฟ้าน่าจะถูกใจคุณแม่ที่ชอบสีฟ้าล่ะ
อย่างไรก็คงไม่คิดสตางค์ เพราะสัญญากันไว้แล้วว่าจะให้
ไว้จะทำอีกหลายคู่ ไว้คิดตังค์ แทนล่ะกัน ..  อิอิ

จะตีสี่แล้ว ไปล้างจานล่ะนะ ซักผ้าด้วย
ล้างพัดลมอีก (วัน ๆ ... ทำได้ไม่รู้จักเบื่อ)

ปล. วันนี้เพิ่งค้นพบว่า สับสน ระหว่าง
Samsung Galaxy S4 และ Samsung Galaxy S4 Zoom
เออน่ะ อันนึงมันมือถือ อีกอันมันกล้อง

หน้าแตกยับเลย ฮ่าๆๆ
แต่พอชวนแม่มานั่งดูรีวิว .. อืม น่าสนใจ
ปีหน้านะ ให้ของขวัญวันเกิดตัวเอง ^^