..ไม่ยุ่ง แต่งุ๊งงิ๊ง..

แล้วก็เปลี่ยนแผน ไม่ตามเค้าไปสุราษฯ
ก็ปวดฟันไม่เลิกน่ะสิ .. ปวดกันมาราธอนซะจริง ๆ
ตอนแรกงีบสักเกือบ ๆ ตีห้า
พอก่อนเจ็ดโมงนิดหน่อยตู่ก็โทรมาปลุก
แต่ไม่ไหวจริง ๆ ไม่ไหวไม่ใช่ตื่นไม่ไหว
แต่คิดไปคิดมา หากไปแบบนี้ทั้งปวดแบบนี้คงไม่สนุกแน่

แล้วก็นอน .. นอน ยาวเลยตั้งปลุกปกติแล้วก็ยังไม่ยอมลุก
ไม่รู้สิ ทำงี้เรื่อย ถ้าวันไหนนอนไม่พอ จะไปรวบยอดวันต่อไป
ทั้งที่จริง เราต้องพักให้พอในแต่ละวัน
วันต่อมาไม่สามารถชดเชยการอดนอนของวันก่อนได้ ..

ก็นะ ตื่นซะสี่โมงเลย ฟ้าจะมืดแล้วตกใจ
คิดว่าหัวค่ำแล้ว  เปิดหน้าต่างออกไปก็เห็นภาพนี้..

ฝนจะตกนั่นเอง ฟ้ามืดสลัวไปหมด
ที่หยิบกล้องมาถ่าย เพราะเห็นแนวแสงลอดมา แปลกตาดี

แล้วก็ ลุกมาตัดผ้าอีก
รู้สึกว่าพักนี้จะเริ่มซา ๆ งานเย็บไป
เป็นเพราะพอเริ่มหยุด มันก็จะเริ่มชิน
ฉันไม่อยากจะชินกับการหยุดการพัฒนาตัวเองนะ

คราวนี้ตั้งใจทำเซตสีชมพูช๊อคกี้พิ้งค์
แต่ยังคงให้เป็นเซตลายจุดอยู่แหละ .. ก็แบบว่าชอบ
อีกอย่าง ยังไงตอนนี้ก็ยังอยู่ในเทรนด์
ตัดผ้าชิ้นในเสร็จทั้ง๒คู่

มื้อแรกของวันนี้เป็นอาหารอร่อย ๆ ฝีมือคุณเจ
แกเป็นพี่น้องคริสเตียนที่กรุงเทพฯ
มาทำธุรกิจที่ลันตา แล้วก็มาพักที่นี่
แม่ว่า แกซื้อวัตถุดิบไว้ตั้งแต่วันเสาร์แล้ว

เพิ่งได้ทำวันนี้แหละ  .. อร่อยดี
ชอบจังพริกหยวกยัดไส้หมูเนี่ย
เขียวหวานห่อไข่ก็อร่อยดี รสไม่จัดดี น้องกินสบายเลย

เกือบดึกขึ้นไปเย็บรองเท้าสีฟ้าต่อ
ได้ตัดผ้าเซตชมพูต่อด้วย แต่ยังไม่เสร็จ

นี่ก็เหลือสอยรองเท้าให้เสร็จสองรอบ
กะให้เสร็จคืนนี้นะ ถ้าตั้งใจมันก็เสร็จแหละ
แต่พอลงมาก็ซักผ้า กับมาอัพบล็อกเนี่ย

อ่อ ตอนหัวค่ำนั่งวาดรูปทำโลโกเพจใหม่
แต่ยังไม่ได้ข้อสรุปอ่านะ เลยยังไม่อยากอะไรมาก

อีกอย่างได้รับความกรุณาช่วยแนะนำฝากงานให้ด้วย
แต่ยังไม่รู้เลยว่าจะต้องอะไรยังไงต่อไป
นี่ฉันจะต้องเปลี่ยนเวลานอนด้วยเปล่านะ
แล้วมันจะได้เหรอ .. เหอ ๆ งานหลักฉันมันดูน้องอ่า