..Pink & Lavender'sNew Dress..

แหม ๆ อยู่หน้าคอมพ์ทีไร สติหลุดซะเรื่อย
ว่าจะดาวน์โหลดโปรแกรมนาฬิกาปลุกมาลง
ยังเลือกไม่ได้เลย ที่หาเจอเค้าให้ปลุกฟรี๒ครั้ง
ที่เหลือ .. เสียตังค์ ..  อ้าว  (ก็แชร์แวร์อ่ะ)

ไว้ค่อยหาใหม่ล่ะกันนะ 

เอารูปเมื่อวานมาแปะนิดนึง ขำดี
ตอนเช้าก่อนจะไปนอน หันไปเห็นรถมอไซด์แนวนี้จอดเรียงกัน
สีชมพูหมดเลยอ่ะ ..ฮ่ะ ๆ

เป็นแบบและสีที่ฉันเคยนึกอยากได้
แต่ตอนนี้ไม่แล้ว  สมรรถนะเป็นอย่างไรไม่ขอวิจารณ์
เพราะไม่เคยใช้ แต่เท่าที่เห็น สีนี้ก็ได้ความนิยมจังนะ
รู้สึกไม่ค่อยอยากเป็น .. ของ โหล ๆ อิอิ

หัวค่ำ พ่อออกไปข้างนอก แวะเซเว่น
ซื้อของมาแล้วได้แสตมป์ เอามายกให้ฉันเก็บไว้
แหม .. ไม่ใช่พวกสะสมซะด้วย นี่ใครขอก็ยกให้เลยนะ

แต่พ่อบอก  “เก็บไว้ๆ”
พูดเรื่องแสตมป์แล้วคิดถึงคุณน้าท่านนึง
แกไม่เข้าใจว่า แสตปม์เซเว่นเค้าใช้เฉพาะที่เซเว่น
พอไปห้าง แกก็เอาไปถามจะใช้ในห้างด้วย
เราก็ขำกัน แต่ก็เข้าใจได้ว่า เค้าก็คงคิดว่ามันคล้ายๆกัน

อะไรก็ไม่อะไร คือคุณน้าท่านนี้ได้จากโลกนี้ไปแล้ว
ก็ไม่ใช่เมื่อเร็ว ๆ นี้หรอก
ก็เรื่องที่ว่า มันผ่านมาเป็น ๑๐ กว่าปีแล้วนี่นา
อะไร ๆ ก็เปลี่ยนแปลงไปได้
จริง ๆ ฉันก็สนิทกับแกนะ  แต่พอห่างกันไปหลายปี
รู้ข่าวอีกที แกไม่อยู่แล้ว จำความรู้สึกตอนนั้นไม่ได้เลย
ว่าใจหายอะไรมั๊ย .. น่าจะบ้าง
แต่นานแล้วเหลือเกิน ที่เมื่อใครจากไป ทั้งจากเป็นหรือจากตาย
ฉันก็ไม่มีน้ำตา ...  ประหลาดดี
ที่ร้องไห้เพราะความกดดันกับความคาดหวังตัวเองมันยังง่ายซะกว่า
เหมือนคนเย็นชาเลยเรา ..

ออกนอกเรื่องแสตมป์ไปไกลเลย
มาถึงวันนี้กันมั่งนะ .. ไปนอนปกติ ไม่สายมาก
ตั้งใจจะตื่นตอนเสียงมือถือปลุก ก็ตื่นแหละ
เพราะจะล้างมุ้งลวด (กะเต็มที่ว่าจะถ่ายรูปมา แต่ลืม)

ล้างแล้วก็ตั้งผึ่งลมไว้ แล้วมานั่งเย็บชุดเนี่ย...

มั่วๆ กันไป แพทเทิร์นชุดน้องชูลี่เค้าแหละ
ใส่กับลาเวนเดอร์ได้พอดีเลย .. มี๊ปลื้ม ฮ่าๆๆ

เอาลงมาสอยข้างล่างต่ออีกหน่อยแล้วก็ติดกระดุม
แม่ชอบมากกกกก ชอบขนาดบอกว่า
“เออ ตัดแบบนี้ให้แม่บ้างก็ได้นะ แม่ใส่ทรงนี้ได้”
เอางั้นเลยเหรอ ?? ชุดคนกะชุดตุ๊กตาเหมือนกันซะที่ไหนน๊อ
แต่ก็ทำให้เรามีกำลังใจว่า แม่ชอบการหยิบผ้ามาใช้ของฉัน
ใจจริงอยากจะใช้กระโปรงลายจุดสีขาวฟ้าที่มีอยู่
แต่ว่าเอาไปใช้ทำรองเท้าหมดแล้ว
ผ้าทำกระโปรงใช้เยอะนะ  หันไปเห็นผ้าชิ้นนี้
เออ .. แนวผ้าต่วน ก็คงพลิ้วดี ลองเลยล่ะกัน

อ้าว ๆ ลืมเมนูอาหาร ของอร่อยมาวันที่เหงือกฉันอักเสบ
ปวดไปหมด กินได้น้อย
เมื่อวานบ่นมาก นิสัยเสีย บ่นที่ต้องกินมาม่า เฮ่อะๆ

แม่นำเสนอเมนูนี้สุด ๆ 
บอกว่า ใช้หมูหมดโลเลยนะ ฮ่าๆ (เพื่อแกงหม้อโต๊โต)

วันนี้จะได้กินของดี เหงือกก็มาเดี้ยง
ต้องบอกว่า .. สมควรแล้วว ...สินะ

วันเกิดเจ้าหมีต้น ส่งของขวัญไปให้แล้ว
ได้เมื่อไหร่คงมาบอกเอง
ไม่ได้ทำการ์ดให้ ของพ่อยังไม่ได้ทำเลย(พรุ่งนี้)

มาทำเนี่ย... กะให้เข้ากะเทพนิยายไง

ส่งท้ายเลยดีไหมนะ เหอ ๆ คิดไม่ออกแล้วว่าควรจะมีเรื่องอะไรอีก
จะหมูสามตัว ก็ส่วนใหญ่มีต้นฉบับเป็นภาพวาด ภาพการ์ตูนกันอยู่แล้ว
อันนี้ไม่ได้ใส่อัลบั้มดราฟท์นะ ไม่สวยอ่า ลากเองค่ะ เลอะเทอะกันไป

ปล. หากจะใช้เวลาเพื่อทำบางสิ่งที่รู้สึกดี ..
กำหนดเวลาเริ่มและเวลาจบเอาไว้ รู้แค่เพียงเรา
ก็น่าจะทำให้เราเข้าใจจุดประสงค์และเป้าหมายจริงๆได้ล่ะนะ