..แกงส้มวันเสาร์..

เข้าใจประโยคที่ว่า
ยิ่งพยายามตั้งใจจะลืม กลับกลายเป็นยิ่งพยายามจะจดจำ แล้วล่ะ
เหนื่อย ไม่หนักหน่วงตลอด แต่ถ่วงความคิดมาก

กังวลเยอะว่าภาพลักษณ์คงเปลี่ยนไปอย่างสุดๆ
แต่นะ .. สำคัญตรงไหน
ใครจะรู้จักเราจากมุมมองไหน มันก็ขึ้นอยู่กับตัวเค้า
รักหรือเกลียดเรา ใครจะไปห้ามความคิดใครได้ ..
สุดท้าย เราเองยังไม่รู้เลยว่า ตัวตนที่แท้จริงเราเป็นอย่างไร
ขอเพียงสิ่งที่เราทำนั้นไม่พาเราไปสู่ความบาปก็พอเถอะ ..

วันเสาร์ไม่เหงา แต่ง่วงนะ คือไปนอนก็สายแล้ว
แปดโมงครึ่ง นั่งตัดกระดาษไว้ทำจับสลาก นอนจริงเก้าโมงกว่า
พ่อโทรปลุกตอนบ่ายสาม  จริงๆเราจะตื่นก่อนนั้นก็ได้นะ
แต่รู้สึกง่วง เลยขอนอนอีกนิด (หลังจากตื่นตามเวลาเกือบบ่ายสอง)
นิดของฉัน  ปาเข้าไปเป็นชั่วโมง

ลงมาอยู่กับน้อง มาหาแนวของทำจะสอนเด็ก .. ได้ด้วย
ก็ช้อนที่ว่านั่นแหละ อันที่เจอเมื่อวานนั่นแหละ ..

จับใส่วิกผม ติดตา ติดปาก
แล้วหยุดไว้ก่อน แม่กลับมาจากห้าง
เลยไปต้มเห็ด กับหม่ำแกงส้มผักกระเฉดที่แม่ทำ

ก็ได้ผักมาจากยายของน้องโยลิน ให้มา ๓ กำเลย
มะละกอบ้านเราก็มี แม่เลยใส่ปลาดอลลี่กับลูกชิ้นเข้าไป
ได้เมนูนี้มา .. อร่อยซะ

เสร็จเรื่องกินก็มาตัดชุดให้สาวผมสีเหลืองต่อ
ขำดี ผมสีเหลือง ชุดสีแดง .. เออน่ะ อย่าคิดมาก

ยังไม่รู้เลยว่าเด็ก ๆ อยากทำมั๊ย แต่เอาเหอะ
ฉันตัดกระดาษไว้ให้หมดแล้ว  ... ฮ่า ๆ

ตามด้วยแต่ง พีพี ให้พี่อ๋อยต่อ
ถึงไม่ได้ทำทั้งหมด แต่ก็คล้าย ๆ
เพราะต้องเปลี่ยนตัวหนังสือ ก๊อบขยายเฟรม ใส่สี ใส่ภาพ
เล่าไป หาได้บ่นไม่ .. เจอท่อนนึงของเพลง ..

ชอบมาก ท่อนหลังกว่านี้ก็ชอบ เลยเอามาอัพ
โดนใจหลายท่านเลยล่ะ  ..

คืนนี้คุยกับแม่หลายเรื่อง ย้อมผมให้แม่ด้วย
พูดเรื่องรายได้ พูดเรื่องคน .. ไม่ได้วิจารณ์ แต่วิเคราะห์
คิดถึงหลายคนที่ผ่านเข้ามาให้เราช่วยเหลือบ้าง อะไรบ้าง
บางคนก็น่าสงสาร ที่เค้าเชื่อถือกับลมปากคน ..

ฟังแล้วก็คิดถึงตัวเอง ..  อืม