แล้วกลับมานอนต่อ พอดีว่า ก่อนหน้านั้นลุกมากล่อมเด็กหลับแล้ว
เลยย่องกลับเข้ามานอนต่อได้ไม่ยาก
ตื่นอีกทีเก้าโมงเช้า เค้าทำอาหารกันอยู่ เสร็จเกือบหมด
พ่อทักแฮบปี้เบิรธเดย์คนแรกเลย แล้วรีบฝากให้เติมเงินมือถือ
ก็เบอร์พ่อเคยเป็นเบอร์ฉัน เลยเป็นวันเกิดของฉันทั้งสองเบอร์
เงื่อนไขไม่ค่อยอะไรเท่าไหร่ เพราะให้ส่งฟรีแค่ในเครือข่าย
เอาเหอะๆ ถือว่าได้
...
วันนี้เค้าประชุมกันตั้งแต่เช้าจนเย็นเลย
มีตู่มาช่วยแม่ทำก๋วยเตี๋ยว
ตอนบ่ายๆเลยได้มานั่งคุยกันระหว่างหาข้าวให้น้องกิน
ฟังประสบการณ์คนมีครอบครัวแล้ว มันเยอะดีนะ คือเยอะจังอ่าเรื่องราว
มีรายละเอียด มีสิ่งเล็กน้อยที่บางครั้งก็ไม่น้อย
ว่าแล้วก็นึกแปลกใจ ทำไมผู้ชายถึงพูดชมภรรยาตัวเองได้ยากจัง
ไม่ได้หมายถึงชมว่าสวย แต่หมายถึงเรื่องงาน อาหาร หรืออะไรอย่างอื่น
แต่ชมไปงั้นๆก็คงไม่ดีเท่าไหร่ น่าจะมาจากใจเนอะ ...
...
ตอนเย็น พ่อแม่ไปส่งพี่อ๋อยกับตู่ ฉันก็เลยอยู่กับเด็กสองคน
ไปเก็บขนมของกินมาจากข้างหน้า เหลือหลายเลย
แต่เอแคลร์น่ะเหลือตั้งแต่เมื่อวาน เลยเวฟแล้วซัดไปสอง (แบ่งตู่ไปแล้ว)
กับกาแฟแก้วนึง มันซึมๆมั๊งช่วงหัวค่ำ
แต่ก็แปลกดี ว่าไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ที่พอไม่มีใครอยู่บ้าน
ทั้งโทรศัพท์ ทั้งกดออด ติดต่อสอบถาม วางเงินจอง จ่ายค่าเช่า ยืมกุญแจ แจ้งของพัง ฯลฯ
มากันจริงจังมากมาย อ่อ มีคนมาธุระหาพ่อด้วย ฮ่าๆๆ เยอะอ่ะเยอะ
ทีตอนเค้าอยู่กันพร้อมหน้าไม่ค่อยจะมา แปลกจริงๆ
แต่ก็ขอบคุณพระเจ้านะที่เมื่อวานเค้าจองห้องเลย ไม่ได้ดูห้องก่อนด้วย
เพราะฉันไม่ว่างพาไปดู น่าจะกลัวไม่ได้ห้องเลยวางตังค์เลย
ส่วนวันนี้ลูกค้าใหม่มาถามจ่ายค่าเช่า เราก็ยังไม่ได้คิดค่าไฟ เหอๆ (ลูกค้าชั้นดีก็งี้)
ดีที่ตอนไปอาบน้ำตอนสายไปจดเลขไฟมาไว้ ตอนเย็นเค้าก็เลยได้จ่ายตังค์อย่างสบายใจ
...
ว่าแล้วเกือบลืมเรื่องอาหาร ตอนเช้ากินข้าวกับแกงส้มปลากับยอดมะพร้าวฝีมือแม่
อร่อยดี กินกับลูกปลาทูยิ่งเข้ากัน
ส่วนตอนเย็นเพิ่งได้กะหมี่หยกเกี๊ยวหมูเหมือนคนอื่นซะที
ก็นะ ตื่นสาย กินก็เกือบเที่ยง เวลาเค้ากินกันปกติก็ไม่อยากแล้ว เพราะกินเวลาไม่ตรงกัน
...
จากที่เมื่อคืนตีสองมีคนอยากอวยพรโทรมาซะหลายแต่ไม่ได้รับ
ตอนเที่ยงยังเพียรโทรมาหาอีก ก็ได้รับแหละ
เค้าเป็นห่วงว่าได้ของขวัญแล้วยัง .. มันก็ยังไม่ได้อ่า
เดี๋ยวก็คงถึงแหละ น่าจะไม่เกินพรุ่งนี้มะรืนนี้ ไม่ก็ไม่เกินภายในอาทิตย์นี้
จริงๆวันนี้ฉันไม่ค่อยรู้สึกพิเศษอะไรนักหรอก แค่ได้คำอวยพรในfbบ้าง
ก็จากคนรู้จัก ครอบครัว เพื่อน กับเพื่อนเล่นเกมส์
ก็ว่ากันไป .. ตามประสาโลกยุคโซเชี่ยลเนตเวิร์ค
ที่จริงคิดว่าจะทำของขวัญให้ตัวเองเหมือนที่เคยทำทุกปี
บางทีก็ร้อยสร้อยข้อมือ ถักแหวน ประดิษฐ์นั่นนี่ แต่ปีนี้ไม่ได้ทำเลย
ว่าจะออกไปซื้อหูฟังแฟนซีที่ร้านของขวัญ ไม่ก็หีบเพลงน่ารักๆอย่างที่ชอบ ก็ไม่ได้ไปอีก
แต่ไม่เป็นไรอ่ะ แค่ไหนแค่นั้น ว่างเมื่อไหร่ สะดวกตอนไหนค่อยไป
...
อิลลัสประจำวัน เป็นความตั้งใจเลยนะว่าจะวาดรูปนี้
ตอนวาดโครงร่าง วาดแม่น่ะออกมาท่าทางดูดีนะ
แต่เสียใจจัง ต้นฉบับฉันทำไฟล์หาย ไม่ได้ถ่ายไว้ใหม่ หาก็ไม่เจอ (เก็บดีเกิน)
เลยเอาที่อัพลงfbไว้มาดราฟท์ ....... ผลคือ มองไม่เห็นชัด ไม่ถนัดตา
กะให้ดูสวยซึ้ง ดันเป็นเฮฮาปาจิงโกะซะนี่
ยังไม่ได้ให้คุณนายเห็น เดี๋ยวจะหัวเราะท้องแข็งกันใหญ่
อีกรูปที่ชอบ รูปที่หอมแก้มพ่อ กับพ่อหอมแก้ม ว่าแต่รูปอยู่ไหนหว่า..
เอาไว้ค่อยวาดวันพ่อล่ะกัน เอิ๊กๆ
ปล. พ่อกลับจากธุระ แล้วมากอด อธิษฐานอวยพรด้วย
ดีใจจัง ^-^
