เมื่อวานรู้สึกคล้ายจะเป็นลมมั่งแหละ (เป็นจริงก็ดี ร้อนนัก)
เหมือนผมจะร่วงมากกว่าปกติมั่งแหละ ..
ไม่ไหวจะเป็นต่อ
ขอโทษพ่อแล้ว แล้วก็ขอความเข้าใจในมุมของฉันด้วย
"ผู้หญิงกับเรื่องช๊อปปิ้งมันของคู่กันค่ะ"
เข้าใจล่ะมั๊ง เห็นพ่อหัวเราะ
แต่ฉันก็เข้าใจพ่อในมุมของพ่อ ว่า พ่อเหนื่อยและเบื่อจะไปเดินต๊อกๆแบบนั้น
มันขำที่แม่หาข้อสรุปให้ว่า จริงๆ
มันก็แค่ทัศนคติกับท่าทีที่บางครั้งเราก็อยากชนะ
กับการติดอยู่กับท่าทีและคำพูดของกันและกัน
ฉันได้ยินสิ่งที่แม่เตือนให้คิดถึง พ่อเป็นพ่อที่ดีมากแค่ไหน
สารพัดสิ่งที่พ่อทำให้ฉันเพราะพ่อรัก
อย่าอะไรเลย ถ้าคิดว่าบางครั้งคนเราก็ระเบิดอารมณ์กันได้
ฉันเองก็ยังทำให้พ่อแม่เสียใจไม่รู้กี่ครั้ง .. ถ้าเค้าเก็บมาเป็นอารมณ์ทุกครั้ง
หรือสะสมแต้มความผิดหวังเสียใจเอาไว้ ฉันคงต้องโดนไล่ออกจากการเป็นลูกไปแล้ว
แม่บอกว่า ถ้าเกิดมีการพูดร้ายๆ หรือแง่ลบ ..ขอให้เชื่อได้เลยว่านั่นไม่ใช่ตัวตนของเค้า
ซึ่งก็เหมือนกับฉัน หลายครั้งที่พูดจาฟังแล้วไม่คิดว่ามันจะออกจากปากฉัน
ที่ให้คิดแบบนี้ไม่ใช่เพื่อไม่แก้ไข แต่ในมุมของเราที่ต้องรับ ก็จะรับได้อย่างเข้าใจ
ทำให้ฉันคิดถึงซีรี่ส์เรื่อง Grey's Anatomy เป็นเรื่องของพวกหมอๆ
จำตอนนึงได้ มีคนไข้ที่ป่วยเป็นมะเร็งในสมอง กำลังจะตาย
ช่วงที่รอรับการผ่าตัด เค้าจะอารมณ์แปรปรวน เดี๋ยวๆก็ด่าเมีย
พูดจาหยาบคาย อะไรที่ฟังไม่ได้ก็สรรหามาพูด ..
หมอเลยหันไปบอกภรรยาคนไข้ว่า "มะเร็งพูดค่ะ"
ฉันจำได้เลยนะ ........ ฉันว่า หลายครั้งเราก็เป็นแบบนั้น
แต่ถ้าเป็นตัวเรา จะยอมให้มะเร็งมันมาครอบงำเราตลอดทุกครั้งที่โมโหเลยงั้นเหรอ?
...
ไปล่ะๆ ง่วง บทจะเล่าก็แค่นั้น แล้วลาเลย
คือเมื่อคืนนอนหลับๆตื่นๆ ข้างล่าง ..ตามประสา เดี๋ยวๆก็โดนเรียก
แล้วไม่ได้นอนอีกช่วงกลางวัน เพราะพ่อไปหาหมอ ไปตรวจน้ำตาล ไขมัน ฯลฯ
น้ำตาลลด แต่อย่างอื่นไม่ .. เลยต้องพากันปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการกินทั้งบ้าน
เริ่มจาก ..........ไส้กรอก ต้องอำลากันก่อน
...
มาต่อตอนบ่าย เพราะพิมพ์ไว้แต่ไม่แปะ ฮ่าๆ มันง่วงจัดจริงๆ
เอาอิลลัสมาให้ดู
ส่วนวันนี้จะควิลท์ผ้าต่อ เมื่อวานเนาไปสามชิ้น
เหลืองานยาก ..... ยากกับการหาผ้าด้วย
ที่มีอยู่อาจจะไม่ค่อยเข้ากัน ก็อยากไปดูที่ร้านเหมือนกัน
แต่ก็ยังไงขอเอาที่มีอยู่ในมือก่อน
เจ้าตัวนี้ดราฟท์เค้ามา แม่มาเห็นก็บอกว่า น่ารักดี ทำขายได้นะ
ตลอดอ่ะ .......
