เล่นเอ็มจนได้ เหอๆ
เพิ่งจบไปอีกบท ยังอีก4
ตอนหัวค่ำนั่งเรียน หลับเฉยเลยนะ
นี่ล่ะ หัวค่ำเป็นเวลาง่วงแสนง่วงของฉัน
ต้องพอสไว้ ลุกไปหาน้ำดื่ม กินกาแฟ -.-
(เวลาเรียนจริงๆทำได้ที่ไหน -*-)
รูปประจำวันจันทร์
มาแบบไม่แต่งเลยนะ ..จะบอกให้
เพราะขี้เกียจและยุ่งพอควร
เพิ่งจะดูดฝุ่นเสร็จเนี่ย ช่วยกันกับแม่สองคน
สนุกก็สนุกหรอก แต่ดูดฝุ่นตอนเที่ยงคืน ข้างบ้านจะหลับลงไหมนั่น
เอา ๆ เข้าเรื่องรูป
ฟ้าครึ้ม เมฆฝนลอยมาแต่ไกล
ถ่ายหลายมุม จากหลายจุดมาก
สรุปว่า เอารูปนี้ล่ะ -.-
นี่จากประตูระเบียงหลังชั้นสี่
ถ้าบอกว่า..ฉันชอบท้องฟ้าสีแบบนี้ จะแปลกไหม?
ตอนเป็นเด็ก อยู่บ้านนอก บ้านนอกมากๆอ่า
แบบที่ใส่รองเท้าแตะไปโรงเรียนได้ แล้วถนนลาดยางก็มีเฉพาะเส้นหลัก
ถ้าถนนไปตามหมู่บ้านล่ะก็เป็นลูกรังหมด ฝนตกหนักแต่ละที
น้ำโคลนสีแดงๆ กระเด็นเต็มหลังประจำ (บังโคลนมันหายมั่งล่ะนะ)
ตอนนั้น(เกริ่นยาวจัดเว้ย) เวลาฝนใกล้จะตก ท้องฟ้ามีเมฆลอยมาครึ้มดำมืดแบบนี้
ลมแรงๆจะมาด้วยกัน ลมแรงๆ ที่ยังไม่ได้พาน้ำฝนมา แต่กำลังพัดเมฆมา
มันสร้างความรู้สึกหลากหลาย.. น่าครั่นคร้าม ดูน่ากลัว
แต่ในขณะเดียวกันสายลมเย็นยะเยือกก็ชวนให้ฉันยืนประทะสายลมอยู่แบบนั้น
พอฝนเริ่มมา..คนก็เดินหลบเข้าบ้าน
ไม่ใช่ไม่ชอบเล่นน้ำฝน
แต่ไม่ใช่คนบ้าเล่นน้ำฝนเหมือนเล่นกับลม
(ไม่เป็นไร..เค้ามีแต่ห้ามเล่นกับไฟ นี่เล่นกับลม -0-)
นอนไม่เร็ว แต่ไม่สาย ตั้งปลุกไว้ปกติ
แต่ตื่นสายไปกว่านั้นหน่อย(ไม่หน่อยมั๊ง ชั่วโมงนึงเนี่ย)
แต่ก็ได้ทำงานที่ตั้งใจไว้อ่านะ
ตอนเย็นนั่งคุยกับน้องชายคนโตนิดนึง
เจอกันแบบบังเอิญ ทีเวลานัดกันไว้ไม่ค่อยได้เจอ 555
ปล. พรุ่งนี้แตงจะมากระบี่ บอกว่าจะแวะมาหาตอนบ่าย
ต้องตื่นไวอ่าแบบนี้
