..Stop Violence Against Women day..

วันนี้เค้าเป็นวันรณรงค์ยุติความรุนแรงต่อเด็กและสตรี

Stop Violence Against Women day

ในเฟซบุคเค้าก็มีการเชิญชวนให้คนทำสัญลักษณ์ใต้ตา
แล้วถ่ายรูป แล้วก็ใส่ #womenagainstabuse

ทำไปแล้ว ถ่ายรูปไว้ตั้งแต่วันก่อน ไม่กล้าโพส
ก็คิดว่าเค้าให้โพสเฉพาะวันนี้ไง ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกั๊น ฮ่าๆ

จริง ๆก็คงจะเป็นการกระตุ้นเตือนให้คนได้มีจิตสำนึก
ทั้งต่อต้านและช่วยเหลือหากพบเจอการกระทำเช่นนั้น
เพราะส่วนมาก เวลาเราเห็นเหตุการณ์ความรุนแรงในครอบครัว
มักคิดว่า ไม่อยากยุ่ง ไม่ใช่เรื่องของเรา เรื่องของผัวเมียเค้า

มันทำให้ฉันคิดถึงเหตุการณ์ครั้งหนึ่ง .. ตอนที่เรายังอยู่แม่สอด
ตอนนั้นฉันไม่อยู่บ้าน ยังเรียนอยู่ที่เพชรบูรณ์
แม่กับพ่ออยู่แม่สอด 
คืนหนึ่ง เกือบดึกแล้ว แม่ได้ยินเสียงบ้านตรงข้ามทะเลาะกันเสียงดัง
มีเสียงปาข้าวของ เสียงผู้ชายด่าทอ
แม่ก็เลยออกไปที่ระเบียง(บ้านเป็นอาคารพาณิชย์๓ชั้น นอนชั้น๓)
มองลงไปเห็นผู้หญิงกำลังวิ่งหนีออกจากบริเวณบ้าน
(บ้านนั้นเป็นบ้านใต้ถุนสูง มีรั้วสังกะสีล้อมรอบ แต่เรามองจากด้านบนไงเลยเห็น)
พลางก็ร้องขอความช่วยเหลือ ดึกแล้ว แถวนั้นก็เงียบกันหมด
ผู้ชายก็ตามออกมา ทั้งตบทั้งเตะอีก 
แม่รีบให้พ่อโทรเรียก ๑๙๑ ..  กว่าจะมากันได้
แต่ก็นะ พอถึงตำรวจ ก็เลยต้องไปโรงพักกันทั้งคู่

เราอาจจะไม่ได้ลงไปปกป้องหรือช่วยเหลือเค้าตรงนั้น
ด้วยเหตุผลอะไรหลายอย่าง แต่อะไรที่สามารถช่วยได้
ตามเจ้าหน้าที่ หรือขอความช่วยเหลือต่อได้ ไม่ควรรอช้า

ไม่นาน คนที่บ้านหลังนั้นก็ย้ายออกไป
แม่ไม่รู้หรอกว่า ผู้หญิงคนนั้นเป็นอย่างไรบ้าง ..
สุดท้าย เธอยังทนอยู่กับผู้ชายแบบนั้นต่ออีกหรือเปล่า ก็ไม่มีใครรู้

วันนี้วันหยุดของฉัน แต่ยังจัดเวลาให้ลงตัวตามปกติ(ของฉัน)ไม่ได้
เพราะดันง่วงจัด เก็บความง่วงไว้จนถึงเวลานอนไม่ไหว
เลยนอนป่วน ๆ นอนตีสี่ตื่นเจ็ดโมง อยู่ช่วยป้อนข้าวน้อง
ยาวจนสิบเอ็ดโมง(หลังจากนั้นก็มานั่งอัพบล็อก .. เหอๆ)

ไปนอนตอนจะเที่ยงแล้ว พลิกไม่กีทีเสียงปลุกก็ดัง
ลุกไปปิดแล้วนอนต่อ ฮ่า ๆ แต่มองลอดม่านออกไป
เห็นท้องฟ้าสีสดใสจัง .. ก้อนเมฆก็สีขาวสวยดี อดใจไม่ไหว

ตะกายลุกมาเอากล้องถ่ายรูปไว้อีกแน่ะ
ฟ้าก็สวยจริงแหละ แต่ฉันไม่อยากตะกายไปมากกว่านั้น
เลยไม่หันไปมุมอื่นแล้ว มันง่วงอ่ะ

แต่ก็ตื่นก่อนห้าโมงเย็นนะ 

ลงมากินแกงส้มต่ออีกรอบ หุหุ
ตอนเช้าที่ไม่ไปนอน เพราะดันอยากกินข้าวแหละ
เลยกินแกงส้มกับข้าวไป  ทีนี้ก็นอนต่อเลยไม่ได้สิ
(ไม่ใช่คนอื่นเลย ตัวเองทั้งนั้น )

ตอนหัวค่ำยังได้ไปตัดผ้าไว้ จะตกแต่งกระเป๋าใบเก่าสักหน่อย
หลังจากนั้นก็ลงมาอยู่ข้างล่าง
ดีใจที่วันนี้ได้ทำงานบ้านครบ  แต่ไม่มีอย่างอื่นมาอวด
อิลลัสไม่มีอารมณ์เลย  ปั้นไม่ขึ้น มันง่วงเรื่อย ๆ

เช้านี้ขอไปนอนให้เต็มอิ่มก่อน จะได้มีแรงทำอย่างอื่นบ้าง

ปล.ไปรื้อข้าวของมาไว้ขายสลาก  ได้พวกลูกปัดมาอีก
ขำกับตัวเองเบา ๆ ..  ใครไม่มีลูกสาวได้ไปก็เอาไปแจกเด็กต่อล่ะกันนะ