“มองข้ามความต้องการของตัวเอง แล้วไปมองว่าคนอื่นเค้ายังขาดอะไร เปลี่ยนท่าทีที่มีข้างในใจ เรื่องดี ๆ ที่ยิ่งใหญ่ นั้นไม่ไกล..ตัวเรา ”
welcome

Lilypie Next Birthday Ticker

วันอาทิตย์ที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

..Forget-me-not..



เมื่อวานง่วงมากจ้ะ เลยไม่มาเล่า
ถึงง่วงก็หาได้นอนหลับไม่..

เริ่มจากวันเสาร์ตอนเย็น หลังจากฝนตกเกือบทั้งวัน
พอฉันจะออกไปทิ้งขยะ ช่วงเกือบหกโมง
มองเห็นแสงสีเหลืองทั้งถนนเลย
พอทิ้งขยะเสร็จ เลยรีบวิ่งกลับมาเอากล้องไปถ่ายรูปไว้..


ได้อารมณ์ซีเปียเลยเนาะ  ไม่ได้ปรับแต่งเลยนะ


หันตะแคงไปนิดเดียว ภาพคนละโทนสีเลย
ใกล้ค่ำก็ใช่ เมฆหนาก็ใช่ .. ฝนจะตก.. รึเปล่า
?



ตอนกลางคืน เพิ่งได้กินขนมจาก
พ่อซื้อมาฝากตั้งแต่กลางวัน 


อยากกินมาหลายวันแล้วแหละ แต่สุดท้ายก็กินได้สองชิ้น
แปลกเนอะ .. เวลาที่เราได้อย่างใจต้องการ มันก็จะไม่อะไรมากมายอีก



ส่วนนี่ก็ตอนเกือบตีสี่ ไปปิดไฟกับกวาดทางเดิน
มองเห็นดวงจันทร์เกือบเต็มดวงบนฟ้า แสงงามอร่ามตา
เลยลงมาเอากล้องไปถ่าย(ไว้อีกแล้ว)


ผลคือ .. มันได้แค่นี้ ตาเราเห็นภาพได้ชัด
กล้องไม่สามารถจริง ๆ
ก็นะ .. เก็บไว้ในความทรงจำก็ได้ มันจะอยู่เมื่อมันจะอยู่
และจะหายไปเอง .. โดยที่ไม่ต้องไปขับไล่เลย



ความที่สาละวนทั้งคืน จะนอนตอนตีสี่
น้องก็ลุกมาให้อุ้ม เพราะเค้าเป็นหวัด
สุดท้ายเลยไม่ได้หลับสักงีบ
เลยยาว ๆ  ยาวจริงวันนี้ 


ได้ไบออสไลฟ์อีกซองนึง ชาร์ทพลังไปได้จนบ่าย
ขำดีนะ พอออกไปพ่อเรียกไปเข้าชั้นหัวหน้าแคร์


นั่งเรียนกับอ.ดอย
พอคิดภาพตามแล้วนั่งยิ้มคนเดียว ฮ่า ๆ
ช่วงนมัสการฉันมาคุมพรีเซนเทชั่น


วันนี้พี่เดชแกพาลูกสาวมาครั้งแรก
หนูเซย่า ตัวกะเปี๊ยก เป็นเด็กอารมณ์ดีนะ เห็นฉันก็มายิ้มให้
ตอนแรกเราก็งง .. เอ๊ะ ไม่ได้ยิ้มให้ก่อนนะ ทำไมเค้ายิ้ม
ยังได้พามาเข้าคจ.เด็กแป๊บนึง





วันนี้นนท์มา แม่เค้าต้องไปทำงาน
น้องเก้าที่ไม่เจอกันหลายเดือนแล้วก็มา
เลยให้ทำดอกไม้กระดาษกันคนละดอก
แล้วก็สอนพระคัมภีร์


ตอนเที่ยงได้กินน้ำพริกปลาร้าสับฝีมือแม่เปิ้ล
อร่อยมาก  แต่ตอนแรกคิดว่าจะเป็นหลนปลาร้าซะอีก
อิ่มกันยาวไปจนเย็นเลยแหละ..


หัวค่ำพ่อไปรับแม่ที่เหนือคลอง
แม่เค้าไปตรัง เยี่ยมผชม.ที่รพ.ตรัง
ขากลับเลยรอที่บ้านพี่โอ๋ ให้พ่อไปรับที่นั่น
ฉันเฝ้าบ้านกับนายน้อง
พี่จันโทรมา เลยได้คุยกันยาวเลย
สารพันเรื่องก็พร่างพรู .. เพื่อนก็ฟัง
พอเพื่อนเล่า ฉันก็ฟัง
แม้ไม่ได้คุยกันนาน แต่ก็คุยกันได้สนิทเหมือนเคยนะ
แปลกเหลือเกิน .. กับเพื่อนเป็นได้อย่างนั้นจริง ๆ ไม่มีเก้อเขิน
กับบางเรื่อง คิดว่าจะพูดเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว
อะไรที่จะทำ เปลี่ยนแนวทางดีกว่า
มีแนวคิดใหม่ ๆ   ถึงรู้ว่าไม่มีอะไรเหมือนเดิมตลอดไป
แต่ก็ดีกว่าทอดทิ้งความตั้งใจหรืออะไร ๆ ง่าย ๆ


คืนนี้คิดถึงดอกไม้ชนิดนี้...
ยิ่งคิดถึงนิยายเรื่องนี้ฉบับแปลเป็นภาษาไทย
ยิ่งต้องหยิบมาเล่นให้ได้  ..
ส่วนจะกลายเป็นขยะอะไร อย่างไร .. ก็แล้วแต่



เอ่อ เกือบลืมเล้ย รูปนี้
อยากถ่ายแบบอารมณ์
"tumblr" มั่ง .. รก แต่งามม


(ว่าแต่ที่ฉันใส่ มันงามมั๊ยนะ ฮ่ะๆๆ)
นาฬิกาสวยเนอะ .. อดไม่ได้หรอกที่จะคิดถึงคนให้



Related Posts with Thumbnails