วินัยตกหล่นดังตุ๊บ ฮ่าๆๆ
วันนี้ตั้งใจจะทำปลอกกุญแจเซตสองให้เสร็จ หวังว่านะ
แต่เอ๋อมาก ไปตัดผ้าเกิน ..หรือว่าจะตัดไว้เผื่อเซตสามดี อิอิ
...
เมื่อเช้าวานไปสอนเด็กทำองุ่นพวงใหญ่
เพื่อจะพาดเข้าเรื่องราวในพระคัมภีร์ที่จะสอนเค้า
สอนเรื่องการเชื่อฟัง ว่าคนที่เชื่อฟังจะได้รับพระพร เหมือนชีวิตของโยชูวากับคาเลบ
ส่วนในชีวิตจริงๆของเด็กๆ ก็ต้องพร่ำสอนกันต่อไป
วันนี้ให้ทำหลายอย่าง ทำงานฝีมือ เรียนพระคัมภีร์ ร้องเพลงใหม่
ท่องข้อพระคัมภีร์ ให้ท่องสูตรคูณ (นี่ขาดท่องศัพท์) เกือบได้ครบแล้ว
มีช่วงอยู่เงียบๆ 5 นาทีด้วยนะ เพื่อจะได้ดูว่า เด็กแต่ละคนตอบสนองคำสั่งยังไงบ้าง
บางคนเล่นเงียบๆ ไม่ส่งเสียง บางคนไม่สามารถเล่นโดยไม่ส่งเสียงได้ นั่งหน้าบึ้งเลย เหอๆ
ตอนนี้ฉันเพิ่งจะรวบรวมทำแผนการสอนเป็นเล่ม ว่าแต่ละอาทิตย์ทำอะไรบ้าง
คือบันทึกในนี้ เวลาผ่านไปมันกลับมาดูยาก แต่ดูรูปอ่ะพอได้
คิดว่า ในระยะยาว คนอื่นก็สามารถเอาแนวทางไปทำต่อได้ด้วย
(เหมือนครูจริงเลยเนอะ .. เด็กเรียกครูนะ ฮ่าๆๆ )
...
ตอนเที่ยงรีบกลับเข้ามาก่อน มันปวดหัว ไอหัวสะเทือนแล้วรู้สึกปวดๆ
และเพราะไม่ได้กินข้าวกับใครเค้า ก็คิดว่ากับข้าวอาจไม่พอ
กำลังจะต้มมาม่ากิน แม่มาบอกว่า มีๆ
แป๊บนึงก็ได้จานนี้มา(ตักราดเองฮ่ะ เค้าเหลือไว้ให้)
เยอะดีนะ ข้าวใส่ไม่เยอะหรอก ตอนแรกคิดว่าอาจไม่อิ่ม
เพราะรู้สึกหิวมากกกกก แต่ก็อิ่ม ดีๆ
พอสี่โมงเย็นก็ได้ไปพัก จริงๆก็ฟังเสียงฝนทั้งวันแล้วนะ
จะมีช่วงฝนเว้นเป็นระยะ ๆพอเก็บรูปนี้เสร็จแป๊บนึง ลมก็พัดมาเล
แต่ก็ช่างเถอะ ไปนอนดีกว่า ..
ตื่นอีกที 4ทุ่ม ยาวมากๆ
มาย้อมผมให้แม่ ส่วนพ่อที่รอให้สระผม(แม่ย้อมให้พ่อเสร็จก่อน) ก็เลยไปทำต้มยำให้กิน
ได้กินมื้อสองซะดึกเลย แต่อร่อยคุ้มค่าการรอคอย
นี่ยังเหลือมาให้กินอีกทั้งวันเลยด้วยนะ
ว่าแล้วไปหาอะไรให้ท่านกินก่อน (นอนเกือบทั้งคืน วันนี้ใช้ให้เฝ้าบ้านเองดีม๊ะนี่ )
