เพราะมีแผนจะไปเป็นเพื่อนพ่อแม่ ไปภูเก็ตวันพฤหัสนี้
มีสัมนาช่วงหัวค่ำ มันไกล เลยหาคนตัวหนักๆไปนั่งให้หนักรถเล่น 555
ก็เลยคิดว่า ไหนๆก็จะไปแล้ว ค่อยนัดเจ๊มาเอาของไปเลยล่ะกัน
ไม่ต้องส่งไปรษณีย์ด้วย ถึงหลานเค้าจะคลอดปลายๆตุลาฯก็เถอะ
...
ยังไม่ได้ไปหาหมอฟัน ไปดูที่อนามัยชุมชนแล้ว เค้าเปิดให้บริการคนทั่วไปเฉพาะวันจันทร์
จะมีก็ช่วงปิดเทอมที่เพิ่มวันพฤหัสอีกวัน
เป็นอันว่า ทนต่อไปอีกหน่อย เพราะจะไปโรงพยาบาลก็คงไม่ได้
เช้านี้(พิมพ์ตอนจะแปดโมงแล้วเนี่ย) พ่อไปเอารถตู้กลับ
เจ้าช้างน้อยจะได้กลับบ้านซะที..เฮ้อ
ไม่รู้ต้องเอามาซ่อมอะไรอีก ..ประสบการณ์ที่น่าจดจำจริงๆ
ก็แปลกนะ วันนี้ไม่ค่อยปวดมาก จะเพราะยาแก้ปวดเม็ดเดียวที่กินเมื่อเย็นวานรึเปล่าก็ไม่รู้
แต่เมื่อวานปวดมาก นอนปวดตั้งแต่แปดเก้าโมงจนสิบโมงยังไม่หลับ
แหม.. มันช่างปวดได้ทุกขณะจิตซะจริงๆ
ลองส่องกระจกดู(ปวดมาหลายวัน เพิ่งจะดู) คิดว่าเป็นรอยอุดเก่ามันหาย
ไม่ได้หาหมอฟันซะนาน นึกไม่ออกจริงว่าอุดไปตั้งแต่เมื่อไหร่
...
เมื่อวานลงมาบ่ายโมง ก็ว่าจะไปทำฟันนั่นล่ะ
แต่พอไม่ได้ไป กะจะชวนแม่ไปดูผ้าต่อ ..แม่ก็ไม่สบาย ปวดหัวอีก
จากความรู้สึกที่เหมือนจะกลัวๆ แต่มันไม่รู้จะทำไงดี
ก็เราอยากได้ผ้า จะบอกว่ารีบไหมก็ไม่รีบหรอก แต่ในเมื่อมีจังหวะว่าง
ก็เลยออกไปเอง คราวนี้ต้อนรับดีแฮะ ฉันเจอเจ๊เจ้าของร้านก่อน
เลยถามรายละเอียดหมด เพราะคราวก่อนพนักงานต้อนรับห่วยแตกมาก
เค้าบอกว่า ถ้าผ้าหลาละ 35 ต้องซื้อชิ้นเดียวกันถึงจะเป็น 3หลา100
แต่พอถามเจ้าของร้าน เค้าก็บอกเลย แยกได้ ถ้าครึ่งหลาก็ 18 (รอบก่อนบอก20)
ก็เลยเอาแบบ 35 มาอย่างละหลา มีลายดอกส้มๆ แล้วก็ตารางเขียวๆกับส้ม
กะว่าให้ดูเข้ากัน เข้ากับสีสักหลาดที่มีด้วย
ส่วนหลาละ 80 เอามาอย่างละครึ่งหลา เป็นสก๊อตฟ้าอมม่วง กับลายดอก
ลายดอกนี่จริงๆมีเยอะนะ อาอ้อให้มาเยอะมาก แต่หวงอ่ะ (บ้าแร้ววว)
คือเอามาหั่นใช้ทีละนิดๆ ก็ตอนแรกกะเอามาไว้รองถ่ายรูป เป็นฉากหลัง
ไปๆมาๆ ก็เอามาใช้ทำงานฝีมือบ้าง(เพราะอาให้มาแต่ละชิ้นเยอะกว่าที่ขอ)
แต่อันนี้เห็นแล้วน่ารักดี ดูวินเทจๆ เก่าๆ ยังระบุไม่ได้ว่าจะเอามาตัดทำอะไร
ถ้าห่อปกสมุดก็คงหวานดี สี่สิบนี่น่าจะทำได้สัก สองเล่มนะ ไม่ก็สาม แต่ไม่น่าเกินสาม
แต่คงไม่เอาอ่า ..เอามาไว้ก่อน
จ่ายไป 180 สบายใจจัง เชิ๊บๆ 555 รู้สึกดีที่เค้าต้อนรับดี
พนักงานก็เหมือนหน้าใหม่ ยิ้มแย้มแจ่มใส
ออกจากร้านผ้าก็กลับบ้านเลย ..ก็นับว่าคุ้มที่ฝ่าฝนปรอยๆออกไป
กลับถึงเร็วจนแม่ทัก แหม เงินมันหายากนะแม่ จะให้ไปเดินเสียตังค์เยอะๆก็ไม่เหมาะ
เห็นเด็กเดินกันพล่านหน้าบ้าน แล้วก็นึกว่า ถ้ามาตั้งร้านก็ดีหรอก
ขายได้ไม่ได้ไม่เป็นไร ได้ไปเปิดหูเปิดตา
แต่ว่า มันไม่พร้อมก็ไม่รู้จะทำไง
...
หัวค่ำนายมีนมานั่งคุยด้วย คุยยาวเหยียดเสียดฟ้า
ไปๆมา เจ๊นี่ก็กะจะชวนน้องซื้อของฝากเพื่อนที่สิงค์โปร์ที่เจ๊ทำนี่แหละ
น้องก็ไม่ได้เอาตังค์มา เลยเลื่อนไปวันศุกร์
แล้วเพราะเค้าขับรถเป็นแล้ว เลยขอให้พาไปโลตัสให้หน่อยดิ อยากไปเที่ยววว 555
จริงๆไม่หรอก จะไปซื้อของ เดี๋ยวจะลิสต์รายการเอาไว้(จำเป็นมาก)
จะได้ไปหรือไม่ยังไง ก็ค่อยว่ากันอีกที
แต่ที่แน่ๆ พรุ่งนี้คงต้องได้ไปภูเก็ตก่อนแล้วล่ะ วันอาทิตย์จะพลาดป่าวมิรุ
แต่พรุ่งนี้ต้องไป
ไปอาบน้ำสระผมก่อน ว่าจะโทรนัดพี่อ้วนด้วย
อีกอย่าง ว่าจะทำเฮดกับบีจีของร้านใหม่ ถ้าบีจีอาอ้อยังโอเคก็ยาวไป
แต่เฮดน่าจะเปลี่ยนได้แล้วมั๊ง เพราะมีโลโก้ร้านแล้ว ..หรือยังไงดี
เดี๋ยวจะไปโพสถามอาอ้อเอาไว้
ปล. บางคนถามไถ่มากกว่าปกติ ใช้เวลาในการคุยมาก
ฟังแทบจะทุกเรื่องที่พูด .... เค้าเรียก ใส่ใจ เหรอ? .. ขอบคุณนะ
