มาถึงตั้งแต่เก้าโมงกว่าแล้วแหละ ได้ยินเสียงคนมาส่งด้วย
แต่ตื่นลงมาดูตอนบ่ายครึ่ง
ไม่เป็นอันทำอะไร มัวแต่สาละวนทดลองดอกไม้คาดผม
จนแม่เห็นแล้วอ่อนอกอ่อนใจ ต้องบอกกันตรงๆว่า
"ไม่เข้าหน้า อ้วนไป๊ ไปลดความอ้วนก่อน หน้าจะได้ไม่พองมาก
ใส่ดอกไม้ดอกเล็กๆตลก น่าจะใช้ดอกโตกว่านี้"
สรุปว่า ต้องไปลดความอ้วนก่อนถึงจะใส่สวย แง่มๆ
แต่ไม่เป็นไรนะ หานางแบบได้แล้ว .. ลาเวนเดอร์นั่นเอง เอิ๊กๆ
นี่ก็วางแผนไว้แล้วว่าวันไหนฝนซาๆบ้าง จะหามุมถ่ายรูปได้แสงธรรมชาติ
แล้วทำโปสเตอร์ไว้โฆษณา
อยากจะขาย แต่ช่วงนี้ฝนตก ไม่มีใครให้ความสนับสนุนไปขายเลย
ก็อยากจะขายหรอกนะ ยิ่งไว้กันนาน ของแฟชั่นมาแล้วก็ไป ปล่อยไวๆหน่อยก็ดี
...
หัวค่ำไปเข้าแคร์ ไปดูเด็กซะมากกว่า
ตอนเค้าเลิกแคร์กันแล้ว เอาดอกไม้ใส่ถุงไปให้เค้าช่วยดูกันว่ากระดาษปิดด้านบนอันไหนสวยกว่า
เจ้าเปิ้ลเห็นเข้าเลยถามว่าจะเอาเป็นของขวัญให้ใครเหรอ .. ฉันว่ามาขายเนี่ย หน้าบ้าน
เค้ารีบเสนอว่า ถ้าจะซื้อ ฝากเค้าซื้อก็ได้ บอกราคามาเท่าอาอ้อบอกเป๊ะเลย
แต่ว่า เค้าเอาไปขายบวกแค่เท่าตัว ลักษณะมันจะคุ้มทุนไหมไม่รู้นะ แต่เค้าว่าเน้นขายไวๆ
ก็เห็นว่าขายตามตลาดนัดได้แต่ละที เป็นพันขึ้น เค้าว่าคิดง่ายๆ ถ้าขายได้พัน แสดงว่าได้ทุนขึ้นมา ห้าร้อย
เข้าใจจะว่าเนอะ ...
แต่เอาเหอะ ฉันก็อยากจะตั้งให้ราคาไม่แพงไป กลัวคนไม่ซื้อเหมือนกัน
ยังไงก็ขอให้ได้ตั้งร้านมั่งเห๊อะ ขายไดเร็คเซลล์กันตลอด ของมันไม่ค่อยไปไหนง่า..
คืนนี้แพคเสร็จไปไม่กี่สิ่ง เฮดแบนด์ ตุ๊กตาวูดู กำไลสองแบบ
แปะราคาไปแล้ว นั่งหาราคาที่น่าจะโอเคแล้วก็ตั้งให้กลางๆ ต้องลองหยั่งๆตลาดกันก่อน
แหวนน่ารักๆ ยังไม่ได้แพค แต่ยึดมาอันนึง -..- สวยเก๋ต้องใส่โชว์ โฮะๆๆ
พ่อบอกให้แพคซะเหอะ กำลังคิดว่า ถ้าใส่ถุงแล้วใส่ตะกร้ามีผ้ารอง หรือใส่จานดีกว่ากัน
กำไลลูกปัดที่ยังไม่หมดคราวก่อนก็คิดว่าอาจต้องจับใส่ถุงจะดีกว่า?
เพราะเห็นมาลองใส่กัน แต่พอจะซื้อใช้ใส่ถุงแพคซะสวยเริ่ดกันหมด(เอาไปทำของขวัญ)
แบบนี้แพคให้ซะเลย จะมีบ่นไหมว่ากลัวใส่ไม่ได้..?
ของไม่มาก แต่ก็มากอยู่นะ กำลังมึนว่าควรจะจัดเก็บยังไงดี
ลังที่ว่างมีแต่ถังแฟ๊บเปล่า ถ้าใส่ของที่ยังไม่ได้ขายก็คงได้ แบบค่อยหยิบออกมาเติม
แต่ที่เตรียมไว้ขายแล้ว เป็นกระจาดๆ ตะกร้าๆ มันใส่ไม่ลง
ร้านไม่ได้เปิดซะนาน มั่วที่เก็บของอยู่นั่นล่ะ เอิ๊กๆๆ
...
เมื่อเช้ามีไอเดียจะทำงานเย็บอีก (เอาของเก่าไปขายมั่งไป๊) คอร์ดโฮลเดอร์ก็น่าจะโอเคนะ
เหมือนที่ทำเมื่อวาน แต่จะไม่ใช่สักหลาดหรอก คิดแบบเรียบๆ ไว้แล้ว ผ้าก็มีหลากหลาย
ใช้วิธีเย็บดูก็น่าจะโอเค เอาไปเล่าให้แม่ฟัง เค้าทำหน้าเฉยๆ (สงสัยไม่โดนใจ)
คืนนี้จะเย็บล่ะ แพคแปะราคาให้หมด เก็บของลงที่ลงทางแล้วจะได้ลุยงานต่อ
เฮ้อ.... เวลาที่ทำงานฝีมืออะไรสักชิ้น บางครั้งเอาไปขาย หรือให้คน
มันจะรู้สึกดีใจนิดๆว่าบ้านจะโล่งไปอีกหน่อย
แต่วัสดุอุปกรณ์ก็อยากได้ใหม่นะ .. อุปสงค์ไม่สมดุลย์กะอุปทานเล้ย 555
...
พักนี้ติดช่องโซนี่ มีเรียลลิตี้เยอะ
เมื่อคืนดูรายการท๊อปเชฟมาสเตอร์ ทำให้ได้แง่คิดว่า
คนเราจะพัฒนาไปได้ถึงจุดสูงๆ ต้องผ่านการวิจารณ์ ปรับปรุง แก้ไข
ถ้าปิดหูไม่รับฟังใคร ก็ไม่ต้องคิดเรื่องจะไปถึงไหนกัน
