กว่าจะได้ลงมือจริงๆ ตีสี่ นั่งค้นหาผ้าอยู่
ผ้าฉันส่วนใหญ่มาจากที่ต่างๆ เป็นตัวๆมั่งเก็บม้วนใส่ถุงไว้
เลยต้องไปนั่งเลือก นั่งรื้อ แล้วเอามาเทียบกับหน้าตุ๊กตาที่ทำไว้
คิดถึงผ้าชิ้นเดิมที่เพิ่งทำล่าสุดที่ลงไปเมื่อวานนี้ สีกลางๆดี
แต่ว่ามันจะดูเป็นงานโหลๆไปป่าว ซ้ำๆกันไปหมด
จะเอาผ้าสีฟ้าอื่นก็วางแล้วไม่เข้า
(พวกเสื้อผ้าคนนี่ใช้งานบางครั้งก็น่าหงุดหงิดนะ สีหม่นไปมั่งอะไรมั่ง)
ไปโพสถามอาอ้อแล้ว สีน่าจะเข้ากัน ห่วงแค่มันจะดูกลมกลืนไปมั๊ย
อยากให้มันเด่นหน่อย แต่ก็ไม่ขัดตามาก
ไส้ในคงจะทำแบบเดียวกัน ที่คิดไว้..ไม่ก็น้ำเงินกับชมพูอ่านะ
ดีใจที่มีหลายคนชมว่าน่ารัก ตอนนี้ยังไม่ได้แพ็ค จับยัดใส่ถุงไว้ก่อน
จะรอทำโลโก้รองหลัง หรือจะทำอะไรยังไง ดี
แต่จะรีบทำอีกสองอันให้เสร็จ จะได้ไปอัพใส่ร้านต่อ
อีกเรื่องที่อยากทำให้เสร็จคือนกฮูกสี่ตัว ว่าจะทำเลียนแบบตัวที่ลงไปแล้ว
แต่ก็ถ่ายรูปอันใหม่นั่นแหละ ไปแปะ(ข้อมูลเดิม)
คงมีบางตัวที่จะแก้ว่า หมดจริงๆ ไม่อยากทำแล้ว มันดูแปลกๆ ขายออกไปได้โล๊งโล่ง ฮ่าๆ
...
...
......เมื่อวาน (หรือวันนี้ เล่าตอนเช้าอีกวัน งงเองล่ะเนี่ย) ไปนอนสายนะ
แต่แย่กว่า เพราะอาบน้ำแล้วนอนไม่หลับ เผลอนอนดูหนังญี่ปุ่นต่ออีกแน่ะ เหอๆ
เป็นเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับยากูซ่า แล้วก็ช่างทำขนมปัง (ชอบร้านเค้า)
บรรยากาศ เรื่องราว เด็กๆ น่ารักดี ดูไปสักพักนึกได้
นอนเว้ยนอน ได้เวลานอนแล้ววว !!!
สิบโมงกว่าเข้าไปล่ะ ไม่ง่วงอีก เกิดอาการตาค้าง
เลยเอานิยายของเหมือนฝัน(เค้าส่งให้ ไม่ใช่ว่าเป็นคนเขียน) มาอ่าน ใกล้จบแล้วไง
วันนี้เลยอ่านจนจบ ..จบกันไป เรื่อง "แม่สร้อยพวง"
เค้าดำเนินเรื่องช้าๆเนิบๆในช่วงแรก แต่หลังๆมาเร่งกันสุดฤทธิ์
ถามว่าชอบไหม ก็ชอบในการเล่าเรื่องถึงวัฒนธรรม ความเป็นไทย ใช้ภาษาสลวย
แต่อ่านแล้วรู้สึกว่า คนดีจะดีแบบไร้บาปเลยนะ ส่วนคนเลวก็เลวบริสุทธิ์เหลือเกิน
เรื่องนี้ถ้าเอาไปทำหนังหรือละคร เตรียมเฮกับคนโสดได้เลย
(ก็ตอนจบ มีแต่คนโสด(ดีๆ) ที่ยังอยู่ดีๆ .. แปลกแท้ๆ)
ถ้าจะให้แง่คิด อาจจะทำให้หลายคนที่มักจะคิดเรื่องบุญกรรม ต้องพิจารณากันบ้าง
ไม่ใช่รักแต่ไม่อบรมสั่งสอน สอนไม่จำก็ไม่เพียรจะสอน หนักๆเข้า โยนว่า ..
"เป็นกรรม" เลยไม่รู้ว่า ถ้าเอาเรื่อง พ่อแม่รังแกฉัน มาโยงเข้าด้วยกัน มันจะเป็นยังไงบ้าง
อาจเพราะฉันไม่ใช่ลูกที่พ่อแม่ตามใจนักหนา
ถ้าผิด ก็โดนไม้เรียวมาตั้งแต่เด็ก พ่อแม่ไม่ได้โหดร้ายหรือใช้อารมณ์
แต่การตีสอนมันก็จำเป็นสำหรับเด็กโง่ (คือเด็กดื้อ ไม่ใช่สติปัญญาไม่ดี)
ตอนเล็กๆเคยคิดว่าพ่อแม่ไม่รักถึงได้ตี แต่ตอนนี้ดีใจนักที่พ่อแม่ตีสอนเราก็เพราะรัก
ถึงโตแล้วเราจะยังเห็นแก่ตัวบ่อยครั้ง แต่ก็รู้จะกลัวบาปและยำเกรงพระเจ้า
ไม่ได้ว่านิยายไม่ดีนะคะ ของเค้าหลายปีแล้วด้วย
เพราะรสนิยมคนเราต่างกัน ฉันอ่านแล้วก็มีความเห็นแบบนี้
...
.........เหตุเพราะนอนเกือบเที่ยง ตื่นซะสี่โมงครึ่ง
เวลานอนมั่วไปหมด ลงมาแม่ยังอุตส่าห์บอกว่าไม่เป็นไร
ฝนฟ้ามันก็ตกทุกวัน
มากินข้าว เจอปลาโรนันทอดกระเทียมพริกไทยของพ่อ เค้าทำน้ำราดไว้ด้วย
แต่ตักราดในจานข้าวนะ เผื่อน้องจะกินไม่ไหว(กินได้หลายมื้อถ้าไม่ราดเลย)
หอมแดงลดคาว ชูกลิ่นชูรสกันอร่อยแทบจะเหาะไม่ไหว
มีต้มส้มปลาทู ตอนแรกพ่อไม่ได้ใส่ผักชีฝรั่ง
แต่ฉันชอบให้มีใบไม้ ชอบให้มีสีเขียวๆ เลยเอามาใส่ ..
ไม่อยากจะบอกเลยว่า ถ่ายรูปแปะFBตอนค่ำเกือบดึก
แล้วก็วางตั้งไว้บนโต๊ะ แม่กับพ่อเข้ามาในบ้านหลังจากประชุมอธิษฐานเสร็จ
กินกันใหญ่ ตื่นตาตื่นใจว่า ใครทำ อิอิอิ (น้องทำมั๊งค๊า เอิ๊กๆ)
ส่วนนี่เป็นของท่านน้อง ของว่างที่ค่อนข้างจะไม่ว่าง
มันทิพย์กับเผือกทิพย์สดใหม่ดี ของใหม่อ่ะ
แต่ขนมชั้นไม่รู้มาตอนไหน ฉันว่ามันหืนไปหน่อย แต่น้องกินหมดนะ -..-
...
.........พอเที่ยงคืนฉันก็แบตหมด ง่วงหงั่กเลย
จะทำอะไรเริ่มไม่ถูก มานั่งหน้าจอ พยายามจะคุยกับใครก็ไม่มีอารมณ์
ถามมาสามคำ ตอบไปคำนึง ไปๆมาๆนั่งหลับฟุบ
หันมาเห็นน้องหลับเลยชิ่งไปอาบน้ำสระผม .. ฮ้า กลับมาลงมือหาผ้ามานั่งทำ
วาดทรงผมเด็กชาย ไปดูจากในเกมส์มาแหละ ไม่ค่อยเหมือน
ไม่ได้กะให้เหมือน แต่ว่า ในเกมส์หันข้าง แบบหันหน้าวาดแล้วเหมือนอะไรไม่รู้
เลยตัดๆหั่นๆ สักพักก็ได้อย่างในรูปแรกนั่นล่ะค่ะ
