แม่ซื้อไว้ให้ตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วแล้วล่ะ แต่ปัญหาไม่ใช่ไม่มีเสื้อให้ใส่
มีอ่ะ แต่จะทำไงถึงใส่แล้วไม่ทุเรศ ..ลำบากจังวุ้ย ฮ่าๆๆ
ตอนแรกจะใส่กับเสื้อคลุมสีเทา แต่กลัวจะตับแตกติดเพดานซะก่อนจะสอนเด็กจบ
ห้องนั้นยิ่งร้อนๆอยู่ด้วย ก็เลยไปค้นๆ ดูที่ราว
เจอเสื้อกั๊กลายสก๊อตฟ้าๆเขียวๆ มันมีตัวเดียวแหละมั๊ง
ที่น่าจะใส่แล้วไม่เด่นหรือคลุมสะโพกหน่อย
เมื่อกี้ไปหยิบรองเท้าคัทชูสีดำที่แม่ยกให้มาล่ะ น่าจะพอไปกันได้
เหลือแต่กระเป๋า ..ช่างมันเหอะ ไม่ได้ไปเดินแฟชั่น
เอาแถวๆนี้แหละ หยิบกล้องง่ายๆ กุญแจง่ายๆ อย่างอื่นไม่จำเป็น
จะมีอีกอย่างก็คงจะ..ตะกร้าใส่อุปกรณ์สอนเด็ก ขาวๆดำๆ ..แหม๊ ดำขาวกันหมด
(คิดไว้ คงได้หยิบใช้ แต่ที่หนักใจก็พุงตัวนี่ล่ะ ถอดเก็บฝากแบงค์ให้ได้ดอกเบี้ยก็ไม่ได้น่ะเฮ้อ)
...
ตอนเย็นพ่อกับแม่ไปแม็คโคร ฉันไปตากผ้าหลังบ้าน เงยมองฟ้าแล้วดีใจที่หยิบกล้องไปด้วย
จริงๆพยายามจะถ่ายมดแดง แต่มันซ่อนตัวเร็วเหลือเกิน...
มุมมองเหงาๆของคนไม่ได้ไปไหน
วันนี้ฉันได้รับรู้ว่า การได้ยินคำว่า "ไม่มีเวลา" มันสุดจะเซ็งจริงๆ
แม้ว่าบางครังเราจะพูดมันบ่อยๆ แต่พอได้ยินว่า ใครสักคนไม่มีเวลาให้เรา
มันเลยรู้สึกว่า พอเถอะ พอสำหรับตัวเองด้วย เพราะจริงๆ ไม่ใช่ไม่มีเวลา
แต่เอาเวลาทำอะไรต่างหาก ถึงไม่มีเวลาพอสำหรับเรื่องนั้นเรื่องนี้ หรือสำหรับใคร
ก็จะพยายามใช้เวลา 24 ชั่วโมงเหมือนๆคนอื่น ทำให้มันเป็นเวลาที่มีค่าที่สุดล่ะกัน
ถ้าไม่ได้ทำอะไร ก็ไม่ใช่ว่าไม่มีเวลาหรอกนะ .. แค่ยังทำเรื่องอื่นไม่เสร็จ
ไม่ใช่เวลาไม่พอ แต่การใช้เวลามันไม่พอดี ไม่พอเหมาะ พอเจาะ .. อย่าได้จนใจ
มีวันพรุ่งนี้อยู่เสมอ .....
...
หัวค่ำนั่งทำสื่อการสอนเด็กๆ ยังไม่เอารูปลงนะ
จะลงพร้อมกันพรุ่งนี้เลย ของคุณครูทำเสร็จแล้ว
ฝีมือประมาณเด็ก ป. 2 ฮ่าๆๆ หายากนะ ฝีมือระดับนี้เนี่ย
ตัดกระดาษเสร็จ ง่วงมาก นั่งระบายสีไปแทบจะหลับไป
ขนาดเปิดเฟซบุคไปด้วยยังพิมพ์ไม่ค่อยออก
เรื่องเล่นเกมส์อย่าไปพูดถึง
เสร็จแล้วก็มาแพค key cover กันต่อ
ยังไม่ได้เอารูปลงร้านเลยอ่ะ .. พรุ่งนี้ไปลง จริงๆกะจะเต๊ยคนแถวนี้ให้ซื้อนะ
พวกคู่รักน่ะ หุหุ คิคิ คุคุ (หัวเราะพอล่ะยัง??)
ไปแอบงีบก่อนล่ะจ้า เดี๋ยวพรุ่งนี้จะแต่งหน้าไม่ขึ้น อิอิ
(ทั้งอาทิตย์แต่งวันเดียว ...เหอะๆ)
