รู้สึกว่า เวลานอนฉันจะเริ่มเป็นประจำไปแล้ว
คือ ประมาณ สามทุ่ม - ตีสองครึ่ง
นอนเป็นคนแก่เลย -.-
แต่จริงๆดีนะ เวลานอนก่อนสี่ทุ่ม ร่างกายได้พักเต็มที่
ตื่นมาตอนเช้ามืด เข้าห้องน้ำก่อนตีห้า
ว้าว......... ได้ปรับนาฬิกาชีวิตไปโดยปริยาย
ที่เหลือก็ ช่วงกลางวันที่จะต้องปรับเป็นเวลางานให้มากกว่านี้
ลดเวลานอนช่วงกลางวันลง
จริงๆก็ไม่ใช่เพราะอะไร นอนก็ไม่ได้สบาย
นอนกะพื้นเนี่ย เพราะมันร้อน นอนไม่ห่มผ้ามาเป็นเดือน
เตียงเติง ถ้าไม่ใช่ห้องตัวเองก็ไม่ได้นอนที่นอน
แต่ก็ดีอีกนั่นล่ะ เพราะไม่ต้องอาบน้ำบ่อย(บ่อยเกินไป)
วันละ 3 ครั้งก็นับว่ามากอยู่โขนะ
แต่ช่วงก่อน อาทิตย์ก่อนอาบมากกว่านั้น
กลายเป็นโรคที่ว่า พอมีเหงื่อแล้วทนไม่ได้เลย ต้องรีบไปอาบน้ำ
มันเหมือนเหงื่อเป็นเชื้อโรค -*- ทรมาณไปซะได้
ร่างกายจะไม่ได้ปรับอุณหภูมิที่เหมาะสมเอาอ่ะ
...
...
......
ช่วงกลางวันออกไปข้างนอกกับพ่อแม่
พ่อไปดูคลองสระแก้ว จะไปจัดพิธีรับบัพติศมาในน้ำอาทิตย์นี้แหละ
และเพราะพ่อไม่เคยไป ส่วนฉันกับแม่ไปนานมากแล้ว
ตั้งแต่รุ่นคุณฝ้ายรับที่คริสตจักรสันติสุขคราวโน้น
คราวนี้ไปก็เลยเกิดอาการเกือบขับไปพังงา
แต่ก็ไปถึงจนได้นะ คือทางมันไม่ได้ไปยากเย็นอะไร
มีป้ายบอกตลอดทาง
วันนี้เลยเรียนรู้ว่า เราต้องไว้ใจคนขับรถ แต่คนขับก็ต้องฟังคนโดยสารด้วย
ถ้าต่างไม่ฟังกัน มันจะพากันหลงทาง และเสียเวลา -..-
เสียวไส้ที่สุดก็ตอนจะกลับจากคลองสระแก้ว พ่อเล่นขับลงหน้าคลอง
คือพ่อเห็นทางกลับแล้วไง ส่วนแม่กับฉันไม่เห็นอ่ะ เลยร้องโวยกันลั่นรถ
-..- กลัวจะพาลงคลอง กะให้ว่ายน้ำกลับกันซะแล้ว
ก่อนกลับบ้าน ขอให้พาไปโลตัส อยากได้ไม้ถูพื้นใหม่
เดี๋ยวจะหาโอกาสประเดิมเจิมใช้ซะหน่อย
ได้รองเท้าแตะสีชมพูหวานจ๋อยของบาร์บี้อีกคู่(ของบาร์บี้ แต่คนใส่)
ได้กางเกงกับเสื้อของ F&F อีกชุด
เออดีน่ะ.. มีไซด์ยักษ์ปักหลั่นด้วยวุ้ย ชอบๆ
ชอบกางเกง แต่ขอแค่ตัวเดียวพอ มันก็แค่กางเกงขาสั้นสำหรับฉัน
ใส่อยู่บ้าน ใส่ออกนอกบ้านก็ไม่ค่อยสวยเท่าไหร่
แต่วันนี้ก็ใส่ขาสั้นออกไปล่ะ เสื้อก็เก่าขาด (เหมือนขอทานเลยตู)
คือ ไม่ได้กะจะออกไป ไม่ได้กะจะเดินห้าง
จะลงมาเลี้ยงน้องธรรมดานี่ล่ะนะ แต่แม่ชวนก็ไป
............
อ่อ ที่ออกไปวันนี้อ่ะนะ.......
เอาเจ้าลาเวนเดอร์กับหลินปิงไปด้วย นั่งหลังรถ
เสียแต่ ร้อนดีจัง แอร์มันมาถึงช้า ต้องนั่งพัดไป
แม่ให้เอาเบาะหนังปูด้านหลังให้น้องนอนหลับไป
แบกไปจากที่นอนอ่ะนะ -..-
คิดว่า น้องคงจะอ่อนเพลียจากการเดินทาง อิอิ
กลับมาทานข้าวตอนสองทุ่มมั๊ง นี่ยังหลับอยู่เลย
นอนหลับไปก่อนฉันนิดนึง แต่หกโมงแล้วยังไม่ตื่น
ปล. รู้สึกว่าฉันเป็นพวกรับปัญหาอะไรไม่ได้เลย
เหมือนลูกโป่งที่อัดแก๊สไว้เต็ม พร้อมจะระเบิดตลอดเวลา
เฮ่อ...........ต้องวิงวอนขอกำลังจากพระเจ้าให้มากกว่านี้
ยังไม่ได้ไว้วางใจอย่างสุดหัวใจ
