เมื่อวานไม่ได้ขึ้นไปนอนบนห้อง
เพราะรู้สึกว่าได้นอนช่วงกลางคืนมาก
ตอนบ่ายเย็นเลยทำเพนกวินต่อ
แต่นั่นล่ะ พอกลางคืนนอนซะดึกเลย
ตื่นเวลาเดิม เลยต้องชิ่งไปนอนตอนเก้าโมงกว่า
ตั้งปลุกไว้11.30 ตื่นซะเที่ยงครึ่ง..อืม เจริญ -.-
...
...
......
แล้ววันนี้ก็อดไม่ได้จริงๆ
ต้องตัดสินใจกวาดระเบียง หลังจากปล่อยให้นกยึดครองมาพักนึง
เพราะมองเห็นว่า ดอกโมกบานแล้ว
เคยได้ยินว่า ดอกไม้ต้องแล้งน้ำถึงจะให้ดอก
แต่ก็ขาดน้ำไม่ได้อีกเหมือนกัน
อืม.. สงสัยว่า วันก่อนที่ประหยัดน้ำด้วยการเก็บน้ำอาบใส่กะละมัง
แล้วเอาไปรดให้ เลยได้ความชุ่มฉ่ำแต่ก็ไม่มากเกินไป
น่าจะถึงฤดูแล้วด้วยแหละ -0- ดีใจจังชะเอิงเอย
กวาดเสร็จก็พาลาเวนเดอร์ไปเก็บภาพที่ระลึกซะหน่อย
อยากจะล้างด้วยนะ แต่มันเปลืองน้ำมาก
ตอนนี้ฝนแล้ง น้ำขาด ขืนใช้น้ำเพ้อเจ้อ จะไม่เหลือน้ำไว้ใช้ยามจำเป็น
............
ส่วนคืนนี้ทำเรื่องอีกแล้ว
คือ ตั้งแต่แม่ล้างพัดลมวันก่อน
ฉันก็เอามาประกอบ รู้นะว่ามันไม่ถูกตรงล็อคเหมือนเดิม
แต่ขี้เกียจ ก็โมเมเอาว่า มันใส่ได้เหมือนกัน คงใช้ได้แหละ
แล้วก็ใช้งานมาได้หลายวัน
จนวันนี้ พอจะดึงให้พ้นหน้าประตู เพื่อจะปิดประตูเปิดแอร์
เท่านั้นล่ะ.. ใบพัดก็หลุดแตก หน้ากากหลุดลงกระแทกพื้น
ใบพัดกระจายบนพื้น ขอบคุณพระเจ้าที่ไม่มีใครโดนใบพัดแตกใส่หน้าใส่หัว
-*- เหตุการณ์นี้สอนอะไรฉันบ้าง
ถ้ามองว่า มันก็น่าจะใช้ได้แหละ แต่ไม่ตั้งใจทำให้มันตรงเข้าล็อคจริงๆ
พอเจอแรงเหวี่ยงในการใช้งานเรื่อยๆ มันก็ทำให้ของเสียหายจนได้
แล้วที่เสียก็คือใบพัดซึ่งมันลงร่องไม่ได้ดี เนื่องจากหน้ากากหลังไม่ลงล็อค
ถ้าชีวิตเราเป็นแบบนี้ล่ะ.. ความรัก การตัดสินใจอะไรสักอย่าง
ที่ไม่ได้ลงอย่างเหมาะเจาะพอดี ดูแต่เปลือกนอกว่า มันดีแล้ว ใช้ได้น่า
แล้วพอเวลาผ่านไป การดำเนินชีวิตที่อาจเจอกับปัญหา(แรงเหวี่ยง)
สุดท้าย ความไม่พอดี ไม่ได้เข้ากันได้จริงๆ .. มันก็ทำให้ทุกอย่างพัง
ปัจฉิมลิขิต .. จริงจังมากไปป่ะเนี่ย -.- แต่มันก็จริงเน้อ
อ่อ..วันนี้สี่สิบปีช่องสาม อิอิ รู้เพราะคุณแคลร์บอกไว้ในเฟซบุค>0<
เท่ากับอายุของใครบางคนในปีนี้เลย
