..เหมือนไม่แคร์..

ช่วงนี้เป็นโรคอะไรไม่รู้ ง่วงนอนได้ตลอดเวลา
กลางวันก็นอน หัวค่ำยังจะง่วงอีก
เป็นการง่วงแบบจริงจังด้วยนะ

คือนั่งนิ่งนิดเดียว เคลิ้มไปเลย วูบไปทันที

-*-

............

สรุปว่ายังไม่ได้แต่งภาพลงอัลบั้ม
ทำPP สำหรับเพลงนมัสการวันอาทิตย์นี้เสร็จ
พ่อจะให้ทำตารางเบอร์โทรฯด้วย
ของเก่ามันผุหมดล่ะ

............

อ่อ ตอนนี้ที่นี่เจอวิกฤติภัยแล้งเข้าอย่างจริงจัง
เพราะฝนไม่ตกเลย น้ำดิบที่จะใช้ผลิตน้ำประปาก็เลยไม่ค่อยพอ
เห็นว่าจะจ่ายน้ำเป็นเวลาแล้วด้วย แต่ยังไม่รู้ว่าจะจ่ายกันตอนไหน
ที่แน่ๆ เมื่อวานปั๊มน้ำตัวที่ดูดไปไว้แท๊งค์บนเสียซะแล้ว
ชั้น 3กับ4 ก็ต้องลงมาใช้ห้องน้ำข้างล่าง
เช้าวันนี้ล่ะที่เค้าต้องให้ช่างมาจัดการ

วุ่นวายกันนะ แต่ยังดีที่เป็นช่วงปิดเทอม
เด็กส่วนใหญ่ก็กลับบ้านและย้ายออก
ไม่ใช่ดีที่ห้องว่าง แต่ถ้าคนอยู่กันแน่นกว่านี้จะมีการแย่งห้องน้ำแน่เลย

............

รู้สึกว่า ตัวเองมีอะไรต้องเคาะสนิมเยอะ
เหมือนผ่านไปไม่นาน แต่ก็ลืมอะไรเอาง่ายๆ
เหมือนไม่ค่อยอยากจะใส่ใจให้เวลาอะไรกับใครนัก
กลายเป็นคนที่วุ่นวายอยู่แต่เรื่องของตัวเอง ..เหมือนไม่อยากจะแคร์ใคร

พอยุ่งเรื่องนึง ก็แทบจะทิ้งเรื่องอื่นไปซะหมด
แต่ขอบคุณพระเจ้า ที่ฉันมีเพื่อนที่ดี
การเงียบหายของฉัน เพื่อนไม่ได้เงียบไปด้วย

© All Rights Reserved by Flickr member Felicia Reinhard

อย่างน้อยการติดต่อมาของพวกเค้า จะเพื่อเล่าเรื่องราวความเป็นไป
ระบายความทุกข์สารพันที่พบเจอ .. แต่ทั้งหมดทั้งมวล
ก็เป็นการยืนยันว่า มิตรภาพยังคงอยู่ มันไม่ได้หายไปไหน

อืม.. พี่จันดูจะยุ่งกับแมวที่มาอาศัยหลังบ้าน
ส่วนแตงก็มีเรื่องเล่าจากสวน ที่บ้าน และที่ทำงาน..มากมาย

คิดถึงเพื่อนๆจัง อยากไปไหนต่อไหนด้วยอีก
T^T