เซ็งงงงงงงงงงงงงงงงงงง ...
เฮ่อ ไปลองทำภาพวันคริสตมาสดูก่อนนะ
หลังจากจับรูปคนใส่กรอบตามคำสั่งพ่อเกือบหมดแล้ว
แต่ที่ยังไม่ครบ ก็เพราะหาไม่เจอ
...
... 
... ...
ทำเสร็จแล้วล่ะ
พรุ่งนี้คงจะอัพ เพราะเป็นวันคริสต์มาสอีฟ
(เกี่ยวมั๊ยเนี่ย 555)
วันนี้เอารูปวนิลามาแปะดีกว่า
แก้เซ็ง แก้เครียด -..-
... ... ... ...
อืม.. คิดว่า คืนไปร้องเพลงตามบ้านคงจะไม่ไปแล้วล่ะ
เพราะบางคนเค้าว่า พวกไม่ไปซ้อมไม่ควรจะไป
-.- ก็เซ็งพอสมควร แต่ว่า ช่างเถอะ แสดงว่า พระเจ้าคงไม่อยากให้เราไป
จริงๆ ก็แค่คนคนเดียว เราจะไปหรือไม่ไปมันก็เรื่องของเราใช่ป่าว
แต่ว่า เพราะแง่ลบจากคนคนเดียว มันแผ่กระจายเร็วน่ะนะ
ของไม่ดีมันมักไปไว ไวกว่า สิ่งดีๆ เยอะ
ไม่อยากให้ใครสะดุดแล้วด้วย อุตส่าห์บ่นออกซะขนาดนั้น
แล้วก็คงจะค่อยโทรไปยกเลิกพวกเพื่อน ๆ
ถ้าถามว่าเสียความรู้สึกไหม ก็คงเสียแหละ
เจ็บใจเลยล่ะตอนแรก 555
แต่คิดใคร่ครวญและอธิษฐานแล้ว
ฉันพบว่า ..บางครั้งกิจกรรมมันก็เป็นได้แค่กิจกรรม
มันไม่ได้ทำให้คนเข้ามาถึงความเชื่อและความรอดได้
คนจะรู้จักพระเยซู ตัดสินใจต้อนรับพระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอดของชีวิตเค้า
คงไม่ใช่แค่ ไปงานคริสต์มาส ไปร้องเพลงตามบ้าน ไปโบสถ์ทุกอาทิตย์
ถ้าเค้าไปแค่เห็นสังคม ที่มีคนสารพัด ทั้งกลับใจแล้ว และยังไม่ยอมกลับใจ
แต่เค้าไม่เห็นชีวิตเราที่เป็น "เกลือและแสงสว่าง" จริงๆ ..เค้าคงจะเชื่อหรอกนะ
... ... ... ...
ท้อใจไปครึ่งคืน เหอๆๆ
กว่าจะคิดให้พระวิญญาณบริสุทธิ์หนุนจิตชูใจ
-*-
