..weak weak..

    86

ไม่ลด ไม่เพิ่ม -.-
ชักสับสนตัวเองว่า กำลังลดน้ำหนักหรือรักษาน้ำหนัก
แต่เอาเถอะ ..

ถ้าไม่ตระกรุมตระกรามกินมากนัก
ก็ยังจะทำให้ตั้งใจลดต่อไปได้..หึหึ

............

สองคืนก่อนนอนคิดอยากเขียนเรื่องสั้น
อืม ไม่ถึงกับฟังเพลงแล้วอยากเขียน แค่อยากเขียน
แต่อยากจะทำใส่เวปมากกว่า
ไม่มีเวลาไปอัพเวปอื่น ไม่ใช่กลัวการถูกวิจารณ์
แต่ไม่มีเวลาไปตามอ่านเรื่องของเค้า เหอๆๆ
ไม่ได้หยิ่ง แต่โปรเจคฉันมันมากอยู่แล้ว

คืนนี้อาจจะได้สักเรื่องล่ะมั๊ง ..ยังไม่แน่ใจเท่าไหร่
ไม่รู้สิ แวบเข้าไปที่ห้องนิยายของตัวเองก็เห็นแล้วขำๆ
ของหายไปเยอะ เวปเค้าย้ายกัน เหอๆ ภาพเหลือแต่กากะบาท
-.- อันที่จริง ก็พอทำของพวกนี้ใช้เองก็ได้นิ เหอะๆ

............

เมื่อคืนไปนอนตอนตีสี่กว่า กว่าจะได้นอนก็เกือบตีสี่ครึ่ง
มัวจัดโน่นนี่ในห้องด้วยล่ะ .. เพ้อเจ้อเอง ใครจะช่วยไรได้

พอเก้าโมงครึ่งพ่อก็มาปลุก
ปวดหัวนิดหน่อย ไม่เป็นไร ทนได้
ก็ลงมาข้างล่าง แม่กับพ่อออกไปข้างนอก
กลับมาตอนเกือบบ่าย แล้วก็ออกไปอีก กลับมาเกือบห้าโมงเย็น

............

ตอนนี้ฉันร้องไห้.. สองทุ่มสี่สิบสี่
ฉันรู้สึกตัวเองอ่อนแอจัง มันไม่ได้เครียดเพราะใครหรืออะไร
มันไม่เรียกว่าความเครียดด้วย .. ก็แค่อ่อนแอ

ไม่ร้องล่ะ ..เหมือนต๊องเลยอ่ะ คือ วันนี้นอยๆกะซึมๆ
ไม่อยากทำไร .. ชีวิตเริ่มต้นที่ใจของแท้เลยนะ
พอใจมันเหมือนไม่มีแรง ร่างกายก็พลอยเป็นไปตาม

แต่ไม่หรอก ฉันจะไม่อ่อนแอตลอดไปหรอก
วันนี้มีเรื่องดีหลายอย่างเลยล่ะ

อย่างแรก แม่เอาดอกไม้มาฝาก
เห็นว่าฉันชอบถ่ายรูป ก็เลยเอามาฝาก
แม่ไปที่ดินของพี่ปูพี่เจมส์มาน่ะ เอาเฟิร์นมาด้วย แต่ไม่ทันถ่าย
ไปตากผ้าก่อน แล้วก็ลืม เหอๆ

อ่อ แต่ก่อนไปตากผ้า เห็นเจ้านกน้อยมาโดดกระหยองกระแหยงที่สนาม
เลยพยายามถ่ายรูป แต่ด้วยความที่มือไม้สั่น
 นกก็มีชีวิตโดดไปรั้ว โดดไปต้นไม้
จนโดดมาใกล้ๆแล้วเชียว
 ยังได้ภาพมาเท่านี้ -*- เซ็งเป็ดมาก(เป็ดมันทำไรให้เนี่ย)

อย่างที่สอง ก็ได้ทำสร้อยข้อมืออีกแล้ว 555
หยุดถักกระเป๋า มาเปลืองลูกปัดกับสร้อยข้อมือที่ไม่ได้ใส่อีกล่ะ

............

เลิกบ่นก่อน มึนหัว อยากเขียนเรื่องสั้น
ต้องเขียนให้ได้ ไม่งั้นเอาไปนอนคิดเป็นบ้าเป็นหลังคืนนี้อีกแน่