85.5
เล่นตลกกันจังน๊า น้ำหนักฉันเนี่ย -.-
ขึ้นๆลงๆ เอาให้ดี ลงเยอะ ๆ แล้วอย่าขึ้นเลยสิ 555
เพ้อเจ้อจัง -.-
............
ง่วงอ่ะ เดี๋ยวมาเขียนดีกว่า
............
เมื่อคืนสระผมตอนตีสอง ผมเกือบไม่แห้ง
ใช้ไดร์ซะหัวเกือบฟู
ขึ้นไปอาบน้ำนอนตอนตีห้าครึ่ง
ตื่นตามเวลาปกติล่ะ
วันนี้อ่านอิสยาห์บทที่ 2 แล้ว
ยังไม่หมดเรื่องอนิจจังจากบทที่1
บทที่สอง "ความสนุกสนานเพลิดเพลินก็อนิจจัง"
คือทำทุกสิ่งที่ใจคิดว่าเป็นสุข แต่สุดท้ายก็พบว่ามันว่างเปล่า
ส่วนการตรากตรำ ก็อนิจจัง อีก
อ่านแบบไม่คิด จะคิดว่า งั้นให้ทำอะไรดีล่ะ
หาความสุขก็อนิจจัง ทำงานหนักก็อนิจจัง
มันไม่ได้อยู่ที่หาความสุขหรือรับภาระหนัก
แต่อยู่ที่ว่า ทำไปทำไม ทำเพื่ออะไร เพื่อใคร
การอยู่อย่างไม่มีเป้าหมายในชีวิตที่แท้จริง ก็อนิจจัง
ฉันเคยได้ยินพี่คนนึงบอกว่า เค้าอยากมีอนาคตเรียบง่าย
แต่งงาน มีลูก มีหลาน อยากเห็นลูกหลานอยู่ใกล้ๆ
-.- แล้วชีวิตก็ร่วงโรยไป... เท่านี้เอง
อืมๆ เพราะงี้ ฉันถึงต้องอ่าน "ชีวิตที่เคลื่อนไปด้วยวัตถุประสงค์"
หรือ " The Purpose Driven Life"
และเป็นเหตุผลที่คริสเตียนจะต้องเข้าเฝ้าพระเจ้าทุกวัน
การอธิษฐาน คือการพูดคุยกับพระเจ้า
การอ่านพระคัมภีร์คือการอ่านสิ่งที่พระเจ้าพูด
ในทุกๆวันที่ชีวิตดำเนินไป เราจะไม่ก้าวไปอย่างไร้จุดหมาย
ไม่ปล่อยให้เวลาร่วงหล่นไปอย่างไร้ค่า ..
............
เมื่อวานทำแหวนอีกวง (ฉันเคยคิดจะเปิดร้านแหวนแล้วนะ 555)
คราวนี้คริสตัลแท้ แต่ seed beads เป็นของราคาถูก
ใส่นานๆ ต้องหมองแน่ ๆ
รู้สึกว่า แบบแหวนของญี่ปุ่นจะดูมีสไตล์กว่าของจีน
ทั้งการออกแบบและการใช้สีสัน
เห็นจากไฟล์ภาพที่โหลตมา แต่ไม่ใช่ว่าของจีนไม่น่ารักนะ
คงจะเป็นบางชิ้นและการใช้สีของเราเองด้วย
(ต้นแบบไม่สวย เราไม่จำเป็นต้องทำตามนี่)
[credit frame = Shabby Princess]
เมื่อวานเห็นเมนท์ของน้องสาว ถามว่ามีกี่วงแล้ว
วันนี้เลยนึกขำๆ เอามานับดู แบ่งเป็น 2 กอง
ชุดแรก ใช้อยู่บ่อย ๆ มี 25 วง(อาจมีมากกว่านี้ แต่ไม่น้อยกว่านี้แน่)
ชุดสอง ทำไว้นานปี ออกแนวเก็บเข้ากรุมากกว่า มี 53 วงมั๊งนะ จำเศษไม่ได้
เริ่มเห็นความหมองของ seed beadsราคาถูกแล้ว 555
ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าทำไม พอเราใส่แหวนปุ๊บ มีเหตุต้องเจอน้ำ
หรือต้องล้างมือขึ้นมาทันที -.-
ใส่ไปบ้านเพื่อน เจอกินอาหารทีไร ถอดเก็บแทบไม่ทัน 555
............
เล่ายาวล่ะ จะขี้เกียจอ่านเองซะแล้วเนี่ย
