วันนี้ไม่ชั่งน้ำหนัก
เมื่อคืนเสียจริต ทำให้เครียด
ระบบร่างกายรวน ไม่ปกติ
...
.........
สรุปสำหรับฉันคือ
การพยายามเดินตามธรรมบัญญัติและใช้เรี่ยวแรงตัวเอง
ทำให้ทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่หวัง
ถ้าฉันฝากความกังวลไว้ที่พระเจ้า
ยอมรับกับพระองค์ว่าฉันอ่อนแอ และพ่ายแพ้ต่อบาป
ยอมให้พระเจ้าช่วยและเปลี่ยนแปลงฉัน
ไม่ใช่ยอมแพ้และไม่สู้ แต่ต้องสู้กับอารมณ์ด้วยกำลังจากพระเจ้า
ไม่ใช่ลืมหรอกว่า ต้อง ..พระคุณ ไม่ใช่ธรรมบัญญัติ
อืม..เป็นการทดลองน่ะ
............
จงระงับความโกรธ และทิ้งความพิโรธ
อย่าให้ใจของท่านเดือดร้อน มีแต่จะชั่วไป – สดุดี ๓๗:๘
ได้ข้อพระคัมภีร์ข้อนี้ตอนเช้าก่อนนอน
เพราะว่าสระผมก็เลยนั่งเป่าผมไป
อ่านเรื่อง เอาชนะความโกรธ ไปด้วย
............
ฟังเทศนาอีกตอนเย็น ช่วงไปตัดหญ้า
คือ.. ถ้าเราไม่ให้โอกาสคนอื่นบ้างเลย(ในกรณีที่เค้าทำให้เราโกรธและโกรธที่บาป)
เราก็จะไม่สามารถมองคนอื่นในแง่ดีได้
จริงอยู่ กับคำว่า เรามีสิทธิ์
แต่หากเรายึดกับ สิทธิ ที่เรามี
สิทธิ์ที่เราจะพักผ่อน สิทธิ์ที่เราจะทำสิ่งนั้นสิ่งนี้ สิทธิ์ที่เราจะใช้เวลาของเรา
(ซึ่งความจริงแล้ว เวลาของเราไม่ใช่ของเรา ถ้าเราจะสำนึกให้ดีว่า
ทุกสิ่งในชีวิตของเรา พระเจ้าให้เรายืมใช้ เราจะเป็นแค่ผู้อารักขา
ใช้อย่างดี อย่างคุ้มค่า และรักษา แต่ไม่ได้ติดกับมัน)
พอคนอื่นล้ำเส้นของเรา ล้ำสิทธิ์ของเรา
ความโกรธก็พลุ่งขึ้นได้ในทันที
............
วันนี้ได้ตัดหญ้าสมใจ แต่ไม่เสร็จ
เอาเข้าจริงๆ ทำหลายวันแขนก็ล้าเหมือนกันนะ เหอๆ
คืนนี้คงต้องรีบไปนอน
เพราะตอนเช้าต้องลงมาช่วงสายอ่ะ
พ่อกับแม่จะไปเยี่ยมน้องคนนึง เค้าเชื่อใหม่
