86
คืนนี้อยากจะเล่าเรื่อง แต่ง่วงจังอ่ะ
คงเก็บไว้เล่าพรุ่งนี้ดีกว่า
เป็นอีกวันที่ฝนตก แต่ก็มีเรื่องตื่นเต้นด้วย
ทั้งจากเมื่อวาน และวันนี้
............
ตกลงว่า เล่ามันวันนี้ล่ะ เจ้านายตื่น -.-
............
เมื่อวานกลายเป็นฆาตกรโหด
สังหารชีวิตเจ้าหนูตัวเล็ก
คือมันพลัดหลงเข้ามาในบ้านเป็นอาทิตย์แล้ว หลายอาทิตย์แล้วมั๊ง
ตอนที่พ่อเปลี่ยนกรอบประตูมุ้งลวดใหม่
แล้วเราก็จับไม่ได้สักที เพราะมันไวมาก -*-
แม่หายาเบื่อมาวางไว้ แต่ก็ยังไม่เห็นจะมีหนูตายให้เห็น
จนเมื่อวาน เจอมันมาต๊อกแต๊กใกล้หน้าต่าง
คือฝนจะตก ฉันก็จะไปปิดหน้าต่างไง แต่เห็นหนูซะก่อน
ตอนแรกตั้งใจจะเอากะละมังครอบไว้ แล้วให้พ่อจับไปปล่อยไกลๆ
แต่มันไม่มาอยู่ในจุดที่จะครอบได้เลย -*- ไปหลบอยู่หลังขวดน้ำ
กลายเป็นเข้ามุมพอดี .. ที่คิดได้ตอนนั้นคือ ไงก็ต้องจบเรื่องวันนี้ล่ะวุ้ย
เลยเอาไม้ถูทิ่มเข้าไป ไม่ตายทันที ทรมาณอีก -*-
เครียดเลยนะ ไม่ชอบทำร้ายสัตว์ให้เลือดตกยางออกเลย
แม่กลับจากไปเรียน i-som ที่โบสถ์ ฟังเรื่องฉันเล่า
ยังสงสารเจ้าหนูนั่นอีก -.- ก็น่าสงสารอ่ะ แต่ฉันฆ่ามันเอง
สั่นไปหมดตอนเก็บซากและทำความสะอาด เหอะๆ
............
ส่วนวันนี้ ฝนตกช่วงบ่าย หลังจากตื่นนอนแล้ว
พ่อกับแม่ไม่อยู่บ้าน ฉันก็พยายามโทรหาพี่จัน แต่ไม่รับเลย
ก็ตอนพี่เค้าว่างโทรมา ฉันไม่ได้ยินเลยนี่นา เหอๆ
ตอนเย็น พี่ปูกับพี่เจมส์มาที่บ้าน พร้อมกับพ่อแม่
มานวดให้นายตัวเล็กอีก วันนี้เค้าจับยืนอีกครั้ง
แล้วก็เห็นการพัฒนาของน้อง
จากการที่เค้ายอมลงน้ำหนักที่ขาและเท้าของตัวเองบ้าง
จากที่ครั้งก่อน พี่เจมส์รับน้ำหนักน้องไป100%
แต่คราวนี้ก็ผ่อนลงไปเยอะมาก
น้องก็สนิทกับพี่ๆเค้าแล้วด้วย
หัวเราะร่าเริง มีความสุข สนุกสนานดีอ่ะ
จริงๆแล้ว ถ้าคิดเป็นค่าใช้จ่าย คิดกันเป็นตัวเงิน
คงต้องจ่ายให้เค้ามากเลย แต่เค้าไม่รับ ขอเป็นการเรียนพระคัมภีร์กับพ่อแม่แทน
เค้าว่า ถ้าให้เค้าเค้าจะเสียใจ ก็เพื่อนกัน มักจะไม่คิดน้ำใจเป็นตัวเงินอ่า
............
คืนนี้จะได้นอนกี่โมงไม่ทราบได้
ตอนแรกหลังจากพี่เค้านวดให้น้องเสร็จ เกือบสองทุ่ม ก็ง่วงมากมาย
ฉันกล่อมหลับไปแล้ว ตื่นมาอีกทีตอนสี่ทุ่มเกือบครึ่ง
-.- ฉันไปอาบน้ำแล้ว นั่งเย็บซ่อมตุ๊กตาเพิ่งเสร็จ กำลังจะนอน
เลยไม่นอน เพราะพ่อเพิ่งหลับตอนสองทุ่มกว่าเองมั๊ง
ยังไงก็เฉลี่ย ๆ กันจะดีกว่า
ร่วมแบกภาระ .. ถึงจะเรียกว่า ครอบครัว
