ละเลยการอัพบล๊อกตั้งแต่วันจันทร์
(วันนี้ก็คงลงเป็นของวันอังคาร)
วันจันทร์เมื่อยค้างตั้งแต่วันอาทิตย์
คือจริงๆ มันก็ไม่เยอะแยะอะไรนักหรอก
แต่ฉันเมื่อยขาจริงจริ๊ง
วิ่งตีแบตไม่กี่ยก กลับมาเมื่อยไปสามวันเลยอ่ะ เหอๆ
แถมที่อยากจะนอนยาวๆ(สมกะวันหยุด) ก็นอนไม่ไหว
อากาศมันร้อน ลุกมาทำงานทำการก็คงดีกว่า
...
มาทำกลีบเลี้ยงสำเร็จเอาเช้ามืดวันอังคาร
กลับไปอ่านดีๆ ทั้งที่มีสอนด้วยรูป จากครูหลายๆท่าน
แล้วค่อยเย็บๆ ถี่ๆอย่างที่อาบอก
ผลคือ ...สำเร็จ แต่ก็ยังไม่เป๊ะนะ เพราะยังกลัวด้ายขาดเลยขลิบไม่ถึงแนวด้าย
เลยดูรั้งๆอยู่เล็กน้อย
วันอังคารคุยกับอาอ้อ ได้ข่าวว่าผลงานที่ส่งประกวด
แม้ไม่ได้รางวัล แต่ผู้บริหารสนใจเลยอยากขอซื้อ
ยังไม่ได้ยินเรื่องราคาหรือเงื่อนไขอื่นใด
เจ้าของภาพก็ยังลังเลว่าจะเอาภาพกลับมาหรือแลกเปลี่ยนซื้อขายกันไปดี
พอวันนี้ ได้ฟังเงื่อนไขชัดๆ ว่า เค้าจะขอแลกเป็นจักร หรือไม่ก็ซื้อเป็นภาพ
รวมแล้วก็ร่วมหมื่น จากการฟังควมเห็นหลายๆฝ่าย เป็นอันว่า งั้นแลกกับจักร
(คือเทียบราคาจักร มันก็มากกว่าเงิน)
แต่แจ๊กพ๊อตแตกตอนที่โทรไปยืนยัน กลายเป็นว่า รูปสองรูป ได้จักรสองตัว
ส้มเลยหล่นใส่ฉันเป็นกระบุง ฮาๆ
ขอบคุณพระเจ้าที่อวยพรให้อาได้มากกว่าที่คาดไว้(ก็ครั้งแรกคิดว่าจักรตัวเดียว)
ฉันเลยพลอยโดนจักรหล่นทับไปด้วย อิอิ
ก็รอกันไปก่อนว่าจะได้เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น
...
ลืมเล่าไปว่า วันก่อนเพื่อนเก่าโทรมา
ไม่ได้เจอกันนานมากๆ เคยเล่าพาดพิงถึงเค้าหลายๆครั้ง เพราะเป็นเพื่อนสนิท
ถ้านับปีที่ไม่ได้เจอกันก็สิบกว่าปีขึ้น
แต่ที่ไม่ได้โทรหา ติดต่อกันก็นานเหมือนกัน
จำได้ว่าล่าสุดลูกสาวคนโตเค้ายังไม่สามขวบเลย
ตอนนี้คนโตเก้า คนเล็กห้าขวบแล้ว
ได้คุยกันผ่านเฟซบุคสองสามครั้ง ดีใจนะ ที่เค้าก็พยายามจะติดต่อเราด้วย
ส่วนเราก็เริ่มจะท้อไปตั้งแต่มือถือเสีย เบอร์ก็หายหมด จะติดต่อทางจดหมายก็ไม่แน่ใจ
สุดท้ายก็เลยขาดการติดต่อกันไป
เพิ่งจะได้กลับมาคุยกันนี่แหละ .. ฉันคิดว่า นี่คงเป็นน้ำพระทัยพระเจ้าด้วย
...
มีเรื่องดีๆเยอะเลย แค่เพียงไม่กี่วันในช่วงต้นอาทิตย์..
แต่ชีวิตประจำวันฉันก็เหมือนเดิม ๆ
อ่อ ที่มีเรื่องให้ตัดสินใจกันอยู่ น่าจะเป็นเรื่องว่าจะไปประชุมค่ายที่สุราษฯกันทั้งบ้านดีรึเปล่า
เพราะถ้าไป ก็ต้องพานายน้องไปด้วย จะอะไรยังไงกันบ้าง ...
ต้องคิดดีๆ ตัดสินใจดีๆ
สายแล้ว ไปนอนล่ะจ้า รูปอะไรๆไม่มีมาแปะล่ะนะ .. ง่วงอ่ะ
