เก็บเศษวัสดุทำของเล่นฝากเด็กก็เสร็จ ..
แต่ ไม่ได้นอนสักงีบเลยทั้งคืนวันเสาร์
(เหตุผลเดิมๆ ที่จ้องตาเป๋งอยู่ในตอนนี้)
ตอนเช้าเลยไปอาบน้ำ แล้วก็ไปช่วยแม่ทำกับข้าวแป๊บนึง
กลับเข้ามาหาข้าวให้เด็กกิน
แต่แต่งหน้าเสร็จ ยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้า
ก็มานั่งเกาะหมอนหลับเฝ้าเด็ก .. ยาวไปจนบ่ายสองโน่น
ไม่ได้นอนหรอก จริงๆ เน้นนั่งเป็นเพื่อน
นึกแล้วโมโหตัวเอง ถ้ากินกาแฟแทนเครื่องดื่มธัญญาหารคงไม่เป็นงี้
(แน่ใจอ่ะ?)
...
ตื่นแล้วคุณนกมาชวนไปตีแบต จริงๆเจ้านนท์แหละ
ก็เลยไป แต่ตอนเย็นโน่น เกือบห้าโมงแล้วล่ะที่ไป
ตั้งแต่ตื่นมาก็งมบล๊อกร้านอยู่ เพราะตอนเช้ามืดเกิดเอ๋อไปลองเปลี่ยนเป็นไดนามิค
ไม่ใช่ว่าไม่เคยลองนะ ของตัวเองก็เคยเดี้ยงมาทีแล้ว
ไม่รู้คิดไง ดันไปกด แถมไม่ได้เซฟธีมเก่าสำรองไว้ด้วย
มันเป็นธีมลูกผสมไง ..
อันใหม่นี่ก็ยังไม่ได้ผสมอะไรเพิ่มเข้าไป
กำลังคิดว่า ถ้าเพิ่มเป็นปุ่มกดแทนที่จะใส่ลิงค์ไปในแบคกราวน์น่าจะดีกว่า
อ่อ จะบอกว่า คุณนนท์เค้าเอาตุ๊กตามาฝากอีกแล้วว
เยอะไปม๊ะเนี่ย ได้เกือบทุกอาทิตย์เลย เหอๆ
วันนี้ไม่ได้ตีเยอะ เล่นไม่กี่รอบหรอก หอบแตก
ต้องหยุดนะ เพราะรังสีอำมหิตเริ่มแผ่กระจาย
เกรงใจอ่ะ ถ้าขืนแค่นเล่นต่อ เดี๋ยวล้มตึงไป
สองแม่ลูกจะลำบาก ฮ่าๆๆ
เน้นไปที่ถ่ายรูป (ไม่เยอะหรอก น้อยกว่ารอบก่อนอีก)
คราวนี้พาซาโยจังไป (เรื่องเดียวกันเลยนะ กะเจ้าหญิงซูยุ)
แต่เนื่องจากหน้าชีแลไร้ความรู้สึกมาก
หยิบถ่ายรูปไปก็ขำไป .. ได้มาประมาณนี้
เอามาพอเป็นหอมปากหอมคอ ให้ได้รู้ว่าพาไปเที่ยวมาก็พอ
...
ตีแบตกันเสร็จแล้วก็ไปเดินถนนคนเดินต่อ
จะไปหาของขวัญ เดินไปเรื่อย ร้านที่เคยขายก็ไม่ขายแล้ว
ไปเจอแผงเล็กๆ เหมือนเพิ่งมาขาย มีแหวนหอไอเฟลกับชาแนล
แบบว่ามาเป็นเซตๆ จะว่าแพงก็คงไม่มากมั๊ง เค้าขายยกเซต บางเซตก็สี่ บางเซตก็สาม
ราคาที่ร้อยแปดสิบอัพ ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ราคา
(เพราะมองว่า มันก็เฉลี่ยวงละห้าสิบกว่าบาท ถ้าสวยก็โออ่ะ)
แต่ว่า พอลองแล้วใส่ไม่ได้ เค้าบอกว่าขยายได้
แต่จริงๆแล้วขยายไม่ออก ฮ่าๆ .. อดเสียเงิน
หันไปเห็นอีกวงเป็นแหวนรูปโบว์ .. ก็สวยดี แต่วงเดียวราคาเท่าห้าวง
เก็บไว้นั่นแหละ ไม่เก็บกลับมาหรอก
เดี๋ยวน้องโบว์ที่บ้าน จะน้อยใจ วงละยี่สิบก็ใส่ได้เหมือนกันอ่ะ
ก็ไปได้นกฮูกตัวละยี่สิบมาอีกตัว
รู้สึกว่าเค้าไม่ค่อยเหลือของสวยๆเท่าไหร่แล้ว
ที่ดูจะน่ารักก็ใส่ไม่ได้มั่ง ใส่ไม่สบายมั่ง
ตัวนี้ใส่สบายดี เบาๆ ถึงตัวเล็กก็ทำให้ไม่รู้สึกอยากถอด
(แอบสะสมแหวนรูปนกฮูกแหละ)
ส่วนของขวัญก็ได้นะ...
แม่ว่าค่อยหาอะไรเติมเข้าไปอีกแล้วส่งแบบเดิม
...
เอ่อ ลืมเล่าไปว่า ไปถ่ายรูปบางมุมของถนนคนเดินมานิดหน่อย
ไปเจอร้านเดคูพาจ เค้าขายกระเป๋ากระจูดมั่ง ตะกร้าพลาสติกมั่ง
อีกร้านก็มีแต่ไม่ได้ถ่ายรูปมา ร้านโน้นเน้นหมวก
แต่หมวกพลาสติกงานดิบๆ ก็ตั้งร้อยห้าสิบ (พอดีรู้ราคาทุนอ่ะ เหอๆ)
แต่ทำไมไม่รู้สิ หรือว่างานเค้ายังไม่โดนใจ ..ไม่ปิ๊งเลยอ่ะ
แต่ร้านกระเป๋าที่เอารูปมานี่ก็ทำสวยดี
งานกระจูดเค้าจะแพงหน่อยนะ (ถูกเค้าก็ไม่ได้กำไรเนอะ)
ก็ดูๆ ยังไม่สนใจอะไรมาก ที่สนคือเป็นงานเดคูพาจ
ก่อนจะกลับบ้าน
หาซื้อของกินฝากน้อง ได้ทาโคยากิมา
ชักอยากได้สูตรมาลองทำเองแล้วอ่ะ
ไม่มีรูปมาให้ดูหรอกนะ เพราะมัวแต่ขำฝรั่ง
ยืนเรียงแถวหน้าร้านอาหารตามสั่งจานด่วนกันใหญ่
เป็นพวกข้าวไข่เจียว กระเพราอะไรพวกนี้ ราคาก็สามสิบอัพ
ถ้าจำไม่ผิด มุมนี้เคยเป็นแผงร้านแพนเค้กการ์ตูนนะ ..สงสัยเลิกไปแล้ว
...
กลับมาบ้าน หิวข้าวมากกกกก มากๆๆ
วันนี้เค้าทำน้ำพริกกะปิกับแกงจืดผักกวางตุ้งกับไก่สับ
ตอนบ่ายกินกับข้าวกล้อง ไม่เห็นอร่อยเลย
พอตอนค่ำกินกับข้าวขาว .. อร่อยอ่ะ คงเพราะข้าวมันแห้งเลยกินอร๊อยอร่อย
อิ่มกันแล้ว มาเปิดคอมพ์ดูโน่นนี่ อัพรูป ดูรูป คุยกะป้ากับอา
นั่งๆอยู่ มีการเคลิ้มหลับไป แถมยกเม้าส์ขึ้นตีแบตอีกต่างหาก ฮ่าๆๆ
แต่ก็ไม่ได้นอนหรอกนะ ติดพันอยากจะอัพรูปให้เสร็จ
เฮ้ย นึกได้ ไปทำรูปลงร้านมนตราด่วนนนนนนน
ปล. มีคนรู้จักที่ทำตัวพิลึก ..ใจก็นึกอยากเตือน
แต่บอกตรงๆ ว่าไม่ชอบมีปัญหากับใครถ้าเตือนคนที่ฟังกันบ้างก็จะเตือน
แต่พวกที่เตือนแล้วทำคอแข็งใส่เนี่ย .. ไม่อยากจะยุ่ง เปลืองหัวอ่ะ !!
เลยจะเงียบ แต่ก็นั่นแหละ บางครั้งมันก็อึดอัด กระอักกระอ่วนใจ
