เลยกะว่าวันจันทร์จะนอนให้เต็มที่
ที่ไหนได้ เจ้าเอสมาตามสัญญา
คือตกลงกันไว้ว่าจะจ้างเค้าทำงานช่วงปิดเทอม
แลกกับออกค่าลงทะเบียนค่ายให้
เอ็นดูอ่านะ.. เด็กไม่ค่อยได้ไปไหน พ่อแม่ก็ไม่มีตังค์มาก
ก็เลยบอกไว้ว่าจะให้ตัดหญ้าที่สนามบ้าง ทำโน่นนั่นนี่ แล้วแต่จะให้ช่วย
พอตื่นตอนสิบเอ็ดโมงมั๊ง แม่บอกว่า ..
เอสมาแล้ว ไปช่วยพ่อเก็บห้องที่ข้างบน
ก็ไม่ได้ทำอะไรมาก เอาเท่าที่เด็กจะทำไหว
ช่วยเก็บผ้าปูลงมาข้างล่าง เก็บขยะลงมา
แต่ก็วิ่งหลายรอบ เพราะไม่ได้บอกเค้าว่า
"เก็บทุกอย่างที่ไม่ใช่เฟอร์นิเจอร์ออกให้หมด"
บอกให้ไปเก็บในห้อง ก็เก็บแต่ในห้อง ที่ระเบียงไม่ได้ดู
ห้องน้ำก็ไม่ได้เข้าไป .... ฮ่าๆ วิ่งจนตับจะแล่บล่ะมั๊ง
แล้วฉันก็ให้ทำงานไม่ลำบากอีกสองอย่าง
คือล้างที่โกยขยะให้สะอาด กับเก็บขยะรอบตึก
(อันนี้หลังกินข้าวเที่ยงแล้วนะ)
ก็น่าเอ็นดูเค้า พอกินข้าวคนเดียวล่ะกินได้น้อย
แต่เห็นกินตอนเที่ยงวันอาทิตย์ พี่เค้าเติมสองรอบอัพอ่ะ..อืม แปลกดี
...
ระหว่างไปนั่งแต่งรูปข้างหน้า คุมหนูเอสเก็บของ
ได้ยินเสียงรถมาประกาศว่ามีงานออกร้าน
ก็เลยคิดว่าจะออกไปดูซะหน่อย เผื่อมีของฝากญาติ (ไม่ได้ฝากไรสักพักแล้ว)
พอเอสทำงานเสร็จก็เลยชวนไปด้วย แวะไปจ่ายค่าโทรฯก่อน
ออกจากทีโอที ก็ไปแวะที่ริมน้ำก่อน เห็นเขาขนาบน้ำแล้วต้องเก็บรูปซะหน่อย
ก็นะ ปูดำเอย นกออกเอย ฉันไม่เคยจะได้มาถ่ายรูปสักครั้ง
ผ่านไปผ่านมา ใกล้แค่นี้ยังไม่มีเวลาจะได้แวะมาเก็บรูป
ได้รูปเก็บไว้ให้ปลื้มไปนิดหน่อย ...ร้อนอ่ะ อยู่นานจะกลายเป็นหมูแดดเดียว
แอบเสียดายนิดนึง ที่ลืมเอาแว่นกันแดดไป
ยืนตาหยีไปเลยงานนี้ ...ลืมไม่ขึ้น ลืมแว่นแล้วจะทำให้ลืมตาไม่ขึ้น ฮ่าๆ
แล้วก็ไปที่งานออกร้าน .. เล็กมากอ่ะ
แต่ชอบร้านต้นไม้ดอกไม้นะ สวยดี ของปลอมก็สวย
ของจริงก็สวย ไปถ่ายรูปกุหลาบไว้บ้าง เลือกๆหน่อย ดูไกลๆสวยหมด
เข้าไปใกล้จะเห็นร่องรอยบอบช้ำ.. (เหมือนคนเนอะ...)
ไปงานนี้เลยเสียกะตังค์ซื้อลูกชิ้นยักษ์ให้เอสไปไม้นึง
ซื้อกลับบ้านอีกสามไม้
แล้วก็ไปร้านวัสดุก่อสร้าง ไปซื้อสายชำระ ตอนพ่อโทรสั่ง พ่อว่า ไม่เกินร้อยสามสิบ
แต่ตอนฉันไปซื้อ ร้านนั้นยืนยันว่า ร้อยห้าสิบ .....
(นั่นสินะ เอากลับมา พ่อว่า "เห็นเป็นคนหน้าใหม่ล่ะสิ")
ก่อนกลับบ้านไปแวะร้านรองเท้า เผื่อได้ไปงานเจ๊อยากได้รองเท้าที่วิ๊งๆบลิ๊งๆหน่อย
ไปลองแล้ว .....ใส่บ่ได้ เป็นแตะนี่แหละ แต่เพชรเยอะ ฮ่าๆ ก็อดไป
เลยเข้าเส้งโห เจ้าเอสไม่เคยเข้าร้านหนังสือ
พอเข้าไปฉันก็ไปดูมุมเครื่องเขียน ได้ปากกามาอีกแท่ง กับกล่องแบ่งยาพกพา
ไม่ได้เอาไว้ใส่ยาหรอก ไว้ใส่ลูกปัด
แล้วก็กลับบ้าน...........
...
เห็นแล้วว่า พอเค้ามาก็ต้องมีคนคุมให้ทำงาน
พอไปคุมเลยพาลไม่ได้ทำงานในบ้าน ก็เลยนะ .. วันอังคารเว้นไว้ก่อน
ค่อยมาใหม่วันพุธ
ว่าไป ทำคนเดียวมันเหนื่อย แต่ไม่ยุ่งเนอะ
ทำหลายคน เหมือนไม่เหนื่อย แต่ยุ่งดีแท้ ฮ่าๆๆ
ปล.ตอนบ่ายเจอมีนแบกกระเป๋าแอ่กๆกลับมา .. รอบนี้นั่งรถเมล์กลับวุ้ย
จากสิงคโปร์มาลงหาดใหญ่ แล้วต่อจากหาดใหญ่มากระบี่อีกที..
ระทดระทวยกันไปสิ....... นั่งนานเมื่อยก้นแน่ๆ
