จริงๆก็ไม่มีอะไรมั๊ง .. วันพฤหัสแสนธรรมดา
ตอนสายลูกค้าย้ายออกห้องนึง ห้องนี้ปกติจะวางเงินประกันจองห้องไว้
พอปิดเทอมก็ย้ายออก ไม่เช่าทิ้งไว้ประหยัดเงิน
พอเปิดเทอมก็กลับมาเช่าต่อ .. ทำมาหลายปีแล้ว
ตั้งแต่ลูกเค้ายังเด็กๆหัวยุ่ง ตอนนี้ชักจะยุ่งแต่สไตล์เกาหลีแล้วอ่ะ
...
ตอนบ่าย ออกไปเก็บกิ่งไม้อีกรอบ ยังดีที่เทศบาลยังไม่เก็บไปก่อน
(วันนี้เอาไปแล้ว ..ศุกร์)
คราวนี้อยากได้แบบมีกิ่งก้านสาขาบ้าง นึกอยู่ว่ามีอะไรน่าทำเยอะ
แต่มันใช้เวลามากนะ ยังทำไม่เสร็จเลย ลูกค้าอีกคนก็ย้ายออก
รายนี้ห้องเน่ามาก ต้องเช็คละเอียด แต่ลืมดูชักโครก
ตอนลงมาให้แม่คิดเงิน แม่ก็ถามขึ้นมา
เลยต้องไปดูอีกรอบ .. เฮ้อ หลักฐานที่ไม่อยากพบเจอ
ก็โดนปรับกันไปตามระเบียบ ไม่ได้มากมายจนตั้งตัวได้
แต่ว่านะ กับบางคนที่ไม่เข้าใจเรื่องของ "ความรับผิดชอบ"
ก็อาจจะมีชีวิตอยู่กับการใช้เงินซื้อไปเรื่อยๆ .. ซื้อทุกอย่าง
เคลียร์เงินเสร็จก็ออกไปเด็ด ริดใบต่อ
แหม ดึงใบไม้อย่างกะเด็ดผักตำลึง เล่นเอานิ้วแตก -.-
แต่ก็เสร็จนะ ได้มาอีกไม่กี่กิ่ง (แค่นั้นก็โดนบ่นแย่แล้วว่าเอามารกบ้าน)
ก็ฉันเอามาเก็บไว้หลังครัว .. ไม่กล้าวางไว้ตรงโรงรถอ่ะ
เดี๋ยวใครไม่รู้เรื่องเอาไปหักเล่นล่ะเซ็งแย่เลย
...
บ่ายยังไม่แก่ ได้กินไอติมตัดล่ะ .. ได้ยินเสียงตั้งแต่เมื่อวาน
เอามาสามแท่ง กะแบ่งกันคนละแท่ง แต่แม่ไม่กิน น้องเลยกินใบเตยคนเดียว
เอามากินกับกีวี่ก็อร่อยดี ไม่ยักกะรุ้ว่า มันจะเข้ากันได้ แจ่มๆ
...
หัวค่ำสระผมแล้วนั่งตัดกระดาษ ก็รอโทรศัพท์มีนอยู่นะ
แต่ไม่เห็นโทรมา มาคุยในเอ็ม ก็เอา คุยที่ไหนแล้วแต่สะดวก
เพราะเวลาที่เค้าโทรมา พี่มันก็ไม่ค่อยจะว่างมารับ หลับบ้าง ไม่อยู่แถวนี้บ้าง
ว่าแล้วคืนนี้ก็ลองทำอะไรๆจากกิ่งไม้ซะหน่อย..
พรุ่งนี้จะเอามาเฉลยนะคะว่าทำอะไร :)
