เมื่อเช้าขี่มอไซด์ไปส่งพ่อที่ตลาดเก่า
มันก็ไม่ใกล้ไม่ไกลนะ ไปกลับก็เกือบครึ่งชั่วโมงมั๊ง
ไม่เคยนับเวลา(อีกล่ะ)
คนนั่งมักจะไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้น.. คิดงั้นมั๊ย?
ฉันมารู้สึกว่า คอรถมันส่ายๆ อาการไม่ค่อยดีก็ตอนขากลับ
แถมตอนมาถึงหน้าสถานีตำรวจ(ใช้เส้นหน้าโรงพยาบาล)
ยังได้ยินเสียง กึ่ก ๆ อีกต่างหาก -..-
แอบเครียดเลย คิดว่าโซ่จะมีปัญหาอีกรึเปล่า
เพราะวันก่อนที่จะออกไปกับแม่ก็เจอปัญหาเรื่องโซ่
แต่ว่า พอแวะซื้อของที่เซเว่น จะกลับบ้านก็ไม่มีปัญหาอะไรนะ
สงสัยจะเกิดอาการตอนขับเร็ว
ขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้กลับถึงบ้านอย่างปลอดภัยค่ะ ^-^
...
.........
แล้วก็ปกตินะ วันไหนอยู่บ้านกันสองคนมันมักจะเป็นงี้
คือไม่ค่อยได้หลับได้นอน ตอนนี้ตีสี่ ง่วงจนแทบจะพับแล้ว
ห่วงอยู่อีกเรื่อง คือต้องเดินไปดูรถที่จอดไว้ตรงฟุตบาทเรื่อยๆ
รถใหม่ไม่เอาเข้า รถเก่าไม่ยอมจอดข้างนอก.. ก็ว่ากันไป
............
อ่อ ตอนหัวค่ำออกไปรับพ่อ
เพราะไปรับพ่อนี่แหละ เลยรู้จากพ่อว่า มอไซด์เรามันคอส่ายนะ
(ตอนแรกคิดว่า จินตนาเกินไปเอง)
นั่งซ้อนกลับมาก็กลัวตกเหลือเกิ๊น -..-
พอเข้าเมือง ฝนตกอีก เม็ดเป้งๆเลย เทลงๆ
พ่อจะแวะซื้ออาหารให้น้อง แต่ก็เปลี่ยนใจ
ขืนแวะได้ยืนตากฝนกันอีกพักใหญ่
เนี่ย เพราะตะลอนๆใช้รถหลายรอบวันนี้เลยทำให้คิดว่า..
จะซื้อมอไซด์ใหม่ดีมั๊ย แต่ถ้าได้ของใหม่แล้วของเก่ามันยังไม่พังไปล่ะ..
คอมันส่าย ซ่อมได้มั๊ยเนี่ย ไม่ใช่ไม่เคยซ่อมนะ เคยมาแล้ว ดีขึ้นแล้ว
ไหงไปๆมาๆกลายเป็นแบบนี้ไปอีกหว่า ..
พ่อเรียกว่า มอไซด์ปราบเซียน ..ประมาณว่า ต้องรู้จักจริงถึงจะขี่ได้
เพราะงี้ไง ฉันเลยแทบคลานตอนขับไปรับพ่อ
เอาเห๊อะ ตอนนี้หยอดกระปุกไปก่อนล่ะกัน
ใกล้จะได้ส่งไปฝากซื้อแบตกับแฟลชไดรฟ์แล้ว
ปล. 
-เอาโปสการ์ดจากสาวเหนือมาให้ดู
เก่า ๆ ..สมกับเป็นของจาก ..เพลินวาน- พรุ่งนี้มีนัดกับเด็ก ..อื้ม เด็กจริงๆอ่ะ 22วัน เอิ๊กๆ
