ถ้าทุกครั้งที่เคยบ่นว่าง่วง
จะขอบอกในวันนี้ว่า ไม่เคยง่วงอะไรเท่าวันนี้เลย..จริงๆ
© Copyright: see author in the original source of this image
แล้วก็ทำให้หลงลืมทำโน่นนี่อยู่หลายสิ่ง เฮ้อ
สาเหตุก็เพราะอากาศที่ร้อน
พอลงมานอนข้างล่าง เลยไปนอนบนพื้น
กลายเป็นฮิปโปขวางคลอง พื้นตรงใกล้ที่นอนน่ะ ปกติแล้วเจ้าน้องเค้าจะไปนอนเล่น
แบบว่า เต้นตุเลงๆลงไปจากเบาะหนัง เพราะตรงนั้นมันเย็นสบาย
แต่วันนี้ลงไม่ได้ ผลก็คือ โวยวาย เตะถีบมั่วไปหมด
-..- ก็จะให้ไปนอนตรงอื่นมันก็ร้อนเน้อ อากาศร้อนจริงอ่ะ
อีกเหตุผลก็เพราะว่า พ่อขนคอมพ์ไปไว้บนห้องเครื่องนึง
เหลือแค่เครื่องเดียว พอใช้ไปสักพัก เราก็ต้องให้คอมพ์มันพักเครื่องบ้าง
เลยไปเปิดวิทยุมั่ง ทีวีมั่ง มันก็ไม่เหมือนเนาะ -.-
คือ วิทยุมีดีเจพูด มีโฆษนาคั่น เพลงก็ไม่ได้เป็นที่ถูกหูไปซะทุกเพลง
ทีวีนี่ตัดไปได้เลย ยากนักที่จะยอมอยู่กับทีวีอย่างเดียว
ยิ่งเราไม่ได้ดูรายการเพลงแล้วไปกันใหญ่
สรุปว่า ที่ฉันนอนไป เกือบ11โมง ก็เหมือนตื่นตลอด จนเกือบบ่ายสามถึงลุกจริงๆ
แล้วก็ง่วงเป็นบ้าเป็นบอมาตลอด หัวค่ำไปเผลองีบอีก
เอ้อ จะบอกว่าบ่ายสามกว่า ออกไปที่สนาม เลยเห็นว่า ประตูรั้วเปิดไว้
ประจำเลย ถ้าอยู่จนสายเหมือนวันพุธก็ได้ปิดหรอก -*-
(จริงๆ ก็อยู่จนสายนี่หว่า แต่ลืมเอง -..- อนาถใจ)
วุ่นวือจริงๆ ลืมโน่นลืมนี่
วันนี้กะรอปิดประตูรั้วให้เรียบร้อยก่อนค่อยนอน
ไม่ก็ให้แม่ตื่นก่อน
ก็นะ เมื่อวานที่ฉันง่วงตลอด นอนมั่งตื่นมั่ง
แม่ก็เลี้ยงน้องเองตลอด
นี่ถ้าปล่อยให้อยู่กับพ่อคนเดียว คงจะสนุกสนาน ครึกครื้นกันน่าดูชม
-..- เพราะเจ้าน้องไม่ยอมนอนยาวๆแบบ 5-6ชั่วโมงบ้างเล้ย
มีแต่ยาวสุดก็ไม่เกิน4ชั่วโมง ตื่นล่ะ -.-
ฉันว่า มันเป็นเพราะอากาศล่ะนะ
อีกอย่างก็คง เพราะเปิดหน้าต่างไม่ได้ด้วย
ไม่ไหวจะเคลียร์แล้ว แมวข้างบ้านมาปล่อยของเสียเอาไว้
จะให้พูดไงดี ใช้น้ำฉีดมันก็คงจะแค่ล้างไปได้
แต่ไม่หาสายยางยาวๆ กับเอาแฟ้บไปล้างซักทีนี่เนาะ
แก้การลืม คงต้องเปิดหน้าต่างกว้างๆ ให้กลิ่นมันเตือนความทรงจำ
5555555555
ไปล่ะ ไปเผชิญกับอากาศร้อนและแห้งต่อ
ผ้าตากไว้ แห้งไวมาก มีลมบ้างนะ แต่ลมร้อนและแล้ง
ผิวแห้งจัง ทาโลชั่น สักพักก็เหงื่อออก T^T
สู้ๆ เตรียมตัวไว้ก่อนเมษา
