วันนี้ไม่บ่นเรื่องน้ำหนัก
เพราะลืมชั่ง กร๊าก
...
...
.....
ช่วงนี้ตั้งใจจะกวาดทางเดินทุกวัน
เพราะจะไม่ยอมปล่อยให้มันทิ้งร้าง
แล้วชาวบ้านก็โกยขยะมากองไว้อีกแล้ว
ไม่เหนื่อยที่จะต้องเก็บกวาดหรอก(แต่ไม่ทำก็ดีนะคะ)
แต่ปล่อยไว้ มันดูโสโครก อีกอย่าง ก็ไม่ได้ใช้เวลามาก
สละเวลานอนตัวเองหน่อย ลุกมาทำ จะได้ออกกำลังกายบ้าง
กวาดไป โทรหาเพื่อนไป
คุยกับพี่จัน(เมื่อวานคุยกะสาวแตง)
แต่พี่จันจ่ายแพงกว่านะ เหอๆ
ไม่เป็นไร นานๆ โทรที กร๊าก
เพื่อจะถามเช็คที่อยู่
กับบอกว่าต้องซื้อน้ำพริกให้ใหม่
ที่ซื้อมาวันก่อน ไม่ส่งสักที มดมาขึ้นหมดแล้ว -*-
เลยเดินไปกวาดที่ระเบียง ชะโงกหน้าลงไปที่ถนน
(ไม่ได้จะโดดตึกจ้ะ เหอๆ) เลยมองเห็นโต๊ะกับถังไอติมตัก
ลงมาข้างล่าง เลยรู้จากพ่อว่า พี่สาวของพี่ร้านเสริมสวยมาขาย
พ่อก็ไปช่วยอุดหนุน แกก็บ่นทำนองว่า
"ขายไปงั้น ๆ แหละ ไม่รู้หรอกว่าจะได้กำไรหรือเปล่า"
เออเนาะ ขายแบบไม่รู้ว่าจะได้กำไรหรือเปล่า
งั้นขายทำไม? ถ้ามันขาดทุน ขายทำไม?
ตั้งข้อสังเกตุว่า พี่แกคงจะกลัวเราเก็บค่าเช่าเพิ่ม
ฉันก็เลยบอกพ่อไปว่า
"ตอนแรกก็จะไปซื้อไอติมเฉยๆนี่แหละ
ไม่ได้คิดจะเก็บอะไรเลย แต่พอพูดงี้ก็เลยนึกได้
เอ้าๆ เพิ่มค่าเช่าล่ะนะเดือนนี้"
พ่อหัวเราะก๊ากเลย 555
วันนี้พ่อไม่สบาย น้องไม่สบาย
เอารูปพ่อมาแปะ(พ่อจะว่าหนูป่ะเนี่ย)
...........
วันนี้พยายามจะทำกระเป๋าจิ๋วต่อ
ก็แม่มองเห็นแล้วอยากจะให้ทำแจก
ถ้าทำจริง คงราว ๆ 20 ใบขึ้น
นี่ทำได้ 3 อันล่ะ
คือทำได้ทั้งหมด 7 อัน
แต่เก็บไว้เอง1 ให้แม่ 1
ไว้ทำต่างหูพี่ปูอีก2
-.-
เอามาให้ดูคือที่ทำไว้เป็นของขวัญ
จริงๆมันก็ไม่ยาก แต่ทำไมฉันทำชักช้านักก็ไม่รู้
ราว ๆ 40 นาทีอ่ะ
จำได้ว่า อาทิตย์ก่อน พี่ปูมาคุยด้วย ยังถามว่า
ไม่ลองเอาไปลองตั้งที่ร้านเวดดิ้งเหรอ
เผื่อจะเอาไว้เป็นของชำร่วย
- -" ไม่ไหวหรอกค่ะ เพราะฉันไม่คิดจะทำการค้าจริงๆจังๆ
เราทำเองคนเดียว ตาพังก่อนได้สตางค์อันละไม่กี่บาท
ครั้นจะเอาไปตั้งขาย ตั้งราคาแพงๆ คนก็ไม่ซื้อ
เหมือนที่ขายในมัลติพลาย ไม่มีคนถาม กร๊าก
ไม่ได้ทำใจ
แต่ฉันคิดว่า มันเป็นสิ่งดีๆที่พระเจ้าอวยพรให้ฉันทำได้
ไว้ให้เป็นของขวัญ ใช้หนุนใจคนอื่น ได้บ้าง
ไม่ได้ทำเงินให้ แต่ทำให้คนอื่นมีความสุขเล็กๆน้อย ..
ก็ดีแล้วนะ ^-^
